ชีวิตครอบครัว กับ ปัญหาโลกแตก

เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่เราต้องมาระบายความรู้สึกในพันทิพย์ เรื่องราวในครั้งนี้ก็ไม่ได้ต่างจากครั้งแรกที่เราเอามาลงเลย เราเริ่มต้นชีวิตครอบครัวใหม่เป็นครั้งที่ 2 กับผู้ชายที่อายุมากกว่าเราเกือบ 20 ปี ซึ่งเขาก็ดูเป็นคนที่รักครอบครัวมาก แต่ก็ยังไม่ทิ้งลายเจ้าชู้ตามประสาผู้ชาย ณ คืนหนึ่งที่สามีเราเข้าเวร แล้วเราเปิดคอมขึ้นมา สามีเราลืม Log out จากเฟรชบุ๊ก ซึ่งโดยปกติเราไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวของสามี เราถือว่าควรจะมีพื้นที่ส่วนตัวให้เขาบ้าง เราไม่เคยเช็คเฟรช ลาย หรือโทรศัพท์มือถือ  เราเข้าไปอ่านบทสนทนาของสามีเรากับผู้หญิง 3 คน (โดยที่ 3 คนนี้ไม่รู้จักกัน) เราอ่านไปน้ำตาไหลไป เชื่อไหมว่าผู้หญิงทั้ง 3 คนที่คุยกับสามีเราล้วนแต่มีอาชีพการงานที่ดีหน้าเคารพนับถือ ไปไหนก็มีแต่คนยกมือไหว้ แต่ทั้ง 3 คนนี้รู้หมดว่าสามีเรามีครอบครัวแล้ว แต่ทั้ง 3 คนยอมที่จะเป็นภรรยาน้อยสามีเรา 1 ในนั้นบอกกับสามีเราว่าขอให้เลิกกับเราไปอยู่กับเขาได้ไหม บางคนมาตัดพ้อสามีเราว่าทำไมต้องซื้อของให้เราในวันเกิด หรือวันวาเลนไทน์ แต่ทำไมเขาไม่ได้อะไรจากสามีเราเลย เราอ่านไปร้องให้ไป ได้แต่มานั่งคิดทบทวนว่าเราทำเวรทำกรรมอะไรไว้ถึงต้องมาเจอผู้ชายนิสัยแบบนี้อีกแล้ว พอเขากลับมาจากงานเราก็ถามเขาเขาก็ยอมรับผิดทุกอย่าง เขาอ้างว่ายังไม่ได้เจอกันแค่คุย แต่เราไม่เชื่อ เราจึงตัดสินใจยึดทุกส่ิ่งทุกอย่างจากสามีมาทั้งหมด เงินเดือน บัญชีทุกบัญชี เอทีเอมทุกใบ แล้วให้เงินสามีไปทำงานเป็นรายวันเพื่อตัดปัญหาทุกอย่าง ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราทำถูกหรือไม่ที่ตัดสินใจแก้ปัญหาแบบนี้  เพราะเราไม่รู้ว่าถ้าอนาคตถ้าเขาไปเจอกับใครแล้วเขาตัดสินใจเลิกกับเราเพื่อไปอยู่กับคนใหม่ ณ.วันนั้นเราจะเป็นอย่างไร ถ้าเราเลิกวันนี้เลยเราอาจจะไม่เสียใจมาก ซึ่งเขาก็รับปากว่าจะไม่ทำอีก แต่ความเชื่อใจของคนเรามันให้กันได้แค่ครั้งเดียว เรายอมรับเลยว่าทุกวันนี้เราอยู่แบบคนระแวงเหมือนชีวิตไม่มีความสุขเลย กลัวไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง และเราก็ไม่เข้าใจผู้หญิง 3 คนนั้นรู้ทั้งรู้ว่าเขามีครอบครัวแล้วทำไมถึงยังมายุ่งกับสามีเรา บางคนก็มีสามีอยู่แล้วหัวโด่ๆ นอนผงาบ ๆ อยู่ใน รพ  เราลืมบอกไปว่าเราเป็นภรรยาจดทะเบียนถูกต้องตามกฏหมาย บางทีเราก็อยากฟ้องคนเหล่านั้นให้ออกจากราชการเหมือนกัน แต่เรื่องแบบนี้มันโทษผู้หญิงฝ่ายเดียวไม่ได้ มันต้องโทษคนของเราด้วย ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นอีกเลย  ขอบคุณพันทิพย์ที่มอบพื้นที่เล็กๆ ให้คนคนหนึ่งได้เข้ามาระบายความทุกข์ใจที่ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้นะค่ะ