กระทู้นี้ขอชื่นชม "นักโทษชายกองนอก" เรือนจำกลางแห่งหนึ่ง

วันนี้มีเหตุต้องไปทำธุระในเรือนจำกลางแห่งหนึ่ง จอดรถบิดกุญแจครึ่งนึงเพื่อเปิดพัดลม พอเสร็จธุระจะกลับบ้านรถสตาร์ทไม่ติดจร้า ตายแล้ววววว สันญาณโทรศัพท์ก็โดนตัด เอาไงดีล่ะ รถฉันสงสัยแบตเตอรี่หมดแน่เลย ซื้อรถมา 3 ปีไม่เคยเช็คอะไรเลย เอ่อ...เรียกว่าเช็คไม่เป็นดีกว่า เปิดฝากระโปรงยังไม่เป็นเล้ยยยย มีพี่ผู้ชายคนนึงเดินมาพอดี "พี่คะๆ รถหนูสตาร์ทไม่ติดค่ะ" พี่เขาดูแล้วว่าแบตเตอรรี่หมดอายุต้องพ่วงแบต และพี่เขาไม่มีสายพ่วง!!!! ยังพอมีหนทาง เห็นรถตำรวจจอดอยู่ วิ่งไปหาพี่ตำรวจ "พี่ตำรวจขา มีสายพ่วงแบตมั้ยคะ" พี่ตำรวจ 3 นายแต่งกายด้วยชุดคอมมานโดยืนกอดปืนอะไรไม่รู้ยาวๆ สงสัยมาคุมตัวนักโทษคดีร้ายแรง ตอบว่า "ไม่มีสายชาตครับผม พี่ว่าน้องลองไปติดต่อเจ้าหน้าที่เรือนจำดูนะครับ" "อ่อ...ค่ะ!!" เป็นอันว่าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากพี่ตำรวจ เปิดกระโปรงรอ....เอาวะ!!! พี่นักโทษกองนอกอาจช่วยเราได้ เดินไปหาพี่นักโทษกองนอก "พี่คะๆ รถแบตหมดพี่หาสายชาตให้หน่อย" "จัดให้รอแป๊บนึงนะ คนสวย" พี่นักโทษหน้าเหี้ยมโหด (แต่ใจพี่หล่อมั๊กมาก) วิ่งไปที่วงดนตรีซึ่งพอดีวันนี้ทางเรือนจำคงจัดงานสงกรานต์ สักพักพี่นักโทษคนนั้นพร้อมเพื่อนอีกคนวิ่งมาพร้อมสายพ่วงแบตเตอรี่ และอีกคนขับรถกระบะของเรือนจำมา เอาสายมาเสียบๆ "เอ้า ลองสตาร์ทดู" พี่นักโทษบอก เราก็สตาร์ท เย้!!!! ติดแล้วววววว "ขอบคุณมากค่ะพี่" ยกมือไหว้พี่ๆเขาด้วยนะ พี่นักโทษบอกว่าสตาร์ททิ้งไว้สักพักนึง อย่าพึ่งดับนะเดี๋ยวสตาร์ทไม่ติดอีก เขาจะต้องขึ้นเรือนนอนแล้ว (ขณะนั้นเวลา บ่าย 3 โมงครึ่ง) จบเหตุการณ์วันนี้ค่ะ

อยากขอบคุณพี่นักโทษกองนอกน้ำใจงามทั้ง 3 คน ไม่ว่าพวกพี่จะทำผิดอะไรมา หนูคิดว่าสังคมให้อภัยพวกพี่เสมอค่ะ และในวันนี้พวกพี่ก็ทำให้หนูได้รู้ว่าพวกพี่ๆมีน้ำใจเหลือเกิน ถ้าไม่ได้พวกพี่หนูคงแย่เพราะในเรือนจำ ตัดสันญาณโทรศัพท์ติดต่อใครไม่ได้เลย และสุดท้ายอยากบอกว่า "ใจคุณหล่อมาก" ขอบคุณพวกพี่ๆนักโทษกองนอกอีกครั้งนะคะ

แท๊กอาวุธยุทโธปกรณ์เพราะเกี่ยวกับตำรวจนะคะ