เสียง ความมืด การสั่นสะเทือน โยกเยก ความเร็ว น่ากลัววววววววอ่ะT___T

พอดีเป็นแบบนี้แต่เกิดเลยค่ะ
1.ตั้งแต่เกิด ไม่กล้าซ้อนท้ายมอไซพ่อ ตอนเด็กจำได้พ่อกำลังจะบิดไปนิดเดียว
เราถึงกับกระโดดลงโดยไม่กลัวตายเลยค่ะ

2.พยายามจะนั่งซ้อนให้ได้ อีกครั้งเมื่อขึ้นม.4 แต่ต้องให้ พี่วินมอไซ ขับช้ามากๆค่ะ

3.ปัจจุบันปี4 นั่งได้แค่แต่แค่ระยะทางไม่เกิน2กิโลนะค่ะ เพราะเคยลองไปเชียงใหม่กับเพื่อน
แล้วขับมอไซขึ้นดอยซึ่งระยะทางจากตัวเชียงใหม่ถึงดอยประมาน
100กว่าโล เข้ารพ.เลยค่ะ เพราะช็อค! กลัวจัด

4.นั่งรถตอนกลางคืนไม่ว่าจะเป็นรถอะไรก็ตาม ยิ่งถ้า
ไม่ใช่รถตัวเองขับเองจะเป็นหนักค่ะ ฉเพราะกลางคืนด้วยนะค่ะ
เช่นนั่งรถตู้ ถ้าขับเร็วระยะทางไกลจะกลัวค่ะ ... กลัวภาพความเร็วของรถ
กลัวเสียง กลัวแสงที่ลอดผ่านกระจก ที่สำคัญ กลัวเนินเล็กๆมากค่ะ
ขึ้นทีแล้วลงคือ หัวใจหล่นไปอยู่ที่เท้า เป็นมาโดยตลอด ค่ะไม่หาย
บางทีถึงกับจอดแล้วเดินกลับบ้านค่ะ

5.พึ่งมากล้าตอนม.5ค่ะ ตอนเด็กกลัวไม่กล้าเข้าโรงหนังค่ะ
มันมืด เสียงดังเลยกลัวมาก ม.5เลยเริ่มพยายามหัดจนปัจจุบัน
โรงหนังไม่ค่อยกลัวแล้วค่ะ ก็จะมีบ้างถ้าเป็น3D หรือ 4D

6.กลัวที่เสียงดังๆค่ะ ผับอะไรแบบนี้กลัวมากค่ะได้ยินแล้วปวดหัวมากค่ะ

โดยรวมที่กลัวสุดคือ การนั่งรถกลางคืนค่ะ
เพราะเร็ว สั่นทะเทือน โยกเยก เสียงดังเวลาขับเร็วๆ เสียงเครื่องยนไม่ก็ลมมั้งค่ะ
และ  แสงที่ลอดผ่านค่ะ ทำเอาต้อง ช็อคไปหลายรอบบางทีก็กลัวจนเหงื่อแตกนึกว่าอ่าบน้ำ

แบบนี้เค้าเรียกเป็นอะรัยอะค่ะมีวิธีแก้ไหมค่ะ
ปัจจุบันกลัวการไปเที่ยวตจว.ค่ะ เพราะไม่อยากนั่งรถเลย
บางคนก็รำคาญเราค่ะเราเป็นภาระ เฮ้อ