หนูเป็นกระเทย รู้สึกกลุ้มใจ

คือ สวัสดีพี่ๆ ทุกคน นะค่ะ หนูชื่อ โจโจ้ อายุ 19 ปีค่ะ เป็น กระเทยตั้งแต่ ป.1 แล้ว  อาจจะเพราะว่าทางบ้านมียายกับแม่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กๆแต่ที่บ้านก็มีผู้ชายนะค่ะ มีตา กับ พ่อเลี้ยง หนูเป็นลูกคนสุดท้อง แม่มีลูก 3 คน ผู้ชายหมดเลย หนูเป็นกระเทยอาจจะเพราะหนูชอบเต้นด้วย เวลามีงานอะไรแบบนี้ พวกวันเด็ก งานที่อาจารย์ให้โชว์ก็เต็มที่ค่ะบางทีคิดท่าคนเดียว หนูเป็นคนร่าเริง ใครอยู่ใกล้ๆ มักจะมีความสุข ค่ะ เพราะจะทำให้ขำ ไม่อยากให้เครียด แต่ลึกๆแล้วทำไมหนูรู้สึกว่าหนูขี้อายมาก แบบว่า พอวันนี้แต่งตัว สวยๆ เดินไป มีคนมองอะไรแบบนี้หนูก็อาย แบบหลบหน้า แทบไม่กล้าที่จะคุยกับผู้ชายเลย แบบเวลาเค้ามาคุยกับหนู หนูก็จะทำแบบไม่รู้อย่ามายุ่งไรงี้ แต่ที่จริงก็อาจจะรู้นะ และอาจจะไปบอกทีหลัง <ทำไมไม่กล้าคุย> ไม่เข้าใจ เหมือนกัน ส่วนมากก็จะมีแต่เพื่อนผู้หญิงๆ ค่ะ เพื่อนหนูมีไม่เยอะเลยค่ะ มีแค่ 3 คนที่สนิทกันมากๆ อีกคนเรียบร้อยมาก และก็อีกคนก็เรียบร้อยเหมือนกัน แต่คนนี้จะกวนๆหน่อย รู้สึกมีความสุขดีที่ทำให้คนอื่นยิ้มได้ เรา3คนก็คบกันเป็นเพื่อนมา 2 ปีค่ะ ก็สนุกดีนะค่ะ มียิ้ม มีทะเลาะ มียืมตัง สารพัด ส่วนมากก็จะเข้าใจกัน ทุกวันที่หนูเป็นบางทีหนูคิดว่าหนูไม่ไช่กระเทยคิดว่าเป็นผู้หญิงคนนึ่ง<คือมโน>ไปเอง หนูคิดแค่ว่าทำดีก็พอแล้วใครจะคิดยังไงก็ชั่งเค้า แล้วมันก็มีเรื่องนึ่งที่ทำให้หนู 3 คนต้องแยกกันคือช่วงนั้น หนูติดเกมส์มากไม่รู้ติดไปได้ไงเหมือนกันแบบโดดเรียนไปเล่นเกมส์อะไรแบบนี้ค่ะ ซึ่งมันทำไห้เกรดที่หนูที่เคยเรียนได้ดีๆมันตกฮวบจาก3.00 เหลือ 1.81 คือหนูทำให้แม่ผิดหวังครั้งนึ่งละ จนติดเกมส์มากกลับบ้าน เที่ยงคืน ตี1 ทุกวัน เพราะเอารถไปจอดหน้าปากซอยและขึ้นรถไปเรียนเอากลับดึกแค่ไหนก็มีรถกลับบ้านไรงี้ค่ะ จนยายทนไม่ไหวเค้าก็เลยส่งตัวเรามาอยู่กับพ่อที่สิงห์บุรีพอมาอยู่กับพ่อเราก็คิดในใจเพียงอย่างเดียวว่า อยู่กับพ่อก็ดีเค้าอยากให้เราไปเราก็จะไปก็เลยตัดสินใจมาอยู่กับเค้าพอได้มาอยู่กับเค้าก็รู้สึกว่าเหมือนโดดทอดทิ้งค่ะ เพราะว่าพ่อต้องออกไปขายของต่างจังหวัดกับพี่ 10 วัน บางทีก็เกินกว่า10วัน จะกลับบ้าน เราเลยอยู่บ้านคนเดียว เอ้าทีนี้ทำอะไรเองหมดค่ะไม่เอาจะเป็นทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้าน ล้างจาน ทุกอย่าง คิดอะไรก็ต้องคิดทำเอาเอง ทำเลยทำไห้หนูรู้สึกเก็บกดอย่างบอกไม่ถูกแบบไม่มีคนอยู่ในบ้านให้แกล้งเลยอะไรแบบนี้อยู่คนเดียวเป็นเวรเป็นกรรมมาก เป็นกระเทยยังต้องมาอยู่คนเดียวอีก =_= แล้วคนที่สิงห์บุรีนี่ก็แปลกนะค่ะไม่เหมือนคนในเมืองก็มันบ้านนอกอะเนอะใช้คำแบบนี้น่าจะใช่เพราะคุยกับเพื่อนในเฟสมันก็น่าว่าหนูเป็นกระเทยบ้านนอก555 แบบที่ว่าคนที่นี่แปลกก็แบบว่าอยู่ที่นี่ต้องปรับตัวหลายอย่างมากทั้งการพูดก็ต้องหยาบคายคนถึงจะขำค่ะแบบว่าหยาบแบบนี้ถ้าไปคุยในเมืองหนูว่าคงตบกันแล้วค่ะแต่ที่นี่ปกติมากผู้หญิงที่นี่ก็เชิ่ดค่ะไม่สนใจใครส่วนมากจะทำงานโรงงานมีสามีขี่รถมอไซค์ก็เริ่ดแล้วแต่งหน้าทาปากสวยใสเก๋สะบัดบ๊อบไม่ยิ้ม ไม่เฮฮา คนสวยทำอะไรไม่ผิดค่ะ ยอมค่ะ ส่วนผู้ชายก็เฉยๆค่ะส่วนมากจะมีเมียกันแทบทุกคน ไครไม่มีไม่เก๋นะค่ะ โดนด่าหาว่าหน้าตาไม่ดีไม่มีแฟน อุต๊ะ เงิบซิ เราไม่อยากมีแฟนไม่ไช่ว่าหาไม่ได้หลอกค่ะอันที่จริงก็ชอบผู้ชายนะค่ะ แต่ไม่อยากคบจริงจังเพราะว่าผู้ชายกลับกระเทยมันไปกันได้น้อยมากนอกจากหนูจะสวยจริงๆผมยาวมีงานดี อาจจะมีคนที่ร่วมชีวิตไปกับเราไม่ไช่หวังแต่จะเอาจะเอา ไรงี้ <<ใช้คำหยาบขออภัยนะค่ะ อยากระบายมากๆ ถ้าจะให้คิดเรื่องความรักนะค่ะตอนนี้ยังไม่คิดคะ หนูอยากมีงานทำมากกว่าเป็นกระเทยหางานทำยากหนูเห็นเค้าพูดกันแล้วก็เจอกับตัวด้วยไปสมัครงานแต่งเรียบร้อยมากกางเกง ขายาว เสื้อคิดตี้ รองเท้า ผ้าใบ ยามหน้าป้อมบอกไม่รับกระเทยค่ะ จบปะค่ะ เงิบซิค่ะ นั่นคือครั้งแรกที่สมัครงานเลยนะค่ะ คือหนูจะบอกตอนที่มาสมัครงานนี่หนูจบ ปวช.3 แล้วเรียนที่สิงห์บุรีนะค่ะ กว่าจะจบได้ลำบากมากคือทางไปเรียนไกลมากเลยนั่งรถที่เพลียค่ะขอหลับ แล้วกฎในโรงเรียนนี่แบบเยอะมากเลยค่ะ อาจารย์ก็เคร่งมากตัดผมนี่แทบเอาไม้บรรทัดวัด อาจารย์บางคนก็สอนรู้เรื่อง บางคนก็สอนไม่เข้าใจเท่าไร - -* พอเรียนจบก็อยากมีเงิน ไม่ไช่อยากทำงานนะค่ะ ตอนนี้อยากมีเงินละ อยากสวย อยากมีตังใช้ไม่อยากขอเงินพ่อละ อยากมีเงินก็ต้องทำงานค่งานำแถวนี้มีอะไรให้ทำล้า ไปถามคนแถวบ้านตอบเป็นเสียงเดียวกันทำโรงงาน - -* เราก็คิดว่าเอ่ยก็ดีเนอะ เรียนมาทำโรงงานก็เริศอ่า สวยๆ ไม่คิดมาก คิดแค่ว่ามีงานเราก็มีเงินแบบที่หลายๆคนคิด แต่พอไปสมัครครั้งแรกเค้าก็บอกว่าไม่รับกระเทย ทอมค่ะ อุต๊ะ เงิบเลยสมัครงานครั้งแรก มองหน้ายาม Ok ไม่เป็นไม่ได้ก็ชั่งมัน แล้วยิ่งโตขึ้นก็ต้องยิ่งอยู่คนเดียวค่ะ เพราะพ่อไปเปิดบริษัท ที่พิจิตร กับพี่ เออหนูอยู่คนเดียวเลย *.* แกอยากให้หนูเรียนต่อ ปวส.ที่โรงเรียน เดิมแต่หนูไม่อยากเรียนแล้วอ่ะโรงเรียนเค้าเคร็งยิ่งเรียนก็ยิ่งเครียดเพื่อนๆ ในห้องออกกันหมดเลย ไปเรียน ปริญญา หนูอยากเรียนปริญญานะค่ะแต่พ่อบอกว่าไม่มีตังส่งอ่ามันแพง - -* ก็นะ หนูไม่มีเพื่อนที่สนิทเลยค่ะที่นี่ เพื่อนมีแฟนกันหมดแต่ละคนดูเฟคใส่กันแปลกๆ ก็เลยไม่ค่อยมีคนที่สนิทเท่าไร ที่ไม่มีเพื่อนที่นี่อีกอย่างนึ่งค่ะก็เพราะว่าบ้านหนูอยู่ไกลจากโรงเรียนไช่ม้า แล้วบ้านเพื่อนหนูก็อยู่ไกลมาก แบบว่าบ้านหนูอยู่เขตติดต่อชัยนาท อีก คน อยู่สุพรรณบุรี แบบนี้จะชวนไปเที่ยวบางทีก็ไปไม่ได้ไกลเกิน ก็เลยต้องอยู่บ้าน เบื่อก็อยู่บ้าน อยากเที่ยวก็อยู่บ้าน ห้ามไปไหน = = แต่ยังดีค่ะที่พ่อติดเน็ตไว้ให้ ไม่ติดเน็ตให้ป่านนี้หนูไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงเหมือนกันไครไม่เป็นบางทีก็ไม่รู้นะ แบบเหงามากอยู่คนเดียวไม่มีที่ให้ระบายบางทีก็เครียดเกินยิ่งเรียนเครียดๆที่แหม - -* สุดๆกลับมาบ้านไม่มีไครมีเราคนเดียวบางทีหนูก็เพิ่ง 18 บางทีก็อยากมีพ่อมีแม่อยู่ใกล้ๆบ้าง ปากบอกว่าอยู่ได้ค่ะ แต่ใจนี่ซิ คิดเองทำอะไรเองคนเดียวหมด จะให้ใจชายก็กลัวเค้าหลอกเรา ยิ่งโตก็ยิ่งดูเครียดมากกว่าเก่า เหมือนรอโชคชะตาพาไป สังคมบ้านเราน่าจะเปิดรับอะไรพวกนี้ได้แล้วนะไม่ได้ว่านะแต่ชอบทำเนียมของฝรั่งมากเค้าไม่ถือตัวแล้วก็ยังเปิดรับคนที่มีความสามารถแนวคิดใหม่ๆ เป็นผู้หญิง ผู้ชายอยากจะบอกว่าตัวเองโชคดีที่ได้เกิดมาเมืองไทยแต่เป็นกระเทยไทยโชคร้ายๆสุดๆแล้วค่ะจะบอก ทุกวันนี้ก็อยากจะลองหางานทำดูถ้าไม่ได้ก็คงต้องเกาะพ่อกินต่อไปเพลียมากค่ะ อยากมีงานดีๆทำน่ะ สักวัน ก็ต้องสู้อะค่ะ อยากสวย และรวยเก่ง ก็ต้องอดทน

หมายเหตุ : พี่ๆ อยากจะจับเรื่องชนปลายไม่ถูก หนูก็เขียนไม่ค่อยเก่ง คิดอะไรก็พิมๆไปนะค่ะ มีความเห็นก็เม้นไว้เลยนะค่ะ อย่าด่ากันเลย T T รู้สึกดีที่ได้ระบายค่ะ สงสัยตงไหนก็ถามนะค่ะ หนูจะอธิบายให้ฟัง หรือพี่อยากจะสอนหนูก็ได้นะค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่ทนอ่านข้อความ ไม่รู้เรื่อง 555+

https://www.facebook.com/lovelyjojoza เฟสบุคหนูค่ะ