อาชีพ Auditor เป็นอาชีพที่เด็กบัญชีจากมหาวิทยาลัยดังๆ ทั้งหลายต่างตบเท้าเข้ามาทำกันประมาณ 80%
และลาออกกันไปหลังจากจบปีแรกครึ่งนึง ตีว่าเหลือซัก 40 คนแล้วกัน
พอผ่านไป 3 ปี เก็บชั่วโมงกันได้เรียบร้อย ก็เหลือกันอยู่ประมาณ 10 - 20 คน
ซึ่งเด็กกลุ่มนี้ก็จะมาเป็นพี่ๆ ให้น้องๆ ที่กำลังจะเข้าใหม่ แต่ก็ไม่ทันได้ทำหน้าที่พี่ก็จะลาออก
เด็กๆ เข้าใหม่เห็นพี่ๆ ที่ต้อนรับเข้ามาลาออกก็ใจเสีย พวกอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ออก
ทำให้ได้ยินเป็นระยะๆ ว่าในบรรดาบริษัท Audit ทั้งหลาย โดยเฉพาะ Big 4 แทบไม่เหลือพี่ๆ ที่พอเป็นงาน และต้องส่งเด็กๆ ออกไปทำงาน
ส่วนตัวผมทำในสายงานนี้ ได้ประมาณ 4 ปี และลาออกมาทำอย่างอื่น เพราะสาเหตุเป็นเรื่องส่วนตัว
แต่เห็นน้องๆ บ่นใน facebook บ่อยมากว่าไม่ไหวแล้ว หรือไม่ก็อีกนิดเดียว หรือไม่ก็บ่นพี่ๆ
ส่วนพี่ๆ ก็บ่นน้องๆ ว่าสอนน้องไม่รู้เรื่อง แต่ตัวพี่เองก็ไม่มีเวลาไปสอนน้องที่ลูกค้าตัวต่อตัว เพราะงานท่วมหัวอยู่
ประเด็นแรกของผม (ไม่ใช่ประเด็นหลัก) คือ การที่น้องบ่นว่างานหนัก ผมว่าไม่แปลก เพราะอาชีพนี้งานหนักมาก
แต่มันไม่ได้ถึงกับหนักแบบทนไม่ได้นะ คือผมว่ามันก็ไม่กี่เดือนต่อปี และสิ่งที่ได้กลับมามันคุ้มพอสมควร
เพราะสายบัญชี น้องจะได้เรียนรู้อะไรเร็วกว่าคนที่คีย์งานไปวันๆ ตามบริษัทใหญ่ๆ หลายเท่า
และเงินเดือนที่ได้ก็ค่อนข้างคุ้มค่ากับการลงทุน เพราะผมเห็นออกไปกัน 3 หมี่นกว่าก็จะได้ 4-5 หมี่น
และได้ขึ้นไปถึง 6-7 หมี่นในอีกไม่เกิน 2-3 ปี (ถ้าไม่เปลี่ยนสายงาน ขยัน และมีชั้นเชิงในการหางานพอ)
สรุปย่อหน้านี้ แค่อยากบอกว่าบ่นไปให้หายเครียดก็ได้ แต่สิ่งที่จะได้กลับมาคุ้มค่านะครับ (เผื่อมีน้องๆ ท้อใจผ่านมา)
ประเด็นถัดมาคือส่วนที่อยากถาม HR แถวนี้
เห็นมีพี่ๆ บ่น (ก็เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ทำงานด้วยกัน) ก็เข้าใจที่พี่บ่น ก็เพราะเพื่อนๆเขาลาออก และตัวเองก็ต้องไปทำงานต่อจากเพื่อน
งานเก่าก็มี งานใหม่ก็มา เด็กก็ต้องสอน งานตัวเองก็ต้องทำให้เสร็จ สอบก็ต้องอ่านหนังสือ
งานของน้องก็ต้องมา review ก็ไม่แปลกที่จะหายกันไปในเวลาอันรวดเร็ว
เมื่อหายกันไป น้องก็ต้องเริ่มมาทำงานพี่ซึ่งยากขึ้น มีปริมาณมากขึ้น หนักขึ้น ก็ไม่ไหว ลาออกไป
และก็วนเป็นวงจรอุบาทว์แบบนี้ไปเรื่อยๆ และเด็กๆ ก็มีแนวโน้มจะหลีกเลี่ยงอาชีพนี้มากขึ้น
HR หาคนเท่าไรก็ไม่พอ แต่ผมก็เห็นว่างบก็เซ็นต์กันจนเสร็จทุกปี
บรรดาพาร์ทเนอร์ที่เซ็นต์ถึงจะใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ กันตอนเซ็นต์งบเสร็จ แต่ก็ไม่เห็นมีใครโดนอะไร (ว่าง่ายๆ ก็เห็นงานเสร็จด้วยดี)
ก็เลยอยากรู้ว่า จริงๆ แล้ว แบบนี้ถือว่าขาดแคลนไหมครับ อยากรู้จริงๆ ครับ
คิดว่าตอนนี้ Auditor ในวงการสอบบัญชีเป็นที่ขาดแคลนรึเปล่าครับ
และลาออกกันไปหลังจากจบปีแรกครึ่งนึง ตีว่าเหลือซัก 40 คนแล้วกัน
พอผ่านไป 3 ปี เก็บชั่วโมงกันได้เรียบร้อย ก็เหลือกันอยู่ประมาณ 10 - 20 คน
ซึ่งเด็กกลุ่มนี้ก็จะมาเป็นพี่ๆ ให้น้องๆ ที่กำลังจะเข้าใหม่ แต่ก็ไม่ทันได้ทำหน้าที่พี่ก็จะลาออก
เด็กๆ เข้าใหม่เห็นพี่ๆ ที่ต้อนรับเข้ามาลาออกก็ใจเสีย พวกอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ออก
ทำให้ได้ยินเป็นระยะๆ ว่าในบรรดาบริษัท Audit ทั้งหลาย โดยเฉพาะ Big 4 แทบไม่เหลือพี่ๆ ที่พอเป็นงาน และต้องส่งเด็กๆ ออกไปทำงาน
ส่วนตัวผมทำในสายงานนี้ ได้ประมาณ 4 ปี และลาออกมาทำอย่างอื่น เพราะสาเหตุเป็นเรื่องส่วนตัว
แต่เห็นน้องๆ บ่นใน facebook บ่อยมากว่าไม่ไหวแล้ว หรือไม่ก็อีกนิดเดียว หรือไม่ก็บ่นพี่ๆ
ส่วนพี่ๆ ก็บ่นน้องๆ ว่าสอนน้องไม่รู้เรื่อง แต่ตัวพี่เองก็ไม่มีเวลาไปสอนน้องที่ลูกค้าตัวต่อตัว เพราะงานท่วมหัวอยู่
ประเด็นแรกของผม (ไม่ใช่ประเด็นหลัก) คือ การที่น้องบ่นว่างานหนัก ผมว่าไม่แปลก เพราะอาชีพนี้งานหนักมาก
แต่มันไม่ได้ถึงกับหนักแบบทนไม่ได้นะ คือผมว่ามันก็ไม่กี่เดือนต่อปี และสิ่งที่ได้กลับมามันคุ้มพอสมควร
เพราะสายบัญชี น้องจะได้เรียนรู้อะไรเร็วกว่าคนที่คีย์งานไปวันๆ ตามบริษัทใหญ่ๆ หลายเท่า
และเงินเดือนที่ได้ก็ค่อนข้างคุ้มค่ากับการลงทุน เพราะผมเห็นออกไปกัน 3 หมี่นกว่าก็จะได้ 4-5 หมี่น
และได้ขึ้นไปถึง 6-7 หมี่นในอีกไม่เกิน 2-3 ปี (ถ้าไม่เปลี่ยนสายงาน ขยัน และมีชั้นเชิงในการหางานพอ)
สรุปย่อหน้านี้ แค่อยากบอกว่าบ่นไปให้หายเครียดก็ได้ แต่สิ่งที่จะได้กลับมาคุ้มค่านะครับ (เผื่อมีน้องๆ ท้อใจผ่านมา)
ประเด็นถัดมาคือส่วนที่อยากถาม HR แถวนี้
เห็นมีพี่ๆ บ่น (ก็เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ทำงานด้วยกัน) ก็เข้าใจที่พี่บ่น ก็เพราะเพื่อนๆเขาลาออก และตัวเองก็ต้องไปทำงานต่อจากเพื่อน
งานเก่าก็มี งานใหม่ก็มา เด็กก็ต้องสอน งานตัวเองก็ต้องทำให้เสร็จ สอบก็ต้องอ่านหนังสือ
งานของน้องก็ต้องมา review ก็ไม่แปลกที่จะหายกันไปในเวลาอันรวดเร็ว
เมื่อหายกันไป น้องก็ต้องเริ่มมาทำงานพี่ซึ่งยากขึ้น มีปริมาณมากขึ้น หนักขึ้น ก็ไม่ไหว ลาออกไป
และก็วนเป็นวงจรอุบาทว์แบบนี้ไปเรื่อยๆ และเด็กๆ ก็มีแนวโน้มจะหลีกเลี่ยงอาชีพนี้มากขึ้น
HR หาคนเท่าไรก็ไม่พอ แต่ผมก็เห็นว่างบก็เซ็นต์กันจนเสร็จทุกปี
บรรดาพาร์ทเนอร์ที่เซ็นต์ถึงจะใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ กันตอนเซ็นต์งบเสร็จ แต่ก็ไม่เห็นมีใครโดนอะไร (ว่าง่ายๆ ก็เห็นงานเสร็จด้วยดี)
ก็เลยอยากรู้ว่า จริงๆ แล้ว แบบนี้ถือว่าขาดแคลนไหมครับ อยากรู้จริงๆ ครับ