ถึงผคุณผู้หญิงคนนั้นที่ผมคืนไอโฟนที่คุณทำตกที่ VFS

ถึงคุณผู้หญิงคนนั้นที่ผมคืนไอโฟนที่คุณทำตกที่VFS

ผมเห็นคุณครั้งแรกหลังจากเบรคกลางวัน แอบชื่นชมว่าคุณน่ารักอยู่ในใจ ยื่นตรวจเอกสารวีซ่าคิวผมเสร็จก่อนคุณ ผมไปนั่งรอสแกนนิ้วมือโดยที่มีคุณตรวจเอกสารเสร็จห่างกันไม่เกิน15นาที. ผมภาวนาให้มีที่นั่งว่างข้างๆผม สวรรค์บันดาลให้คุณเดินมานั่งในที่ๆห่างกัน1ฟุตผมไม่รู้คุณไปประเทศไหนแต่ทำไมคิวคุณถึงเรียกก่อนผม คุณลุกไปอย่างรวดร็วโดยที่ผมงงๆว่าอ้าววไปสะแหละ
แต่ๆๆไอโฟนคุณตกผมรีบคว้าพร้อมกับเรียกแต่คุณไม่ได้ยิน ผมนั่งอึ้งอยู่1นาทีว่าจะรอคุณเดินออกมาค่อยคืน แต่ผมกลัวถึงคิวแล้วผมจะพลาดเลยตัดสินใจลุกไปเคาะห้องคุณต้องขอโทษที่ทำให้ตกใจ  บังเอิญผมดันสแกนนิ้วเสร็จพร้อมๆกับคุณอีก เลยได้ลงลิฟต์พร้อมกันผมดีใจที่ได้คุยกับคุณในลิฟต์
หวังในใจว่าคงได้เดินไป MRT ด้วยกันแต่พลาดดดดดดคุณเดินคนละทางกับผมT-T
***ผมอยากรู้จักคุณมากกว่านี้ครับถ้าคุณยังไม่มีแฟน😍หรือจะแค่แชร์ข้อมูลการท่องเที่ยวกันก็ได้ครับถ้าคุณมีแฟนแล้ว
***ผมอยากถามชื่อและไลน์คุณในลิฟต์แต่รอบข้างมันเงียบจนไม่กล้าขอ
***ผมถามคุณว่าไปไหนหรอครับคุณตอบมาว่าอ่อกลับบ้านค่ะ แต่คุณก็เข้าใจว่าหมายถึงไปประเทศไหน
จึงบอกประเทศมาพร้อมกับถามผมกลับเช่นกัน ช็อตนี้ผมแอบอมยิ้มกับคำตอบแรกที่ฟังดูน่ารักมาก
ครับ สุดท้ายผมคิดว่าคุณคงเข้ามาหาข้อมูลการท่องเที่ยวและเล่นPantip ครับ
ป.ล. ขออภัยเพื่อนสมาชิกที่อาจคิดว่ามาโพสบ้าไรตอนนี้ตอนมีโอกาสดันไม่ขอ. คนที่ไม่เจอกับตัวคงไม่รู้ว่าสมองตอนนั้นปั่นป่วนแค่ไหน (แค่ผมบอกประเทศผมไปเสียงยังขาดช่วง)

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่