คนดีที่ฉันรักมากและเขาบอกว่ารักฉันมากทำไม่ทำกับฉันอย่างนี้

เริ่มเล่ายังไงดีอืม....ดิฉันได้หนีพ่อแม่มาอยู่บ้านแฟนประมาณ5ปีเกือบ6ปีแล้ว ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยฯจนได้ทำงานโดยโกหกพ่อแม่มาตลอดว่าตัวเองทำงานอยู่จังหวัดอื่นเพื่อไม่ให้พ่อแม่ระแวงสงสัยว่าแอบคบหากับผู้ชายคนนี้อยู่(เนื่องจากพ่อแม่เตือนแล้วไม่ให้คบหากัน)ดิฉันรักผู้ชายคนนี้มากโดยยอมเข้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านของเขากินอยู่กับเขาอยู่กันฉันสามีภรรยา ดิฉันตั้งใจทำงาน หาเงินเลี้ยงดูทั้งเขาและครอบครัวของเขา คิดหวังจะสร้างอนาคตมีลูกด้วยกัน จะแต่งงานกันไม่ปลายปีนี้ ก็ปีหน้า ผู้ชายคนนี้หน้าตาไม่หล่อ ไม่รวย แต่ฉันคิดว่าเขาจิตใจดี ดีจนดิฉันเชื่อใจเขามาก ไม่เคยคิดว่าเขาจะนอกใจเลย แต่!!..เหตุการณ์เหลือเชื่อมันก็เกิดขึ้น ดิฉันจับได้ด้วยความบังเอิน ดิฉันหยิบโทรศัพท์เขามาเล่น ดูไปดูมาเจอข้อความที่เคยเป็นประวัติการส่ง(เขาไม่เก่งเรื่องเทคโนโลยีเท่าไหร่เขาได้แต่ลบข้อความถาดเข้า ถาดส่ง แต่ลืมลบบัญทึกการส่ง)เรานั่งดูทีวีด้วยกัน มีเขา มีแม่ของเขา เรายังนั่งหัวเราะกัน แต่พอฉันได้อ่านขนข้อความแรกใจฉันสีหน้าฉันมันหม่นหมองลงทันที ดิฉันพยายามเก็บความรู้สึก ความสับสน และความไม่คาดคิดไว้ในใจ และตั้งคำถามกับเขาว่าคุณไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นเหรอ ฉันขอร้องให้เขาพูดความจริง เขาสาระภาพความจริงทั้งหมดว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่ม้าย เวลาเดินผ่านหน้าบ้านเธอจะคอยยั่วยวนทั้งสายตา และกิริยา ตลอด ด้วยความคิดสนุกอยากกลันแกลงแม่ม้าย เขาเลยเริ่มส่งข้อความประมาณจีบเธอ เพื่อให้แม่ม้ายหัวใจพอง แต่เขาบอกเขาไม่ได้คิดอะไรในตอนนั้นแค่อยากกลั่นแกลง แต่ในที่สุดจากความกลั่นแกลงก็พลาดแม่ม้ายคนนั้นนัดเจอเขา เขาก็ไปและรับเธอไปรีสอร์ทด้วยกัน แฟนของฉันเขาเป็นคนจ่ายค่ารีสอร์ทเอง ฉันก็ถามกลับไปว่าถ้าคุณคิดแค่แกลงแล้วทำไปจึงไปรับเธอ และพาเธอไปรีสอร์ท แฟนฉันยังจะบอกว่าจะแกลงนิไม่คิดว่าจะมีอะไรกันแต่แม่ม้ายคนนั้นมันเร้าโรมเขา จนมีอะไรกับเธอจนได้ เขาบอกฉันหลังจากเกิดเรื่องวันนั้นเขารู้สึกผิดต่อฉันมาก เขากินไม่ได้นอนไม่หลับมาเดือนกว่าๆแล้ว(สภาพร่างกายของเขาเป็นตามที่เขาบอกจริงๆเพราะเขาท่านอะไรไม่ได้จนเป็นโรคลำไส้อักเสบผอม ดวงตาร่วงโรย)แต่ลึกๆอีกเหตุผลที่คือเขากลัวติดเชื้อ...(แต่ตอนนี้ไปตรวจเลือดแล้วไม่เจอเชื้อ..)เขาบอกเขาขอโทษเขายกมือไหว้ขอโทษฉันแม่ของเขา พี่ๆน้องๆของเขาก็เข้ามาปลอบฉันให้ฉันให้อภัยเขา เขาสาบานว่าเขาจะไม่ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก ตอนนี้ฉันให้อภัยเขาแล้ว แต่หัวใจของฉันมันหดหู่ตรอมตรมแต่ฉันก็พยายามอดทนสู้ ในสมองฉันคิดแต่ตอนเขาพาเธอไปเที่ยว ลีลารักบนเตียงของเขาและเธอ จนเสียใจ แต่ต้องทำใจสู้ในเมื่อฉันให้อภัยเขา ถึงแม้ว่าตัวเขาจะสาบานว่ามันผิดพลาดไปแล้วก็ตาม ญาติพี่น้องเขาจะเขามาให้ฉันให้อภัยเขาก็ตาม แต่ฉันรู้สึกว่ารักของฉันมันไม่เหมือนเดิมเสียแล้ว ดิฉันอยู่อย่างหวาดระแวง
ดิฉันจะทำอย่างไรดีให้ฉันยอมรับเรื่องราวเลวร้ายนี้ไปได้ และภาพเหล่านั้นจะออกไปจากความคิดของดิฉัน คนดีที่ฉันเคยรักทำไม่ทำกับฉันอย่างนี้