ถ้าขี้เกียดอ่านอ่าน 2 ย่อหน้าสุดท้ายก็พอค่ะ
คือเรากำลังจะไปสมัครงานที่บริษัทผลิตปูนแห่งหนึ่ง เป็นบริษัทที่ถือว่าดีและมั่นคงค่ะ
เราเคยสมัครแล้ว สอบผ่านแล้ว แต่ติดตรงตรวจสุขภาพไม่ผ่าน
รอบนี้เราเลยจะลองไปสมัครดูอีกรอบหนึ่ง ซึ่งรอบที่แล้วรับ 1 คนเรายังได้ รอบนี้รับเยอะ
เปอร์เซ็นที่เราจะสอบผ่านเลยค่อนข้างสูงมาก แต่ทว่า ..
เรามีเพื่อนคนนึง รู้จักกันมาตั้งแต่ ม.ต้น อยู่กลุ่มเดียวกัน สนิทกันค่ะ
แต่เพื่อนเราก็ค่อนข้างเห็นแก่ตัวนิดหน่อย
เรื่องเรียนก็คอยลอกเราตลอดตั้งแต่เรียน ปวช. ปวส. (ตอน ม.ต้น เพื่อนเรียนเก่งกว่าเรา)
เราก็เต็มใจให้เขาลอกนะคะ ด้วยความที่เป็นห่วงเพื่อน + ไม่อยากโดนว่า ว่าทิ้งเพื่อน
แต่เพื่อนงานก็ไม่เคยช่วยทำ อะไรที่สบายก็คว้าให้ตัวเองไว้ก่อน
แต่ที่ผ่านๆมา เราก็ไม่ถือสา ถือเสียว่าใครทำใครก็ได้ความรู้นั้นไป
แล้วเราก็รักเพื่อนนะ แต่บางครั้งมันก็ต้องรักตัวเองบ้าง
เพราะในใจเรารู้ดีว่า เพื่อนเองถ้าไม่เดือดร้อนก็คงไม่ใยดี เคยลองนั่งคิดดีๆ ทบทวนว่าเพื่อนทำอะไรให้เราบ้าง
คำตอบที่ได้คือ "แถบไม่มี" แต่ก็ทนคบกันมา .. มีปัญหาบ้าง แต่เราด้วยความที่ไม่ค่อยถือสาอะไร ก็เลยปล่อย
พอเรียนจบ ปวส. เราก็ต่างแยกย้าย เรามาเรียน ป.ตรี เพื่อนก็แต่งงานมีลูกค่ะ
>> จนเร็วๆนี้ได้มีโอกาสโทรคุยกับเพื่อน ครั้งที่ 1 ที่ได้คุยกันพอเพื่อนรู้ว่าเราจะไปสมัครงาน
เพื่อนพูดว่า .. "อ้าว แกไปหรอ เห้ย แกอย่าไปเลย" เราก็ถามว่า "อ้าว ทำไมวะ"
"แกไป แกก็ได้ดิ" พูดปนหัวเราะ ตระกุกตระกัก แต่เรารู้ว่ามันคิดจริงค่ะ
เราก็เลยบอกว่า "เห้ยเรากะจะไปอยู่แล้ว" แล้วก็คุยๆกันไป
เพราะเขาคิดว่าถ้าเราไปเราต้องไปเบียดเขาตกแน่ๆ
รอบที่ 2 เราโทรไปหาเพื่อนวันที่เราสมัครแล้วค่ะ แล้วถามว่าได้ไปสมัครไหม เราไปมาแล้วนะ
พอบอกไปแบบนั้น เพื่อนดีใจมาก บอกว่า "เอ้อ เห้ย ไปหรอ ดีๆๆ มาเลยๆ" เสียงสูงแบบดีใจสุดๆ
แล้วจบด้วยคำว่า "ให้ตูลอกด้วยนะ .." เราก็เลยอึ้งไปสักแปปนึง
แล้วก็ตอบไปว่า "เห้ยมาลอกได้ไง สมัครงานนะ"
เพื่อนก็พูดต่อ "เออน่า .. เดวรอบสัมภาษณ์ให้แกไปเลย"
แต่เราก็บอกไปว่า "เห้ย เดวดูก่อน ให้ลอกแค่ 50 เปอร์เซ็นพอ"
เพื่อนก็คะยันคะยอจะขอลอกให้ได้ เพราะเขารู้ว่าเขาทำไม่ได้
เกรดเพื่อนแค่ 2.7 - 2.8 แล้วเพื่อนก็เป็นเด็กแบบชาวบ้านธรรมดาเลยค่ะ
ธรรมดาขนาดใช้อินเตอร์เนตก็ยังไม่ค่อยเป็น แต่ถึงกระนั้นเราก็ไม่ได้ตัดสินเพื่อนที่ตรงนี้นะ
ไม่เคยรังเกียจเพื่อนเลย ไม่อยากตัดเพื่อนกับเขา เสียดายที่รู้จักกันมา
แต่เราสงสารตัวเอง ที่ผ่านๆมาเหมือนเป็นเบ๊ให้มาตลอดแล้ว ทำทุกอย่างให้
ไม่ใช่ว่ารักเพื่อนไม่ถูกทาง แต่บอกให้ทำ บางทีก็ไม่ทำ บอกแค่ว่าทำไม่ได้
จนจะสมัครงานก็ยังจะลอกเราอีก
ที่เสียใจไปกว่านั้น คือเสียความรู้สึก ขนาดที่ว่าเพื่อนเองก็ไม่สนใจความรู้สึกเราและอนาคตเราเหมือนกัน
ถึงได้พูดขนาดที่ว่า ไม่อยากให้เราไปสมัคร เสียใจค่ะ บอกตรงๆ ที่ผ่านๆมาห่วงเพื่อนมาตลอด
เราภาวนาว่า ขออย่าให้เพื่อนโดนเรียกสอบสมัคร ให้เกรดไม่ถึง
อย่าให้เพื่อนนั่งข้างเรา ขอให้นั่งแยกห้อง
เราบอกตรงๆ เราอยากให้เพื่อนได้ดี แต่มันต้องไม่ใช่วิธีนี้ วิธีที่ทำร้ายตัวเราเอง
จะหาว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่เราขอเถอะ ขอเห็นแก่ตัวบ้าง
แต่ถ้าเราพูดกับเพื่อนไป เพื่อนก็ต้องไปพูดกับเพื่อนคนอื่นว่าเราใจดำ ไม่ให้ลอกแน่นอน
เราจะทำยังไงดีคะ พูดแบบไหน หรือทำยังไงดี
ปฏิเสธเพื่อนเรื่องไม่ให้ลอกข้อสอบในการสมัครงานยังไงดีคะ เพลียค่ะ
คือเรากำลังจะไปสมัครงานที่บริษัทผลิตปูนแห่งหนึ่ง เป็นบริษัทที่ถือว่าดีและมั่นคงค่ะ
เราเคยสมัครแล้ว สอบผ่านแล้ว แต่ติดตรงตรวจสุขภาพไม่ผ่าน
รอบนี้เราเลยจะลองไปสมัครดูอีกรอบหนึ่ง ซึ่งรอบที่แล้วรับ 1 คนเรายังได้ รอบนี้รับเยอะ
เปอร์เซ็นที่เราจะสอบผ่านเลยค่อนข้างสูงมาก แต่ทว่า ..
เรามีเพื่อนคนนึง รู้จักกันมาตั้งแต่ ม.ต้น อยู่กลุ่มเดียวกัน สนิทกันค่ะ
แต่เพื่อนเราก็ค่อนข้างเห็นแก่ตัวนิดหน่อย
เรื่องเรียนก็คอยลอกเราตลอดตั้งแต่เรียน ปวช. ปวส. (ตอน ม.ต้น เพื่อนเรียนเก่งกว่าเรา)
เราก็เต็มใจให้เขาลอกนะคะ ด้วยความที่เป็นห่วงเพื่อน + ไม่อยากโดนว่า ว่าทิ้งเพื่อน
แต่เพื่อนงานก็ไม่เคยช่วยทำ อะไรที่สบายก็คว้าให้ตัวเองไว้ก่อน
แต่ที่ผ่านๆมา เราก็ไม่ถือสา ถือเสียว่าใครทำใครก็ได้ความรู้นั้นไป
แล้วเราก็รักเพื่อนนะ แต่บางครั้งมันก็ต้องรักตัวเองบ้าง
เพราะในใจเรารู้ดีว่า เพื่อนเองถ้าไม่เดือดร้อนก็คงไม่ใยดี เคยลองนั่งคิดดีๆ ทบทวนว่าเพื่อนทำอะไรให้เราบ้าง
คำตอบที่ได้คือ "แถบไม่มี" แต่ก็ทนคบกันมา .. มีปัญหาบ้าง แต่เราด้วยความที่ไม่ค่อยถือสาอะไร ก็เลยปล่อย
พอเรียนจบ ปวส. เราก็ต่างแยกย้าย เรามาเรียน ป.ตรี เพื่อนก็แต่งงานมีลูกค่ะ
>> จนเร็วๆนี้ได้มีโอกาสโทรคุยกับเพื่อน ครั้งที่ 1 ที่ได้คุยกันพอเพื่อนรู้ว่าเราจะไปสมัครงาน
เพื่อนพูดว่า .. "อ้าว แกไปหรอ เห้ย แกอย่าไปเลย" เราก็ถามว่า "อ้าว ทำไมวะ"
"แกไป แกก็ได้ดิ" พูดปนหัวเราะ ตระกุกตระกัก แต่เรารู้ว่ามันคิดจริงค่ะ
เราก็เลยบอกว่า "เห้ยเรากะจะไปอยู่แล้ว" แล้วก็คุยๆกันไป
เพราะเขาคิดว่าถ้าเราไปเราต้องไปเบียดเขาตกแน่ๆ
รอบที่ 2 เราโทรไปหาเพื่อนวันที่เราสมัครแล้วค่ะ แล้วถามว่าได้ไปสมัครไหม เราไปมาแล้วนะ
พอบอกไปแบบนั้น เพื่อนดีใจมาก บอกว่า "เอ้อ เห้ย ไปหรอ ดีๆๆ มาเลยๆ" เสียงสูงแบบดีใจสุดๆ
แล้วจบด้วยคำว่า "ให้ตูลอกด้วยนะ .." เราก็เลยอึ้งไปสักแปปนึง
แล้วก็ตอบไปว่า "เห้ยมาลอกได้ไง สมัครงานนะ"
เพื่อนก็พูดต่อ "เออน่า .. เดวรอบสัมภาษณ์ให้แกไปเลย"
แต่เราก็บอกไปว่า "เห้ย เดวดูก่อน ให้ลอกแค่ 50 เปอร์เซ็นพอ"
เพื่อนก็คะยันคะยอจะขอลอกให้ได้ เพราะเขารู้ว่าเขาทำไม่ได้
เกรดเพื่อนแค่ 2.7 - 2.8 แล้วเพื่อนก็เป็นเด็กแบบชาวบ้านธรรมดาเลยค่ะ
ธรรมดาขนาดใช้อินเตอร์เนตก็ยังไม่ค่อยเป็น แต่ถึงกระนั้นเราก็ไม่ได้ตัดสินเพื่อนที่ตรงนี้นะ
ไม่เคยรังเกียจเพื่อนเลย ไม่อยากตัดเพื่อนกับเขา เสียดายที่รู้จักกันมา
แต่เราสงสารตัวเอง ที่ผ่านๆมาเหมือนเป็นเบ๊ให้มาตลอดแล้ว ทำทุกอย่างให้
ไม่ใช่ว่ารักเพื่อนไม่ถูกทาง แต่บอกให้ทำ บางทีก็ไม่ทำ บอกแค่ว่าทำไม่ได้
จนจะสมัครงานก็ยังจะลอกเราอีก
ที่เสียใจไปกว่านั้น คือเสียความรู้สึก ขนาดที่ว่าเพื่อนเองก็ไม่สนใจความรู้สึกเราและอนาคตเราเหมือนกัน
ถึงได้พูดขนาดที่ว่า ไม่อยากให้เราไปสมัคร เสียใจค่ะ บอกตรงๆ ที่ผ่านๆมาห่วงเพื่อนมาตลอด
เราภาวนาว่า ขออย่าให้เพื่อนโดนเรียกสอบสมัคร ให้เกรดไม่ถึง
อย่าให้เพื่อนนั่งข้างเรา ขอให้นั่งแยกห้อง
เราบอกตรงๆ เราอยากให้เพื่อนได้ดี แต่มันต้องไม่ใช่วิธีนี้ วิธีที่ทำร้ายตัวเราเอง
จะหาว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่เราขอเถอะ ขอเห็นแก่ตัวบ้าง
แต่ถ้าเราพูดกับเพื่อนไป เพื่อนก็ต้องไปพูดกับเพื่อนคนอื่นว่าเราใจดำ ไม่ให้ลอกแน่นอน
เราจะทำยังไงดีคะ พูดแบบไหน หรือทำยังไงดี