พักเที่ยงของวันหนึ่ง เพื่อนที่ทิ้งให้ผมต้องฝึกงานคนเดียว ก็โทรมาพร้อมบอกมากิน KFC กัน ผมถามกลับว่า “มีใครกินบ้าง?” เพื่อนผมมันบอกสั้นๆแค่ว่า “มาเถอะน๊า …” แล้วก็วางสายไป ผมกลับเพื่อนอีกคนหนึ่งก็ไปหามัน แล้วก็เจอแฟน และเพื่อนแฟนมันอีกคนนึง
เมื่อนั่งลงผมแทบไม่ได้สนใจเรื่องกินเลย เพราะสิ่งผมสนใจมากกว่า ก็คือเพื่อนแฟนของเพื่อนผม ผมไม่รู้จักเธอ หรอกครับ เมื่อถึงเวลาที่ต้องกลับไปฝึกงานแล้วเพื่อนผมมันไปส่ง และก็ให้แฟนกับเพื่อนแฟนมันรออยู่ที่เดิม ตอนไปส่งผม แน่นอนผมไม่ลืมที่จะถามว่าเพื่อนแฟนมันชื่ออะไร มันก็บอกชื่อและถามผมกลับเช่นกันว่า “ทำไมชอบเหรอ” ตอนนั้นผมเองก็ไม่แน่ใจหรอกว่าชอบเค้าหรือเปล่าเพราะยังไม่รู้จักกันเลย
ผมก็ตอบไปสั้นๆว่า “เค้าดูน่าสนใจดี” เย็นวันนั้น ผมก็หาเฟสเค้าและก็ทักเค้าไป ผมถามว่าจำเราได้มั๊ย
เค้าบอก จำได้ และเค้าบอกว่าเพื่อนผมพูดถึงผมบ่อยเวลาที่ผมไม่อยู่ (ผมก็พอจะรู้ว่าเพื่อนผมพูดเรื่องอะไรบ้าง)พอคุยไปเรื่อยๆเค้าเริ่มตอบเฉยๆ แค่คำว่า “จ้า” โดนคำนี้บ่อยๆผมรู้สึกเหมือนเค้าเองไม่ได้อยากคุยกับผมเลย กว่าจะตอบก็นานอยู่นะสำหรับคนที่รออ่ะ ผมก็คุยไปเรื่อยทั้งๆที่รู้สึกเค้าไม่อยากคุยก็เถอะ จนผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆได้มั้ง ผมเริ่มได้คุยกับเพื่อนเค้า เพื่อนเค้าก็บอกข้อดี และข้อเสียต่างๆ ให้ฟัง ข้อดีที่ผมชอบก็คือ เค้าทำอาหารเป็น วาดรูปสวย ร้องเพลงเพราะด้วย แต่ข้อเสียที่เพื่อนเค้าบอกคือ เป็นคนโมโหร้าย อันนี้จริงหรือเปล่าผมก็ไม่รู้ เพื่อนเค้าผมถามว่าอยากจะรู้ไปทำไม
ผมก็บอกไปว่า ใจเต้นแรงตอนเจอกันครั้งแรก รู้สึกว่าชอบอ่ะ และผมถามอีกว่าทำไมเค้าตอบเฟสช้าจัง รู้เปล่า เพื่อนเค้าบอกว่า “มันดูหนังอยู่ ดูยูทูป และก็บางครั้งก็ทำงาน แต่ไม่เคยบ่นว่ารำคาญเอ็งเลยนะ ถ้ามันรำคาญใคร มันจะบอกเรา” ผมก็ไม่รู้จริงมั๊ย แต่ผมก็เชื่อในสิ่งที่เพื่อนเค้าบอก
อีกวันหนึ่งผมคุยกับเพื่อนผมเรื่องคนที่ผมชอบ มันบอกว่า เค้ามีแฟนแล้ว อ้าว... นี่เราไปชอบคนที่มีเจ้าของแล้วหรอว่ะ... เป็นธรรมดาที่ต้องรู้สึกว่า อกหัก หรือเสียใจ เพราะคนที่เราชอบดันมีแฟนซะแล้ว พอผมรู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว จากนั้นไม่นาน เค้าก็เลิกกับแฟนเพราะอะไรนั้นไม่บอกดีกว่านะครับ ผมเหมือนมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง แต่เพื่อนผมบอกว่า ถ้าผมไปบอกชอบเค้าทั้งที่เค้าไม่ได้ชอบผมเลย เค้าจะตีตัวออกห่างไม่คุยด้วยอะไรประมาณนั้น ซึ่งผมไม่อยากจะให้เป็นอย่างนั้นเลย และเพื่อนเค้า บอกว่าเป็นเพื่อนกันแบบนี้ดีอยู่แล้ว ทำให้ผมคิดว่าเค้าคงมีคนที่ชอบอยู่แล้วมั้ง แล้วกรูจะทำไงดีเนี่ย นั้นคือคำถามที่อยู่ในหัวผมตอนนั้น
หลังจากนั้นผมไม่ได้ทักเฟสเค้าไปเลยเพราะคิดว่าเค้าคงดูหนังอยู่ ทำงานอยู่ ก็เลยไม่กวนเค้าดีกว่าเพราะเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ก็มันดีตรงที่ว่า ได้เจอเค้าบ่อยขึ้น(มั้ง) แต่เจอเค้า ก็เหมือนไม่ได้เจอเพราะ ผมเองก็ไม่กล้าทักหรือคุยกับเค้า ส่วนเค้าก็ไม่ทักไม่คุย ผมคิดว่าเค้าคงรู้ว่าผมชอบเค้าอยู่ เค้าเลยไม่อยากคุยเพื่อจะได้ไม่เป็นการให้ความหวังหรือว่าอะไรก็ตามเหอะ มีอยู่ช่วงนึงที่ผมไปค้างบ้านเพื่อนผมบ่อยและแฟนเพื่อนผมและเค้าก็มาเที่ยวบ้านเพื่อนผมบ่อยเหมือนกัน ทำให้ผมได้กินอาหารฝีมือเค้าทำ และก็ได้นั่งดูหนังกับเค้า และทำให้ผมได้คุยกับเค้า จนหนังจบแม้ เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆแต่ก็ทำให้ผมมีความสุขและรู้สึกชอบเค้ามากขึ้น เป็นช่วงเวลาที่ผมจะจดจำไปอีกนานแสนนานเลยทีเดียว.... และทำให้ผมรู้สึกไม่ได้ต้องการที่จะอยากคบเป็นแฟนกับเค้า ขอแค่ได้คุยกันทุกวัน เช่น วันนี้เป็นไงบ้าง เรียนหนักไหม กินข้าวรึยัง มีอะไรปัญหาอะไรก็ปรึกษาเราได้ เบื่อๆเครียดๆ โทรมาหาก็ได้ เพื่อเราจะช่วยอะไรได้บ้าง ขอแค่นั้นจริงๆ
(รู้สึกชอบเค้ามาก ขอแค่ได้ดูแลเค้าบ้างก็พอแล้ว )
ถ้าเกิดว่าเขียน หรืออ่านไม่เข้าใจตรงไหนต้องขอโทษด้วยนะครับ เพราะพึ่งเคยตั้งกระทู้ยาวๆเป็นครั้งแรก
(อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ อย่าว่ากันนะ)
ผมจะทำไงต่อไปดีครับ...
เมื่อนั่งลงผมแทบไม่ได้สนใจเรื่องกินเลย เพราะสิ่งผมสนใจมากกว่า ก็คือเพื่อนแฟนของเพื่อนผม ผมไม่รู้จักเธอ หรอกครับ เมื่อถึงเวลาที่ต้องกลับไปฝึกงานแล้วเพื่อนผมมันไปส่ง และก็ให้แฟนกับเพื่อนแฟนมันรออยู่ที่เดิม ตอนไปส่งผม แน่นอนผมไม่ลืมที่จะถามว่าเพื่อนแฟนมันชื่ออะไร มันก็บอกชื่อและถามผมกลับเช่นกันว่า “ทำไมชอบเหรอ” ตอนนั้นผมเองก็ไม่แน่ใจหรอกว่าชอบเค้าหรือเปล่าเพราะยังไม่รู้จักกันเลย
ผมก็ตอบไปสั้นๆว่า “เค้าดูน่าสนใจดี” เย็นวันนั้น ผมก็หาเฟสเค้าและก็ทักเค้าไป ผมถามว่าจำเราได้มั๊ย
เค้าบอก จำได้ และเค้าบอกว่าเพื่อนผมพูดถึงผมบ่อยเวลาที่ผมไม่อยู่ (ผมก็พอจะรู้ว่าเพื่อนผมพูดเรื่องอะไรบ้าง)พอคุยไปเรื่อยๆเค้าเริ่มตอบเฉยๆ แค่คำว่า “จ้า” โดนคำนี้บ่อยๆผมรู้สึกเหมือนเค้าเองไม่ได้อยากคุยกับผมเลย กว่าจะตอบก็นานอยู่นะสำหรับคนที่รออ่ะ ผมก็คุยไปเรื่อยทั้งๆที่รู้สึกเค้าไม่อยากคุยก็เถอะ จนผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆได้มั้ง ผมเริ่มได้คุยกับเพื่อนเค้า เพื่อนเค้าก็บอกข้อดี และข้อเสียต่างๆ ให้ฟัง ข้อดีที่ผมชอบก็คือ เค้าทำอาหารเป็น วาดรูปสวย ร้องเพลงเพราะด้วย แต่ข้อเสียที่เพื่อนเค้าบอกคือ เป็นคนโมโหร้าย อันนี้จริงหรือเปล่าผมก็ไม่รู้ เพื่อนเค้าผมถามว่าอยากจะรู้ไปทำไม
ผมก็บอกไปว่า ใจเต้นแรงตอนเจอกันครั้งแรก รู้สึกว่าชอบอ่ะ และผมถามอีกว่าทำไมเค้าตอบเฟสช้าจัง รู้เปล่า เพื่อนเค้าบอกว่า “มันดูหนังอยู่ ดูยูทูป และก็บางครั้งก็ทำงาน แต่ไม่เคยบ่นว่ารำคาญเอ็งเลยนะ ถ้ามันรำคาญใคร มันจะบอกเรา” ผมก็ไม่รู้จริงมั๊ย แต่ผมก็เชื่อในสิ่งที่เพื่อนเค้าบอก
อีกวันหนึ่งผมคุยกับเพื่อนผมเรื่องคนที่ผมชอบ มันบอกว่า เค้ามีแฟนแล้ว อ้าว... นี่เราไปชอบคนที่มีเจ้าของแล้วหรอว่ะ... เป็นธรรมดาที่ต้องรู้สึกว่า อกหัก หรือเสียใจ เพราะคนที่เราชอบดันมีแฟนซะแล้ว พอผมรู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว จากนั้นไม่นาน เค้าก็เลิกกับแฟนเพราะอะไรนั้นไม่บอกดีกว่านะครับ ผมเหมือนมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง แต่เพื่อนผมบอกว่า ถ้าผมไปบอกชอบเค้าทั้งที่เค้าไม่ได้ชอบผมเลย เค้าจะตีตัวออกห่างไม่คุยด้วยอะไรประมาณนั้น ซึ่งผมไม่อยากจะให้เป็นอย่างนั้นเลย และเพื่อนเค้า บอกว่าเป็นเพื่อนกันแบบนี้ดีอยู่แล้ว ทำให้ผมคิดว่าเค้าคงมีคนที่ชอบอยู่แล้วมั้ง แล้วกรูจะทำไงดีเนี่ย นั้นคือคำถามที่อยู่ในหัวผมตอนนั้น
หลังจากนั้นผมไม่ได้ทักเฟสเค้าไปเลยเพราะคิดว่าเค้าคงดูหนังอยู่ ทำงานอยู่ ก็เลยไม่กวนเค้าดีกว่าเพราะเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ก็มันดีตรงที่ว่า ได้เจอเค้าบ่อยขึ้น(มั้ง) แต่เจอเค้า ก็เหมือนไม่ได้เจอเพราะ ผมเองก็ไม่กล้าทักหรือคุยกับเค้า ส่วนเค้าก็ไม่ทักไม่คุย ผมคิดว่าเค้าคงรู้ว่าผมชอบเค้าอยู่ เค้าเลยไม่อยากคุยเพื่อจะได้ไม่เป็นการให้ความหวังหรือว่าอะไรก็ตามเหอะ มีอยู่ช่วงนึงที่ผมไปค้างบ้านเพื่อนผมบ่อยและแฟนเพื่อนผมและเค้าก็มาเที่ยวบ้านเพื่อนผมบ่อยเหมือนกัน ทำให้ผมได้กินอาหารฝีมือเค้าทำ และก็ได้นั่งดูหนังกับเค้า และทำให้ผมได้คุยกับเค้า จนหนังจบแม้ เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆแต่ก็ทำให้ผมมีความสุขและรู้สึกชอบเค้ามากขึ้น เป็นช่วงเวลาที่ผมจะจดจำไปอีกนานแสนนานเลยทีเดียว.... และทำให้ผมรู้สึกไม่ได้ต้องการที่จะอยากคบเป็นแฟนกับเค้า ขอแค่ได้คุยกันทุกวัน เช่น วันนี้เป็นไงบ้าง เรียนหนักไหม กินข้าวรึยัง มีอะไรปัญหาอะไรก็ปรึกษาเราได้ เบื่อๆเครียดๆ โทรมาหาก็ได้ เพื่อเราจะช่วยอะไรได้บ้าง ขอแค่นั้นจริงๆ
(รู้สึกชอบเค้ามาก ขอแค่ได้ดูแลเค้าบ้างก็พอแล้ว )
ถ้าเกิดว่าเขียน หรืออ่านไม่เข้าใจตรงไหนต้องขอโทษด้วยนะครับ เพราะพึ่งเคยตั้งกระทู้ยาวๆเป็นครั้งแรก
(อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ อย่าว่ากันนะ)