.
คิดว่าหลายๆคนคงเคยเจอสถานการณ์ กระอักกระอ่วนอย่างการทนดมตดคนอื่นเเบบไม่เต็มใจ(หรือมีใครเต็มใจ?)
ไม่ว่าจะเป็น ในรถ ในลิฟต์ ฯลฯ ได้เเต่สูดเข้าไปเเบบไม่มีที่ระบาย จะด่าก็ไม่กล้าพอ บางครั้งไม่เเน่ใจว่านี่ตดใครด้วย
ว่าผิดคนกลัวเงิบ ขอมาระบายในนี้หน่อยละกัน
*(เพื่อให้เข้าใจความรู้สึกกระอักกระอ่วนของเราขออนุญาติเขียนยาว)*
เหตุการณ์ดมตดอันน่าสะพรึงกลัวนี้เกิดในห้องสอบค่ะ วันนั้นมีสอบวิชาคำนวน เป็นข้อเขียนทั้งหมด
ซึ่งต้องใช้เวลาและสมาธิมากกว่าข้อสอบปกติ ในห้องสอบมีคณะอื่นมานั่งด้วย โดยนั่งสลับเเถวกันในห้องสโลปใหญ่
คนที่นั่งข้างหน้าเราเป็นผญ.หน้าตาน่ารักเลยทีเดียว สอบวิชาอะไรไม่รู้เเต่เป็นข้อเขียนเหมือนกัน ทันทีที่เริ่มทำข้อสอบ
คนน่ารักคนนั้นก็รัวตดเเบบคอมโบเซ็ท ปู๊ดป๊าดอย่างเมามันส์ เเม้ไม่มีเสียงเเต่อานุภาพระดับนิวเคลียร์อ่ะบอกตรงๆ
คือเหม็นเเบบบรรยายเป็นตัวหนังสือไม่ถูก เอาเป็นว่ากลิ่นมันโคตรป๋า เหม็นสุดที่เคยเจอมาในชีวิต
ถามว่าตดเเบบไม่มีเสียงเเล้วเเน่ใจได้ไงว่าคนข้างหน้าตด?
คือกลิ่นมันรุนเเรงมาจากใต้จมูกเน้นๆ ไม่มีทางที่กลิ่นจะมาจากด้านข้างเพราะเว้นระยะแถวไกลมากกกกเพื่อป้องกันการลอก
เเละเนื่องจากทิศทางเเอร์ไม่มีทางที่กลิ่นจะโชยย้อนทางลมได้ เราจึงมั่นใจว่าเจ้าของตดมรณะคือคนน่ารักที่นั่งหน้าเราแน่ๆ
เรื่องมันเลวร้ายสุดๆตรงที่ กฏของห้องสอบถ้าไม่นั่งเกิน 45 นาที ถึงจะรีบทำข้อสอบจนเสร็จก็ไม่สามารถออกจากห้องได้
หมายความว่าเราต้องนั่งดมตดคนนี้อย่างน้อย 45 นาที เเค่สูดตดเฮือกเเรกก็ไปหมดเเล้วค่ะ สมง สมอง
คิดสภาพข้อสอบก็ต้องทำทั้งยากทั้งเครียด สมองนึกสูตรคำนวนไปจมูกก็สูดตดไป คิดในใจว่าจะบอกอ.ที่คุมสอบดีมั้ย
ว่าช่วยย้ายคนน่ารักออกไปทำข้อสอบนอกห้องทีเถิด หรือว่าเราจะเป็นฝ่ายขออ.ไปสูดอากาศเเล้วกลับเข้ามาทำข้อสอบใหม่ดี?
เเต่อ.ไม่ผ่านมาเเถวๆที่เราอยู่เลย ได้เเต่มองจากที่ไกลๆ หลังจากเดินมาเเค่ครั้งเดียวคงได้กลิ่นเหมือนกัน เลยไม่กล้าผ่านมาซอยนี้อีก
จะให้สะกิดตัวต้นเหตุเเล้วบอกว่า "เธอๆ ช่วยขมิบตูดหน่อยได้มั้ยกลิ่นตดเธอทำลายสมาธิเราอ่ะ" ก็กลัวอาจารย์คิดว่าเราทุตจริตสอบ
ตัวช่วยเดียวของเราคือปกเสื้อนศ.เอามากรองกลิ่นตดให้เบาบางลง(ช่วยได้นิดนึงจริงๆ) นานๆทีก็พ่นลมหายใจดังๆให้เค้ารู้บ้าง
ว่าชั้นอึดอัดกับก๊าซธรรมชาติของเธอมาก พอครบ45 นาทีเราทำรีบออกไปเลย ข้อสอบก็ไม่ได้ตรวจทาน ทำครบมั้ยยังไม่เเน่ใจเลย555
เพื่อนเราเห็นเราออกจากห้องสอบเร็ว มาถามนอกห้องสอบว่า ออกจากห้องเร็วแสดงว่าทำได้ใช่ป่ะ เดี๋ยวนี้ซุ่มนะย๊ะ!!
เราก็ตอบไปว่า กรูรีบทำเพราะหนีกลิ่นตด!! เพื่อนหัวเราะไปสามวันเเปดวัน นึกเเล้วไม่รู้จะขำหรือร้องไห้ดี
กังวลอยู่นิดๆว่าคนข้างหลังเราคงได้กลิ่นเเต่ไม่รุนเเรงเท่าเรา เค้าต้องคิดว่าเราตดเเน่ๆ ดีนะที่รีบชิ่งออกมาจากห้อง
คือเราไม่อยู่เเล้วเเต่กลิ่นยังอบอวลในห้องต่อไป = เราพ้นข้อสงสัยว่าเป็นตัวตด
หรือเค้าจะคิดว่า อินี่ตดได้ทรงอานุภาพยิ่งนักขนาดออกไปนานเเล้วกลิ่นยังไม่จางไปเลย...
ถ้าใครคิดว่าเหตุการณนี้คุ้นๆเคยเกิดกับตัวเอง อยากบอกว่าไม่ใช่กลิ่นเรานะคะ
ใครมีประสบการณ์เกือบถูกฆาตกรรมด้วยตด ก็ระบายได้นะ55555 อยากรู้ว่ามีใครเจอเคสอานุภาพร้ายเเรงกว่านี้บ้าง
หรือใครที่เคยทำตัวเป็นฆาตกรชอบฆ่าหมกตดคนอื่น อยากกลับใจ อนุญาตให้มาสารภาพบาปที่นี่ได้ค่ะ
มาระบายประสบการณ์ "ดมตด" กันเถอะค่ะ!!
คิดว่าหลายๆคนคงเคยเจอสถานการณ์ กระอักกระอ่วนอย่างการทนดมตดคนอื่นเเบบไม่เต็มใจ(หรือมีใครเต็มใจ?)
ไม่ว่าจะเป็น ในรถ ในลิฟต์ ฯลฯ ได้เเต่สูดเข้าไปเเบบไม่มีที่ระบาย จะด่าก็ไม่กล้าพอ บางครั้งไม่เเน่ใจว่านี่ตดใครด้วย
ว่าผิดคนกลัวเงิบ ขอมาระบายในนี้หน่อยละกัน *(เพื่อให้เข้าใจความรู้สึกกระอักกระอ่วนของเราขออนุญาติเขียนยาว)*
เหตุการณ์ดมตดอันน่าสะพรึงกลัวนี้เกิดในห้องสอบค่ะ วันนั้นมีสอบวิชาคำนวน เป็นข้อเขียนทั้งหมด
ซึ่งต้องใช้เวลาและสมาธิมากกว่าข้อสอบปกติ ในห้องสอบมีคณะอื่นมานั่งด้วย โดยนั่งสลับเเถวกันในห้องสโลปใหญ่
คนที่นั่งข้างหน้าเราเป็นผญ.หน้าตาน่ารักเลยทีเดียว สอบวิชาอะไรไม่รู้เเต่เป็นข้อเขียนเหมือนกัน ทันทีที่เริ่มทำข้อสอบ
คนน่ารักคนนั้นก็รัวตดเเบบคอมโบเซ็ท ปู๊ดป๊าดอย่างเมามันส์ เเม้ไม่มีเสียงเเต่อานุภาพระดับนิวเคลียร์อ่ะบอกตรงๆ
คือเหม็นเเบบบรรยายเป็นตัวหนังสือไม่ถูก เอาเป็นว่ากลิ่นมันโคตรป๋า เหม็นสุดที่เคยเจอมาในชีวิต
ถามว่าตดเเบบไม่มีเสียงเเล้วเเน่ใจได้ไงว่าคนข้างหน้าตด?
คือกลิ่นมันรุนเเรงมาจากใต้จมูกเน้นๆ ไม่มีทางที่กลิ่นจะมาจากด้านข้างเพราะเว้นระยะแถวไกลมากกกกเพื่อป้องกันการลอก
เเละเนื่องจากทิศทางเเอร์ไม่มีทางที่กลิ่นจะโชยย้อนทางลมได้ เราจึงมั่นใจว่าเจ้าของตดมรณะคือคนน่ารักที่นั่งหน้าเราแน่ๆ
เรื่องมันเลวร้ายสุดๆตรงที่ กฏของห้องสอบถ้าไม่นั่งเกิน 45 นาที ถึงจะรีบทำข้อสอบจนเสร็จก็ไม่สามารถออกจากห้องได้
หมายความว่าเราต้องนั่งดมตดคนนี้อย่างน้อย 45 นาที เเค่สูดตดเฮือกเเรกก็ไปหมดเเล้วค่ะ สมง สมอง
คิดสภาพข้อสอบก็ต้องทำทั้งยากทั้งเครียด สมองนึกสูตรคำนวนไปจมูกก็สูดตดไป คิดในใจว่าจะบอกอ.ที่คุมสอบดีมั้ย
ว่าช่วยย้ายคนน่ารักออกไปทำข้อสอบนอกห้องทีเถิด หรือว่าเราจะเป็นฝ่ายขออ.ไปสูดอากาศเเล้วกลับเข้ามาทำข้อสอบใหม่ดี?
เเต่อ.ไม่ผ่านมาเเถวๆที่เราอยู่เลย ได้เเต่มองจากที่ไกลๆ หลังจากเดินมาเเค่ครั้งเดียวคงได้กลิ่นเหมือนกัน เลยไม่กล้าผ่านมาซอยนี้อีก
จะให้สะกิดตัวต้นเหตุเเล้วบอกว่า "เธอๆ ช่วยขมิบตูดหน่อยได้มั้ยกลิ่นตดเธอทำลายสมาธิเราอ่ะ" ก็กลัวอาจารย์คิดว่าเราทุตจริตสอบ
ตัวช่วยเดียวของเราคือปกเสื้อนศ.เอามากรองกลิ่นตดให้เบาบางลง(ช่วยได้นิดนึงจริงๆ) นานๆทีก็พ่นลมหายใจดังๆให้เค้ารู้บ้าง
ว่าชั้นอึดอัดกับก๊าซธรรมชาติของเธอมาก พอครบ45 นาทีเราทำรีบออกไปเลย ข้อสอบก็ไม่ได้ตรวจทาน ทำครบมั้ยยังไม่เเน่ใจเลย555
เพื่อนเราเห็นเราออกจากห้องสอบเร็ว มาถามนอกห้องสอบว่า ออกจากห้องเร็วแสดงว่าทำได้ใช่ป่ะ เดี๋ยวนี้ซุ่มนะย๊ะ!!
เราก็ตอบไปว่า กรูรีบทำเพราะหนีกลิ่นตด!! เพื่อนหัวเราะไปสามวันเเปดวัน นึกเเล้วไม่รู้จะขำหรือร้องไห้ดี
กังวลอยู่นิดๆว่าคนข้างหลังเราคงได้กลิ่นเเต่ไม่รุนเเรงเท่าเรา เค้าต้องคิดว่าเราตดเเน่ๆ ดีนะที่รีบชิ่งออกมาจากห้อง
คือเราไม่อยู่เเล้วเเต่กลิ่นยังอบอวลในห้องต่อไป = เราพ้นข้อสงสัยว่าเป็นตัวตด
หรือเค้าจะคิดว่า อินี่ตดได้ทรงอานุภาพยิ่งนักขนาดออกไปนานเเล้วกลิ่นยังไม่จางไปเลย...
ถ้าใครคิดว่าเหตุการณนี้คุ้นๆเคยเกิดกับตัวเอง อยากบอกว่าไม่ใช่กลิ่นเรานะคะ
ใครมีประสบการณ์เกือบถูกฆาตกรรมด้วยตด ก็ระบายได้นะ55555 อยากรู้ว่ามีใครเจอเคสอานุภาพร้ายเเรงกว่านี้บ้าง
หรือใครที่เคยทำตัวเป็นฆาตกรชอบฆ่าหมกตดคนอื่น อยากกลับใจ อนุญาตให้มาสารภาพบาปที่นี่ได้ค่ะ