แสงแดดตอนเช้าสาดส่องเข้ามา เป็นสัญญาณของการเริ่มต้นวันใหม่ ผมลุกขึ้นจากเตียง อาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว เตรียมไปทำงานตอนเช้า ก่อนที่จะไปทำงานผมไม่ลืมทำสิ่งสำคัญประจำวันของผมคือ การสวดมนต์ นั่งสมาธิตอนเช้าและอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรม นายเวร คุณคงแปลกใจใช่มั้ย ว่าทำไมคนหนุ่มอายุแค่ 27 ปีอย่างผมมีกิจวัตรประจำวันแบบนี้ โดยส่วนตัวแล้วผมคิดว่าแนวความคิดของผมนั้นลึกซึ้งกว่าคนทั่วไป คนสมัยนี้น่ะมีแต่คนเห็นแก่ตัว จะทำอะไรก็นึกถึงแต่ตัวเอง เช่น เรื่องการเมืองทุกคนก็เอาแต่ประโยชน์ส่วนตัวเอง ไปด่าคนอื่นว่าโกงอย่างโน้นอย่างนี้ แล้วบอกว่าตัวเองไม่โกง แต่พอตัวเองได้เข้าไปเป็นฝ่ายรัฐบาลก็โกงอยู่ดี คนพวกนี้พูดตรงๆผมรับไม่ได้ คนส่วนใหญ่เวลาตื่นเช้ามาสิ่งแรกที่จะนึกถึงก็คือตัวเอง คิดว่าวันนี้ตัวเองจะได้อะไร จะไม่เสียอะไร แต่ไม่เคยคิดว่าจะทำอย่างไรให้สังคมดีขึ้น พวกที่ชอบทำเป็นช่วยสังคมจริงๆก็คือแค่ค้องการสร้างภาพให้ตัวเองดูดีเท่านั้นเอง คือสร้างภาพนั่นแหละพูดง่ายๆ จะมีสักกี่คนที่คิดได้อย่างผม นั่งสมาธิ แผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลให้กับคนอื่นๆทั้งทีมีชีวิตอยู่และไม่มีชีวิตอยู่ และทำเป็นประจำทุกวัน
เมื่อออกจากบ้านมา ก่อนที่จะขับรถออกไปทำงาน ก็อลงเดินไปที่ตลาดดู ก็เจอขอทานอยู่คนหนึ่ง ดูสิ ดูคนอื่น เห็นขอทานคนนี้แล้วไม่ยอมให้เงิน เดินผ่านไปเลย ไอ้ที่ให้ก็ให้แค่ 1บาท 2บาท มีบางคนให้เหรียญสลึง ไม่ดีเลย ผมคิดในใจ ถ้าให้แค่นี้อย่าให้ดีกว่า สำหรับผม ผมไม่รอช้า ควักเหรียญ 10 บาทขึ้นมาและส่งให้ขอทานคนนั้นอย่างไม่ลังเล ขอทานเห็นเข้าถึงกับอึ้งทีเดียว คงเคยเจอแต่คนเห็นแก่ตัวมาเยอะ ให้แค่เศษเงินแต่มีผมเนี่ยแหละ ที่ให้ถึง 10 บาท ขอทานท่าทางสำนึกในบุญคุณมาก ขอบคุณผมใหญ่ ไม่เป็นไร คนเราก็อย่างเนี้ยแหละ มีอะไรก็ต้องช่วยกัน มีน้ำใจ
พอกลับถึงบ้าน Start เจ้า Honda city ตัวใหม่ป้ายแดงที่กำลังผ่อนอยู่ start ไม่ติด “เอ๊ะ!
อะไร รถก็เพิ่งป้ายแดงมาใหม่ๆ ทำไมถึง startไม่ติด แบบนี้แสดงว่าโรงงานไม่มีความรับผิดชอบ
แน่นอน เดาได้เลยว่าฝ่ายผลิต Honda ที่สร้าง เจ้าของมันต้องเป็นคน เห็นแก่ตัวแน่นอน ไม่มี
ความรับผิดชอบต่อลูกค้า สักแต่ว่าส่งไปวันๆให้งานตัวเองเสร็จ แต่ไม่เป็นไรหรอก โชคดีแล้วที่มา
เจอผม คนอย่างผมสปอร์ตใจกว้างอยู่แล้ว ถ้าเป็นคนอื่นนี่เค้าฟ้องล้มละลายกันเลยนะ แต่สำหรับ
ผมสิ่งที่ผมทำก็คือแค่โทรไปที่ศูนย์เพื่อเรียกช่างจากศูนย์ให้เข้ามาซ่อมเท่านั้นเอง ตอนผมโทรป
รู้สึกว่า call center ที่นี่เป็นคนเห็นแก่ตัวมาก คนกำลังเดือดร้อนอยู่แท้ๆกลับไม่รีบเอาใจใส่ ทำ
น้ำเสียงเฉยๆ เหมือนไม่รู้ว่าคนอื่นเค้าทุกข์ยากลำบากกันขนาดไหน ก็พวกคนเห็นแก่ตัวก็อย่างนี้
แหละ ไม่คิดถึงจิตใจคนอื่น หลังจากที่ผมต้องสละเวลารอถึง 30 วินาที ก็มารับสายแล้วบอกว่า
ตอนนี้ ช่างประจำของศูนย์ไม่ว่าง เพราะกำลังทำซ่อมให้ลูกค้า อะไรวะ! “ลูกค้า”งั้นหรือ ไปซ่อม
ให้คนอื่นแล้วผมนั้นไม่ใช่ลูกค้าหรอกหรือ พูดแบบนี้หมายความว่าไง ไอ้พนักงาน call center
คนนี้
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ไอ้ลูกค้านั่น
ก็เหมือนกัน มารถเสียอะไรกันตอนรถผมเสียพอดี
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ก็เลยช่วยไม่ได้ก็โทรไปหาอู่ที่รู้จักกันแทน ทางอู่รับสายก็บอกจะมาหาผม
ซักพักพอรอไปได้ 10 นาที ก็มาบอกว่าภรรยาของช่างที่อู่นั้นบังเอิญเป็นลมพอดี มาไม่ได้แล้ว
ผมคิดแล้วรู้สึกสลด สังคมเราทุกวันนี้มันเป็นอะไรกันไปแล้ว ช่างมีหน้าที่ที่ต้องคอยบริการแก่
ลูกค้า แล้วนี่เป็นเวลาทำงาน รถผมก็เสียในเวลาทำงาน แต่ช่างคนนั้นกลับเห็นคนที่บ้าน เรื่อง
ส่วนตัวมาสำคัญกว่าเรื่องงานซึ่งเป็นเรื่องส่วนรวมเหรอ
โคตรเห็นแก่ตัว ทางอู่
ก็ด้วย
เข้าด้ายเข้าเข็มกันดีกับไอ้ช่างนั่นนักนะ มันจะหยุดโดยกระทันหันก็ให้หยุดเนี้ยเหรอ ผมไปใช้
บริการที่อู่นี้มา 2 ครั้งแล้วนะ คือให้ช่วยจัมฟ์ไฟ กับ เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง หมดไปโดยรวมตั้ง
กว่า 3000 แน่ะ ถือว่าเป็นลูกค้าระดับ VIP เลยเชียวนะ แล้วยังมาเห็นคนอื่นสำคัญกว่าผม
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ไปๆมาๆรอไปพักนึงรถมันดันเกิด start ติดได้ขึ้นมา ผมก็เลยขับออกมา
จากที่บ้านตรงไปยังที่ทำงาน ก็เจอขอทานคนนึงที่นั่งขอทานอยู่เมื่อกี๊ มีคนเดินผ่านไปมาบางคน
ให้บางคนไม่ให้ มีอยู่คนนึงผมเห็นแล้วอเน็จอนาถใจมาก แต่งตัวภูมิฐานท่าทางมีเงินมาก แต่
กลับให้แค่ 5 บาทเท่านั้น เทียบไม่ได้กับผมที่ให้เขาถึง 10 บาท พอขับรถมาด้วยความรีบก็เลย
ต้องทำให้รีบขับและเบียดเลนแซง แซงไป 3-4 คัน มันบีบแตรไล่หมดทุกคันเลย ทำไมมันถึง
เห็นแก่ตัวกันขนาดนี้ ไม่เห็นเหรอว่าคนมันกำลังรีบเดี๋ยวก็ไปทำงานสาย พวกนี้
คิดถึงแต่
ตัวเองไม่คิดถึงคนอื่นบ้างเลยอะ พอขับถึงแยก มันใกล้จะไฟแดงอยู่แล้วแต่ทุกคนต้องเข้าใจผม
ว่าผมต้องรีบ เลยรีบขับฝ่าไปแม้จะเป็นไฟแดง ไอ้พวกรถคันอื่นๆมันก็บีบแตรกัน
เลวว่ะ
พวกนี้ ไม่เข้าใจหัวอกคนอื่นเลยว่าต้องรีบ พอขับมาเลยแยกมา มาเจอรถ10ล้อคันนึง เมื่อได้เห็น
สติ๊กเกอร์หลังรถแล้วถึงกับรับไม่ได้กับความเห็นแก่ตัวของคน เพราะอะไรรู้มั้ยครับ หลังรถมัน
มีสติ๊กเกอร์แปะไว้ว่า“กูก็รีบ” ผมเห็นแล้วโมโหขึ้นมาทันทีเลยล่ะ พวก10ล้อก็แบบนี้แหละ
คิดได้แค่นี้ มีสติ๊กเกอร์แบบนี้แปะอยู่ก็แสดงว่าจะไม่ให้ทางใครเลยน่ะสิ คนเค้าเดือดร้อนแต่
กลับไม่เห็นใจเค้า หึ! กูก็รีบ พูดออกมาได้
เห็นแก่ตัวโคตรๆ พอมาเจออีกแยก มันเป็นไฟ
แดงอยู่แล้ว สักพักจึงเปลี่ยนเป็นเขียว พอผมรีบบึ่งออกไป พระเจ้า มีรถคันหนึ่งวิ่งฝ่าไฟแดงมา
ผมเห็นแล้วรู้สึกโมโหกับความเห็นแก่ตัวของคนมากเลย ไม่เคารพสัญญาณไฟ มันคงจะคิดว่า
มันรีบแต่“กูก็รีบ”นะ คันนั้นผ่านไปแล้ว เอาล่ะคงไม่มีใครเป็นคนเห็นแก่ตัว วิ่งมาแบบนี้อีก
นะผมจึงรีบบึ่งออกไปพอถึงอีกแยกหนึ่งมาเจอเด็กขายพวงมาลัย 2 คน ถ้าเป็นผมตามปกติผม
ต้องให้อยู่แล้วด้วยความที่เป็นคนคิดถึงเข้าใจคนอื่น แต่ตอนนี้อารมณ์ไม่ดี ไม่ให้ละกัน แต่
ปรากฎ พอไม่ให้มันก็มายืนรอ มายืนจ้องจะเอาให้ได้
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ไอ้เด็กขาย
พวงมาลัยพวกนี้
เห็นแก่ตัวไปข้างหน้าไป เด็กขายพวงมาลัยจึงเดินไปที่คันข้างหน้าของผม
ไอ้คันข้างหน้าซ้ายมันไม่ให้ หึ ผมคิด มันก็แบบนี้แหละคนมีเงินขับรถแต่กลับไม่ให้เด็กกับ
แค่นึ้
เห็นแก่ตัวโคตรๆ ไม่มีใครเหมือนผมหรอก ให้ขอทานตั้ง 10 บาท มาคันข้างหน้าขวา
หึ มันก็ไม่ให้อีกล่ะ
เห็นแก่ตัวอยู่แล้ว ทันใดนั้นไอ้คันข้างหน้าก็ยื่นธนบัตร 20 บาทให้กับ
เด็กขายพวงมาลัย ผมคิดอืม มันต้องมีอะไรซักอย่างที่จำเป็น ไม่งั้นมันไม่มีทางให้หรอก พอขับ
แซงมันมาก็เลยเห็น “อ๋อ!รู้แล้ว ที่แท้มันให้เพราะว่ามันอยู่กับแฟนสาวของมันนี่เอง กะแล้ว
ไม่งั้นปกติมันไม่ให้หรอก เพราะคนทุกคนมันเห็นแก่ตัวยกเว้นผมคนเดียวเท่านั้นแหละ
แล้วมันคงคิดล่ะสิว่าตัวเองเป็นคนดี
แค่ให้เด็กขายพวงมาลัย 20 บาทมาทำเป็นภูมิใจ”
และพอมัวแต่มองมันนั่นแหละ ก็เลยทำให้ไม่ได้มองทางเกือบไปชนคันข้างหน้าแล้วไง ต้องรีบ
เบรคกะทันหัน ปรากฎเบรคทัน แต่ทำให้คันข้างหลังผมเบรคไม่ทัน ผมโดนชนท้าย พอลงมา
เคลียร์ ปรากฎฝั่งที่ชนเป็นชายแก่นั่งมอเตอร์ไซค์มาท่าทางไม่มีเงิน และก็ตามที่คาด ตรงเข้ามา
ขอร้องผมว่าอย่าเอาเรื่องเลยเพราะเขาไม่มีเงิน เรื่องอะไรผมจะยอมล่ะ ผมไม่ยอมอยู่แล้ว ผม
บังคับให้เขาจ่ายเงินมาเดี๋ยวนี้ ถามไปถามมา บัตร ATM ก็ไม่มี รถนี่ก็ยืมของคนอื่นมาใช้วัน
เดียว ตัวคนเดียว ไม่มีลูกหลานอยู่ด้วย แต่ไม่เกี่ยวอะก็ผมก็ต้องกินต้องใช้ ผลสุดท้ายที่ผม
ได้มาแค่สร้อยเงินเก่าๆอันนึง ราคาน่าจะอยู่ที่ 1000 บาทและเดี๋ยวผมต้องเอาไปขายเองอีก ถ้า
เป็นคนอื่นเขาไม่ยอมกันหรอกมีผมคนเดียวน่ะที่ยอมเพราะผมไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว มัวแต่มอง
สร้อยเพลินทำให้ไปชนท้ายคันข้างหน้าดังตูม พอชนเสร็จเมื่อมองไป โอ้โห!เฟอร์รารี่ เลย
นะเนี่ย ราคาท่าทาง
น่าจะต้องแพงอยู่นะ คนขับก็เดินลงมาจะเอาเรื่องผมให้ได้ บอกว่า
ของตัวเองเป็นเฟอร์รารี่ สีพิเศษ วัสดุพิเศษ ดังนั้น จึงต้องมีราคาเป็น 8000 โอ้โห แล้วคนอย่าง
ผมหาเช้ากินค่ำจะเอาที่ไหนจ่ายล่ะครับ ประกันก็ไม่มี ผลสุดท้ายก็จบลงตรงที่เขาคิดผมไป 3
พัน โอ้โห!
โคตรเลย มีเงินขนาดซื้อเฟอร์แต่ไม่ยอมซ่อมเอง มาเอาอะไรกับคนหาเช้ากิน
ค่ำ อย่างผม คนสมัยเนี้ย
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ถ้าเป็นผมรวยขนาดนี้นะ ผมไม่คิดเงินหรอก
ถ้าโดนชนเพราะว่าผมไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวมารถโดนชนก็ไปต่อไม่ได้ จึงหักเข้ามาจอดริมถนน
หวังว่าวันนี้จะไม่เจอคนเห็นแก่ตัวอีกนะ ยังไม่ทันไรก็เจออีกคน ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น
ตำรวจนั่นเอง มาบอกว่าตรงนี้ห้ามจอด มันกีดขวางการจราจร โอ้โห!อะไรจะเห็นแก่ตัว
ขนาดนั้น ก็รถผมเสียอ่ะ จะให้ขนไปยังไงล่ะ แล้วยังมีหน้ามาพูดว่าผมเป็นคนเห็นแก่ตัว คน
อย่างผมแฟร์ยอมโดนรับคำวิจารณ์อยู่แล้ว แต่ที่มาบอกว่าผมเป็นเห็นแก่ตัวเป็นอย่างเดียวที่
ผมรับไม่ได้ เพราะผมไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว ไปๆมาๆก็เลยต้องรอจนกว่ารถยกจะมาและยกรถ
ไปเก็บ ผู้จัดการโทรเข้ามาพอดีถามว่า ทำไมยังไม่ถึงออฟฟิศ วันนี้มีงานสำคัญ ในใจผมคิด ก็
มันรถชนน่ะ ไม่เห็นอกเห็นใจผู้อื่นหรือไง ผู้จัดการ
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ผมก็เลยถามถึง
ไอ้แจ๊ค เพื่อนร่วมงานแผนกเดียวกับผมให้มันไปทำงานแทนก่อน ผลสุดท้ายได้ความมาว่า
ลูกมันไม่สบายกระทันหัน ต้องรีบกลับไปดูแลเดี๋ยวนี้ ผมกะแล้ว ไอ้แจ็ค
ก็แบบนี้ เห็น
เรื่องส่วนตัวสำคัญกว่าเรื่องงาน
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ผู้จัดการสั่งให้ผมรีบนั่งแท็กซี่ไป
โห ก็มันไม่มีรถน่ะ ค่าแท็กซี่ที่ผมจ่ายคุณมาจ่ายแทนมั้ยล่ะ
เห็นแก่ตัว พอรอรถเมล์ไปได้
ซักพักก็มีสายให้ขึ้นโอ้โหผมตะลึง บนรถเมล์มีหญิงแก่คนหนึ่งยืนอยู่ แต่คนบนรถเมล์คน
อื่น ไม่มีใครที่ยอมสละที่นั่งให้กับหญิงชราคนนี้เลย ต่างคนต่างจองที่นั่งตัวเองหมด โคตร
เห็นแก่ตัวเลย ผมเองก็ชักจะเริ่มเหนื่อยๆ พอซักพักถึงป้าย หญิงชราคนนั้นและคนบน
รถเมล์กว่าครึ่งก็ลงไป ผมจึงมีที่นั่งกับเขาซะที เฮ้อ!ขอพักหน่อยละกันนะวันนี้เหนื่อยมา
มาก พอมาถึงอีกป้ายมีคนบนรถเมล์ขึ้นมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น ผู้หญิงเพราะ
เป็นโรงเรียนสตรี มีชายหนุ่มคนหนึ่งมาด้วย หลังจากผู้คนขึ้นมาบนเวทีได้จำนวนหนึ่งก็มี
เด็กผู้หญิง 2 คนกับชายหนุ่มคนนั้นยืนอยู่ แต่ที่ผมไม่ชอบคือไอ้ผู้ชายคนนั้นทำไมถึงต้องมา
มองหน้าผมเหมือนกับผมทำไมไม่ลูกให้ผุ้หญิง โห!ก็คนมันเหนื่อยน่ะ เห็นใจหน่อยไอ้
พวกเห็นแก่ตัว
ผลสุดท้ายผมก็มาถึงที่ทำงาน late ไป 2 ชั่วโมง พอมาถึงก็รู้เลยว่าประชุมวันนี้เป็น
ไม่ดี เป็นเพราะไอ้แจ็คแท้ๆ
เห็นเรื่องส่วนตัวสำคัญกว่าเรื่องส่วนรวม วันนี้
! “เจอ
แต่คนเห็นแก่ตัว!”
เรื่องสั้นคนแก่ตัว
เมื่อออกจากบ้านมา ก่อนที่จะขับรถออกไปทำงาน ก็อลงเดินไปที่ตลาดดู ก็เจอขอทานอยู่คนหนึ่ง ดูสิ ดูคนอื่น เห็นขอทานคนนี้แล้วไม่ยอมให้เงิน เดินผ่านไปเลย ไอ้ที่ให้ก็ให้แค่ 1บาท 2บาท มีบางคนให้เหรียญสลึง ไม่ดีเลย ผมคิดในใจ ถ้าให้แค่นี้อย่าให้ดีกว่า สำหรับผม ผมไม่รอช้า ควักเหรียญ 10 บาทขึ้นมาและส่งให้ขอทานคนนั้นอย่างไม่ลังเล ขอทานเห็นเข้าถึงกับอึ้งทีเดียว คงเคยเจอแต่คนเห็นแก่ตัวมาเยอะ ให้แค่เศษเงินแต่มีผมเนี่ยแหละ ที่ให้ถึง 10 บาท ขอทานท่าทางสำนึกในบุญคุณมาก ขอบคุณผมใหญ่ ไม่เป็นไร คนเราก็อย่างเนี้ยแหละ มีอะไรก็ต้องช่วยกัน มีน้ำใจ
พอกลับถึงบ้าน Start เจ้า Honda city ตัวใหม่ป้ายแดงที่กำลังผ่อนอยู่ start ไม่ติด “เอ๊ะ!
อะไร รถก็เพิ่งป้ายแดงมาใหม่ๆ ทำไมถึง startไม่ติด แบบนี้แสดงว่าโรงงานไม่มีความรับผิดชอบ
แน่นอน เดาได้เลยว่าฝ่ายผลิต Honda ที่สร้าง เจ้าของมันต้องเป็นคน เห็นแก่ตัวแน่นอน ไม่มี
ความรับผิดชอบต่อลูกค้า สักแต่ว่าส่งไปวันๆให้งานตัวเองเสร็จ แต่ไม่เป็นไรหรอก โชคดีแล้วที่มา
เจอผม คนอย่างผมสปอร์ตใจกว้างอยู่แล้ว ถ้าเป็นคนอื่นนี่เค้าฟ้องล้มละลายกันเลยนะ แต่สำหรับ
ผมสิ่งที่ผมทำก็คือแค่โทรไปที่ศูนย์เพื่อเรียกช่างจากศูนย์ให้เข้ามาซ่อมเท่านั้นเอง ตอนผมโทรป
รู้สึกว่า call center ที่นี่เป็นคนเห็นแก่ตัวมาก คนกำลังเดือดร้อนอยู่แท้ๆกลับไม่รีบเอาใจใส่ ทำ
น้ำเสียงเฉยๆ เหมือนไม่รู้ว่าคนอื่นเค้าทุกข์ยากลำบากกันขนาดไหน ก็พวกคนเห็นแก่ตัวก็อย่างนี้
แหละ ไม่คิดถึงจิตใจคนอื่น หลังจากที่ผมต้องสละเวลารอถึง 30 วินาที ก็มารับสายแล้วบอกว่า
ตอนนี้ ช่างประจำของศูนย์ไม่ว่าง เพราะกำลังทำซ่อมให้ลูกค้า อะไรวะ! “ลูกค้า”งั้นหรือ ไปซ่อม
ให้คนอื่นแล้วผมนั้นไม่ใช่ลูกค้าหรอกหรือ พูดแบบนี้หมายความว่าไง ไอ้พนักงาน call center
คนนี้
ซักพักพอรอไปได้ 10 นาที ก็มาบอกว่าภรรยาของช่างที่อู่นั้นบังเอิญเป็นลมพอดี มาไม่ได้แล้ว
ผมคิดแล้วรู้สึกสลด สังคมเราทุกวันนี้มันเป็นอะไรกันไปแล้ว ช่างมีหน้าที่ที่ต้องคอยบริการแก่
ลูกค้า แล้วนี่เป็นเวลาทำงาน รถผมก็เสียในเวลาทำงาน แต่ช่างคนนั้นกลับเห็นคนที่บ้าน เรื่อง
ส่วนตัวมาสำคัญกว่าเรื่องงานซึ่งเป็นเรื่องส่วนรวมเหรอ
เข้าด้ายเข้าเข็มกันดีกับไอ้ช่างนั่นนักนะ มันจะหยุดโดยกระทันหันก็ให้หยุดเนี้ยเหรอ ผมไปใช้
บริการที่อู่นี้มา 2 ครั้งแล้วนะ คือให้ช่วยจัมฟ์ไฟ กับ เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง หมดไปโดยรวมตั้ง
กว่า 3000 แน่ะ ถือว่าเป็นลูกค้าระดับ VIP เลยเชียวนะ แล้วยังมาเห็นคนอื่นสำคัญกว่าผม
โคตรเห็นแก่ตัวเลย ไปๆมาๆรอไปพักนึงรถมันดันเกิด start ติดได้ขึ้นมา ผมก็เลยขับออกมา
จากที่บ้านตรงไปยังที่ทำงาน ก็เจอขอทานคนนึงที่นั่งขอทานอยู่เมื่อกี๊ มีคนเดินผ่านไปมาบางคน
ให้บางคนไม่ให้ มีอยู่คนนึงผมเห็นแล้วอเน็จอนาถใจมาก แต่งตัวภูมิฐานท่าทางมีเงินมาก แต่
กลับให้แค่ 5 บาทเท่านั้น เทียบไม่ได้กับผมที่ให้เขาถึง 10 บาท พอขับรถมาด้วยความรีบก็เลย
ต้องทำให้รีบขับและเบียดเลนแซง แซงไป 3-4 คัน มันบีบแตรไล่หมดทุกคันเลย ทำไมมันถึง
เห็นแก่ตัวกันขนาดนี้ ไม่เห็นเหรอว่าคนมันกำลังรีบเดี๋ยวก็ไปทำงานสาย พวกนี้
ตัวเองไม่คิดถึงคนอื่นบ้างเลยอะ พอขับถึงแยก มันใกล้จะไฟแดงอยู่แล้วแต่ทุกคนต้องเข้าใจผม
ว่าผมต้องรีบ เลยรีบขับฝ่าไปแม้จะเป็นไฟแดง ไอ้พวกรถคันอื่นๆมันก็บีบแตรกัน
พวกนี้ ไม่เข้าใจหัวอกคนอื่นเลยว่าต้องรีบ พอขับมาเลยแยกมา มาเจอรถ10ล้อคันนึง เมื่อได้เห็น
สติ๊กเกอร์หลังรถแล้วถึงกับรับไม่ได้กับความเห็นแก่ตัวของคน เพราะอะไรรู้มั้ยครับ หลังรถมัน
มีสติ๊กเกอร์แปะไว้ว่า“กูก็รีบ” ผมเห็นแล้วโมโหขึ้นมาทันทีเลยล่ะ พวก10ล้อก็แบบนี้แหละ
คิดได้แค่นี้ มีสติ๊กเกอร์แบบนี้แปะอยู่ก็แสดงว่าจะไม่ให้ทางใครเลยน่ะสิ คนเค้าเดือดร้อนแต่
กลับไม่เห็นใจเค้า หึ! กูก็รีบ พูดออกมาได้
แดงอยู่แล้ว สักพักจึงเปลี่ยนเป็นเขียว พอผมรีบบึ่งออกไป พระเจ้า มีรถคันหนึ่งวิ่งฝ่าไฟแดงมา
ผมเห็นแล้วรู้สึกโมโหกับความเห็นแก่ตัวของคนมากเลย ไม่เคารพสัญญาณไฟ มันคงจะคิดว่า
มันรีบแต่“กูก็รีบ”นะ คันนั้นผ่านไปแล้ว เอาล่ะคงไม่มีใครเป็นคนเห็นแก่ตัว วิ่งมาแบบนี้อีก
นะผมจึงรีบบึ่งออกไปพอถึงอีกแยกหนึ่งมาเจอเด็กขายพวงมาลัย 2 คน ถ้าเป็นผมตามปกติผม
ต้องให้อยู่แล้วด้วยความที่เป็นคนคิดถึงเข้าใจคนอื่น แต่ตอนนี้อารมณ์ไม่ดี ไม่ให้ละกัน แต่
ปรากฎ พอไม่ให้มันก็มายืนรอ มายืนจ้องจะเอาให้ได้
พวงมาลัยพวกนี้
ไอ้คันข้างหน้าซ้ายมันไม่ให้ หึ ผมคิด มันก็แบบนี้แหละคนมีเงินขับรถแต่กลับไม่ให้เด็กกับ
แค่นึ้
หึ มันก็ไม่ให้อีกล่ะ
เด็กขายพวงมาลัย ผมคิดอืม มันต้องมีอะไรซักอย่างที่จำเป็น ไม่งั้นมันไม่มีทางให้หรอก พอขับ
แซงมันมาก็เลยเห็น “อ๋อ!รู้แล้ว ที่แท้มันให้เพราะว่ามันอยู่กับแฟนสาวของมันนี่เอง กะแล้ว
แล้วมันคงคิดล่ะสิว่าตัวเองเป็นคนดี
และพอมัวแต่มองมันนั่นแหละ ก็เลยทำให้ไม่ได้มองทางเกือบไปชนคันข้างหน้าแล้วไง ต้องรีบ
เบรคกะทันหัน ปรากฎเบรคทัน แต่ทำให้คันข้างหลังผมเบรคไม่ทัน ผมโดนชนท้าย พอลงมา
เคลียร์ ปรากฎฝั่งที่ชนเป็นชายแก่นั่งมอเตอร์ไซค์มาท่าทางไม่มีเงิน และก็ตามที่คาด ตรงเข้ามา
ขอร้องผมว่าอย่าเอาเรื่องเลยเพราะเขาไม่มีเงิน เรื่องอะไรผมจะยอมล่ะ ผมไม่ยอมอยู่แล้ว ผม
บังคับให้เขาจ่ายเงินมาเดี๋ยวนี้ ถามไปถามมา บัตร ATM ก็ไม่มี รถนี่ก็ยืมของคนอื่นมาใช้วัน
เดียว ตัวคนเดียว ไม่มีลูกหลานอยู่ด้วย แต่ไม่เกี่ยวอะก็ผมก็ต้องกินต้องใช้ ผลสุดท้ายที่ผม
ได้มาแค่สร้อยเงินเก่าๆอันนึง ราคาน่าจะอยู่ที่ 1000 บาทและเดี๋ยวผมต้องเอาไปขายเองอีก ถ้า
เป็นคนอื่นเขาไม่ยอมกันหรอกมีผมคนเดียวน่ะที่ยอมเพราะผมไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว มัวแต่มอง
สร้อยเพลินทำให้ไปชนท้ายคันข้างหน้าดังตูม พอชนเสร็จเมื่อมองไป โอ้โห!เฟอร์รารี่ เลย
นะเนี่ย ราคาท่าทาง
ของตัวเองเป็นเฟอร์รารี่ สีพิเศษ วัสดุพิเศษ ดังนั้น จึงต้องมีราคาเป็น 8000 โอ้โห แล้วคนอย่าง
ผมหาเช้ากินค่ำจะเอาที่ไหนจ่ายล่ะครับ ประกันก็ไม่มี ผลสุดท้ายก็จบลงตรงที่เขาคิดผมไป 3
พัน โอ้โห!
ค่ำ อย่างผม คนสมัยเนี้ย
ถ้าโดนชนเพราะว่าผมไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวมารถโดนชนก็ไปต่อไม่ได้ จึงหักเข้ามาจอดริมถนน
หวังว่าวันนี้จะไม่เจอคนเห็นแก่ตัวอีกนะ ยังไม่ทันไรก็เจออีกคน ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น
ตำรวจนั่นเอง มาบอกว่าตรงนี้ห้ามจอด มันกีดขวางการจราจร โอ้โห!อะไรจะเห็นแก่ตัว
ขนาดนั้น ก็รถผมเสียอ่ะ จะให้ขนไปยังไงล่ะ แล้วยังมีหน้ามาพูดว่าผมเป็นคนเห็นแก่ตัว คน
อย่างผมแฟร์ยอมโดนรับคำวิจารณ์อยู่แล้ว แต่ที่มาบอกว่าผมเป็นเห็นแก่ตัวเป็นอย่างเดียวที่
ผมรับไม่ได้ เพราะผมไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว ไปๆมาๆก็เลยต้องรอจนกว่ารถยกจะมาและยกรถ
ไปเก็บ ผู้จัดการโทรเข้ามาพอดีถามว่า ทำไมยังไม่ถึงออฟฟิศ วันนี้มีงานสำคัญ ในใจผมคิด ก็
มันรถชนน่ะ ไม่เห็นอกเห็นใจผู้อื่นหรือไง ผู้จัดการ
ไอ้แจ๊ค เพื่อนร่วมงานแผนกเดียวกับผมให้มันไปทำงานแทนก่อน ผลสุดท้ายได้ความมาว่า
ลูกมันไม่สบายกระทันหัน ต้องรีบกลับไปดูแลเดี๋ยวนี้ ผมกะแล้ว ไอ้แจ็ค
เรื่องส่วนตัวสำคัญกว่าเรื่องงาน
โห ก็มันไม่มีรถน่ะ ค่าแท็กซี่ที่ผมจ่ายคุณมาจ่ายแทนมั้ยล่ะ
ซักพักก็มีสายให้ขึ้นโอ้โหผมตะลึง บนรถเมล์มีหญิงแก่คนหนึ่งยืนอยู่ แต่คนบนรถเมล์คน
อื่น ไม่มีใครที่ยอมสละที่นั่งให้กับหญิงชราคนนี้เลย ต่างคนต่างจองที่นั่งตัวเองหมด โคตร
เห็นแก่ตัวเลย ผมเองก็ชักจะเริ่มเหนื่อยๆ พอซักพักถึงป้าย หญิงชราคนนั้นและคนบน
รถเมล์กว่าครึ่งก็ลงไป ผมจึงมีที่นั่งกับเขาซะที เฮ้อ!ขอพักหน่อยละกันนะวันนี้เหนื่อยมา
มาก พอมาถึงอีกป้ายมีคนบนรถเมล์ขึ้นมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น ผู้หญิงเพราะ
เป็นโรงเรียนสตรี มีชายหนุ่มคนหนึ่งมาด้วย หลังจากผู้คนขึ้นมาบนเวทีได้จำนวนหนึ่งก็มี
เด็กผู้หญิง 2 คนกับชายหนุ่มคนนั้นยืนอยู่ แต่ที่ผมไม่ชอบคือไอ้ผู้ชายคนนั้นทำไมถึงต้องมา
มองหน้าผมเหมือนกับผมทำไมไม่ลูกให้ผุ้หญิง โห!ก็คนมันเหนื่อยน่ะ เห็นใจหน่อยไอ้
พวกเห็นแก่ตัว
ผลสุดท้ายผมก็มาถึงที่ทำงาน late ไป 2 ชั่วโมง พอมาถึงก็รู้เลยว่าประชุมวันนี้เป็น
ไม่ดี เป็นเพราะไอ้แจ็คแท้ๆ
แต่คนเห็นแก่ตัว!”