เมื่อวันที่ 7/3/2557 เวลา16.05 น. ได้ไปใช้บริการยื่นแบบภ.ง.ด. 3 และ 53 ภาษีหัก ณ ที่จ่าย ที่ช่องหมายเลข 5 บัตรคิวลำดับที่ 238 ยอดเงิน 9,707.94 บาท หลังจากที่ยื่นแบบภ.ง.ด 3 และ 53 ให้กับเจ้าหน้าที่ของรัฐสรรพากรพื้นที่ 4 จึงมีวาจาดังต่อไปนี้
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ทำไมที่อยู่ขึ้นเป็นของยานนาวา”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่ทราบครับ”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ปกติมีแค่ชื่อบริษัท A อย่างเดียว ทำไมชื่อถึงยาวขึ้น”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “พอดีทางบริษัท A พึ่งได้รับงบประมาณมาจาก...... แล้วทาง..........ให้ใช้หมายเลขผู้เสียภาษีของ.บริษัท A ครับ”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “รู้ไหมถ้ามันผิดพลาดต้องมานั่งเสียเวลามาแก้ไข”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่รู้ครับ แต่ไม่น่าจะผิดหรอก แต่ทำไมพี่ไม่ยึดตามแบบที่ยื่นให้ไปละครับ ไม่ต้องไปยึดตามระบบคอมก็ได้ เอาของจริงไปเลยตรวจสอบได้ทันที”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “แล้วบริษัท A อยู่ที่ไหน ทำไมถึงมายื่นที่นี้”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ตามแบบเลยครับ มีทั้งที่อยู่และเบอร์โทร เปิดมาแล้วไม่ต่ำกว่า 30 กว่าปี และอยู่แถวๆอารีย์ เขตพญาไท เมื่อเดือนที่แล้วก็ชำระที่นี้”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “รู้บ้างไหมไม่อยากให้ผิด ถ้าผิดก็ต้องมานั่งแก้ไขปัญหามันเยอะวุ่นวาย”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “อันนี้ผมไม่ทราบครับ พี่ก็ทำงานของพี่ไปซิผมไม่รู้ แล้วจะให้ผมทำอย่างไร ถ้าพี่ไม่มั่นใจก็โทรไปหาบริษัท A ครับ มีเจ้าหน้าที่บัญชีคอยตอบคำถามอยู่ และรู้เรื่องมากกว่าผมเบอร์โทรก็มีอยู่ในแบบ ผมมีหน้าที่แค่มาจ่ายเงินสดเท่านั้นเอง”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ไม่โทรไปหรอกเสียเวลา ปกติแมสเซ็นเจอร์น่าจะรู้ ถามอะไรก็ไม่รู้”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่ใช่แมสเซ็นเจอร์ โปรดดูชื่อ-ตำแหน่ง แล้วพี่จะบ่นกับผมทำไม พี่ทำหน้าที่ของพี่ไปมันก็จบพูดอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ ผมมายื่นแบบ 2 เที่ยว ไม่เคยมีใครมาทักทวงผมแบบนี้เลย”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ปกติพี่ก็ถามทุกๆคนนั้นและ ถ้าเห็นว่ามันผิดปกติ ถ้าไม่รู้ก็คือไม่รู้ซิ”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ใช่มันน่าจะจบไปตั้งนานแล้ว ไม่รู้ว่าจะบ่นใส่ลูกค้าทำไม หรือว่าขี้เกลียดแก้ไขเอกสาร อย่างงี้ต้องฟ้องหัวหน้า ไม่มี Service mind เลยทั้งๆที่เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ กินภาษีประชาชน กับมานั่งบ่นๆ ทั้งที่ผมเอาเงินมาให้ถึงที่ หน้ายิ่มแย้มแจ่มใส่ก็ไม่มี”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ไปเลย เชิญไปฟ้องหัวหน้าได้เลย นั่งอยู่ตรงนั้น” (อารมณ์เธอขึ้นเสียงดัง)
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมคงไม่ไปฟ้องหรอก เดี๋ยวจะโทรไปหา Call Center”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ไปฟ้องเลย ใหญ่จริงๆ”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่ได้เป็นคนใหญ่ แต่พี่ทำไม่ถูกต้องต่อว่าถกเถียงกับลูกค้า หรือผู้มาใช้บริการเอาเงินมาชำระภาษีให้ถึงที่ ก็คนมันไม่รู้จะให้รู้ได้อย่างไร" (ขณะนั้นรับบิลใบเสร็จสีเหลืองกลับมาทันที)
หน้าที่สรรพากร (ญ) “พี่เองก็เสียภาษีเหมือนกัน”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “?????????......ไม่โต้ตอบกลับ หันหลังแล้วเดินออกไปทันทีแบบ งง งง”
ผมขอถามหน่อยครับว่า คำขวัญ เต็มที่ เต็มใจ ให้ประชาชน มันอยู่ตรงไหน เจอเจ้าหน้าที่ของสรรพากรทำงานแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ ทั้งๆเอาเงินไปให้ถึงที่ แต่ถ้าจ่ายล่าช้าก็มีเบี้ยปรับมากหมาย แล้วการบริการ หรือ Service mind ยังมีอยู่ไหนกันครับ แล้วทางสรรพากรจะทำอย่างไรกับเจ้าหน้าท่านนี้ ปล่อยไว้ให้แสดงกิริยาแบบนี้ต่อผู้ใช้บริการท่านอื่นหรือเปล่าครับ มันหมดยุคหมดเวลาแล้วนะครับ ที่ผู้ใช้บริการต้องมานั่งกลัวเจ้าหน้าที่รัฐคอยพูดจาข่มอยู่แบบนี้ เมื่อตอนเด็กๆผมเจอแบบนี้บ่อยๆเจ้าหน้าที่ของรัฐพูดจาข่มพ่อแม่ของผมเวลาเข้าไปใช้บริการสำนักเขต หรือจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ ในกรุงเทพมหานคร
แชร์ประสบการณ์ของเจ้าหน้าสรรพากร สส.พญาไท บริการไม่สุภาพกับลูกค้าทั้งๆที่เอาเงินไปให้แบบนี้ผมผิดหรอ
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ทำไมที่อยู่ขึ้นเป็นของยานนาวา”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่ทราบครับ”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ปกติมีแค่ชื่อบริษัท A อย่างเดียว ทำไมชื่อถึงยาวขึ้น”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “พอดีทางบริษัท A พึ่งได้รับงบประมาณมาจาก...... แล้วทาง..........ให้ใช้หมายเลขผู้เสียภาษีของ.บริษัท A ครับ”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “รู้ไหมถ้ามันผิดพลาดต้องมานั่งเสียเวลามาแก้ไข”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่รู้ครับ แต่ไม่น่าจะผิดหรอก แต่ทำไมพี่ไม่ยึดตามแบบที่ยื่นให้ไปละครับ ไม่ต้องไปยึดตามระบบคอมก็ได้ เอาของจริงไปเลยตรวจสอบได้ทันที”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “แล้วบริษัท A อยู่ที่ไหน ทำไมถึงมายื่นที่นี้”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ตามแบบเลยครับ มีทั้งที่อยู่และเบอร์โทร เปิดมาแล้วไม่ต่ำกว่า 30 กว่าปี และอยู่แถวๆอารีย์ เขตพญาไท เมื่อเดือนที่แล้วก็ชำระที่นี้”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “รู้บ้างไหมไม่อยากให้ผิด ถ้าผิดก็ต้องมานั่งแก้ไขปัญหามันเยอะวุ่นวาย”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “อันนี้ผมไม่ทราบครับ พี่ก็ทำงานของพี่ไปซิผมไม่รู้ แล้วจะให้ผมทำอย่างไร ถ้าพี่ไม่มั่นใจก็โทรไปหาบริษัท A ครับ มีเจ้าหน้าที่บัญชีคอยตอบคำถามอยู่ และรู้เรื่องมากกว่าผมเบอร์โทรก็มีอยู่ในแบบ ผมมีหน้าที่แค่มาจ่ายเงินสดเท่านั้นเอง”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ไม่โทรไปหรอกเสียเวลา ปกติแมสเซ็นเจอร์น่าจะรู้ ถามอะไรก็ไม่รู้”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่ใช่แมสเซ็นเจอร์ โปรดดูชื่อ-ตำแหน่ง แล้วพี่จะบ่นกับผมทำไม พี่ทำหน้าที่ของพี่ไปมันก็จบพูดอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ ผมมายื่นแบบ 2 เที่ยว ไม่เคยมีใครมาทักทวงผมแบบนี้เลย”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ปกติพี่ก็ถามทุกๆคนนั้นและ ถ้าเห็นว่ามันผิดปกติ ถ้าไม่รู้ก็คือไม่รู้ซิ”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ใช่มันน่าจะจบไปตั้งนานแล้ว ไม่รู้ว่าจะบ่นใส่ลูกค้าทำไม หรือว่าขี้เกลียดแก้ไขเอกสาร อย่างงี้ต้องฟ้องหัวหน้า ไม่มี Service mind เลยทั้งๆที่เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ กินภาษีประชาชน กับมานั่งบ่นๆ ทั้งที่ผมเอาเงินมาให้ถึงที่ หน้ายิ่มแย้มแจ่มใส่ก็ไม่มี”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ไปเลย เชิญไปฟ้องหัวหน้าได้เลย นั่งอยู่ตรงนั้น” (อารมณ์เธอขึ้นเสียงดัง)
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมคงไม่ไปฟ้องหรอก เดี๋ยวจะโทรไปหา Call Center”
หน้าที่สรรพากร (ญ) “ไปฟ้องเลย ใหญ่จริงๆ”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “ผมไม่ได้เป็นคนใหญ่ แต่พี่ทำไม่ถูกต้องต่อว่าถกเถียงกับลูกค้า หรือผู้มาใช้บริการเอาเงินมาชำระภาษีให้ถึงที่ ก็คนมันไม่รู้จะให้รู้ได้อย่างไร" (ขณะนั้นรับบิลใบเสร็จสีเหลืองกลับมาทันที)
หน้าที่สรรพากร (ญ) “พี่เองก็เสียภาษีเหมือนกัน”
ผู้มาขอใช้บริการยื่นแบบ (ช) “?????????......ไม่โต้ตอบกลับ หันหลังแล้วเดินออกไปทันทีแบบ งง งง”
ผมขอถามหน่อยครับว่า คำขวัญ เต็มที่ เต็มใจ ให้ประชาชน มันอยู่ตรงไหน เจอเจ้าหน้าที่ของสรรพากรทำงานแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ ทั้งๆเอาเงินไปให้ถึงที่ แต่ถ้าจ่ายล่าช้าก็มีเบี้ยปรับมากหมาย แล้วการบริการ หรือ Service mind ยังมีอยู่ไหนกันครับ แล้วทางสรรพากรจะทำอย่างไรกับเจ้าหน้าท่านนี้ ปล่อยไว้ให้แสดงกิริยาแบบนี้ต่อผู้ใช้บริการท่านอื่นหรือเปล่าครับ มันหมดยุคหมดเวลาแล้วนะครับ ที่ผู้ใช้บริการต้องมานั่งกลัวเจ้าหน้าที่รัฐคอยพูดจาข่มอยู่แบบนี้ เมื่อตอนเด็กๆผมเจอแบบนี้บ่อยๆเจ้าหน้าที่ของรัฐพูดจาข่มพ่อแม่ของผมเวลาเข้าไปใช้บริการสำนักเขต หรือจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ ในกรุงเทพมหานคร