โอ้ยย คุณปวีณา จะบีบคั้นให้คนดูร้องไห้ตายเลยหรอ

แม่คนหนึ่ง เศร้าหมอง ร้องไห้หนัก เพราะเพื่อนมัก รุมด่า ว่าไม่สวย เธอกอดลูก น้ำตาไหล ใจระทวย ลูกจึงช่วย ปลอบใจ ให้แม่เลย แม่ถามลูก ตอบด้วย แม่สวยไหม ลูกตอบไว ตามจริง ทุกสิ่งเอ๋ย ใบหน้าแม่ แย่ห่วย ไม่ส

วันนี้ แทบไม่อยากลุกไปไหน แอบมาตั้งกระทู้ตอนพักโฆษณา ท่านเจ้าคุณร้องไห้ดีจริงอะไรจริง น้ำตาไหลนอง เศร้า.... คุณแดงก็เล่นดีเหลือ วันนี้เรื่องดำเนินไปรวดเร็วมาก คิดว่าคงเพราะใกล้จบ เนื้อหาจึงอัดแน่นม

พอดีเราไม่ได้ดูลูกทาสเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา เพิ่งมานั่งดูย้อนหลังคืนนี้เอง เจอฉากนี้เข้าไป น้ำตาไหลเลย : ฉากแก้วกับบุญเจิม นาที่ 3.25 เป็นต้นไป : ยิ่งคำพูดประโยคนี้ ยิ่งซึ้งกินใจมากๆT_T "ถ้าเอ็

เปิดมาเศร้ามากกกกค่ะ ทั้งคุณพระตาย เราร้องไห้ตอนแม่นิ่มซ่อมชุดเสื้อผ้า ให้คุณพระครั้งสุดท้าย ร้องไห้ น้ำตาแตกเลยค่ะ เสร็จแล้วมาหน่วงกับอาการอกหัก ฉากคืนสร้อย กระถินปาดน้ำตาเราเสียใจมากเลย เข้าใจหัวอ

ฮืออออออออออ อยากปารางวัลใส่หน้าพี่ป๊อกรัวๆ ถ้ามีร้อยถ้วยก็ปาใส่ร้อยถ้วย ฮืออออ พิมพ์ไปน้ำตายังไหลอยู่เลย สะเทือนอารมณ์สุด คนอะไรใส่ชุดเจ้าสาวยิ้มอย่างเจ็บปวด และทรุดลงร้องร้องไห้อย่าแตกสลาย พลังการแ

น้ำตาไหลพรากตอนซุนชินถามแม่ว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิมใช่ไม๊ แล้วกอดกันร้องไห้ บีบคั้นอารมณ์คนดูเหลือเกิน (มีนางอิจฉาผ่านมาเห็นพอดี แววตาริษยามากมาย) แอบผิดหวังคิดว่าจะมีฉากพระเอกปลอบโยนดึงนางเอกเข้าไปก

เมื่อต้นปีมีโอกาสเดินทางไปทำงานกับพี่ๆ ที่ทำงานที่ต่างจังหวัด แล้วไปไหว้สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่ง พี่ที่ไปด้วยแกเห็นหมอดูตั้งโต๊ะอยู่ข้างๆ สถานที่แห่งนี้เลยชวนไปดูกันแบบขำๆ ค่าครู 150 บาท เป็นคุณลุ