วันนี้...เมื่อวันวาน

หลังจากลงไปทานข้าวแล้วกลับขึ้นมาออฟฟิต เดินผ่านหน้าห้องฝ่ายบุคคล เห็นผู้คนทั้งหญิงชายวัยหนุ่มสาวยืนถือซองเอกสารนั่งๆยืนๆรอสัมภาษณ์งานกันไม่ต่ำกว่า 30คน

บางคนก็นั่งรอแบบใจจดจ่อ บางคนก็เห็นด้านหลังมีรอยเหงื่อชุ่มๆ (อาจจะไปมาหลายที่ หรืออาจจะเหนื่อยขึ้นบันไดมาชั้น 7) และบางคนก็นั่งแชทไปเรื่อยเปื่อย หญิงสาวบางคนก็แต่งหน้ามาอย่างกับมาสมัครงานเป็นพริ๊ตตี้ PR ชายหนุ่มบางคนก็หวีผมซะเรียบร้อย ทั้งๆที่ยังเหลือเค้าโครงทรงผมแบบ K-POP อยู่หน่อยๆ

กลับมานั่งนึกถึงตัวเอง...ช่วงเวลานี้เมื่อประมาณ 12ปีที่แล้ว เด็กหนุ่มบ้านนอกอย่างผมต้องมาปักหมุดขุดทองในเมืองกรุง ห้องต้องเช่า ข้าวกล่องอาหารหลัก บะหมี่อาหารเสริม โหนรถเมล์ตีนผีฝ่าดงฝุ่นควันมาสมัครงานที่นี่ มาสมัครแบบไม่มีความหวัง มาเป็นที่แรกที่ตั้งใจไว้ เพราะคิดอย่างเดียวว่าคืองานที่เราชอบ และกำลังใจเดียวที่ทำให้ทรหดอดทนทำได้คือ "ครอบครัว"...

ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คนหนุ่มสาวไฟแรงทุกคน ในการเริ่มใช้ชีวิตช่วงตั้งตัว สู้ๆนะจ๊ะ...

ผู้ชาย ผู้ชาย ผู้ชาย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่