สายน้ำผึ้งในสามีตีตรา ทำให้เราคิดถึงตัวเอง คิดถึงความเลวร้ายในอดีตที่ผ่านมาที่เราก่อกรรม ทำเข็ญ..แบบว่าเลวร้ายเกินบรรยายนะคะ
เรามาจากครอบครัวแตกแยก พ่อ-แม่หย่าร้าง โตมากับคนรับจ้างเลี้ยงเด็กที่พ่อเอาไปฝากเลี้ยงไว้ตั้งแต่ 2 เดืน ยันโตเป็นสาว....
เราทำตัวเลวร้ายมาตั้งแต่จำความได้ โดดเรียนบ้าง สูบบุหรี่บ้าง คบผู้ชายตั้งแต่ ม.2- ม.3
และข้ออ้างที่ดีที่สุด ที่เราจะทำตัวเลวร้ายได้ก็คือ เรื่องที่พ่อแม่เราเลิกกันนี่แหละ คนครอบครัวแตกแยกไม่ควรเอาอย่างนะคะ
เราคบผู้ชายมาพอสมควร จนมาเจอพ่อของลูกคนที่ 1
เป็นลูกชายคนโต ในครอบครัวเชื้อสายจีน พ่อเขาเป็นส.จ. แม่เขามีแผงหมูในตลาดใหญ่ ครอบครัวเขาจัดว่ามีอันจะกิน เขามีน้องสาว2 คน ซึ่งเอาการเอางานดี ต่างกับเขาหน้ามือหลังมือ เพราะเขา ไม่ทำงาน ทำการเป็นหลักแหล่ง พ่อแม่เปิดกิจการอะไรให้ก็ทำเจ๊งหมด เพราะเขาติดพนันมากมาย
มากขนาด มีรถขายรถ มีบ้านก็เอาไปจำนองไว้กับบ่อน แต่พ่อ แม่ ของเขาก็ช่วยเหลือเขาทุกครั้ง
เราบอกตรงๆ เราไม่ได้รักเขาเลย แต่ด้วยความอยากเอาชนะผู้หญิงคนหนึ่งเราจึงตกลงปลงใจเป็นแฟนกับเขา เรายืนคำขาดให้เขาไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้น และเขาก็ทำ เพราะเขาหลงเรามาก....
ต่อมาเราก็ย้ายข้าวของไปอยู่กินกับผู้ชายคนนี้ ด้วยพื้นฐานที่ไม่มีความรักเลย เลยทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก
แต่ข้อดีอย่างหนึ่งของเขา คือ เวลาทะเลาะ เขาจะเป็นฝ่ายง้อทุกที และไม่ได้ง้อธรรมดา เขามีของกำนัลให้เราเสมอ เช่น สร้อยทอง มือถือ ให้เงินมั่ง อะไรประมาณนี้ มันก็เลยทำให้เลิกกับเขาไม่ได้สักที เพราะเวลามาง้อเราจะใจอ่อนกับเขาเสมอ
เขาขี้หึง เวลาเราไปทำงานก็โทรเช็คตลอด โทรทุกชั่วโมงเลย แต่กลางคืนเขาไม่ค่อยอยู่บ้าน เพราะเขาออกไปเล่นที่บ่อนทุกคืน กลับก็เช้าเลย บางทีก็ตี3 ตี 4
เราอยู่คนเดียวบ่อยๆ เราเหงามาก แต่ก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวที่ไหน เพราะเราไม่ค่อยมีเพื่อน
วันนึง เราออกมารถน้ำต้นไม้ เจอคนข้างบ้าน เขาไปรับเมียเขาที่เพิ่งคลอดลูกกลับมาอยู่บ้าน ลูกเขาน่ารักมาก ขนเต็มตัว เหมือนลูกลิง ตัวแดงๆ ปนขาว เราเห็นแล้ว ความรั้สึกอยากมีลูกแว๊บมาเลย
แล้วเราก็เดินเข้ามาในบ้าน ตรงเข้าไปในห้องน้ำ เราทิ้งแผงยาคุมลงถังขยะ..........แต่ไม่ได้บอกเขาหรอก ก็เก็บเป็นความลับ กลัวเขาไม่ให้มี
แล้วก็ถึงเวลา รอๆๆๆๆ รอแล้ว รอเล่า เดือนที่ 1 เดือนที่2 เดือนที่ 3....ไม่มาสักที ทำไมมีลูกนี่มันยากจัง
จนเดือนที่ 5 เมนส์เราไม่มา เรารีบไปหาหมอทันที ปรากฏว่าท้องสมใจ
เราบอกเขาว่าเราท้อง เขาเงียบ....ไม่ดีใจ ไม่เสียใจ เราถามเขาว่าเอาออกไหม ? เขาบอกเอาออกทำไม มีก็มี มีก็เลี้ยง ไม่เห็นเป็นไร
เราอยู่กับเขาจนมีลูกกับเขา 2 คน แต่นิสัยติดพนันเขาก็ไม่ดีขึ้นเลย หนักถึงขั้นเล่นเสียก็เอาทีวี ตู้เย็น ไปขายไหมด เราอ่อนใจกับเขามาก
หอบลูกหนีเขา แล้วก็ไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย จวบจนวันนี้.....
เราเอาลูกไปฝากญาตเราเลี้ยงที่บ้านเกิด ญาตคนนี้เขาไม่รู้จัก ก็เลยตามไม่เจอ หลังจากนั้นด้วยภาระการเลี้ยงดูลูก 2 คน เราจึงต้องจากลูกมาทำงานในกรุงเทพฯ และไม่นานเราก็พบกับพ่อของลูกคนที่ 3
เห็นสายน้ำผึ้ง ในสามีตีตรา แล้วคิดถึงตัวเองจุงเบยย....
เรามาจากครอบครัวแตกแยก พ่อ-แม่หย่าร้าง โตมากับคนรับจ้างเลี้ยงเด็กที่พ่อเอาไปฝากเลี้ยงไว้ตั้งแต่ 2 เดืน ยันโตเป็นสาว....
เราทำตัวเลวร้ายมาตั้งแต่จำความได้ โดดเรียนบ้าง สูบบุหรี่บ้าง คบผู้ชายตั้งแต่ ม.2- ม.3
และข้ออ้างที่ดีที่สุด ที่เราจะทำตัวเลวร้ายได้ก็คือ เรื่องที่พ่อแม่เราเลิกกันนี่แหละ คนครอบครัวแตกแยกไม่ควรเอาอย่างนะคะ
เราคบผู้ชายมาพอสมควร จนมาเจอพ่อของลูกคนที่ 1
เป็นลูกชายคนโต ในครอบครัวเชื้อสายจีน พ่อเขาเป็นส.จ. แม่เขามีแผงหมูในตลาดใหญ่ ครอบครัวเขาจัดว่ามีอันจะกิน เขามีน้องสาว2 คน ซึ่งเอาการเอางานดี ต่างกับเขาหน้ามือหลังมือ เพราะเขา ไม่ทำงาน ทำการเป็นหลักแหล่ง พ่อแม่เปิดกิจการอะไรให้ก็ทำเจ๊งหมด เพราะเขาติดพนันมากมาย
มากขนาด มีรถขายรถ มีบ้านก็เอาไปจำนองไว้กับบ่อน แต่พ่อ แม่ ของเขาก็ช่วยเหลือเขาทุกครั้ง
เราบอกตรงๆ เราไม่ได้รักเขาเลย แต่ด้วยความอยากเอาชนะผู้หญิงคนหนึ่งเราจึงตกลงปลงใจเป็นแฟนกับเขา เรายืนคำขาดให้เขาไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้น และเขาก็ทำ เพราะเขาหลงเรามาก....
ต่อมาเราก็ย้ายข้าวของไปอยู่กินกับผู้ชายคนนี้ ด้วยพื้นฐานที่ไม่มีความรักเลย เลยทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมาก
แต่ข้อดีอย่างหนึ่งของเขา คือ เวลาทะเลาะ เขาจะเป็นฝ่ายง้อทุกที และไม่ได้ง้อธรรมดา เขามีของกำนัลให้เราเสมอ เช่น สร้อยทอง มือถือ ให้เงินมั่ง อะไรประมาณนี้ มันก็เลยทำให้เลิกกับเขาไม่ได้สักที เพราะเวลามาง้อเราจะใจอ่อนกับเขาเสมอ
เขาขี้หึง เวลาเราไปทำงานก็โทรเช็คตลอด โทรทุกชั่วโมงเลย แต่กลางคืนเขาไม่ค่อยอยู่บ้าน เพราะเขาออกไปเล่นที่บ่อนทุกคืน กลับก็เช้าเลย บางทีก็ตี3 ตี 4
เราอยู่คนเดียวบ่อยๆ เราเหงามาก แต่ก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวที่ไหน เพราะเราไม่ค่อยมีเพื่อน
วันนึง เราออกมารถน้ำต้นไม้ เจอคนข้างบ้าน เขาไปรับเมียเขาที่เพิ่งคลอดลูกกลับมาอยู่บ้าน ลูกเขาน่ารักมาก ขนเต็มตัว เหมือนลูกลิง ตัวแดงๆ ปนขาว เราเห็นแล้ว ความรั้สึกอยากมีลูกแว๊บมาเลย
แล้วเราก็เดินเข้ามาในบ้าน ตรงเข้าไปในห้องน้ำ เราทิ้งแผงยาคุมลงถังขยะ..........แต่ไม่ได้บอกเขาหรอก ก็เก็บเป็นความลับ กลัวเขาไม่ให้มี
แล้วก็ถึงเวลา รอๆๆๆๆ รอแล้ว รอเล่า เดือนที่ 1 เดือนที่2 เดือนที่ 3....ไม่มาสักที ทำไมมีลูกนี่มันยากจัง
จนเดือนที่ 5 เมนส์เราไม่มา เรารีบไปหาหมอทันที ปรากฏว่าท้องสมใจ
เราบอกเขาว่าเราท้อง เขาเงียบ....ไม่ดีใจ ไม่เสียใจ เราถามเขาว่าเอาออกไหม ? เขาบอกเอาออกทำไม มีก็มี มีก็เลี้ยง ไม่เห็นเป็นไร
เราอยู่กับเขาจนมีลูกกับเขา 2 คน แต่นิสัยติดพนันเขาก็ไม่ดีขึ้นเลย หนักถึงขั้นเล่นเสียก็เอาทีวี ตู้เย็น ไปขายไหมด เราอ่อนใจกับเขามาก
หอบลูกหนีเขา แล้วก็ไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย จวบจนวันนี้.....
เราเอาลูกไปฝากญาตเราเลี้ยงที่บ้านเกิด ญาตคนนี้เขาไม่รู้จัก ก็เลยตามไม่เจอ หลังจากนั้นด้วยภาระการเลี้ยงดูลูก 2 คน เราจึงต้องจากลูกมาทำงานในกรุงเทพฯ และไม่นานเราก็พบกับพ่อของลูกคนที่ 3