หนึ่งวันของฉัน : อีกมุมหนึ่งของรถเมล์ฟรีสาย 2

(ยืมชาวบ้านมาตั้งกระทู้)

สวัสดีค่ะพ่อแม่พี่น้อง  วันนี้เราขอเสนอเครื่องออกกำลังแอพโดมิไนเซ่อออ ... ไม่ใช่ล่ะ ผิดๆๆๆ


เราไม่ได้นั่งรถเมล์ยาวๆ มาน๊านนน นานแล้วค่ะ  ถ้านั่ง  ก็จะนั่งสายสั้นๆ ไม่กี่ป้าย  
ถ้าจะไปไหนไกลๆ  ก็เอารถส่วนตัวออก...  

วันนี้  อยากลองนั่งนานๆ ดูสักที  ดูซิ... ว่านั่งแล้ว  ตรูดจะบาน  รากจะงอกเต็มรถเมล์จริงหรือเปล่า...
ป่ะ... ลองนั่งกัน...


---

วันนี้ตอน 9.40 น. เราขึ้นรถเมล์ฟรีสาย 2 (สำโรง - ปากคลองตลาด)  ตรงสี่แยกบางนา  เพื่อไปซื้อของที่สำเพ็ง  
โดยที่เราไม่รู้เลยว่า  จะมี เรื่องที่ทำให้อารมณ์ดี๊ดีเหมือนสาวน้อยมีความรักครั้งแรก รอเราอยู่


เนื่องจากเป็นรถเมล์ฟรี  คนจึงเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  มหาศาลล้านแปด  
เราโชคดีที่ได้ที่นั่งเร็ว (ทำไมส่งฝาอิชิตันแล้วไม่โชคดีแบบนี้บ้างงงงง สวรรค์ไม่ยุติธรมมมม)(ฮา)

แล้วเราก็เริ่มสังเกตว่า... พี่คนขับ (ซึ่งเราไม่เห็นหน้า  เพราะคนเยอะ)  เค้าขับดีแฮะ...
ทั้งที่ไม่มีกระเป๋ารถเมล์อยู่ด้วย  แต่ขับดีอย่างไม่น่าเชื่อ...

ขับไม่เร็วไม่ช้า  มีโอกาสก็ไป  ไม่มีก็ไม่ไป  ไม่ปาด  ไม่เบียด  
ใครขอข้ามถนน  แกก็โบกมือเป็นสัญญาณให้อีกฝ่ายข้ามไปได้เลย

ถ้ามีคนขับแบบพี่อยู่สักร้อยคนก็คงจะดีนะคะเนี่ย..


ระหว่างรถติดไฟแดงนานๆ  พี่ท่านก็หยิบนิตยสารขึ้นมาอ่านค่ะ...  
"พี่คนขับ  แกชิวดีเนอะ"  เรานึกในใจ...  




รถเมล์ฟรีสาย 2 ที่นั่งค่ะ


เราก็หลับบ้าง  นั่งหน้ามึนบ้าง  คุยโทรศัพท์บ้าง  ไม่ได้สังเกตอะไรอีก..


มารู้ตัวอีกที... คนเหลือน้อยแล้วค่ะ...
เราเลยย้ายมานั่งหลังพี่คนขับซะเลย  ฮี่ๆๆๆๆ

พอถึงแถวๆ สวนรมนีนารถ  ก็มีผู้โดยสารท่านนึง  นั่งฝั่งตรงข้าม  เบาะเยื้องๆ กับเรา  ถามพี่คนขับ...

ผู้โดยสาร : พี่ครับ  รถเมล์สายนี้  จอดสุดสายที่ไหนครับ
พี่คนขับ : (หันมาตอบด้วยรอยยิ้ม[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แบบพระเอ๊ก พระเอกหนังไทยยุคเก่า) รถจอดปากคลองตลาด  หลังสวนสราญรมย์  แถวบ้านหม้อ  ใกล้กระทรวงมหาดไทย  ใกล้ศาลหลักเมือง  กรุงเทพมหานครรรรรร (ลากเสียง) *** จริงๆ พี่เค้าพูดเยอะกว่านี้นะคะ  แต่เราจำได้เท่านี้อ่ะ
ผู้โดยสารแถวหน้าๆ : (หัวเราะคิกคักๆ)
เรา : พี่คะ  พี่บอกซะละเอียดเลยอ่ะ
พี่คนขับ : ไม่ได้ๆ  ต้องบอกให้ละเอียดดดด  เดี๋ยวเค้าจะไม่รู้(ลากเสียง) ว่าอะไรอยู่ตรงไหนนนน
ผู้โดยสารแถวหน้าๆ : (หัวเราะ)

ต่อจากนั้น  ผู้โดยสารแถวหน้าๆ  ก็ชวนพี่เค้าคุยค่ะ  พี่เค้าก็คุยตอบนะคะ  
มีทั้งแนะนำว่า  ถ้าจะไปที่นี่ๆ  จะต้องลงป้ายไหน  แถวที่ขับผ่าน  สมัยก่อนเป็นยังไง ฯลฯ  


โอ๊ยย  ไม่ไหวแล้ว  น่ารักอ๊ะะะะะะะะะะ  เป็นคนขับที่อัธยาศัยดีมากกกกกกกกกก  ชอบอ๊ะะ


นั่งไปนั่งมา  แอบฟังพี่คนขับคุยกับผู้โดยสารท่านอื่นเพลิน  
รู้ตัวอีกที  ก็สุดสายซะแล้ว...

เราก็เลย...

เรา : พี่คะะะ  ขอถ่ายรูปหน่อยค่ะ!!!
พี่คนขับ : (หันมายิ้มแบบเท่ที่สุดในสามโลก)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรา : (พี่จะไม่ถามหนูเลยเหรอ  ว่าหนูขอถ่ายรูปทำไม XD)

แชะ....
แหม๊!  เท่มากเลยค่ะพี่!




โฉมหน้าพี่คนขับรถเมล์ค่ะ ^^



ที่เราประทับใจมากๆ คือ  
ผู้โดยสารที่เหลือ  ทุกคนเดินลง  แล้วก็พูดขอบคุณพี่คนขับ กันทุกคนเลยค่ะ
"ขอบคุณคร้าบบบ" พูดแบบนี้กันทุกคนเลย  

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เป็นมารยาทที่น่ารักมากค่ะ!!!
คนที่ไม่รู้จักกัน  พูดขอบคุณคนๆ นึงทุกคน  ประทับใจสุดๆเลยค่ะ...

เราลงเป็นคนสุดท้ายค่ะ  หลังจากถ่ายรูปพี่เค้าเสร็จ

เรา : พี่!!! หนูชอบพี่นะ!  พี่ขับรถดีมากเลย!!  
หนูไม่ได้นั่งรถเมล์ยาวๆ มานานแล้ว  ตอนขึ้น  ยังนึกกลัวเลย  ว่าจะเจอพวกขับปาดๆ ขับซิ่งๆ หรือเปล่า
พี่คนขับ : อ๋อ... ถ้าพวกขับซิ่งๆ ขับปาดน่ะ  จะเป็นพวกคนหนุ่มๆ ไม่ก็พวกรถร่วมน่ะ  
(จำคำพูดพี่เค้าไม่ได้แล้ว  จำได้แต่ว่า  พี่เค้าบอกทำนองว่า  ตัวพี่เค้าไม่รีบ เน้นปลอกภัย  ให้ผู้โดยสารปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า)

"ขอบคุณค่ะพี่  ที่ขับส่งหนูโดยสวัสดิภาพค่าาา"

แล้วเราก็ลงจากรถไปอย่างมีความสุขค่ะ


----

จะดีแค่ไหน  ถ้ามีคนขับรถเมล์แบบพี่คนนี้เยอะๆ
จะดีแค่ไหน  ถ้าทุกคนขับรถ โดยเน้นความปลอดภัย แบบนี้...


ฝากโหวตกระทู้ด้วยนะคะ  อยากให้ทุกคนได้อ่านอีกแง่มุมนึงของคนขับรถเมล์ค่ะ