ฉันเป็นทุกข์มากจะทำอย่างไรก็ใจไม่แข็งไม่เด็ดขาดพอ  ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะเริ่มเดิมีคบกับแฟนคนนี้ตอนปี52ตอนนั้นคิดคบเพราะเพื่อนแนะนำให้แก้ไขงานคอมฯพอคบไปไม่ได้คิดอะไรอยู่มาวันนึงฉันไปเจอแฟนเก่าที่ตลาดนั้นฉันร้องไห้แล้วเขาโทรมาพอดีฉันก็ระบายให้เขาฟัง  เขาก็บอกว่าเขาเหมือนกันเขาอย่ากจะไปทำงานต่างประเทศเขาไม่อยากอยู่กับแฟนเขา  หลังจากนั้นเขาเร่ิมโทรมาหาฉันทุกวันวันนึงที่บ้านเขามีเรื่องเขาบอกว่าแม่เขาร้องไห้ที่ร้านเขาบอกให้ฉันมาที่ร้านแล้วเขาก็เล่ารายละเอียดฉันก็พูดปลอบใจเขาจนเขาดีขึ้นทุกวันเขาโทรหาเราตลอดจนเราคิดแล้วว่าเขามีใจให้กับเราคบกันมาเรื่อย ๆ จนถึงปี54  ความผิดมันก็ขึ้นอยู่กับฉันเหมือนกันฉันมักจะมาหาเขาที่ร้านเสมอเมื่อมีโอกาสฉันเล่าให้เขาฟังว่าผอ.ที่ทำงานของฉันคิดไม่ดีกับฉันฉันเลยตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเดิมแต่มีความจำเป็นที่จะต้องไปงานบ้านผอ.  เขาเลยอาสาไปเป็นเพื่อนแต่ก็มีเพื่อนของฉันไปด้วยนะ  หลังจากกลับจากงานกลับร้านเขาขมขื่นฉัน(ตอนแรกขัดขืนเพราะรู้ว่ามันไม่ดีเขาก็มีแฟนอยู่แต่ตอนท้ายก็ยอมเขา)เพราะเขาบอกว่าเขาไม่เคยมีอะไรกับแฟนเขามา2ปีแล้วแล้วที่เขาทำเราเพราะเราดีกับเขากว่าแฟนของเขาและตอนนี้แฟนของเขามีทอมคอยดูแลเขาเลยไม่มั่นใจแฟนเขา  หลังจากนั้นเราก็คบกันเรื่อยมาจนปี55พ่อฉันเสียชีวิตเขามาช่วยงานอยู่กับเราตลอดเวลาวันงานศพพ่อเราบอกให้เขาไปจากชีวิตเพราะเรารู้ว่าเขายังมีแฟนเขาอยู่เขาบอกว่าเขาไม่ไปเพราะเขาห่วงเรามากเราเป็นลูกลูนเดียวเราเหลือแต่แม่  ตอนนั้นเราขอเขาว่าเราขอลูกกับเขาเพื่อมาต่อชีวิตเรากับแม่เพราะเรารู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมาอยู่กับเราเขาก็ไม่ยุ่งอะไรกับเรา  พอผ่านไป3เดือนเขามายุ่งกับเราแล้วบอกเราว่าเขาจะมีลูกกับเราเขามีกับแฟนไม่ได้เพราะแฟนไม่ยอมมี  เขาว่าจะเลิกกับแฟนเขาหลังจากแฟนเขาเรียนจบเหลืออีกไม่กี่เดือน  เราก็ตกลงปลงใจใช้ชีวิตอยู่กับเขาเพราะเราคิดว่าเขาจริงจังกับเรากับแม่เรา  หลังจากนั้น8เดือนเด็กก็มีขึ้นมาจริง ปรากฏว่าเขาไม่เคลียร์กับแฟนเขาเพราะเหลือเวลาอีก2เดือนเขาจึงจะเรียนจบ  เขาจะทำอย่างไรเราบอกเขาไว่าไม่ได้นะแล้วเด็กหละ่จะทำอย่างไรเขาบอกว่าเอาอย่างนี้เราปิดบังเขาไปก่อนแล้วเขาบอกให้พ่อแม่เขามาขอฉันเพื่อแก้ต่างไปก่อนหลังจากนั้นจะจบกับแฟนไม่งั้นแฟนเขาจะเรียนไม่จบ  หลังจากนั้นพ่อแม่มาขอก็อยู่กินกันสัก2อาทิตย์แฟนเขารู้เรื่องเขาก็มีเรื่องกันแต่ไม่ถึงฉัน  แฟนเขายอมไปแต่โดยดีแต่ขออยู่กับเขาอีก4วันฉันไม่ยอม  หลังจากนั้นแฟนเขาก็เดินออกไปจากชีวิต  แต่มีส่ิ่งเกินคาดคือฉันแท้งค์วันที่ฉันไปขูดมดลูดที่รพ.แฟนเก่าเขาโทรแล้วรู้ความจริงว่าเราแท้งค์เขาเลยจะเอาคืนเราไม่รู้เรื่องเรามารู้เรื่องตอนหลังจากนั้นได้5เดือน  เขามาสารภาพว่าเขาจะกลับไปหาแฟนเก่าเขาเพราะแฟนเก่าเขาขู่ว่าเขาอยู่ไม่ได้หากเขาผู้ชายไปถ้าไม่กลับมาจะฆ่าตัวตาย  ด้วยแฟนเป็นห่วงเขาด้วยเขามาขอกลับไปเคลียร์เพราะแฟนเก่าคนนี้กำลังจะรับปรัญญาโท  เขาจะกลับไปรักษาหน้าตาแฟนเก่าเขาเพราที่บ้านแฟนเก่าเขาไม่ทราบเรื่องเลย  ช่วงที่แท้งค์ลูกเราแลเขาพยายามมีลูกใหม่แต่ทำอย่างไรก็ไม่มี  ก่อนเขาจะไปเราคุยกันรุนแรงเราว่าเขาว่าในเมื่อคนนั้นจะฆ่าตัวตายเราก็จะตายเหมือนกันเราเอาสายไฟมาพันคอเขาก็รีบช่วยและสัญญาว่าจะกลับมาแล้วเขาเล่าเรื่องให้แม่ฟังแม่เสียใจแต่แม่รู้ว่าเรารักเขา  ก่อนจะไปเขาขอแม่ว่าถ้าเขากลับมาเขาขอแม่ทำเด็กหลอดแก้วให้เขาเขาอยากมีลูกกับเราแม่ตอบตกลง  วันนั้นเขาก็ไปเคลียร์กับทางนู้น  กลับมาเขาบอกว่าเคลียร์ไม่รู้เรื่องแต่ทางนู้ฯเขาขอให้ผู้ชายอยู่ช่วยงาน2วันเพื่อไม่ให้พี่น้องทางเขารู้เรื่องหลังจากนั้นทำอย่างไรก็แล้วแต่  เขากลับมาเราดีใจมากและเริ่มคิดทำลูกและมีอะไรกันในวันที่คิดว่าไข่สุกเผื่อฟลุ๊กมีเด็กโดยไม่ต้องเสียเงิน  อีก1สัปดาห์เราจับได้ว่าแฟนเขาส่งตารางการซ้อมรับปริญญาและให้เขารับส่งตลอดเราโกรธเราด่าเขาเราไหนบอกว่า2วันอันนี้ต้อง1สัปดาห์  เขาบอกว่าเขาขอเคลียร์ให้มันจบไปเลยไปรักษาหน้าตาทางนู้นเราบอกว่าไม่ได้ไม่ยุติธรรมสำหรับเราได้คืบจะเอาศอกอย่างไร  เถียงกันค่อนข้างรุนแรงจนขึ้นคำว่ากูซึ่งเขาบอกว่าเขารับไม่ได้เราบอกเขาว่าไม่ให้เขาไปค้างบ้านนู้นเราให้เช้ารับเย็นส่ง(บ้านทางนู้นอีก2อำเภอ)ให้เขาไปตกลงกันใหม่เขาตกลงกันแต่มีปัญหาเอะอะโวยวายตอนเช้าเราไปส่งเขาโดยหามรถเครื่องใส่กะบะรถเราไป  ใกล้ถึงก็เอาลงเราก็คุยกันดีอยู่พอสายเราทำงานเขาส่งคนน้ันเสร็จก็โทรบอกเราว่าเขาถูกคนนั้นด่าอย่างสุด ๆ และคนนั้นกรีดๆที่สถานที่ซ้อมรับปริญญาจนเขาอายและเอือมละอาทั้งเราและคนนั้นตอนนี้เขาตัดสินใจแล้วว่าเขาจะไม่เอาใครสักคนรอจนถึงวันเสร็จงานเขาจะบอกคนนั้นแต่ตอนนี้เขาบอกเราก่อนว่าเขาหมดใจจากเราแล้วไม่เอาแล้วถ้าหลังเขากลับมาให้เรากลับไปอยู่บ้านซะเขาจะอยู่คนเดียวเพราะเรารุนแรงกับเขา  เราทำงานเรากลัวว่าเขาทิ้งเราเรารีบออกจากที่ทำงานไปหาเขาที่ร้านไปอ้อนวอนขอร้องอย่าท้ิงเราไปเราขอโทษและขอเขายกโทษให้เขาบอกว่าเราจบแล้วเขาตัดสินใจแล้วไม่เอาใครสักคนเขาเลยขอลูกกับเขาเขาก็บอกว่าได้แต่จะเพิ่มภาระให้เราไหมเพราะเขาคงไม่ได้ดูแลเราบอกว่าได้เพราะเราคิดว่าลูกคงทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเขาบอกว่าที่ผ่านมาเขาขอเคลียรทั้งเราและคนนั้นและไม่มีใครให้โอกาสเขาเคลียร์ตอนนี้เขาไม่เอาสักอย่างจะอยู่คนเดียวและให้ทุกคนอยู่คนเดียว  ถ้าเป็นคู่กันก็จะมีเหตุที่จะต้องมาอยู่ด้วยกัน  เราเสียใจมากแต่เราต้องจำเป็นต้องกลับมาหลังจากนั้นหลังวันรับปริญญาเขาโทรหาเราตลอดบอกว่าอยู่ทางนู้เป็นอย่างไรแล้วเขาเจออะไรบ้างเขาโดนทางนู้นหนักเหมือนกันเขากลับมาจะเป็นตัวเขาเองแล้ว  แต่เรายังไปหาเขาเป็นครั้งเขาบอกว่าเราทำอย่างนี้เขาจะอยู้คนเดียวได้อย่างไรเราบอกว่าเราขาดเขาไม่ได้  แต่รู้ไหมคะเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นหลังจากเรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้น1สปดาห์  เราท้องเองตามธรรมชาติเราดีใจที่มีลูกลูกอาจจะช่วยอะไรหลายอย่างได้เราไปบอกเขาที่ร้านเขาบอกว่าก็ดีใจนะแต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว  เราร้องไห้เขาบอกว่าจากนี้ไปให้เราเข้มแข็งห้ามร้องให้เพราะกลัวเด็กหลุดเหมือนครั้งแรก  เราบอกห้ามคนนั้นรู้ถ้าคนนั้นรู้จะมีเรื่องทำให้เราไม่สบายใจคิดมากแล้วเด็กหลุดอีก  เขาก็ดูแลนะไปส่งหาหมอ  แต่ให้เราไปอยู่บ้าน  เราก็เริ่มมาอยู่ที่ร้านเพราะบอกเขาว่าเราต้องการกำลังใจเราไม่อยากท้องอยู่คนเดียวเขาบอกว่าได้เราก็อยู่มาเรื่อย ๆ แต่เรามารู้สึกแปลกตรงที่ช่วงแรกดูเขาจะเห่อแต่ไม่แสดงออก  คิดชื่อลูกบ้างอะไรแต่ตอนท้องได้2เดือนดูเขาไม่เท่าไรกับเราเราก็สงสัยเพราะเราคิดว่าเขาน่าจะคิดได้ว่าเขาควรจะอยู้กับเราเพราะมีลูกด้วยกันแต่ไม่ใช่มีวันนึงเราอยู่กับเขาเราบอกว่าเราจะมาอยู่นะเขาอ้ำอึ้งเราเลยถามเขาตรง ๆ ว่ามีอะไรพูดมาเลยเขาบอกว่าลำบากใจเพราะเขาไดไปบอกคนนั้นว่าไม่ให้ใครมาหาที่ร้านสักคนแต่กลับเป็นเรา  เราก็บอกว่าเราทำเพราะเรามีลูกกับเขา  เขาว่าไหนบอกว่าถ้ามีเด็กจะอยู่ได้ไม่ใช่รึเราบอกว่าเราบอกทำเด็กหลอดแก้วแต่นี่ชี้ที่ท้องบอกว่าเกิดจากความตั้งใจของเราทั้งสองนะและอีกอย่างเขาบอกว่าเขาอยากมีลูกเพื่อชนะใจคนนั้นพอดีกลับตรงกันข้ามตอนนี้เขากลับเฉยถ้าเขามีความรู้สึกดีกับลูกเขาเขาก็ดีมาที  แต่ถ้าเขารับโทรศัพท์คนนั้นหรือไปหาคนนั้นเขาก็กลับมาเป็รอีกคน  ในเช้าวันนึงตื่นมาเราถามเขาว่ามันเกิดอะไรขึ้นถึงเป็นอย่างนี้เขาบอกว่าเขาลำบากใจที่จะพูดคือเขาไปสัญญากับคนนั้นว่าเขาจะเคลียร์ทางนี้ให้เสร็จก่อนแล้วเขาจะกลับไปเดือนเมษานี้เขาบอกเราถามเขาว่าไปให้คำสัญญาคนนั้นเมื่อไรเขาบอกว่าหลังจากงานรับปริญญาตอนที่เขาไม่รู้ว่าเราท้อง  ตอนนี้เขาก็ลำบากใจมากจะทำอย่างไรก็ไม่ได้จะท้องคนนั้นก็ไม่ได้เพราะคบกันมานานสงสารคนนั้นร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา  ส่วนเราก็รักเรานะและก็จะรับผิดชอบเราบอกว่าทิ้งเราไม่ได้เขาก็ไม่รู้จะทำอย่างไร  บอกเราเอาอย่างนี้เดือนเมษาคนนั้นเขาจะกู้เงินออกมาเพื่อใช้หนี้ที่คนนั้นมีอยู่หลายที่ให้เป็นที่เดียวขอให้เขากู้ได้ก่อนดีไหมเขาจะพูดเรื่องของเราและถามเราว่าเราจะรับได้ไหมว่าจะมี2บ้านซึ่งเขาบอกว่าทางนู้นเขาทิ้งไม่ได้ทางนี้เขาก็ท้ิงไม่ได้เราบอกว่าได้แต่ถ้าไม่มีพันธะกันทั้งสองฝ่าย  ถ้าเรายอมไม่ได้แต่ทางนูนยอมได้หละ่เราบอกก็ได้  เรากลับมาบอกแม่แม่ทุกข์ใจแล่บอกว่าเราจะรักทำไมคนชั่วอย่างนี้ไปหาคนนั้นบอกว่าเราไม่ดีมาทางเราบอกว่าทางนั้นไม่ดี  แล้วมีเด็กขนาดนี้ยังจะไม่อยากรับผิดชอบแม่เสียใจแต่แม่ก็บอกว่าอยากให้เราเด็ดขาดเสียแต่ตอนนี้คือให้เราตัดขาดไปเลยซึ่งถ้าฟังที่เราเล่าแล้วเขาจะอยู่ทางนู้นถ้าเราเจ็บตอนนี้ดีกว่าเราจะเจ็บเรื่อย ๆ ถ้ามี2 บ้านเขาจะทรมาณเรา  หรือถ้าเราทำใจไม่ได้ให้ทนอยู่กับเขาแต่เราจะทนไหม  แม่รู้ว่าเราทำใจไม่ได้แม่บอกว่าเอาอย่างนี้ให้เราทนอยู่กับเขาไปก่อนเพื่อความสะบายใจของเราทั้งที่หลอกตัวเองจนกว่าเราจะคลอดออกมาแล้วให้เขารับผิดชอบส่งค่าเลี้ยงดูเด็กให้เรา  แต่ถ้าเขาไม่ยอมเราก็ฟ้องร้องเขาเพราะคนนี้ไม่ได้เกิดมาทางวิทยาศาสตร์เกิดมาเพราะความต้องการของเขาด้วยเขาต้องรับผิดชอบ  ตอนแรกเราก็คิดเหมือนแม่อดทนรอเด็กเกิดก่อนเพราะกฏหมายต้องเด็กมีชีวิต  อีกใจนึงถ้าเราอยู่กับเขาต่อไปอี6เดือนเราทรมาณตัวเองรู้ทั้งรู้ถ้าคนนั้นโทรมา  ไม่รู้สับสนชีวิตนะช่วยเราทีเราก็ผิดก็รู้ตัวเขาก็ผิด  อีกอย่างเขาติดหนี้เรา2แสนเพราะเขาบอกเราว่าไปช่วยแม่เขาเราเอารถไปไปรีไฟแนนท์ให้เขาบอกเขารับผิดชอบเขาก็ส่งมาเรื่อย ๆ นะ  แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจ  ถ้าวันข้างหน้าเราตัดสินใจเด็ดขาดเราว่าเราจะไปบอกพ่อแม่เขาว่ามีหนี้สินเพราะเขาสั่งไว้แล้วว่าไม่บอกพ่อแม่เขานะ  ช่วยด้วยนะเพื่อน ๆ