เมื่อกว่า 2 ปีก่อน ผมเช่าบ้านเดี่ยวอยู่และทำงานประจำ เลยซื้อลูกหมาบางแก้วมาเลี้ยงไว้กะให้มันเฝ้าบ้าน มันมาอยู่กับผมตอนอายุ 45 วัน และผมมีเหตุต้องย้ายงานกะทันหัน ผมพามันไปอยู่บ้านใหม่ด้วยกัน แต่บ้านใหม่คับแคบเป็นทาวเฮ้า 2 ชั้นไม่มีพื้นที่ให้มัน และมันก็เห่าเสียงดังตอนกลางคืน ด้วยความเกรงใจเพื่อนบ้าน ผมจึงยกมันให้รีสอร์ทแห่งนึง มันจากผมไปตอนอายุ 60 กว่าวัน ผมเสียใจมาก เพราะมันยังเล็กอยู่เลย และผมรักมันมาก ผมคิดว่ามันเองก็คงเสียใจไม่แพ้กันที่จะไม่ได้อยู่กับผมแล้ว
3 เดือน ผ่านไป ผมมีโอกาสผ่านไปแถวนั้น และผมเห็นมันถูกล่ามอยู่ในบริเวณออฟฟิตของเจ้าของใหม่ ผมเดินไปหามัน ในใจก็ลังเลว่า มันจะจำผมได้ไหม พอผมเดินเข้าไปใกล้มัน แล้วเรียกชื่อมัน มันฉี่ราดตรงนั้นเลย เจ้าของใหม่ดูประหลาดใจว่า มันไม่เคยเป็นแบบนี้ ผมรู้ทันทีมันคงดีใจมากๆที่ได้เจอผม แต่มันแค่กระดิกหางเล็กน้อย ดูไม่ร่าเริงเลย ผมหยิบไก่ปิ้งที่ซื้อมาฝากมันป้อนให้มัน ดูมันกินอย่างเอร็ดอร่อย แต่มันดูเศร้าอีกครั้ง เมื่อตอนผมกลับไป
เวลาผ่านไป 6 เดือน ผมไม่ได้เจอมันเลย ในใจคิดถึงมันแต่ด้วยภาระหน้าที่หลายๆอย่าง ทำให้ผมคิดว่า เมื่อว่างจริงๆค่อยไปหามันแล้วกัน จนกระทั่งเวลาผ่านไปปีนึง ผมผ่านไปอีกครั้ง แต่ได้ความว่า มันถูกย้ายไป รีสอร์ทอีกสาขา เลยไม่ได้พบมัน
จนเวลาผ่านไปหลายเดือน ผมคุยกับหลายๆคน ซึ่งบอกผมว่า ไม่ต้องไปหามันแล้ว หมามันโตแล้ว มันจำผมไม่ได้แล้ว เพราะมันอยู่กับผมตอนเล็กมาก และอยู่แปปเดียว ผมไปก็เหมือนคนแปลกหน้าในสายตามัน
ผมทำใจอยู่นาน ตัดสินใจว่า คงไม่ไปหามันอีก มันมีเจ้านายใหม่แล้ว มันไม่ใช่หมาของผมแล้ว
เวลาผ่านไปกว่า 2 ปี ผมรู้สึกเหนื่อยกับงานที่ใหม่มาก ทำให้รู้สึกคิดถึงมันอีกครั้ง และงานใหม่นี้ผมมีวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ผมจึงมุ่งขับรถตรงไปหามัน ตามแผนที่ไปรีสอร์ทอีกสาขา
ผมถามหามันกับยายคนดูแล บอกว่าผมเคยเลี้ยงมันก่อนยกให้ที่นี่ ยายบอกว่า มันถูกเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น เดือนฉาย แล้ว (ชื่อเก่ามัน เด็บบี้) ถ้าอยากเยี่ยมมัน เดินไปด้านหลังเลย แต่มันอยู่ในกรง เพราะมันดุมาก ปล่อยไม่ได้เลย แค่เห็นคนเดินในพื้นที่ หยิบจับของในรีสอร์ท มันจะกัดทันที นอกจากคนดูแลให้ข้าวแล้ว ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้มันเลย
ผมถือไก่ปิ้งไปฝากมันเหมือนเดิม มันดูโตขึ้นและเปลี่ยนไปจากเดิมมาก ผมยืนเรียกชื่อมันอยู่ห่างๆกรง มันดูกลัวๆยังไงไม่รู้ หางจุกก้น จมูกฟุตฟิตๆ และเห่าใส่ผม หมุนตัวลุกลนไปมา เหมือนมันจำผมไม่ได้ ก็คงเป็นเหมือนที่ผมคิด มันจากผมมานานตั้งแต่ยังเล็ก
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ กรง เรียกมันซ้ำๆ เด็บบี้ จำไ่ม่ได้เหรอลูก ไม่เป็นไรๆ แค่เจอก็ดีใจแล้วลูก มันเหมือนกระดิกหางนิดๆ ทำท่าเหมือนอยากออกจากกรง แลบลิ้นเลียๆ มานอกกรง ผมยื่นมือไปใกล้กรง แค่ให้ลิ้นมันพอเลียถึงเพราะกลัวโดนมันกัด พอมันเลียผม คราวนี้ชัดเจนมากครับ มันฉี่ราดอีกแล้ว ผมคิดว่ามันจำผมได้ มันทำท่ากระกุยกรง อยากออกๆ เลียมือผม ผมเลยยื่นมือไปลูบหัวมันในกรง ลูบแขนขามัน มันนอนกลิ้งหงายท้องในกรง เหมือนอยากเล่นด้วย แต่ผมยื่นมือไปไม่ถึง ได้แค่ลูบขนมันใกล้ๆกรง
ตอนผมเล่นกับหมา ผมหันหลังไปเห็นแฟนเจ้าของรีสอร์ท ทำท่าทาง งงๆ ปนอึ้ง คงประมาณว่า ใครฟะ กล้าไปเล่นกับมันแบบนั้น มันไม่กัดเอาเหรอ
ผมดีใจที่สุด รู้สึกปลาบปลื้มมาก ไม่เคยคิดเลยว่า มันจะจำผมได้ ลูกหมาน้อยที่น่ารักของผม
ผมพยายามคิดในแง่ร้ายว่า มันแค่ต้องการกินไก่ปิ้งแค่นั้น แต่ยายคนดูแลบอกว่า พึ่งเคยเห็นมันเล่นกับคนแปลกหน้าก็ครั้งนี้ ยายเองยังกลัวมันเลย เลยคิดว่า มันคงจำผมได้แล้วจริงๆ
ปล. ผมคงไปหามันบ่อยๆอย่าง เดือนละ 2 ครั้ง และผมก็ร่ายมาซะยาว เพราะอยากเล่าความประทับใจ สุดท้ายเพื่อนๆละครับ มีประการณ์ดีๆกับหมาที่รักของเพื่อนๆกันบ้างหรือป่าว
แชร์มากันบ้างนะครับ
...สุนัขนี่ซื่อสัตย์ และไม่ลืมเจ้าของมันเลยจริงๆ
ปล2. แก้ไข+เพิ่มเติมข้อความครับ ตอนนี้มันสบายดีครับ คนดูแลดูแลมันดีมาก พามันเดินเล่น ออกกำลังกาย และปล่อย ในตอนเย็นกับตอนกลางคืน เพราะมีสุนัขหลายตัวทีไม่ถูกกันเลยต้องปล่อยคนละเวลาครับ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านที่มีเมตตาและใจดีเป็นห่วงมันนะครับ
น้ำตาจะไหล ไปเจอลูกหมาบางแก้วที่เคยยกให้เขาไป 2 ปีก่อน
3 เดือน ผ่านไป ผมมีโอกาสผ่านไปแถวนั้น และผมเห็นมันถูกล่ามอยู่ในบริเวณออฟฟิตของเจ้าของใหม่ ผมเดินไปหามัน ในใจก็ลังเลว่า มันจะจำผมได้ไหม พอผมเดินเข้าไปใกล้มัน แล้วเรียกชื่อมัน มันฉี่ราดตรงนั้นเลย เจ้าของใหม่ดูประหลาดใจว่า มันไม่เคยเป็นแบบนี้ ผมรู้ทันทีมันคงดีใจมากๆที่ได้เจอผม แต่มันแค่กระดิกหางเล็กน้อย ดูไม่ร่าเริงเลย ผมหยิบไก่ปิ้งที่ซื้อมาฝากมันป้อนให้มัน ดูมันกินอย่างเอร็ดอร่อย แต่มันดูเศร้าอีกครั้ง เมื่อตอนผมกลับไป
เวลาผ่านไป 6 เดือน ผมไม่ได้เจอมันเลย ในใจคิดถึงมันแต่ด้วยภาระหน้าที่หลายๆอย่าง ทำให้ผมคิดว่า เมื่อว่างจริงๆค่อยไปหามันแล้วกัน จนกระทั่งเวลาผ่านไปปีนึง ผมผ่านไปอีกครั้ง แต่ได้ความว่า มันถูกย้ายไป รีสอร์ทอีกสาขา เลยไม่ได้พบมัน
จนเวลาผ่านไปหลายเดือน ผมคุยกับหลายๆคน ซึ่งบอกผมว่า ไม่ต้องไปหามันแล้ว หมามันโตแล้ว มันจำผมไม่ได้แล้ว เพราะมันอยู่กับผมตอนเล็กมาก และอยู่แปปเดียว ผมไปก็เหมือนคนแปลกหน้าในสายตามัน
ผมทำใจอยู่นาน ตัดสินใจว่า คงไม่ไปหามันอีก มันมีเจ้านายใหม่แล้ว มันไม่ใช่หมาของผมแล้ว
เวลาผ่านไปกว่า 2 ปี ผมรู้สึกเหนื่อยกับงานที่ใหม่มาก ทำให้รู้สึกคิดถึงมันอีกครั้ง และงานใหม่นี้ผมมีวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ผมจึงมุ่งขับรถตรงไปหามัน ตามแผนที่ไปรีสอร์ทอีกสาขา
ผมถามหามันกับยายคนดูแล บอกว่าผมเคยเลี้ยงมันก่อนยกให้ที่นี่ ยายบอกว่า มันถูกเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น เดือนฉาย แล้ว (ชื่อเก่ามัน เด็บบี้) ถ้าอยากเยี่ยมมัน เดินไปด้านหลังเลย แต่มันอยู่ในกรง เพราะมันดุมาก ปล่อยไม่ได้เลย แค่เห็นคนเดินในพื้นที่ หยิบจับของในรีสอร์ท มันจะกัดทันที นอกจากคนดูแลให้ข้าวแล้ว ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้มันเลย
ผมถือไก่ปิ้งไปฝากมันเหมือนเดิม มันดูโตขึ้นและเปลี่ยนไปจากเดิมมาก ผมยืนเรียกชื่อมันอยู่ห่างๆกรง มันดูกลัวๆยังไงไม่รู้ หางจุกก้น จมูกฟุตฟิตๆ และเห่าใส่ผม หมุนตัวลุกลนไปมา เหมือนมันจำผมไม่ได้ ก็คงเป็นเหมือนที่ผมคิด มันจากผมมานานตั้งแต่ยังเล็ก
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ กรง เรียกมันซ้ำๆ เด็บบี้ จำไ่ม่ได้เหรอลูก ไม่เป็นไรๆ แค่เจอก็ดีใจแล้วลูก มันเหมือนกระดิกหางนิดๆ ทำท่าเหมือนอยากออกจากกรง แลบลิ้นเลียๆ มานอกกรง ผมยื่นมือไปใกล้กรง แค่ให้ลิ้นมันพอเลียถึงเพราะกลัวโดนมันกัด พอมันเลียผม คราวนี้ชัดเจนมากครับ มันฉี่ราดอีกแล้ว ผมคิดว่ามันจำผมได้ มันทำท่ากระกุยกรง อยากออกๆ เลียมือผม ผมเลยยื่นมือไปลูบหัวมันในกรง ลูบแขนขามัน มันนอนกลิ้งหงายท้องในกรง เหมือนอยากเล่นด้วย แต่ผมยื่นมือไปไม่ถึง ได้แค่ลูบขนมันใกล้ๆกรง
ตอนผมเล่นกับหมา ผมหันหลังไปเห็นแฟนเจ้าของรีสอร์ท ทำท่าทาง งงๆ ปนอึ้ง คงประมาณว่า ใครฟะ กล้าไปเล่นกับมันแบบนั้น มันไม่กัดเอาเหรอ
ผมดีใจที่สุด รู้สึกปลาบปลื้มมาก ไม่เคยคิดเลยว่า มันจะจำผมได้ ลูกหมาน้อยที่น่ารักของผม
ผมพยายามคิดในแง่ร้ายว่า มันแค่ต้องการกินไก่ปิ้งแค่นั้น แต่ยายคนดูแลบอกว่า พึ่งเคยเห็นมันเล่นกับคนแปลกหน้าก็ครั้งนี้ ยายเองยังกลัวมันเลย เลยคิดว่า มันคงจำผมได้แล้วจริงๆ
ปล. ผมคงไปหามันบ่อยๆอย่าง เดือนละ 2 ครั้ง และผมก็ร่ายมาซะยาว เพราะอยากเล่าความประทับใจ สุดท้ายเพื่อนๆละครับ มีประการณ์ดีๆกับหมาที่รักของเพื่อนๆกันบ้างหรือป่าว
แชร์มากันบ้างนะครับ
...สุนัขนี่ซื่อสัตย์ และไม่ลืมเจ้าของมันเลยจริงๆ
ปล2. แก้ไข+เพิ่มเติมข้อความครับ ตอนนี้มันสบายดีครับ คนดูแลดูแลมันดีมาก พามันเดินเล่น ออกกำลังกาย และปล่อย ในตอนเย็นกับตอนกลางคืน เพราะมีสุนัขหลายตัวทีไม่ถูกกันเลยต้องปล่อยคนละเวลาครับ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านที่มีเมตตาและใจดีเป็นห่วงมันนะครับ