สวัสดีค่ะ วันนี้ขอมาแชร์ประสบการณ์ระลึกขวัญที่เจอะเจอมาเอง แหะ ๆ
ขยายเหตุเรื่องอุบัติเหตุเมื่อวาน
เมื่อคืนเป็นทริปปั่นในเส้นทางที่คุ้นเคยค่ะ จากบ้าน (ราษฎร์บูรณะ) ไปลานพระบรมรูป โดยออกทางเจริญนครนะคะ คิดว่าเส้นนี้โอเคสำหรับนักปั่นมาก ๆ เนื่องจากถนนดีและรถไม่เยอะเกินไปค่ะ ทั้งทริปมี 3 คันค่ะ
พอ 4 ทุ่มหลังจากลั้ลลาเสร็จก็ปั่นกลับบ้าน ก่อนถึง สน.บุคคโลจะมีสะพานข้ามคลอง ซึ่งจุดนี้จะมีหลุมใหญ่มาก บนเนินสะพาน (ประมาณจากสายตากว้างฟุตลึกเกือบฟุต)
ซึ่งตลอดมาเราก็เห็นไอ่หลุมนี้ตลอดค่ะ ปั่นหลบมันไปได้ตลอดเวลา แต่เมื่อวานไม่รู้เป็นไง ดันหันซ้ายไปมองไอ่ร้านหัวปลาหม้อไฟในตึกแถวข้างทางซึ่งยังเปิดไฟสว่างอยู่ (สงสัยอารมณ์หิว อิอิ) แค่แว้บเดียวจากนั้น ความรู้สึกเหมือนโดนอะไรเกี่ยว แฮนด์รถบิด คุมรถไม่อยู่ หัวชนกับอะไรซักอย่าง รู้ตัวอีกทีก็นอนกองอยู่กับพื้นแต่ก็ลุกขึ้นมานั่งได้เลย พี่น้องปั่นตามมาด้านหลังก็ตกใจกันใหญ่ จากคำให้การของพี่น้อง คือ เราเสียหลักที่หลุมนั้นเอง แต่มีรถวิ่งประกบข้างมา (คือตอนนั้นเรานึกว่าโดนรถชน) บอกว่าท่าเราคือหน้าคว่ำขาชี้ฟ้า 5555
ลุกขึ้นมาแบบน่วมๆ สนทนากับเรื่องที่เกิดขึ้น คนที่ร้านหัวปลาหม้อไฟบอกรูนี้จักรยานคว่ำเยอะ จุดนั้นสงสารรถตัวเอง เสียดายรถมันเป็นอะไรไหม (โดนดุว่าแทนที่จะห่วงตัวเอง ...) จับรถตั้งขึ้น งงว่ากระจกมองข้างด้านขวาทำไมมันอยู่ด้านซ้ายนะ ... อ้อ แฮนด์รถบิด 180 องศากลับมาอีกด้านเลย และก็หาทางกลับบ้านกัน เรียกแท็กซี่ก็เหมือนจะบรรทุกรถ 2 คันไม่ได้ เดชะบุญมีตุ๊กๆ ผ่านมา (คือเราก็สมองยังไม่พัง ยังสามารถต่อรองราคากลับบ้านได้)
สรุปความเสียหาย ล้อหน้าเบี้ยว ต้องลองไปดัดไม่รู้จะได้ไหม รถถลอก ความเสียหายอื่นต้องรอดู // หัวไถลไปกับพื้นถนน ตัวน่วม มือถลอก ขาถลอก ฟกช้ำดำเขียว และที่หนักสุดคืออาการตกใจนี่ล่ะค่ะ (ทุกคนตกใจกันหมด)
ตัวเราเองจะมีจุดอ่อนที่ทางต่างระดับค่ะ เช่นขอบถนนกับรูน้ำทิ้งข้างฟุตบาท คือ ไม่สามารถแทรกรถเข้าไปได้ ถ้าเข้าไปก็ต้องใช้ขาค่อยๆ เข็นเอาค่ะ รถเกือบล้มหลายครั้งเพราะความประหม่ากับทางต่างระดับนี้ค่ะ เห็นความดีของหมวกกันน็อค ถ้าไม่มีมัน คงหนักกว่านี้ ขอบคุณหมวก cratoni บทเรียนครั้งสำคัญเลยค่ะแม้จะเป็นเส้นทางที่คุ้นเคยก็ต้องมีสติตลอด
ไปโรงพยาบาลแล้ว อาการไม่มีอะไรมาก ทาเบตาดีน - -*
มาแชร์ให้ฟังกันค่ะ หวังว่าคงเป็นประโยชน์กับทุกท่านนะคะ สติ ๆ และแต่งกายรัดกุมค่ะ
ปล. จะไปถอยถุงมือแล้วค่ะ มือแหก 555
+++ แชร์ประสบการณ์จักรยานคว่ำ :D +++
ขยายเหตุเรื่องอุบัติเหตุเมื่อวาน
เมื่อคืนเป็นทริปปั่นในเส้นทางที่คุ้นเคยค่ะ จากบ้าน (ราษฎร์บูรณะ) ไปลานพระบรมรูป โดยออกทางเจริญนครนะคะ คิดว่าเส้นนี้โอเคสำหรับนักปั่นมาก ๆ เนื่องจากถนนดีและรถไม่เยอะเกินไปค่ะ ทั้งทริปมี 3 คันค่ะ
พอ 4 ทุ่มหลังจากลั้ลลาเสร็จก็ปั่นกลับบ้าน ก่อนถึง สน.บุคคโลจะมีสะพานข้ามคลอง ซึ่งจุดนี้จะมีหลุมใหญ่มาก บนเนินสะพาน (ประมาณจากสายตากว้างฟุตลึกเกือบฟุต)
ซึ่งตลอดมาเราก็เห็นไอ่หลุมนี้ตลอดค่ะ ปั่นหลบมันไปได้ตลอดเวลา แต่เมื่อวานไม่รู้เป็นไง ดันหันซ้ายไปมองไอ่ร้านหัวปลาหม้อไฟในตึกแถวข้างทางซึ่งยังเปิดไฟสว่างอยู่ (สงสัยอารมณ์หิว อิอิ) แค่แว้บเดียวจากนั้น ความรู้สึกเหมือนโดนอะไรเกี่ยว แฮนด์รถบิด คุมรถไม่อยู่ หัวชนกับอะไรซักอย่าง รู้ตัวอีกทีก็นอนกองอยู่กับพื้นแต่ก็ลุกขึ้นมานั่งได้เลย พี่น้องปั่นตามมาด้านหลังก็ตกใจกันใหญ่ จากคำให้การของพี่น้อง คือ เราเสียหลักที่หลุมนั้นเอง แต่มีรถวิ่งประกบข้างมา (คือตอนนั้นเรานึกว่าโดนรถชน) บอกว่าท่าเราคือหน้าคว่ำขาชี้ฟ้า 5555
ลุกขึ้นมาแบบน่วมๆ สนทนากับเรื่องที่เกิดขึ้น คนที่ร้านหัวปลาหม้อไฟบอกรูนี้จักรยานคว่ำเยอะ จุดนั้นสงสารรถตัวเอง เสียดายรถมันเป็นอะไรไหม (โดนดุว่าแทนที่จะห่วงตัวเอง ...) จับรถตั้งขึ้น งงว่ากระจกมองข้างด้านขวาทำไมมันอยู่ด้านซ้ายนะ ... อ้อ แฮนด์รถบิด 180 องศากลับมาอีกด้านเลย และก็หาทางกลับบ้านกัน เรียกแท็กซี่ก็เหมือนจะบรรทุกรถ 2 คันไม่ได้ เดชะบุญมีตุ๊กๆ ผ่านมา (คือเราก็สมองยังไม่พัง ยังสามารถต่อรองราคากลับบ้านได้)
สรุปความเสียหาย ล้อหน้าเบี้ยว ต้องลองไปดัดไม่รู้จะได้ไหม รถถลอก ความเสียหายอื่นต้องรอดู // หัวไถลไปกับพื้นถนน ตัวน่วม มือถลอก ขาถลอก ฟกช้ำดำเขียว และที่หนักสุดคืออาการตกใจนี่ล่ะค่ะ (ทุกคนตกใจกันหมด)
ตัวเราเองจะมีจุดอ่อนที่ทางต่างระดับค่ะ เช่นขอบถนนกับรูน้ำทิ้งข้างฟุตบาท คือ ไม่สามารถแทรกรถเข้าไปได้ ถ้าเข้าไปก็ต้องใช้ขาค่อยๆ เข็นเอาค่ะ รถเกือบล้มหลายครั้งเพราะความประหม่ากับทางต่างระดับนี้ค่ะ เห็นความดีของหมวกกันน็อค ถ้าไม่มีมัน คงหนักกว่านี้ ขอบคุณหมวก cratoni บทเรียนครั้งสำคัญเลยค่ะแม้จะเป็นเส้นทางที่คุ้นเคยก็ต้องมีสติตลอด
ไปโรงพยาบาลแล้ว อาการไม่มีอะไรมาก ทาเบตาดีน - -*
มาแชร์ให้ฟังกันค่ะ หวังว่าคงเป็นประโยชน์กับทุกท่านนะคะ สติ ๆ และแต่งกายรัดกุมค่ะ
ปล. จะไปถอยถุงมือแล้วค่ะ มือแหก 555