ขอเกริ่นนำย้อนไปหน่อยนะคะ อาจจะยาวไปนิดนึง
เรากับแฟนคบกันมา 2 ปีกว่า (ตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1)
อันที่จริง
เค้า ขอเรียกว่า
บิว เป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที
ซึ่งตอนนั้นบิวก็แอบกิ๊กกั๊กกับเพื่อนเราีอยู่เหมือนกัน (มีความสัมพันธ์กันลึกซึ้งแต่ไม่ได้คบกัน)
ตอนที่บิวมานอนหอเรา เราก็เห็นมาต่อหน้าต่อตาว่าเค้ามีอะไรกัน (เค้าคิดว่าเราหลับแล้ว)
แต่เรื่องก็ผลิก เพราะเราก็มาคบกับบิวได้ ทะเลาะกับเพื่อนแรงอยู่เหมือนกัน
แต่เราไม่ได้ไปแย่งมานะคะ คือเรากับบิวรู้สึกแบบเดียวกันจริง ๆ
หลังจากนั้นก็ย้ายมาอยู่หอเดียวกันตั้งแต่ปี 1 แล้ว ผ่านมาก็ 2 ปีแล้ว
ที่อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน นอนด้วยกัน ทุกข์สุขไปด้วยกัน
เหตุเกิดตอนปี 1.. เรายังเป็นเด็กอยู่มาก ทำอะไรไม่ค่อยคิด
เรายอมรับว่าเป็นความผิดเราเอง เรานอกใจบิว ไปมีอีกคน
(ไม่มีสัมพันธ์ลึกซึ้ง แค่คุย มากที่สุดคือจูบ ซึ่งเราไม่ได้เต็มใจอะไรเลย

)
ซึ่งตอนนั้นมีปัจจัยหลาย ๆ อย่างที่เราอยากเริ่มต้นกับคนใหม่ที่ไม่ใช่บิว
ไม่ใช่ว่ารักมากกว่า ไม่เลย แต่ว่า แฟนเก่าของบิวเป็นคนที่เรารู้จัก เป็นเพื่อนกัน
แล้วเพื่อนเราก็เล่าให้ฟังตลอดว่า บิวรักแฟนเก่าคนนี้มากแค่ไหน เพราะเป็นแฟนคนแรกของบิว
แล้วมันก็คอยรังควาญใจเราอยู่ตลอด เราระแวง และไม่มีความสุขเลย เพราะเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว
แต่เรื่องก็จบไป และเรา
เลือกบิว
หลังจากผ่านเรื่องนั้นมา เราสัญญากับตัวเองว่าเราจะรักบิวมากขึ้น ดีกับเค้าให้มากขึ้น
เราพยายามใจเย็นลง ไม่ใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาเหมือนที่ผ่านมา
พูดง่าย ๆ ก็คือ เราอยากเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่อเค้า*
ผ่านไป 2 ปี..
ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น เราไม่ค่อยใส่ใจเรื่องแฟนเก่า เรื่องใคร ๆ ที่เค้าผ่านมาอีกแล้ว
เรารักบิวมากขึ้นทุกวัน ๆ เรามีความสุขมาก ๆ
แต่ตรงข้ามกัน ...
บิวสนใจเราน้อยลงทุกที ๆ หันไปกดโทรศัพท์ เล่นเกม เราก็น้อยใจ
จนวันนึงพูดออกไป ว่า "ทำไมไม่สนใจกันเลย รักกันอยู่รึเปล่า"
จริง ๆ ก็แค่งอน ๆ เรียกร้องความสนใจเฉย ๆ
แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เพราะคำตอบของบิวคือ
"เราขอโทษ เรารักเธอนะ แต่เราคิดถึงคนอื่นมากกว่า"
เราอึ้งไปเลย ไม่คิดเลยว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ที่เราทำตัวให้ดีขึ้นทุกอย่างมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เราก็นิ่งไปสักพักแล้วถามว่า "มันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหน"
บิวตอบว่า "ตั้งแต่เธอนอกใจเรา เรารักเธอน้อยลงเรื่อย ๆ แล้วก็คิดถึงคนอื่นมากขึ้นเรื่อย ๆ"
เราเงิบรอบสอง.. มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกจริง ๆ เหมือนกับว่า เราไว้ใจเค้า ไว้ใจมาก ๆ
แต่ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เรารู้สึกเหมือน
โดนหักหลัง
ซึ่ง "คนอื่น" ที่เค้าว่าก็ไม่ใช่ใครอื่น ก็คือ
แฟนเก่า แฟนคนแรกของเค้านั่นแหละ (เลิกกันไปตั้ง 4-5 ปีได้แล้ว)
ข้อสรุปวันนั้นคือ
เราเลิกกัน
แต่ในเมื่อเรายังอยู่หอด้วยกัน ถึงทำตัวเหินห่างแค่ไหน พอเวลาผ่านไป..
ความรู้สึกมันก็เริ่มกลับมาเหมือนเดิม.. จากที่เราหันหลังใส่กันก็เริ่มกลับมาเดินข้างกันเหมือนเดิม
เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเวลาเยียวยาบาดแผล แล้วเราก็กลับมาพูดได้เต็มปากว่าเรา
เป็นคนรักกัน
เหตุการณ์เกิดขึ้นช่วงปลายปีที่แล้ว..
เรากับบิวต่างฝ่ายต่างแยกกันกลับบ้าน เป็นปกติที่เวลากลับบ้านไปแล้วบิวจะออกไปสังสรรค์กับเพื่อน ๆ
เพราะอยู่มหาลัยบิวมีเพื่อนไม่ค่อยมากเท่าไหร่ เราก็เข้าใจนะ เราไว้ใจเค้า เพราะบิวไม่ใช่คนที่ชอบอ่อยไปทั่ว เราไม่กังวลเรื่องนั้นเลย
เราก็นอนหลับไป ถึงจะเป็นห่วงเค้ามากก็เหอะ ก็ไม่อยากจุกจิก กลัวเค้ารำคาญ
พอตื่นขึ้นมา ประมาณช่วงบ่าย ๆ เราเปิด Facebook ดู
ไล่อ่านสเตตัสที่เพื่อน ๆ บิวแท็ก ๆ กันไป เราเปิดดูเห็นคำแรกคือ "อิบิว ร้องไห้ ทั้งคืนเลย"
เราก็เริ่มมีลางไม่ค่อยดีละ ไม่รู้ทำไม เราถึงรู้สึกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับ แฟนเก่าของบิว
เราก็เลยถามบิวไปตรง ๆ ว่า ร้องไห้ทำไมหรอ มีอะไรรึเปล่า บอกเค้าได้นะ
บิวก็บอกว่า ไม่มีอะไรหรอกอินกับเพลงน่ะ
เราไม่เชื่อนะ เพราะเรารู้สึกได้ถึงความผิดปกติ
จนถึงตอนค่ำ ๆ เราก็เปิด Facebook เล่นไปเรื่อย ๆ แล้วมันก็มาเด้งหน้า Feed เรา
เพื่อนของบิว กับเพื่อนของแฟนเก่าบิวคุยกัน แล้วบอกว่า "มาช่วยกันเก็บกวาดเลย"
เรารู้ได้ทันทีเลยว่า มันใช่อย่างที่เค้าคิดแน่ ๆ เค้าสองคนไปเจอกันมา...
เราอดไม่ไหวเลยล็อกอินเข้าไปดูในแชทของบิว
ก็เห็นที่บิวคุยกับเพื่อนว่า "ไปบ้านแคทมา (แฟนเก่าบิว)"
บิว : "ผิดแผนว่ะ อดเลย เสียใจ"
เพื่อนบิว : "ไม่เป็นไรโอกาสหน้ายังมี อาจจะเหมาะกว่านี้อีกก็ได้ ^^"
คือพอถึงจุดนั้นเราทั้งอ่านไป สบถไป ร้องไห้ไป คือมันทรุด ทรุดจริง ๆ
ไม่คิดเลยว่าบิวจะเป็นคนแบบนี้ เราเลยบอกเค้าไปว่าให้เิลิกยุ่งกับเรา
เรารู้เรื่องหมดแล้ว ก็เคลียร์กันไป
เรา : รักแคทใช่มั้ย
บิว : เธอรู้คำตอบอยู่แล้วแหละ
เรา : เราถามว่ารักแคทใช่มั้ย
บิว : อื้ม
ทุกอย่างที่เราทำ ที่เราปรับตัวทุกอย่าง เรารักเค้ามาก ๆๆๆ แต่ก็มาโดนหักหลัง
เพื่อนบิวก็เอาแต่พูดว่า "ก็ไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย ไม่ผิด"
เราก็ยิ่งพูดไม่ออกเพราะมันเป็นความจริง
เราก็เลยถามบิวว่า "ร้องไห้เพราะรู้สึกผิดต่อเราหรอ"
บิว : ป่าว เ้สียใจที่ไม่ได้กอดแคทน่ะ
..
ถามไปถามมาคือบิวไม่ได้แค่อยากกอด แต่บิวอยากมากกว่านั้น
แต่จนมาถึงวันนี้ ถึงวันที่เราว่านั่งพิมพ์ข้อความพวกนี้
เรากับบิวกลับมารักกันเหมือนเดิมแล้ว แต่ปัญหาคือเราเลิกนึกถึงเรื่องวันนั้นไม่ได้เลย
ถึงบิวจะบอกว่าเพราะเมา ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นจิตใต้สำนึกมากกว่า
ระบายเท่านี้แหละค่ะ ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่ในการระบายนะคะ
จริง ๆ เรื่องนี้ก็ผ่านไปสักพักแล้ว ที่นึกขึ้นมาเพราะดู MV เพลง ขอ ของ LOMOSONIC
เลยพาลนึกถึงขึ้นมา แฟนเก่า ใคร ๆ ก็ลืมไม่ได้จริงหรอ , ทำไมเราลืมได้ล่ะ ?

ปล.สำหรับคนที่แอนตี้รักร่วมเพศ กรุณากดปิดไปนะคะ อย่าคอมเมนต์อะไรเสีย ๆ หาย ๆ เลย ^^
รักครั้งแรก ใคร ๆ ก็ลืมไม่ได้ จริงหรอ ?
เรากับแฟนคบกันมา 2 ปีกว่า (ตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1)
อันที่จริงเค้า ขอเรียกว่า บิว เป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที
ซึ่งตอนนั้นบิวก็แอบกิ๊กกั๊กกับเพื่อนเราีอยู่เหมือนกัน (มีความสัมพันธ์กันลึกซึ้งแต่ไม่ได้คบกัน)
ตอนที่บิวมานอนหอเรา เราก็เห็นมาต่อหน้าต่อตาว่าเค้ามีอะไรกัน (เค้าคิดว่าเราหลับแล้ว)
แต่เรื่องก็ผลิก เพราะเราก็มาคบกับบิวได้ ทะเลาะกับเพื่อนแรงอยู่เหมือนกัน
แต่เราไม่ได้ไปแย่งมานะคะ คือเรากับบิวรู้สึกแบบเดียวกันจริง ๆ
หลังจากนั้นก็ย้ายมาอยู่หอเดียวกันตั้งแต่ปี 1 แล้ว ผ่านมาก็ 2 ปีแล้ว
ที่อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน นอนด้วยกัน ทุกข์สุขไปด้วยกัน
เหตุเกิดตอนปี 1.. เรายังเป็นเด็กอยู่มาก ทำอะไรไม่ค่อยคิด
เรายอมรับว่าเป็นความผิดเราเอง เรานอกใจบิว ไปมีอีกคน
(ไม่มีสัมพันธ์ลึกซึ้ง แค่คุย มากที่สุดคือจูบ ซึ่งเราไม่ได้เต็มใจอะไรเลย
ซึ่งตอนนั้นมีปัจจัยหลาย ๆ อย่างที่เราอยากเริ่มต้นกับคนใหม่ที่ไม่ใช่บิว
ไม่ใช่ว่ารักมากกว่า ไม่เลย แต่ว่า แฟนเก่าของบิวเป็นคนที่เรารู้จัก เป็นเพื่อนกัน
แล้วเพื่อนเราก็เล่าให้ฟังตลอดว่า บิวรักแฟนเก่าคนนี้มากแค่ไหน เพราะเป็นแฟนคนแรกของบิว
แล้วมันก็คอยรังควาญใจเราอยู่ตลอด เราระแวง และไม่มีความสุขเลย เพราะเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว
แต่เรื่องก็จบไป และเรา เลือกบิว
หลังจากผ่านเรื่องนั้นมา เราสัญญากับตัวเองว่าเราจะรักบิวมากขึ้น ดีกับเค้าให้มากขึ้น
เราพยายามใจเย็นลง ไม่ใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาเหมือนที่ผ่านมา
พูดง่าย ๆ ก็คือ เราอยากเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่อเค้า*
ผ่านไป 2 ปี..
ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น เราไม่ค่อยใส่ใจเรื่องแฟนเก่า เรื่องใคร ๆ ที่เค้าผ่านมาอีกแล้ว
เรารักบิวมากขึ้นทุกวัน ๆ เรามีความสุขมาก ๆ
แต่ตรงข้ามกัน ...
บิวสนใจเราน้อยลงทุกที ๆ หันไปกดโทรศัพท์ เล่นเกม เราก็น้อยใจ
จนวันนึงพูดออกไป ว่า "ทำไมไม่สนใจกันเลย รักกันอยู่รึเปล่า"
จริง ๆ ก็แค่งอน ๆ เรียกร้องความสนใจเฉย ๆ
แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เพราะคำตอบของบิวคือ
"เราขอโทษ เรารักเธอนะ แต่เราคิดถึงคนอื่นมากกว่า"
เราอึ้งไปเลย ไม่คิดเลยว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ที่เราทำตัวให้ดีขึ้นทุกอย่างมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เราก็นิ่งไปสักพักแล้วถามว่า "มันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหน"
บิวตอบว่า "ตั้งแต่เธอนอกใจเรา เรารักเธอน้อยลงเรื่อย ๆ แล้วก็คิดถึงคนอื่นมากขึ้นเรื่อย ๆ"
เราเงิบรอบสอง.. มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกจริง ๆ เหมือนกับว่า เราไว้ใจเค้า ไว้ใจมาก ๆ
แต่ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เรารู้สึกเหมือนโดนหักหลัง
ซึ่ง "คนอื่น" ที่เค้าว่าก็ไม่ใช่ใครอื่น ก็คือ แฟนเก่า แฟนคนแรกของเค้านั่นแหละ (เลิกกันไปตั้ง 4-5 ปีได้แล้ว)
ข้อสรุปวันนั้นคือ เราเลิกกัน
แต่ในเมื่อเรายังอยู่หอด้วยกัน ถึงทำตัวเหินห่างแค่ไหน พอเวลาผ่านไป..
ความรู้สึกมันก็เริ่มกลับมาเหมือนเดิม.. จากที่เราหันหลังใส่กันก็เริ่มกลับมาเดินข้างกันเหมือนเดิม
เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเวลาเยียวยาบาดแผล แล้วเราก็กลับมาพูดได้เต็มปากว่าเรา เป็นคนรักกัน
เหตุการณ์เกิดขึ้นช่วงปลายปีที่แล้ว..
เรากับบิวต่างฝ่ายต่างแยกกันกลับบ้าน เป็นปกติที่เวลากลับบ้านไปแล้วบิวจะออกไปสังสรรค์กับเพื่อน ๆ
เพราะอยู่มหาลัยบิวมีเพื่อนไม่ค่อยมากเท่าไหร่ เราก็เข้าใจนะ เราไว้ใจเค้า เพราะบิวไม่ใช่คนที่ชอบอ่อยไปทั่ว เราไม่กังวลเรื่องนั้นเลย
เราก็นอนหลับไป ถึงจะเป็นห่วงเค้ามากก็เหอะ ก็ไม่อยากจุกจิก กลัวเค้ารำคาญ
พอตื่นขึ้นมา ประมาณช่วงบ่าย ๆ เราเปิด Facebook ดู
ไล่อ่านสเตตัสที่เพื่อน ๆ บิวแท็ก ๆ กันไป เราเปิดดูเห็นคำแรกคือ "อิบิว ร้องไห้ ทั้งคืนเลย"
เราก็เริ่มมีลางไม่ค่อยดีละ ไม่รู้ทำไม เราถึงรู้สึกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับ แฟนเก่าของบิว
เราก็เลยถามบิวไปตรง ๆ ว่า ร้องไห้ทำไมหรอ มีอะไรรึเปล่า บอกเค้าได้นะ
บิวก็บอกว่า ไม่มีอะไรหรอกอินกับเพลงน่ะ
เราไม่เชื่อนะ เพราะเรารู้สึกได้ถึงความผิดปกติ
จนถึงตอนค่ำ ๆ เราก็เปิด Facebook เล่นไปเรื่อย ๆ แล้วมันก็มาเด้งหน้า Feed เรา
เพื่อนของบิว กับเพื่อนของแฟนเก่าบิวคุยกัน แล้วบอกว่า "มาช่วยกันเก็บกวาดเลย"
เรารู้ได้ทันทีเลยว่า มันใช่อย่างที่เค้าคิดแน่ ๆ เค้าสองคนไปเจอกันมา...
เราอดไม่ไหวเลยล็อกอินเข้าไปดูในแชทของบิว
ก็เห็นที่บิวคุยกับเพื่อนว่า "ไปบ้านแคทมา (แฟนเก่าบิว)"
บิว : "ผิดแผนว่ะ อดเลย เสียใจ"
เพื่อนบิว : "ไม่เป็นไรโอกาสหน้ายังมี อาจจะเหมาะกว่านี้อีกก็ได้ ^^"
คือพอถึงจุดนั้นเราทั้งอ่านไป สบถไป ร้องไห้ไป คือมันทรุด ทรุดจริง ๆ
ไม่คิดเลยว่าบิวจะเป็นคนแบบนี้ เราเลยบอกเค้าไปว่าให้เิลิกยุ่งกับเรา
เรารู้เรื่องหมดแล้ว ก็เคลียร์กันไป
เรา : รักแคทใช่มั้ย
บิว : เธอรู้คำตอบอยู่แล้วแหละ
เรา : เราถามว่ารักแคทใช่มั้ย
บิว : อื้ม
ทุกอย่างที่เราทำ ที่เราปรับตัวทุกอย่าง เรารักเค้ามาก ๆๆๆ แต่ก็มาโดนหักหลัง
เพื่อนบิวก็เอาแต่พูดว่า "ก็ไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย ไม่ผิด"
เราก็ยิ่งพูดไม่ออกเพราะมันเป็นความจริง
เราก็เลยถามบิวว่า "ร้องไห้เพราะรู้สึกผิดต่อเราหรอ"
บิว : ป่าว เ้สียใจที่ไม่ได้กอดแคทน่ะ
..
ถามไปถามมาคือบิวไม่ได้แค่อยากกอด แต่บิวอยากมากกว่านั้น
แต่จนมาถึงวันนี้ ถึงวันที่เราว่านั่งพิมพ์ข้อความพวกนี้
เรากับบิวกลับมารักกันเหมือนเดิมแล้ว แต่ปัญหาคือเราเลิกนึกถึงเรื่องวันนั้นไม่ได้เลย
ถึงบิวจะบอกว่าเพราะเมา ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นจิตใต้สำนึกมากกว่า
ระบายเท่านี้แหละค่ะ ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่ในการระบายนะคะ
จริง ๆ เรื่องนี้ก็ผ่านไปสักพักแล้ว ที่นึกขึ้นมาเพราะดู MV เพลง ขอ ของ LOMOSONIC
เลยพาลนึกถึงขึ้นมา แฟนเก่า ใคร ๆ ก็ลืมไม่ได้จริงหรอ , ทำไมเราลืมได้ล่ะ ?
ปล.สำหรับคนที่แอนตี้รักร่วมเพศ กรุณากดปิดไปนะคะ อย่าคอมเมนต์อะไรเสีย ๆ หาย ๆ เลย ^^