ขึ้นกรุงเทพฯ ทีไร จำเป็นต้องใช้รถตู้ เพราะรถทัวร์ก็ไปถึงแค่สายใต้ ส่วนใหญ่จำเป็นต้องไปอนุสาวรีย์ เพื่อจะต่อไปที่อื่นๆ ได้สะดวก ก็มีรถตู้นี่แหละที่ไปถึง จะขึ้นรถทัวร์ไปสายใต้แล้วต่อรถมาอนุสาวรีย์ก็หลายต่อเสียเวลาอีก
ลองขึ้นมาแทบทุกบริษัทแล้ว เห็นขับเร็วมันทุกบริษัท มีน้อยยยยมากที่จะขับแบบพอรับได้ (ไม่เกิน 120 กม./ชม) ทางบริษัท / ภาครัฐไม่มีการจำกัดความเร็วหรือมาตรการอะไรควบคุมเลยหรือไงคะ หรือเวลาคัดคนขับรถ ขอแค่ขับรถเป็นก็มาขับได้แล้ว
ทั้งๆ ที่เขาต้องรับผิดชอบชิวิตอีกหลายชิวิต
บางคันขับเร็วเหมือนอยู่ในสนามแข่ง แซงซ้าย แซงขวา เบียดสิบล้อ ปาดหน้าคันอื่นๆ จนผู้โดยสารหัวใจจะวาย กลัวจนขี้แทบจะขึ้นสมองกันเลย จะทักจะท้วงก็ไม่กล้า กลัวโดนตบหรือร้ายกว่านั้นก็กลัวจะขับไปจ่อรถสิบล้อเหมือนที่เห็นในคลิปหรือในข่าว
ขึ้นรถตู้ทีไร บางครั้งสวดมนต์ไม่รู้กี่จบ (ที่ต้องสวดหลายๆ จบ เพราะไม่มีสมาธิและเครียดจัดสวดวนไปวนมาอยู่นั่นแหละ)
บางครั้งมือจิกเบาะจนเบาะจะขาด บางครั้งนี่ดึงจนม่านแทบจะหลุด ต้องลุ้นทุกๆ ครั้งว่า ถึง - ไม่ถึง รอด - ไม่รอด กะว่าถ้าชนก็ไม่ร้องกันเลยล่ะ ตายสนิทชัวร์ ขับเร็วซะขนาดนั้น
คนขับนี่ไม่นึกถึงคนนั่งมาด้วยเลย ถ้าจะเสี่ยงขนาดนั้นก็เอาไว้ขับเวลาไปคนเดียวสิ เวลาเกิดเหตุมา ตายไม่ได้ตายคนเดียว
แต่จะยังมีอีกตั้งกี่ชีวิตที่โดยสารมาด้วยต้องซวยไปกับเขา มีทั้งพ่อแม่ ลูกๆ ญาติพี่น้องคนอื่นไม่รู้กี่ชีวิตที่รอเขาอยู่ที่บ้าน
ถ้าจะรีบไป (นรก) ก็ไปคนเดียว คนอื่นยังมีคนดี ที่อาจจะได้ขึ้นสวรรค์อยู่ (แต่ไม่อยากจะไปตอนนี้นี่)
ทำอะไรไม่ได้ ขอบ่นก็ยังดี อัดอั้นตันใจเหลือเกิน เฮ้อ
ไม่แน่ใจว่าแท็ก ถูกห้องรึเปล่าค่ะ
ทำไมรถตู้สาธารณะถึงได้ขับกันเร็วและน่ากลัว (โคตรๆ) นัก บริษัทไม่มีมาตรการในการควบคุมหรือคัดคนขับบ้างเลยหรือไงคะ
ลองขึ้นมาแทบทุกบริษัทแล้ว เห็นขับเร็วมันทุกบริษัท มีน้อยยยยมากที่จะขับแบบพอรับได้ (ไม่เกิน 120 กม./ชม) ทางบริษัท / ภาครัฐไม่มีการจำกัดความเร็วหรือมาตรการอะไรควบคุมเลยหรือไงคะ หรือเวลาคัดคนขับรถ ขอแค่ขับรถเป็นก็มาขับได้แล้ว
ทั้งๆ ที่เขาต้องรับผิดชอบชิวิตอีกหลายชิวิต
บางคันขับเร็วเหมือนอยู่ในสนามแข่ง แซงซ้าย แซงขวา เบียดสิบล้อ ปาดหน้าคันอื่นๆ จนผู้โดยสารหัวใจจะวาย กลัวจนขี้แทบจะขึ้นสมองกันเลย จะทักจะท้วงก็ไม่กล้า กลัวโดนตบหรือร้ายกว่านั้นก็กลัวจะขับไปจ่อรถสิบล้อเหมือนที่เห็นในคลิปหรือในข่าว
ขึ้นรถตู้ทีไร บางครั้งสวดมนต์ไม่รู้กี่จบ (ที่ต้องสวดหลายๆ จบ เพราะไม่มีสมาธิและเครียดจัดสวดวนไปวนมาอยู่นั่นแหละ)
บางครั้งมือจิกเบาะจนเบาะจะขาด บางครั้งนี่ดึงจนม่านแทบจะหลุด ต้องลุ้นทุกๆ ครั้งว่า ถึง - ไม่ถึง รอด - ไม่รอด กะว่าถ้าชนก็ไม่ร้องกันเลยล่ะ ตายสนิทชัวร์ ขับเร็วซะขนาดนั้น
คนขับนี่ไม่นึกถึงคนนั่งมาด้วยเลย ถ้าจะเสี่ยงขนาดนั้นก็เอาไว้ขับเวลาไปคนเดียวสิ เวลาเกิดเหตุมา ตายไม่ได้ตายคนเดียว
แต่จะยังมีอีกตั้งกี่ชีวิตที่โดยสารมาด้วยต้องซวยไปกับเขา มีทั้งพ่อแม่ ลูกๆ ญาติพี่น้องคนอื่นไม่รู้กี่ชีวิตที่รอเขาอยู่ที่บ้าน
ถ้าจะรีบไป (นรก) ก็ไปคนเดียว คนอื่นยังมีคนดี ที่อาจจะได้ขึ้นสวรรค์อยู่ (แต่ไม่อยากจะไปตอนนี้นี่)
ทำอะไรไม่ได้ ขอบ่นก็ยังดี อัดอั้นตันใจเหลือเกิน เฮ้อ
ไม่แน่ใจว่าแท็ก ถูกห้องรึเปล่าค่ะ