ไม่คิดว่าจะได้เขียนบรรยายความรู้สึกของตัวเองถึงโรงเรียนเปล่งประสิทธิ์(ศรีนครินทร์)เร็วขนาดนี้
โรงเรียนนี้ดีเกินกว่าความคาดหมายมาก!!!

โรงเรียนนี้ให้ความรู้สึกเหมือนบ้าน

ตอนเลือกโรงเรียนนี้แค่คิดว่าขอใกล้บ้าน,สะอาดและเป็นแนวบูรณาการ
ที่โรงเรียนนี้มีสิ่งเหล่านี้ครบถ้วน
แต่มากกว่านี้ สิ่งที่ได้สัมผัสและเห็นเด่นชัดขึ้นเรื่ิอยจากวันแรกคือ ความรัก ความผูกพัน ความเป็นครอบครัว...ไม่ใช่แค่ธุรกิจด้านการศึกษา

ช่วงเวลา3ปีครึ่งที่ผ่านมาคงนำความประทับใจมาบรรยายไม่หมดแน่ๆ

ขอเริ่มจากเรื่องล่าสุดที่ประทับใจมาก คือ การเรียนพิเศษวันเสาร์ ขอขอบคุณคุณครูแอ๊ว(คุณครูใหญ่),ครูหน่อย,ครูปัท,ครูกิ๊ป,ครูเรย์,และ Teacher Kevin...

คุณครูมีความเอาใจใส่ในตัวเด็กมาก รู้จุดอ่อน/จุดแข็งของเด็กทุกคน พยายามช่วยแก้ไขในสิ่งที่เด็กๆยังทำไม่ได้ (เหมือนอยู่บ้าน AFเลย)

คุณครูเพิ่มวันเรียนจากตารางเดิม เพื่อติวเข้มสำหรับเด็กที่เตรียมตัวไปสอบต่อที่โรงเรียนอื่น แม้กระทั่งจัดหาข้าวเที่ยงให้เด็กๆในวันที่เพิ่มชั่วโมงเรียน

ในปัจจุบันบวกกับความเป็นเมืองที่วุ่นวายแบบกทม. ความเอาใจใส่แบบนี้แทบไม่คิดว่าจะได้เห็นหรือได้รับจากโรงเรียนเอกชนเลย

ถัดมา ขอขอบคุณคุณครูประจำห้องทุกท่าน ครูนุ่น,ครูเปิ้ล,ครูเบ้,ครูตุ๊ก,ครูอ๊อด,ครูแกะ,ครูเหมี่ยว,ครูแอน,และครูนุ่ม ที่ช่วยดูแลชิน

ขอเลือกกล่าวถึงคุณครูประจำชั้น2ท่านที่ชินกล่าวถึงมากๆๆๆๆที่สุด
คุณครูตุ๊กและคุณครูนุ่ม

คุณครูตุ๊ก
คุณครูตุ๊กคือคุณครูในตำนาน พ่อแม่ได้ยินชื่อเสียงของครูตุ๊กก่อนได้เจอตัว และก็เป็นจริงอย่างที่ได้ยินมา คุณครูใส่ใจและได้ใจเด็กๆ/ผู้ปกครองไปเต็มร้อย คุณครูตุ๊กจะคอยโอบกอดเด็กๆ เป็นภาพที่นึกถึงคุณครูตุ๊กทีไร ก็จะเห็นเป็นภาพนี้เสมอ

ชินร้องไห้ทุกเช้าปีกว่าๆ พ่อแม่จิตตกทุกเช้า คุณครูจะรับชินและความโอบกอดไว้
และวันหนึ่งชินก็หยุดโยเยและไม่มีน้ำตาให้เห็นเลย (ตอนนั้นอยู่ห้องครูตุ๊ก ครูอ๊อด และครูแกะ)

ชินมีพัฒนาการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจนมาก ช่วยเหลือตัวเองได้มากขึ้น เช่น กินข้าวเอง ถอดเสื้อผ้าเอง
ชินเลิกแพมเพิสเกือบจะเป็นคนสุดท้ายของห้อง แต่คุณครูเข้าใจในตัวเด็กและบอกว่าไม่ต้องไปเร่งน้อง สุดท้ายชินก็เลิกใส่แพมเพิสได้

คุณครูนุ่ม
คุณครูนุ่มคือคุณครูในตำนานอีกท่าน ได้ยินชื่อเสียงว่า"เข้มงวดมาก"

ช่วงวันพ่อก่อนได้อยู่ห้องคุณครูนุ่ม คุณครูนุ่มยืนอยู่ใกล้กับชินบนเวทีที่ชินจะต้องกอดพ่อ ชินออกอาการระแวงและเหลือบหางตามามองครูนุ่มอยู่5-6ครั้ง แม่ถ่ายคลิปไว้ ตอนนั้นพ่อแม่แอบคิดเล็กๆว่า ขออย่าได้อยู่ห้องคุณครูคนนี้เลย

พอขึ้นอ.2 ได้อยู่ห้องคุณครูนุ่มและคุณครูอ๊อด ตอนวันประชุมผู้ปกครองหลังเริ่มเรียนได้2อาทิตย์ ได้รับฟังแนวคิด/แนวการสอนของคุณครูนุ่มก็รู้สึกประทับใจ คุณครูอยากให้เด็กช่วยเหลือตัวเองในส่วนที่พ่อแม่อาจยังเคยชิน เช่น การถอดและเก็บรองเท้าให้ลูก และอีกหลายๆเรื่องเล็กๆที่พ่อแม่มองข้าม ว่าจริงๆแล้วชินควรจะทำได้ด้วยตัวเอง

"ความเข้มงวด"+"เหตุผล" = "สิ่งที่ควรจะเป็น"

มุมมองของพ่อแม่ต่อคุณครูนุ่มเปลี่ยนไปทันที และยิ่งเปลี่ยนไปมากขึ้นเมื่อเห็นความรัก+ความใส่ใจของคุณครูที่มีต่อเด็กๆ อ้อมกอดที่มีพร้อมให้กับเด็กๆเสมอ

สุดท้ายขอขอบคุณคุณครูท่านที่ชินไปรบกวนและให้ความช่วยเหลือชินทั้งที่พ่อแม่ทราบเรื่องและอาจไม่ทราบ เช่น ชินไปขอใช้โทรศัพท์ครูก้อยโทรหาแม่ในวันที่แม่ไปรับช้า

ขอขอบคุณคุณครูและบุคลากรของโรงเรียนเปล่งประสิทธิ์(ศรีนครินทร์)ทุกท่านไว้ ณ. ที่นี้ด้วยนะคะ