เก็บมาเล่า วันละนิด ตอน น้ำพึ่งเรือ คนไทยพึ่งอะไร ...

เมื่อวาน ได้เห็นผ่าน ๆ ตา แต่จำรายละเอียดไม่ได้ เกี่ยวกับการเตือน ให้ผู้ปกครองระวัง เรื่องเด็กจมน้ำเสียชีวิต
เพราะช่วงนี้ เป็นช่วงปิดเทอม อากาศร้อน เด็ก ๆ อาจจะแอบไปเล่นน้ำ ตามแหล่งน้ำใกล้ ๆ บ้าน โดยไม่ได้บอกผู้ปกครอง แล้วอาจเกิดอุบัติเหตุได้
ทำให้ผม นึกถึงตัวเอง เมื่อตอนเป็นเด็ก ผมก็แอบหนีไปว่ายน้ำเหมือนกัน
มี 2 ที่ ที่ผมไปบ่อย ๆ คือ ที่คลองผดุงกรุงเกษม แถว ๆ หน้าตลาดน้อย (ประมาณตรงข้ามโรงเรียนสตรีวัดมหาพฤฒาราม) ตอนนั้น น้ำไม่ได้ดำสนิทแบบปัจจุบัน มีเรือขนผลไม้มาจอดเยอะแยะ พวกแตงโมบางเบิด ลูกใหญ่ ๆ เด็ก ๆ อย่างผม ก็จะปีนสะพานไม้สูง ๆ กระโดดตูม ๆ เป็นที่สนุกสนาน
แห่งที่ 2 คือ หาดทราย ปากคลองสาทร ตอนนั้น บริเวณปากคลองสาทร จะเป็นท่าขึ้นทราย ริมคลอง ก็เลยมีหาดทราย 5555 ให้เด็ก ๆ อย่างผมได้เล่นน้ำกัน แถมมีต้นไทร ต้นใหญ่ ยื่นลงไปในคลอง พวกเราก็จะไต่ต้นไทร กระโดดน้ำ ดีกว่าสปริงแบบ เป็นไหน ๆ

ที่พูดมาซะยาว ก็จะให้เพื่อน ๆ เห็นภาพว่า เมื่อไม่นานมานี้เอง ชีวิตของคนไทย กับ เรือ ไม่ได้ห่างไกลกันมากนัก
เรามาฮือฮาเรื่องเรือ กันอีกรอบ ก็ตอนน้ำท่วมใหญ่ เมื่อไม่นานนี้ พอน้ำลด เรือก็หายไปจากชีวิต

ผมไปเที่ยวมา เลยขอนำภาพของเรา มาอวด กลัวเพื่อน ๆ จะอธิบายให้เด็ก ๆ ฟังไม่ได้ ว่า เรือหน้าตา เป็นอย่างไร

เรือลำนี้ ผมไปเห็นที่ บ้านขุนสมุทรจีน พระประแดง สมุทรปราการ ... เรือคงไม่ได้ใช้งานแล้ว มีขยะทิ้งอยู่ในเรือ แต่สภาพเรือ น่าจะยังใช้งานได้

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่