เมื่อประมาณปีกว่าๆ ผมชอบเพื่อนผู้หญิงคนนึง ชอบตั้งแต่แรกเห็นเลย
ต่อมาผมก็เริ่มรู้จักเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ให้คำปรึกษาบ้าง โทรหากันบ้าง
มาคิดว่าเธอชอบเพราะเธอเอาเค้กวันเกิดมาเซอร์ไพร์ ก็เลยโทรถามเธอจริงๆจังว่าชอบเรามั้ย เธอก็อึ้งแล้วบอกว่า "ไม่ เฉยๆ"
แต่เธอก็บอกว่า "เป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้ว คบได้นานกว่า" ตอนนั้นก็เฟลนะแต่ก็อยากเป็นเพื่อนเธอต่อไป
ในช่วง 2-3 เดือนหลังบอกรัก ก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน เธอชวนทานข้าวบ้าง ผมชวนบ้าง ไปดูหนังด้วยกันบ้าง แต่ก็ธรรมดาๆ
ต่อมาเธอมีพี่คนนึงมาจีบ แล้วเธอก็ตกลงเป็นแฟนกับพี่เขาเพราะว่าเขาจีบมานานประมาณ 4-5 แต่ไม่ได้บอกว่าชอบ
เธอก็เล่าให้ผมฟังหมดนะ ว่าพี่เขาแบบเป็นหนุ่นฮอต เคยมีแฟนแล้วเป็นสิบคน แต่เขาอยากจะคบกับเธอแล้วเลิกเจ้าชู้
อยากจะคบกับเธอจริงๆจังๆ เลยมาบอกรักเธอตอนนี้ เธอก็บอกว่าลังเล แต่ตอบตกลงไปแล้ว แล้วก็บอกว่า "ขอโทษนะ"
ตอนนั้นผมก็ขับรถอยู่ก็น้ำตาซึม แต่ก็ตอบไปว่า "ขอโทษทำไมเหรอ"
เธอก็บอก "เออ นั่นแหละขอโทษน่ะ"
ผมก็พยายามเป็นเพื่อนเธอเท่าที่พยายามทำได้นะ แต่เธอดันชวนไปนู่นไปนี่ ผมก็ปฏิเสธเพราะว่าเธอมีแฟนแล้ว ผมก็ไม่อยากเป็นมือที่สาม
คือเข้าใจนะว่าเธอไม่ได้ชอบผม เธอก็เฉยๆเพราะคนไม่รักไม่ชอบก็ไม่มีทางมีใจอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยผมเคยชอบก็น่าจะเห็นใจกันบ้าง
ก็ในความคิดผมนะเพื่อนก็โทรหากันได้ ไม่ใช่ว่าไปโน่นไปนี่ด้วยกันบ่อยๆ (ผมแมน 100% ไม่ใช่เพื่อนสาว)
เพราะฉะนั้นต่อมาก็เกิดความไม่พอใจก็ขึ้น เธอก็คิดไปต่างๆนานาว่าผมไปบอกคนอื่นว่า เป็นแฟนกันเธอแล้ว แล้วเธอทิ้งไปมีแฟนใหม่บ้าง
แล้วก็บอกผมว่าความรักมันขึ้นอยู่กับคน 2 คน ถ้าแฟนเธอมั่นคง เชื่อใจ ก็ต้องไว้ใจเธอ แล้วเธอก็จะไปไหนมาไหนกับใครก็ได้
เพราะฉะนั้นในความคิดเธอจึงเป็นว่า ถ้าจะเป็นแฟนเธอต้องให้สิทธิ์เธอ ให้เกียรติเธอ ดังนั้นเธอก็ไปไหนมาไหนกับเพื่อนได้(ถึงแม้เป็นเพื่อนที่เคยชอบ)
ผมก็เลยรับไม่ได้ หลังจากนั้นก็ไม่คุยกับเธออีกเลย เป็นเวลาปีกว่าๆ แต่ก็ไม่ได้บล๊อคเฟสหรืออันเฟรนด์ ทำให้เธอมากดไลค์ มาเม้นได้ตลอด เเต่พักหลังก็น้อยมากๆ ส่วนใหญ่เม้นแล้วผมไม่ตอบ แต่ปัญหาคือคนอื่นจะคิดว่าผมหยิ่ง ก็เลยอยากจะลืมเธอให้ได้ แต่ลืมไม่ได้ซักที เฮ้ออออออ อึดอัด
อยากจะลืมก็มาไลค์ ไลน์มาให้เห็น ทีนี้จะลืมได้มั้ยเล่า?
ขอวิธีลืมคนที่เคยชอบแบบไม่ต้องบล๊อคเฟสหรืออันเฟรนด์
ต่อมาผมก็เริ่มรู้จักเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ให้คำปรึกษาบ้าง โทรหากันบ้าง
มาคิดว่าเธอชอบเพราะเธอเอาเค้กวันเกิดมาเซอร์ไพร์ ก็เลยโทรถามเธอจริงๆจังว่าชอบเรามั้ย เธอก็อึ้งแล้วบอกว่า "ไม่ เฉยๆ"
แต่เธอก็บอกว่า "เป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้ว คบได้นานกว่า" ตอนนั้นก็เฟลนะแต่ก็อยากเป็นเพื่อนเธอต่อไป
ในช่วง 2-3 เดือนหลังบอกรัก ก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน เธอชวนทานข้าวบ้าง ผมชวนบ้าง ไปดูหนังด้วยกันบ้าง แต่ก็ธรรมดาๆ
ต่อมาเธอมีพี่คนนึงมาจีบ แล้วเธอก็ตกลงเป็นแฟนกับพี่เขาเพราะว่าเขาจีบมานานประมาณ 4-5 แต่ไม่ได้บอกว่าชอบ
เธอก็เล่าให้ผมฟังหมดนะ ว่าพี่เขาแบบเป็นหนุ่นฮอต เคยมีแฟนแล้วเป็นสิบคน แต่เขาอยากจะคบกับเธอแล้วเลิกเจ้าชู้
อยากจะคบกับเธอจริงๆจังๆ เลยมาบอกรักเธอตอนนี้ เธอก็บอกว่าลังเล แต่ตอบตกลงไปแล้ว แล้วก็บอกว่า "ขอโทษนะ"
ตอนนั้นผมก็ขับรถอยู่ก็น้ำตาซึม แต่ก็ตอบไปว่า "ขอโทษทำไมเหรอ"
เธอก็บอก "เออ นั่นแหละขอโทษน่ะ"
ผมก็พยายามเป็นเพื่อนเธอเท่าที่พยายามทำได้นะ แต่เธอดันชวนไปนู่นไปนี่ ผมก็ปฏิเสธเพราะว่าเธอมีแฟนแล้ว ผมก็ไม่อยากเป็นมือที่สาม
คือเข้าใจนะว่าเธอไม่ได้ชอบผม เธอก็เฉยๆเพราะคนไม่รักไม่ชอบก็ไม่มีทางมีใจอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยผมเคยชอบก็น่าจะเห็นใจกันบ้าง
ก็ในความคิดผมนะเพื่อนก็โทรหากันได้ ไม่ใช่ว่าไปโน่นไปนี่ด้วยกันบ่อยๆ (ผมแมน 100% ไม่ใช่เพื่อนสาว)
เพราะฉะนั้นต่อมาก็เกิดความไม่พอใจก็ขึ้น เธอก็คิดไปต่างๆนานาว่าผมไปบอกคนอื่นว่า เป็นแฟนกันเธอแล้ว แล้วเธอทิ้งไปมีแฟนใหม่บ้าง
แล้วก็บอกผมว่าความรักมันขึ้นอยู่กับคน 2 คน ถ้าแฟนเธอมั่นคง เชื่อใจ ก็ต้องไว้ใจเธอ แล้วเธอก็จะไปไหนมาไหนกับใครก็ได้
เพราะฉะนั้นในความคิดเธอจึงเป็นว่า ถ้าจะเป็นแฟนเธอต้องให้สิทธิ์เธอ ให้เกียรติเธอ ดังนั้นเธอก็ไปไหนมาไหนกับเพื่อนได้(ถึงแม้เป็นเพื่อนที่เคยชอบ)
ผมก็เลยรับไม่ได้ หลังจากนั้นก็ไม่คุยกับเธออีกเลย เป็นเวลาปีกว่าๆ แต่ก็ไม่ได้บล๊อคเฟสหรืออันเฟรนด์ ทำให้เธอมากดไลค์ มาเม้นได้ตลอด เเต่พักหลังก็น้อยมากๆ ส่วนใหญ่เม้นแล้วผมไม่ตอบ แต่ปัญหาคือคนอื่นจะคิดว่าผมหยิ่ง ก็เลยอยากจะลืมเธอให้ได้ แต่ลืมไม่ได้ซักที เฮ้ออออออ อึดอัด
อยากจะลืมก็มาไลค์ ไลน์มาให้เห็น ทีนี้จะลืมได้มั้ยเล่า?