๐๐๐๐๐ ถึงเวลาเจรจาไม่ต้องรอหายนะก่อน ๐๐๐๐๐

คนไทยเป็นอะไรไปคะเนี่ยะ?

จึงมีแต่ความเคียดขึ้ง คิดสั้น มุ่งทำลาย เพื่อชัยชนะ…ลูกเดียว
ชนะบนความย่อยยับของประเทศและสังคมโดยรวม…ก็เอา

รัยแว๊…?

แต่ที่สงสัยอยู่อ่ะนะ…ว่าจริงป้ะ ที่ต้องการแบบนี้น่ะ?

ถ้าจะต้องสู้รบ ตะลุมบอนฆ่าฟันกันจริงๆ
สัญญาว่าจะออกไปกันนะ

จริงรึป่าว….หรือให้คนอื่นออก

ตัวเองนั่งหน้าคีย์บอร์ด…ยุยง ปลุกระดม ไปเรื่อยๆ!!!

ถึงเวลาที่จะต้องตั้งสติคิดแบบปัญญาชนกันได้รึยังคะ

มองไปรอบๆโลกเลยค่ะ
มีที่ไหนในโลกบ้าง ที่ความขัดแย้ง ไม่ถูกนำสู่โต๊ะเจรจา?
สู้รบฆ่าฟันจนตายเป็นเบือ…สุดท้ายต้องยอมเจรจากันทั้งนั้น

ในบ้านเราเอง…เหตุการณ์ความไม่สงบใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ ยืดเยื้อเสียหาย
มาเป็นระยะยาวนาน…ยังถูกนำเข้าสู้โต๊ะเจรจาเลย

แล้วนี่อะไรกัน…ความขัดแย้งทางความคิดด้านการเมืองในปัจจุบัน
กลับทำเป็นเรื่องคุยกันไม่ได้ซะนี่


ใช้กำลังข่มขู่ซึ่งกันและกัน

(ประมาณว่าปี 53 เธอมีชายชุดดำ…ปี57 ชั้นมีป็อบคอร์น !)
(ตอนแรก ชั้นโดน M79 ฝ่ายเดียวเลย….ตอนนี้เธอโดน M79 มั่ง รายวันชิลล์ๆ)

อวดกำลังกัน….โดยไม่อวดสมอง อุอุอุ

แถมกองเชียร์แต่ละฝ่าย ก็ฟินกันเอง ต่างฝ่ายต่างปลุกระดมเพื่อสงครามกลางเมือง...รึงัย?

รัยแว๊...?