จิตตกไม่เคยหาย !!!

เราเป็นนึงคนที่ครองความโสดมานานราวปีกว่า ช่วงที่โสดตอนแรกจิตตกถึงขีดสุด รู้สึกสมเพชชีวิตตัวเอง "นี้ฉันต้องมาเป็นสาวโสดตอนอายุ 24  หรอเนี้ย? "
นั้นไม่ใช่ประเด็นเท่าไรถ้าเทียบกับเราต้องกับมาทำงานที่บ้าน เอาล่ะซิ  !!! ขนาดทำงานที่กรุงเทพ มีสังคมและได้พบปะผู้คนมากมาย เรายังไม่มีใครคบเลย
ถ้าได้กลับมาอยู่บ้านคงหงอยแน่ เหตุการณ์หลังจากกลับมาอยู่บ้านเป็นไปตามคาด หงอยเหงา จิตตก ไม่มีคนคุย ไม่มีคนคบหา จึงเริ่มหันมาพึ่งพิงเพื่อทางอินเตอร ์เน็ต หลังจากได้คุยกลับเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตได้สักระยะ เริ่มรู้สึกว่าเราไม่ได้ต้องการหาแฟนทางนี้นะ แต่ส่วมมากคนในแชทมักทำกันแบบนั้น ทำให้เรากลับมาจิตตกอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่คุยกับใครเลย ไม่ว่าจะช่องทางไหน เเละเริ่มนั่งเวทนาชีวิตตัวเอง ยิ่งเวลามีปัญหาที่บ้าน ณ. ตอนนั้มันเป็นเวลาที่แย่มาก ถึงขนาดกับนั่งเหม่อลอยคนเดียว และสุดท้ายก็ร้องไห้ออกมา ไม่รู้จะตะโกนบอกใครดีว่าเราร ู้สึกยังไง !! นี่เราเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้าป่ะ  บางทีเราก็สงสัยเหมิอนกันนะว่าเรามันคงดีไม่พอที่จะมีใครเข้ามาข้องแวะหรือคบหาเลยใช่ไหม__!!!!!
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่