วันนี้ก็สูญเสียกันไปอีกชีวิตนึง ซึ่งมันไม่น่าจะเกิดขึ้นเลย
ซึ่งก็แล้วแต่ว่าจะมองกันไปอย่างไร?
มองด้วยใจที่เห็นคนที่สูญเสียไปนี้เป็นเพื่อนร่วมชาติ
หรือว่าเห็นเป็นเพียงศัตรูที่ต้องกำจัดกันเท่านั้น
ถึงเห็นความขัดแย้งรุนแรงกัน จนเจียนๆจะเป็นสงครามอยู่รอมร่อแล้วอย่างนี้
ผมก็ยังมีความเชื่อแบบโลกสวยว่า
คนไทยส่วนใหญ่นั้น ก็ยังไม่ได้ใจคอโหดร้ายถึงกับพร้อมจะฆ่าเพื่อนร่วมชาติที่มีความเห็นต่างทางการเมืองกันได้หรอกใช่มั๊ยครับ
ต่อให้เกลียดชังด่าทอกันแค่ไหน สำนึกเรื่องความถูกต้องยุติธรรมในใจของแต่ละคนก็คงยังมีหลงเหลืออยู่ในใจกันบ้างหรอกน่า
พื้นฐาณของความขัดแย้งที่เห็นนี่จริงๆแล้ว
มันก็เรื่องของคนอื่นที่ผมว่ามันไกลตัวเกินกว่าที่จะไปถึงขั้น ต้องลงทุนไปเอาชีวิตคนอื่น
แค่ต้องฝืนยอมรับกับความไม่ถูกต้องเพียงเพื่อจะเอาชนะกัน
ถึงจะเป็นการกระทำของฝ่ายที่ตนสนับสนุนอยู่
มันก็น่าจะทำให้หลายคนต้องรู้สึกอึดอัดกับความไม่ถูกต้องที่เกิดขึ้นกันบ้างหรอก
ถ้าถึงขั้นจะมาเชียร์ให้ฆ่าเพื่อนร่วมชาติเพื่อเอาชนะกันผมว่ามันล้ำเส้นความถูกต้องไปไกลเกินแล้วล่ะครับ
ทำไปแล้วประวัติศาสตร์จะจารึกเอาไว้ยังไงเราก็ต้องไตร่ตรองกันให้ดี
เพราะประวัติศาสตร์ยุคใหม่นี่มันบิดเบือนกันไม่ได้หรอกครับ
จะไปบอกลูกหลานกันยังไงว่าทำอะไรกับพี่น้องร่วมชาติกันไว้บ้าง
บาดแผลจากอดีตยังไม่ทันจางนี่เราจะไปย้ำซ้ำเติมมันกันอีกหรือ?
ยิ่งสถานะการณ์มันบีบให้มาถึงเวลาที่จะต้องมีการสละเบี้ยกันอีกอย่างนี้แล้ว
ผมว่าคนไทยไม่ว่าฝ่ายไหนก็น่าจะคิดกันได้แล้วนะครับว่า
จะปล่อยให้ความเกลียดชังมาครอบงำกันจนพาเลยไกลไปกว่านี้กันอีกน่ะหรือ?
หนทางที่จะหยุดสงครามได้ก็มีเพียงคนไทยเรานี้แหละครับที่จะหยุดได้ไม่ใช่ใครที่ไหน
แค่เราหันมายึดหลัก
ความถูกต้องยุติธรรมกันไว้ให้มั่นหยุดเลือกข้างเลือกฝ่ายกันไว้ก่อนที่จะสายเกินไป
ผมว่าทุกท่านก็รู้แก่ใจดีอยู่แล้วว่า สงครามนั้นหากมันเริ่มแล้วมันหยุดไม่ได้จนกว่าจะล่มสลายกันไปข้างนึงนั่นแหละครับ
ไม่มีใครยอมเป็นผู้ถูกกระทำแต่ฝ่ายเดียวแน่นอน
เริ่มแล้วก็ไม่มีคนไหนหนีผลจากสงครามไปได้พ้นแน่ๆ
ถามใจตัวเองกันให้ดีละกันครับ ว่าความอยากเอาชนะมันอยู่เหนือความถูกต้องยุติธรรมในใจคุณไปรึยัง?
ขอแสดงความเสียใจต่อทุกชีวิตคนไทยที่ต้องมาสูญเสียไปกับเหตุการณ์ความขัดแย้งของคนในชาตินะครับ
ยังไงผมก็ยังเชื่อว่าคนไทยโดยทั่วไป คงไม่ได้ใจคอโหดเหี้ยมหรอกนะครับ
ซึ่งก็แล้วแต่ว่าจะมองกันไปอย่างไร?
มองด้วยใจที่เห็นคนที่สูญเสียไปนี้เป็นเพื่อนร่วมชาติ
หรือว่าเห็นเป็นเพียงศัตรูที่ต้องกำจัดกันเท่านั้น
ถึงเห็นความขัดแย้งรุนแรงกัน จนเจียนๆจะเป็นสงครามอยู่รอมร่อแล้วอย่างนี้
ผมก็ยังมีความเชื่อแบบโลกสวยว่า
คนไทยส่วนใหญ่นั้น ก็ยังไม่ได้ใจคอโหดร้ายถึงกับพร้อมจะฆ่าเพื่อนร่วมชาติที่มีความเห็นต่างทางการเมืองกันได้หรอกใช่มั๊ยครับ
ต่อให้เกลียดชังด่าทอกันแค่ไหน สำนึกเรื่องความถูกต้องยุติธรรมในใจของแต่ละคนก็คงยังมีหลงเหลืออยู่ในใจกันบ้างหรอกน่า
พื้นฐาณของความขัดแย้งที่เห็นนี่จริงๆแล้ว
มันก็เรื่องของคนอื่นที่ผมว่ามันไกลตัวเกินกว่าที่จะไปถึงขั้น ต้องลงทุนไปเอาชีวิตคนอื่น
แค่ต้องฝืนยอมรับกับความไม่ถูกต้องเพียงเพื่อจะเอาชนะกัน
ถึงจะเป็นการกระทำของฝ่ายที่ตนสนับสนุนอยู่
มันก็น่าจะทำให้หลายคนต้องรู้สึกอึดอัดกับความไม่ถูกต้องที่เกิดขึ้นกันบ้างหรอก
ถ้าถึงขั้นจะมาเชียร์ให้ฆ่าเพื่อนร่วมชาติเพื่อเอาชนะกันผมว่ามันล้ำเส้นความถูกต้องไปไกลเกินแล้วล่ะครับ
ทำไปแล้วประวัติศาสตร์จะจารึกเอาไว้ยังไงเราก็ต้องไตร่ตรองกันให้ดี
เพราะประวัติศาสตร์ยุคใหม่นี่มันบิดเบือนกันไม่ได้หรอกครับ
จะไปบอกลูกหลานกันยังไงว่าทำอะไรกับพี่น้องร่วมชาติกันไว้บ้าง
บาดแผลจากอดีตยังไม่ทันจางนี่เราจะไปย้ำซ้ำเติมมันกันอีกหรือ?
ยิ่งสถานะการณ์มันบีบให้มาถึงเวลาที่จะต้องมีการสละเบี้ยกันอีกอย่างนี้แล้ว
ผมว่าคนไทยไม่ว่าฝ่ายไหนก็น่าจะคิดกันได้แล้วนะครับว่า
จะปล่อยให้ความเกลียดชังมาครอบงำกันจนพาเลยไกลไปกว่านี้กันอีกน่ะหรือ?
หนทางที่จะหยุดสงครามได้ก็มีเพียงคนไทยเรานี้แหละครับที่จะหยุดได้ไม่ใช่ใครที่ไหน
แค่เราหันมายึดหลักความถูกต้องยุติธรรมกันไว้ให้มั่นหยุดเลือกข้างเลือกฝ่ายกันไว้ก่อนที่จะสายเกินไป
ผมว่าทุกท่านก็รู้แก่ใจดีอยู่แล้วว่า สงครามนั้นหากมันเริ่มแล้วมันหยุดไม่ได้จนกว่าจะล่มสลายกันไปข้างนึงนั่นแหละครับ
ไม่มีใครยอมเป็นผู้ถูกกระทำแต่ฝ่ายเดียวแน่นอน
เริ่มแล้วก็ไม่มีคนไหนหนีผลจากสงครามไปได้พ้นแน่ๆ
ถามใจตัวเองกันให้ดีละกันครับ ว่าความอยากเอาชนะมันอยู่เหนือความถูกต้องยุติธรรมในใจคุณไปรึยัง?
ขอแสดงความเสียใจต่อทุกชีวิตคนไทยที่ต้องมาสูญเสียไปกับเหตุการณ์ความขัดแย้งของคนในชาตินะครับ