อกหักแค่นี้... ไม่ตายหรอกเธอ! คอยดูนะ!! สักวันนึงชั้นจะทำให้เธอหันมามองชั้นให้ได้!!!!!!

ก่อนอื่น อยากบอกก่อนนะคะว่า กระทู้นี้ทำมาเพื่อสร้างกำลังใจ และเป็นแรงบันดาลใจแก่... " คนที่อกหัก "  

------------เรื่องเล่าเมื่อยัยตัวดำ หัวฟู ผมหยิก อกหัก-------------
                
     ตอนยังอยู่ในสมัยเรียนนะคะ.. คือเราแอบชอบเพื่อนคนนึงที่เรียนด้วยกันมาตั้งนานแล้วแหละค่ะ แอบชอบมาประมาน 2 ก่อนที่เค้าจะรู้

คือตอนนั้นความรู้สึกแบบแฮปปี้มาก เพราะเวลาเค้าทำอะไรก็ชอบแอบมอง แต่แบบไม่ได้จ้องน่าเกลียดนะคะ เราเป็นเพื่อนที่เวลาเรามีเรื่องอะไร หรือโดน

ใครทำยังไง เค้าก็จะคอยดูแล และ ดูเป็นสุภาพบุรุษมากๆ เราเขียนไดอารี่ทุกวันเลยว่าแต่ละวันเป็นยังไงๆบ้าง มีความสุขแบบบอกไม่ถูก จนเมื่อครบ 2 ปี

เพื่อนเราที่สนิทกันก็รู้ แต่ความลับนั้นก็ดันเก็บไม่อยู่ จนที่คนเราชอบเค้ารู้เรื่อง ตอนนั้นเราเข้ารพ. เป็นไข้หวัด2009 ตอนปี 2010 - -* คือเชยไป

หน่อย5555 เพื่อนเราโทรมาบอกว่าเค้ารู้เรื่องแล้วนะ เราก็ยิ่งเป็น2009อยู่กลัวตายก็กลัว เพราะกลัวจะไม่ได้เจอเค้า ระหว่างอยู่รพ.เรารีบปฏิบัติทุกอย่างตาม

ที่หมอแนะนำทุกอย่าง!! แล้วมาได้รู้เรื่องนี้ที่รพ. มันก็ไม่ไหวนะคะ น้ำตาเราแตกเป็นเขื่อนเลยทีเดียว ด้วยความรู้สึกหลายๆอย่างรวมกัน พอเราออกจากรพ.

พักฟื้นอยู่บ้าน  7  วัน  และพอเจอหน้ากันเค้าก็ไม่เคยคุยกับเราอีกเลย  และเราก็ได้รู้จากเพื่อนว่า เค้าชอบพี่คนนึงที่อายุมากกว่าเค้า เค้าเลยพยายามเลี่ยง

ออกจากเรา ไม่สนใจเลย  เวลาเจอเค้าเราก็เลยยิ้มเข้าไว้ แต่เค้าเมินหน้าเราเฉยเลย เราเคยกลั้นไม่อยู่ตอนอยู่หน้าเค้าด้วย เราไม่อยากให้เค้ารู้ว่าเราร้องไห้

เราเลยหันหลังกลับไปกอดเพื่อนอีกคนนึง แต่เพื่อนคนอื่นก็บอกเค้าให้รู้ว่าเราร้องไห้ เค้าทำเสียงแบบ โว๊ะ ประมาณว่ารำคาญ หรือไม่ใส่ใจประมาณนี้ค่ะ คือ

แบบเค้าเปลี่ยนไปเยอะมากกก จากคนที่เคยรู้จักแบบนั้น สุภาพบุรุษกับเราแบบนั้น มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดมาก เจ็บปวดจนไม่รู้จะบอกยังไง ฟังทุกเพลง

ที่เศร้าร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้ว แล้วเราก็ไม่ใช่คนสวยอะไรด้วย หน้าดำๆ หน้ามันๆ ตัวเตี้ยๆ หัวฟูๆหยิกๆ ไม่กล้าแสดงออก ขี้อายมากกกกกกกกกก!!!

คิดดูแล้วกันนะคะ ว่าเฮิร์ทขนาดไหน ขนาดว่าฟังเพลงชาติขึ้นยังน้ำตาไหลออกมาได้หนักมากๆ ทุกสิ่งทุกอย่างมันทำให้ร้องไห้ได้ตลอดเวลา  จนไม่เป็น

อันจะทำอะไรแล้วววว เรากลายเป็นคนที่หน้าเศร้ามาก และจิตใจมันตกต่ำไปหมดทุกอย่าง ไม่ว่าจะทำอะไรก็นึกถึงแต่เค้า เราก็ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไร ขนาดไม่

ได้เป็นแฟนกัน แค่เป็นเพื่อนที่คอยช่วยเหลือกันตลอด แค่นั้น ทำไมถึงเป็นเยอะขนาดนี้ จนวันที่ 1 ม.ค. ปี 55 เราก็เลยตัดสินใจไปบอกชอบเค้าทางเอ็มค่ะ

เพราะเราก็อายมากด้วย แต่ก็รู้สึกติดค้างเลยอยากจะพูดไปเลย เราถามเค้าว่า รู้เรื่องเค้าแล้วใช่ไหม เค้าตอบกลับมาแค่ อืม แล้วเค้าก็ถามเราว่า แล้วรู้เรื่อง

คนที่เค้าชอบแล้วใช่ไหม เราบอกเค้าว่า เรารู้แล้ว เอ้อ เราขอโทษด้วยนะ ที่อาจจะต้องทำให้ลำบากใจอ่ะ  เค้าเลยบอกเราว่า ไม่เป็น เราชอบคนอายุ

มากกว่า ขอโทษด้วยนะ เราบอกว่า ไม่เป็นไรหรอ และการสนทนาก็จบเพียงเท่านี้ ไม่ได้คุยกันอีกเลย ความรู้สึกตอนนั้นโครตตตตเจ็บค่ะ!! TTTT จนวันนึง

เราไปเจอหนังสือเล่มนึง ที่ร้านหนังสือ เกี่ยวกับสูตรความสวยความที่หน้าปกเขียนประมาณว่า " ผิวสวยใส ด้วยตัวคุณเองจนคนที่คุณชอต้องตะลึง " เรา

อ่านประโยคนี้แล้วรีบหยิบเลยค่ะ มันเป็นหนังสือเล่มเล็กๆแต่สูตรเยอะมากกกก!! เราไม่เคยชอบเรื่องพวกครีม พวกขัดผิว ทาแป้ง หลบแดด ทาลิบมงลิปมัน

นี่เคยแตะ สักที แต่เราก็ลองทำตามสูตรในหนังสือเล่มนี้ เราทำไปประมาณอาทิตย์นึง เพื่อนทักว่าไปทำอะไรมา ทำไมหน้าเนียนขึ้น เราก็ยิ่งดีใจ เลยทำ

สม่ำเสมอๆ เรื่อยๆมา เราทำเกือบทุกวัน! บางวันมีงาน มีธุระบ้าง เราทำวันละ 3 สูตรเลย จนประมาณ 3 เดือน เราทำทุกวิถีทางทำทุกอย่างที่จะทำได้ เวลา

เราทำเรา็คิดถึงหน้าเค้า แล้วเราก็เคยร้องไห้ตอนพอกหน้าด้วย - -* แบบคิดในใจกว่าชั้นต้องทำให้เธอหันมามองบ้างให้ได้!!!!    ทำมาได้ 5 เดือน  ไม่เชื่อก็

ต้องเชื่อนะคะ ว่าสมุนไพรไทยเนี่ยแหละ สุดยอดของการประทินผิวจริงๆ ไม่มีอะไรสู้ได้อีกแล้ว! ตอนนั้นสารเคมีทั้งหลาย ยกเว้นครีมกันแดด ไม่ได้แตะหน้า

เราหรอกค่ะจริงๆ !! เราก็ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ขนาดนี้  แล้วพอมาเจอเพื่อน เพื่อนตกใจกัน ว่าไปฉีดผิวมาหรอ กินกลูต้าหรอ หรือโบกอะไรมา ประมาณนี้  

เพื่อนรุมมาดูผิวหน้าผิวตัว แล้วเอามือ ขูดๆ ลูบ เหมือนจะขูดหาเลข - -* 555 ความจริงเพื่อนอยากรู้น่ะค่ะว่าไปโบ๊ะอะไรมาหรือเปล่า  เราก็บอกว่าไปขัดผิว

มา ก็ไม่มีใครเชื่อ TT แล้วเราก็เจอคนที่เราชอบพอดี  เค้าก็มองเราว่าใช่เราหรอ ความรู้เดิมเราก็กลับมาอีกครั้ง เราก็ยังร้องไห้อยู่นะคะตอนนั้น แล้วคนที่เรา

ชอบก็มาทำทีอยากคุยกับเรา เวลาเจอกันก็จะชอบมอง ไม่ทำเมินใส่เราแล้ว แต่ตอนนั้นถึงเราจะร้องไห้อยู่ ก็คนมันเจ็บนี่หว่า!  แต่เราก็ไม่หัน

กลับไปสนใจเค้าแล้วแหละคะ เราก็คุยกับเค้าแบบวางตัว เว้นระยะห่าง แล้วตอนนี้มีหลายคนที่เข้ามาหาเรามากขึ้นๆ  จนเราเริ่มตัดใจจากเค้าได้แล้ว เพราะ

ความเจ็บที่มันมากร้องจนไม่มีน้ำตาจะให้ร้อง ฟังเพลงเศร้าจนชินไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างมันเริ่มเบาบางลงแล้ว สุดท้ายเราก็ตัดใจจากเค้าได้ ด้วยการทำใจ

ระยะเวลา 1 เต็ม!! ตอนนี้รู้สึกเหมือนมันเป็นอดีตที่สวยงาม เพราะครั้งนึงเราเคยรักใครสักคนมากขนาดนั้น ซึ่งไม่ีเคยมีมาก่อน แล้วก็ไม่รู้จะเจออีกหรือเปล่า

อาจจะเป็นครั้งแรก และครั้งสุดท้าย เลยก็ว่าได้ เพราะตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นั้นมา เราก็ไม่เคยมีความรู้สึกลึกๆได้แบบนั้น ไม่เคยร้องไห้ งมงาย กับใครขนาด

นั้น ไม่เคยอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ใครสนใจแบบนั้น และไม่เคยรู้สึกเจ็บมากที่สุดได้แบบนั้นอีก ตอนนี้ถือว่าเหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นประสบการณ์ชีวิต

เลยก็ว่าได้ และกลับรู้สึกดีทีเดียวที่ผ่านวามรู้สึกแบบนั้นมาได้ ........ ถ้าจะสรุประยะเวลาแล้วก็คือ แอบชอบมา 2 ปี พัฒนาตัวเองอย่างรวดเร็วที่สุด 5

เดือน! และ ระยะเวลาทำใจ 1 ปี! รวมแล้ว อดีตที่มีกับเพื่อนเก่าคนนี้คือ 3 ปี 5 เดือนค่ะ ....  
  
****************************************************************************************************
ที่ตั้งใจเขียนกระทู้นี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้แก่คนที่อกหักทุกคน ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง ถึงคุณอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้คนที่คุณชอบขนาดไหน ก็เปลี่ยนไป

เถอะค่ะจขกท. ไม่ห้าม เพราะบางคนอาจจะมองว่าเป็นตัวของตัวเองดีที่สุดอย่าเปลี่ยนตัวเองเพื่อนใคร แต่ณ จุดนี้ ทุกคนก็อยากดูดี ในสายตาคนที่เรารัก

ใช่ไหมคะ เชื่อเถอะค่ะว่าสักวันนึง เมื่อคุณถึงจุดที่คุณต้องการแล้ว คุณอาจจะเป็นคนที่เมินคนที่เค้าเคยทำให้คุณเจ็บไปเลยก็ได้   

ด้วยความหวังดี จากจขกท. และมีเรื่องอะไร หลังไมค์ได้ค่ะ หรือ ทิ้งโพสไว้เลยจ้าาาาา )))