ในสังคมที่ผมรู้จักจะเจอแบบนี้เยอะมากครับ คือพ่อแม่มีกิจการส่วนตัว แล้วไม่อยากให้ลูกไปไหน อยากให้อยู่แต่บ้าน อยู่กับตัวเอง คือจะทำงานที่บ้านหรือไม่ทำก็ได้ แต่ห้ามไปทำงานที่อื่น ถ้าไม่ทำงานที่บ้านก็อาจจะเปิดกิจการเล็กๆให้ซึ่งส่วนใหญ่ก็ร้านกาแฟ ร้านทอง ซึ่งรายได้มันเทียบไม่ได้กับรายได้หลักเลย อาจจะขาดทุนด้วยซ้ำแต่ก็โป๊ะให้ตลอด หรือถ้าไม่เปิดกิจการให้ก็ให้รับราชการที่อยู่ใกล้ๆบ้าน เงินไม่พอก็ซัพพอทให้ตลอด อยากได้อะไรก็ซื้อให้ ขอแค่ให้อยู่บ้าน แต่จะไม่ให้เงินที่ละมากๆจะใช้วิธีซื้อให้เอา โดยส่วนใหญ่จะอ้างว่ากิจการทุกอย่างก็ทำเพื่อลูก เงินไม่สำคัณที่สุด สิ่งสำคัญคือการที่ครอบครัวอยู่ด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ถ้ามีเงินแต่ลูกแยกไปทางพ่อแม่แยกไปทางจะมีความสุขอะไร

คุณๆคิดยังไงครับ คือที่พบเจอจะเป็นแบบนี้เยอะมาก หรือมันเป็นปกติที่ใครๆก็ทำกัน