เวลามีคนถามว่า "อยากไปเที่ยวที่ไหน?" คำตอบแรกที่โผล่ขึ้นมาในใจทันที คือ " ทะเล! "
เพราะบ้านเราอยู่สุรินทร์ แต่พ่อแม่เราทำงานที่สมุทรปราการ ในทุกๆปิดเทอมก็จะมาหาพ่อแม่
และที่ๆ พ่อแม่พาไปเที่ยวก็คือเมืองโบราณ ไปบ่อยมาก มากี่ทีก็ไปๆๆๆๆ ไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่อยากไปที่อื่นบ้างเท่านั้นเอง
พอจบมัธยม ก็ดัน สอบติดที่ มช. อยู่เชียงใหม่ก็ไปแต่ดอย ดอย ดอย รับน้องขึ้นดอย เพื่อนก็ชวนไปเที่ยวแต่ ดอย คือเบื่อบอกตรงๆ
หลังๆ เพื่อนชวนก็ไม่ไปไหนล่ะ
จนได้มาฝึกงานที่ กทม. นี่แหละ
เพื่อนที่ กทม ก็ไปได้บัตร Chill On The Beach มา ตอนแรกคือนางจะไปกับแฟน
แต่นางดันไปทะเลาะกับแฟนซะก่อน ที่พักอะไรก็จองไปหมดล่ะ นางเลยมาชวนนี่ไปด้วย ไปเอาน้ำทะเลล้างแผลใจ ฮ่าๆๆๆ
ในใจเรานะ คือ โคตรอยากไปเลย เพราะไม่เคยไปทะเลเลยยยยย จริงๆ ในชีวิต นี่เป็นโอกาสที่จะได้ไปครั้งแรก คือตื่นเต้นมากกกกกก
เลยตอบตกลงนางไปอย่างรวดเร็ว (ไปฟรีใครจะปฏิเสธล่ะ)
พอไปถึงก็เอ้อออ ไปเดินเล่นริมชายหาด สูดอากาศ ดมกลิ่นน้ำทะเลสักหน่อย ครั้งๆๆ ขอหน่อยๆๆ ฮ่าๆๆๆ
ก็เดินเล่นรอเวลาคอนเสิร์ตเริ่ม ก็ถ่ายรูปเล่นไปเรื่อย ฟินกับกลิ่นทะเลไป ฮ่าๆๆๆๆๆ
พอประมาณ 4 สี่โมง ก็ได้เวลางานเริ่มพอดี ต้องบอกก่อนว่า คือเรารู้จักคลื่นชิลนะแต่ไม่เคยฟังแบบจริงจัง เลยไม่รู้ว่าเค้ามีงานนี้ด้วย (บ้านนอกมาก)
ไม่คิดว่า คนจะเยอะแค่ไหนอะไรยังไง แต่พอมาถึงงาน เฮ้ยยย !!! นี่งานมันแอบใหญ่นะ เวทีอะไรก็ใหญ่ คนก็เยอะ ร้านขายของก็แยะ
คือไม่คิดว่าจะคนเยอะ เพราะเห็นว่าเป็นงานฟรีคอนเสิร์ต แค่เล่นเกมชิงบัตร ไม่มีบัตรขาย คือก็ได้มา เรามองว่าเป็นการคืนกำไรให้คนฟังนะ
เข้าเรื่องๆ พอเข้างานไปคือ คนเยอะจริงๆ แล้วทุกคนที่มา ก็พากันวิ่งลุยทรายอ่ะ เพื่อจะรีบไปจับจองที่นั่งข้างหน้าเวที
เข้าใจอารมณ์คนมาครั้งแรกป่ะ ไม่เข้าใจว่าเค้าวิ่ง ทำไม รีบทำไม นักดนตรียังไม่ขึ้นเล่นเลย เพื่อนก็ดึงแขนให้รีบไป คือนางก็อยากไปนั่งหน้าเวที
เอาจริงๆ การวิ่งบนทรายครั้งแรกในชีวิต บอกเลยว่า ความรู้สึกคือมันวิ่งลำบาก ทรายมันดูด แต่ดีว่าใส่รองเท้ารัดส้นไป ไม่หลุด
(เพื่อนเราใส่รองเท้าแตะไป รองเท้านางขาด เลยจ้า)
ในระหว่างรอคอนเสิร์ตเริ่ม คนส่วนใหญ่หลังจากจับจองที่นั่งแล้วก็จะไปเดินเล่นที่ชายหาด เล่นน้ำทะเลเบาๆ ถ่ายรูป หาของกิน
พอคอนเสิร์ตเริ่ม! คือหันไปมองด้านหลัง(คือนั่งหน้าเวทีไง)คนเยอะมากกกก จริงๆ ในฐานะคนมาครั้งแรก บอกเลยว่า อึ้งเหมือนกันว่าจะมีคนมาเยอะขนาดนี้แล้วความสนุก ความมันส์ มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากวงแรก ก็เพิ่มไปเรื่อยๆจนวงสุดท้าย
เราก็เล่าไม่เก่ง แต่ชอบถ่ายรูป เพราะเรียนถ่ายรูปมา ขอใช้วิทยายุทธเล่าเรื่องด้วยภาพล่ะกันนนน เนอะ (ไม่สวยไม่ว่ากันนะ)
ครั้งแรกในชีวิตที่ได้มาเที่ยวทะเล :) กับครั้งแรกที่ Chill Music On The Beach
เพราะบ้านเราอยู่สุรินทร์ แต่พ่อแม่เราทำงานที่สมุทรปราการ ในทุกๆปิดเทอมก็จะมาหาพ่อแม่
และที่ๆ พ่อแม่พาไปเที่ยวก็คือเมืองโบราณ ไปบ่อยมาก มากี่ทีก็ไปๆๆๆๆ ไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่อยากไปที่อื่นบ้างเท่านั้นเอง
พอจบมัธยม ก็ดัน สอบติดที่ มช. อยู่เชียงใหม่ก็ไปแต่ดอย ดอย ดอย รับน้องขึ้นดอย เพื่อนก็ชวนไปเที่ยวแต่ ดอย คือเบื่อบอกตรงๆ
หลังๆ เพื่อนชวนก็ไม่ไปไหนล่ะ
จนได้มาฝึกงานที่ กทม. นี่แหละ
เพื่อนที่ กทม ก็ไปได้บัตร Chill On The Beach มา ตอนแรกคือนางจะไปกับแฟน
แต่นางดันไปทะเลาะกับแฟนซะก่อน ที่พักอะไรก็จองไปหมดล่ะ นางเลยมาชวนนี่ไปด้วย ไปเอาน้ำทะเลล้างแผลใจ ฮ่าๆๆๆ
ในใจเรานะ คือ โคตรอยากไปเลย เพราะไม่เคยไปทะเลเลยยยยย จริงๆ ในชีวิต นี่เป็นโอกาสที่จะได้ไปครั้งแรก คือตื่นเต้นมากกกกกก
เลยตอบตกลงนางไปอย่างรวดเร็ว (ไปฟรีใครจะปฏิเสธล่ะ)
พอไปถึงก็เอ้อออ ไปเดินเล่นริมชายหาด สูดอากาศ ดมกลิ่นน้ำทะเลสักหน่อย ครั้งๆๆ ขอหน่อยๆๆ ฮ่าๆๆๆ
ก็เดินเล่นรอเวลาคอนเสิร์ตเริ่ม ก็ถ่ายรูปเล่นไปเรื่อย ฟินกับกลิ่นทะเลไป ฮ่าๆๆๆๆๆ
พอประมาณ 4 สี่โมง ก็ได้เวลางานเริ่มพอดี ต้องบอกก่อนว่า คือเรารู้จักคลื่นชิลนะแต่ไม่เคยฟังแบบจริงจัง เลยไม่รู้ว่าเค้ามีงานนี้ด้วย (บ้านนอกมาก)
ไม่คิดว่า คนจะเยอะแค่ไหนอะไรยังไง แต่พอมาถึงงาน เฮ้ยยย !!! นี่งานมันแอบใหญ่นะ เวทีอะไรก็ใหญ่ คนก็เยอะ ร้านขายของก็แยะ
คือไม่คิดว่าจะคนเยอะ เพราะเห็นว่าเป็นงานฟรีคอนเสิร์ต แค่เล่นเกมชิงบัตร ไม่มีบัตรขาย คือก็ได้มา เรามองว่าเป็นการคืนกำไรให้คนฟังนะ
เข้าเรื่องๆ พอเข้างานไปคือ คนเยอะจริงๆ แล้วทุกคนที่มา ก็พากันวิ่งลุยทรายอ่ะ เพื่อจะรีบไปจับจองที่นั่งข้างหน้าเวที
เข้าใจอารมณ์คนมาครั้งแรกป่ะ ไม่เข้าใจว่าเค้าวิ่ง ทำไม รีบทำไม นักดนตรียังไม่ขึ้นเล่นเลย เพื่อนก็ดึงแขนให้รีบไป คือนางก็อยากไปนั่งหน้าเวที
เอาจริงๆ การวิ่งบนทรายครั้งแรกในชีวิต บอกเลยว่า ความรู้สึกคือมันวิ่งลำบาก ทรายมันดูด แต่ดีว่าใส่รองเท้ารัดส้นไป ไม่หลุด
(เพื่อนเราใส่รองเท้าแตะไป รองเท้านางขาด เลยจ้า)
ในระหว่างรอคอนเสิร์ตเริ่ม คนส่วนใหญ่หลังจากจับจองที่นั่งแล้วก็จะไปเดินเล่นที่ชายหาด เล่นน้ำทะเลเบาๆ ถ่ายรูป หาของกิน
พอคอนเสิร์ตเริ่ม! คือหันไปมองด้านหลัง(คือนั่งหน้าเวทีไง)คนเยอะมากกกก จริงๆ ในฐานะคนมาครั้งแรก บอกเลยว่า อึ้งเหมือนกันว่าจะมีคนมาเยอะขนาดนี้แล้วความสนุก ความมันส์ มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากวงแรก ก็เพิ่มไปเรื่อยๆจนวงสุดท้าย
เราก็เล่าไม่เก่ง แต่ชอบถ่ายรูป เพราะเรียนถ่ายรูปมา ขอใช้วิทยายุทธเล่าเรื่องด้วยภาพล่ะกันนนน เนอะ (ไม่สวยไม่ว่ากันนะ)