เหตุผลภาคปฏิบัติ แบบเต๋า ที่ว่า กระทำโดยไม่กระทำ หมายถึงอย่างไร?
ที่คุณเห็นเช้านี้ ได้แก่ การสื่อสาร การควบคุม ต่อ ระบบชีวิต แล้วดูฟีดแบ๊กจากระบบชีวิต ให้ไปในทิศทางที่ควรจะเป็น
ตรงนี้หมายความว่า คุณได้ใช้อำนาจเหนือระบบ เข้าจัดการต่อกลไก ในฐานะตัวสตาร์ท จากนั้นก็ปล่อยให้ระบบทำงานไป
แล้วในสเกลของจุดมุ่งหมาย คุณก็เพียงดูปฏิกิริยาย้อนกลับว่า สอดคล้องกับเป้าหมายหรือไม่ เพียงใด
จากนั้น ก็ให้ถือว่า ปฏิกิริยาย้อนกลับ คือ ความจริงของระบบชีวิตที่แจ้งออกมา มันสอดคล้องกับสเกลจุดมุ่งหมายในขณะนั้นหรือไม่
ก็คอยปรับปรุงเปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์เท่านั้น นี่คือ การกระทำโดยไม่กระทำ การควบคุมโดยไม่ควบคุม การปกครองโดยไม่ปกครอง การดูแลโดยไม่ดูแล...
เท่ากับเชื่อในระบบ หรือ กระบวนการที่เกิดขึ้นจริง ไปกำหนดทิศทางของปฏิบัติการ หรือการกระทำ ซึ่งต้องอาศัยความใส่ใจอย่างยิ่ง
มาทดแทน การใช้อำนาจ หรือ การกดดัน ซึ่งท่าทีหลังนี้ ถือว่า ไม่เคารพในองค์ประกอบของส่วนย่อย แต่ใช้เป็นเครื่องมือหรือวิธีการแทน
ถ้าคุณเชื่อใน เหตุผลภาคปฏิบัติในโลกการแสวงหาความจริงแล้วละก็
การกระทำโดยไม่กระทำนี่เอง คือ วิถีทางทดสอบความจริง และทำให้ความจริงปรากฏภายใต้ระบบควบคุมที่คุณดูแล
แต่ระบบที่คุณดูแล ก็เป็นระบบย่อยของระบบใหญ่ที่ครอบอยู่ด้วยในขณะเดียวกัน
ดังนั้น คุณจึงอยู่ในโลกของระบบย่อยปะทะสังสรรกับระบบใหญ่ตลอดเวลา
และมันเต็มไปด้วยความไม่แน่นอนหรือความแน่นอนในระดับควบคุมได้ระดับหนึ่ง
สิ่งทั้งหลายมันเป็นกระแสการเเปรเปลี่ยน ที่ต้องการเจตจำนงเข้าไปจัดการแบบไม่จัดการ
นี่จึงเป็นสิ่งแปลกน่าทึ่ง ที่ชีวิตดำรงอยู่
กระทำโดยไม่กระทำ
ที่คุณเห็นเช้านี้ ได้แก่ การสื่อสาร การควบคุม ต่อ ระบบชีวิต แล้วดูฟีดแบ๊กจากระบบชีวิต ให้ไปในทิศทางที่ควรจะเป็น
ตรงนี้หมายความว่า คุณได้ใช้อำนาจเหนือระบบ เข้าจัดการต่อกลไก ในฐานะตัวสตาร์ท จากนั้นก็ปล่อยให้ระบบทำงานไป
แล้วในสเกลของจุดมุ่งหมาย คุณก็เพียงดูปฏิกิริยาย้อนกลับว่า สอดคล้องกับเป้าหมายหรือไม่ เพียงใด
จากนั้น ก็ให้ถือว่า ปฏิกิริยาย้อนกลับ คือ ความจริงของระบบชีวิตที่แจ้งออกมา มันสอดคล้องกับสเกลจุดมุ่งหมายในขณะนั้นหรือไม่
ก็คอยปรับปรุงเปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์เท่านั้น นี่คือ การกระทำโดยไม่กระทำ การควบคุมโดยไม่ควบคุม การปกครองโดยไม่ปกครอง การดูแลโดยไม่ดูแล...
เท่ากับเชื่อในระบบ หรือ กระบวนการที่เกิดขึ้นจริง ไปกำหนดทิศทางของปฏิบัติการ หรือการกระทำ ซึ่งต้องอาศัยความใส่ใจอย่างยิ่ง
มาทดแทน การใช้อำนาจ หรือ การกดดัน ซึ่งท่าทีหลังนี้ ถือว่า ไม่เคารพในองค์ประกอบของส่วนย่อย แต่ใช้เป็นเครื่องมือหรือวิธีการแทน
ถ้าคุณเชื่อใน เหตุผลภาคปฏิบัติในโลกการแสวงหาความจริงแล้วละก็
การกระทำโดยไม่กระทำนี่เอง คือ วิถีทางทดสอบความจริง และทำให้ความจริงปรากฏภายใต้ระบบควบคุมที่คุณดูแล
แต่ระบบที่คุณดูแล ก็เป็นระบบย่อยของระบบใหญ่ที่ครอบอยู่ด้วยในขณะเดียวกัน
ดังนั้น คุณจึงอยู่ในโลกของระบบย่อยปะทะสังสรรกับระบบใหญ่ตลอดเวลา
และมันเต็มไปด้วยความไม่แน่นอนหรือความแน่นอนในระดับควบคุมได้ระดับหนึ่ง
สิ่งทั้งหลายมันเป็นกระแสการเเปรเปลี่ยน ที่ต้องการเจตจำนงเข้าไปจัดการแบบไม่จัดการ
นี่จึงเป็นสิ่งแปลกน่าทึ่ง ที่ชีวิตดำรงอยู่