....เหล่าเอี๊ยะป๋อห่อ..เเปลกันตรงๆเทพเจ้าคุ้มครอง นับว่าสิ่งศักด์สิทธิ์ประเทศไทยยังมีอยู่ หายใจไม่ทั่วท้อง หนาวๆร้อนๆ มองเห็นกันไกล ๆกำลังขยับเข้ามาใกล้ๆ สงครามกลางเมือง เดี๋ยวตูมตรงนั้นเดี๋ยวบึ้มตรงนี้ ไปๆมาๆกรุงเทพจะกลายเป็นสามจังหวัดชายเเดนใต้ อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้ ลองไปอ่านกันดู
http://pantip.com/topic/31710964 สาวก ประชาธิปัตย์ต้องทำใจ มองให้เป็นบวก ตั้งใจไว้10ได้สัก7ถือว่ามีกำไร อย่างน้อยประเทศไทย ได้เดินหน้าต่อไป..หยวนๆ
ก็ไม่รู้จะดราม่าหรือถอยอย่างมีเชิง หาที่เหมาะ กลับเข้าไปสู่ที่ตั้ง มีคำที่ต้องจำไว้สำหรับคนที่จะทำม๊อบ ปลุกม๊อบนี่ไม่ยาก ที่ว่ายากคือดาวน์ม๊อบลง อันนี้ต้องมีลีลา ขืนจากไปไม่สะใจโก๋ คนกันเองนี่เเหละ สาวไส้กันดีนักเเล จับตาดูลีลาการถอยของลุงกำนัน พรุ่งนี้มะรื่นนี้ จะสามช่าหรือจะธรณีกรรเเสง จับสัญญาณ ม๊อบไร้อารมณ์ เหนื่อย เพลีย บ่อจี๊ อยู่ๆไปก็เซี่ยซวยนั่ง หาที่เหมาะ ดาวน์พวกอารมณ์ค้าง ข่าวว่าสวนลุม...ยกให้สองมือ
จะเคลื่อนไหวก็อยู่ให้เป็นที่เป็นทาง จะเรียกร้องก็ให้อยู่ในขอบเขต เลิกเสียทีไปปิดนั่นปิดนี่ ฝากฝ่ายตรงข้ามที่ไปเลียนเเบบ อันนี้ต้องกลับไปคิดใช่ว่าเค้าทำไม่ดีก็ไปทำตาม เข้าใจความรูสึก ไม่ได้รับความเป็นธรรม คำตัดสินเอนเอียง จะย้อนเกล็ดกันเอาเเต่พองาม เดี๋ยวมันจะไปเข้าทางว่าเเต่เขาอีเหนาเป็นเอง ของเเบบนี้ ความยุติธรรม ไม่มี สังคมเค้าส่งเสียงโห่ฮา ทนได้ก็ทนไป คนในกันเองต้องไปกระซิบ......ขืนช้าความน่าเชื่อถือติดลบ
ม๊อบสงบเปิดเส้นทางให้ชาวบ้าน กลับไปทำมาหากิน อึดอัดกันมานานพอสมควร นี่นักธุรกิจรวมตัวไปหาหัวหน้าพรรค ทั้งตัวจริงตัวเเทน ส่งเสียงกันถึงหน้าประตูบ้าน..พอได้เเล้ว ได้ยินเเล้วยังไม่ขยับ พวกที่นี่ขาใหญ่ท่อน้ำเลี้ยงพรรคประชาธิปัตย์คนกันเองทั้งนั้น ขืนไม่ฟัง ขอกันไม่ได้ นอกจากไม่จ่ายให้เลือกตั้งคราวหน้าเเล้ว อาจมีลูกหมั่นไส้ กลับไปต่อท่อให้ฝ่ายตรงข้ามดัดสันดานกันซึ่งหน้า ชั่งน้ำหนักเเล้ว...ต้องถอย
ถามกันตรงนี้ที่นั่งเขียนมานี่ใช่เเน่หรือ สังคมเค้ายังสองจิตสองใจ บังเกอร์เต็มบ้านเต็มเมือง ก็บิ๊กเบิ้มเค้าก็บอกสร้างความมั่นใจ ไม่ว่าฝ่ายไหน ออกมาตูมตาม ไม่ไว้ใจกัน ก็เอามานั่งเสียตรงกลางขวางทาง เอาไว้เผื่อๆ ใครจะมาทำอะไรจะได้เกรงใจกันมั่ง เเต่ไปว่าสังคมเค้าไม่ได้ บทเรียนมันเคยมีมาอดีต ไม่รักษาคำพูด ไม่ๆๆๆ ถึงเวลาทำเลย คนนะเว้ยเฮ้ย มันต้องมีจดจำกันมาบ้าง ระเเวงไว้ก่อน ....ลับ ลวง พราง
ไม่เชื่อผู้ใหญ่ คนไหน ก็ลองเชื่อพี่ใหญ่คนนี้ดูบ้าง อีกไม่นานก็จะเกษียรเเล้ว ออกไปเลี้ยงหลาน ดูจะเท่กว่าเยอะ ขึ้นมาใหญ่ขนาดนี้เเล้วชีวิต ออกไปคนยังยกมือไหว้ ดีกว่าออกไปคนตามสาปเเช่งเเบบคนก่อนๆ ลองไปถามดูซิ อยู่กันสุขมั๊ยนั่น ไม่สนุกหรอกหมดอำนาจไป เดินไปไหน ไม่สะดวกโยธิน บารมีต้องสะสมไว้ ดูรุ่นพี่เก่าๆ ยิ่งนานยิ่งขลัง..........วัดกันตอนวันเกิด กระไดใครไม่เเห้ง นั่นเเหละใหญ่จริง
มาถึงตรงนี้ก็อย่างที่จั่วหัวกันไว้ ยอมรับความจริง คนมันต้องมีความคิดเห็นต่างกัน มันเรื่องธรรมดา เหตุการครั้งนี้มันสอนอะไรเราได้บ้างอย่างน้อย ต้องรู้จักที่จะอยุ่ร่วมกัน คิดเห็น ต่างกันทางการเมือง เหมือนรสนิยมการกินอาหาร เเล้วเเต่ใครชอบ ต้องเคารพซึ่งกันเเละกัน คนไทยทั้งนั้น ฆ่ากันยังไงก็ยังต้องอยู่ร่วมกัน หนักนิดเบาหน่อย เอาเเค่พอหอมปากหอมคอ อย่าไปอินกับนักการเมืองให้มากนัก เค้าเกลียดกันสองสามปีก็จูบปากร่วมรัฐบาลกันได้ ดูเนวินกับกำนันนั่นไง ลากกันยันไส้ สุดท้ายก็กอดกัน
ก็เป็นห่วงพวกเข้ามาการเมืองใหม่ๆ หลงอินกันไป บางคนยังไม่รู้ประวัตินักการเมืองมาเลยด้วยซ้ำ ใครเคยทำอะไรไว้ตอนไหนสมัยไหน บางทีต้องย้อนกลับไปหาอ่านหาดูศึกษาเสียก่อน ไม่ใช่นั่งหน้าจอทีวีฟังเค้าพูด หรือไปยืนข้างเวทีฟังเค้าปราศัย เสร็จสรรพทำตัวเป็นกูรู กูรู้กูเข้าใจ การเมือง หมากสองสามชั้นเค้าเล่นกันขั้นเทพ เรื่องปั่นหัวประชาชน นั่นเเหละงานนักการเมือง
ก็ไม่ใช่จะไปมองนัการเมืองในเเง่ร้ายไปเสียทั้งหมด ไอ่ที่ทำดีเราก็ต้องช่วยกันส่งเสริม ไม่ใช่หลับหูหลับตา ด่าไว้ก่อน ฝั่งตรงข้ามทำไรผิดไว้ก่อน จริงไม่จริงกรูเชื่อไว้ก่อน มันไม่ใช่พวกกรู อย่างงี้อันตราย การเมืองเป็นเรื่องที่ต้องคิด มันเรื่องใกล้ตัว มีผลกระทบกับชีวิต เเต่มันต้องมีหลักในการเสพ ฟังได้เเต่ตัองคิด ไม่ใช่ฟังเเล้วเชื่อเลย
ก็ขอกันตรงนี้ ประเทศไทยจะหาความสุขไม่ได้ เราๆท่านๆก็เห็นกันเต็มสองตา สี่เดือนที่ผ่านมานรกชัดๆ ไม่ว่าฝ่ายไหน รบกันให้ตายสุดท้ายยังไงก็ต้องเจรจา ทำไมเราไม่เจรจากันก่อนที่จะมีใครตาย ทำไมต้องรอให้ตายกันเยอะถึงมาเจรจา มันจะกลายเป็นเเผลที่ติดอยู่ในใจ คนไทยหันหน้าเข้าหากัน หาทางตกลงกัน เเบ่งกันบริหาร ชี้กันตรงนี้ ที่เเพ้ก็บริหารท้องถิ่นให้เจริญงอกงาม ตอนนี้ก็คุมอำนาจ คนกรุงเค้าเลือกมาให้ทำงาน อีกฝ่ายบริหารระดับประเทศ วัดฝีมือกัน
ประชาชนอย่างเราก็นั่งมองกัน ฝ่ายไหนเข้าตาก็ว่ากันไปสลับมาสลับไป ต้องยอมรับความจริง ตรงนี้ไม่ค่อยหนักใจ เชื่อนักการเมืองปรับตัวได้ ที่หนักใจก็พวกมือข้างหลัง เเอบอ้างโน่นนี่นั่น มือพวกนี้ต้องหยุดเสียบ้าง เลิกได้เลิกเลย จะไปหยิบจะไปฉวย จะไปช่วยใคร เอาเเค่เอาใจช่วย พองามๆ ที่ไปเที่ยวจุ้นจ้าน เเอบสั่ง เเอบเล่นการเมือง ............พอได้เเล้ว
ส่งท้ายกันส่วนตัวเศรษฐีนีเเถวเอกมัย..คนที่นับถือกันเข้ามาอ่าน ร้อยวันพันปีไม่เคยชมวันนี้ได้ยินกับหู.....ดีใจ..บ่องตง
-----------------------ยอมรับความจริง--------------------(บทความ)
ก็ไม่รู้จะดราม่าหรือถอยอย่างมีเชิง หาที่เหมาะ กลับเข้าไปสู่ที่ตั้ง มีคำที่ต้องจำไว้สำหรับคนที่จะทำม๊อบ ปลุกม๊อบนี่ไม่ยาก ที่ว่ายากคือดาวน์ม๊อบลง อันนี้ต้องมีลีลา ขืนจากไปไม่สะใจโก๋ คนกันเองนี่เเหละ สาวไส้กันดีนักเเล จับตาดูลีลาการถอยของลุงกำนัน พรุ่งนี้มะรื่นนี้ จะสามช่าหรือจะธรณีกรรเเสง จับสัญญาณ ม๊อบไร้อารมณ์ เหนื่อย เพลีย บ่อจี๊ อยู่ๆไปก็เซี่ยซวยนั่ง หาที่เหมาะ ดาวน์พวกอารมณ์ค้าง ข่าวว่าสวนลุม...ยกให้สองมือ
จะเคลื่อนไหวก็อยู่ให้เป็นที่เป็นทาง จะเรียกร้องก็ให้อยู่ในขอบเขต เลิกเสียทีไปปิดนั่นปิดนี่ ฝากฝ่ายตรงข้ามที่ไปเลียนเเบบ อันนี้ต้องกลับไปคิดใช่ว่าเค้าทำไม่ดีก็ไปทำตาม เข้าใจความรูสึก ไม่ได้รับความเป็นธรรม คำตัดสินเอนเอียง จะย้อนเกล็ดกันเอาเเต่พองาม เดี๋ยวมันจะไปเข้าทางว่าเเต่เขาอีเหนาเป็นเอง ของเเบบนี้ ความยุติธรรม ไม่มี สังคมเค้าส่งเสียงโห่ฮา ทนได้ก็ทนไป คนในกันเองต้องไปกระซิบ......ขืนช้าความน่าเชื่อถือติดลบ
ม๊อบสงบเปิดเส้นทางให้ชาวบ้าน กลับไปทำมาหากิน อึดอัดกันมานานพอสมควร นี่นักธุรกิจรวมตัวไปหาหัวหน้าพรรค ทั้งตัวจริงตัวเเทน ส่งเสียงกันถึงหน้าประตูบ้าน..พอได้เเล้ว ได้ยินเเล้วยังไม่ขยับ พวกที่นี่ขาใหญ่ท่อน้ำเลี้ยงพรรคประชาธิปัตย์คนกันเองทั้งนั้น ขืนไม่ฟัง ขอกันไม่ได้ นอกจากไม่จ่ายให้เลือกตั้งคราวหน้าเเล้ว อาจมีลูกหมั่นไส้ กลับไปต่อท่อให้ฝ่ายตรงข้ามดัดสันดานกันซึ่งหน้า ชั่งน้ำหนักเเล้ว...ต้องถอย
ถามกันตรงนี้ที่นั่งเขียนมานี่ใช่เเน่หรือ สังคมเค้ายังสองจิตสองใจ บังเกอร์เต็มบ้านเต็มเมือง ก็บิ๊กเบิ้มเค้าก็บอกสร้างความมั่นใจ ไม่ว่าฝ่ายไหน ออกมาตูมตาม ไม่ไว้ใจกัน ก็เอามานั่งเสียตรงกลางขวางทาง เอาไว้เผื่อๆ ใครจะมาทำอะไรจะได้เกรงใจกันมั่ง เเต่ไปว่าสังคมเค้าไม่ได้ บทเรียนมันเคยมีมาอดีต ไม่รักษาคำพูด ไม่ๆๆๆ ถึงเวลาทำเลย คนนะเว้ยเฮ้ย มันต้องมีจดจำกันมาบ้าง ระเเวงไว้ก่อน ....ลับ ลวง พราง
ไม่เชื่อผู้ใหญ่ คนไหน ก็ลองเชื่อพี่ใหญ่คนนี้ดูบ้าง อีกไม่นานก็จะเกษียรเเล้ว ออกไปเลี้ยงหลาน ดูจะเท่กว่าเยอะ ขึ้นมาใหญ่ขนาดนี้เเล้วชีวิต ออกไปคนยังยกมือไหว้ ดีกว่าออกไปคนตามสาปเเช่งเเบบคนก่อนๆ ลองไปถามดูซิ อยู่กันสุขมั๊ยนั่น ไม่สนุกหรอกหมดอำนาจไป เดินไปไหน ไม่สะดวกโยธิน บารมีต้องสะสมไว้ ดูรุ่นพี่เก่าๆ ยิ่งนานยิ่งขลัง..........วัดกันตอนวันเกิด กระไดใครไม่เเห้ง นั่นเเหละใหญ่จริง
มาถึงตรงนี้ก็อย่างที่จั่วหัวกันไว้ ยอมรับความจริง คนมันต้องมีความคิดเห็นต่างกัน มันเรื่องธรรมดา เหตุการครั้งนี้มันสอนอะไรเราได้บ้างอย่างน้อย ต้องรู้จักที่จะอยุ่ร่วมกัน คิดเห็น ต่างกันทางการเมือง เหมือนรสนิยมการกินอาหาร เเล้วเเต่ใครชอบ ต้องเคารพซึ่งกันเเละกัน คนไทยทั้งนั้น ฆ่ากันยังไงก็ยังต้องอยู่ร่วมกัน หนักนิดเบาหน่อย เอาเเค่พอหอมปากหอมคอ อย่าไปอินกับนักการเมืองให้มากนัก เค้าเกลียดกันสองสามปีก็จูบปากร่วมรัฐบาลกันได้ ดูเนวินกับกำนันนั่นไง ลากกันยันไส้ สุดท้ายก็กอดกัน
ก็เป็นห่วงพวกเข้ามาการเมืองใหม่ๆ หลงอินกันไป บางคนยังไม่รู้ประวัตินักการเมืองมาเลยด้วยซ้ำ ใครเคยทำอะไรไว้ตอนไหนสมัยไหน บางทีต้องย้อนกลับไปหาอ่านหาดูศึกษาเสียก่อน ไม่ใช่นั่งหน้าจอทีวีฟังเค้าพูด หรือไปยืนข้างเวทีฟังเค้าปราศัย เสร็จสรรพทำตัวเป็นกูรู กูรู้กูเข้าใจ การเมือง หมากสองสามชั้นเค้าเล่นกันขั้นเทพ เรื่องปั่นหัวประชาชน นั่นเเหละงานนักการเมือง
ก็ไม่ใช่จะไปมองนัการเมืองในเเง่ร้ายไปเสียทั้งหมด ไอ่ที่ทำดีเราก็ต้องช่วยกันส่งเสริม ไม่ใช่หลับหูหลับตา ด่าไว้ก่อน ฝั่งตรงข้ามทำไรผิดไว้ก่อน จริงไม่จริงกรูเชื่อไว้ก่อน มันไม่ใช่พวกกรู อย่างงี้อันตราย การเมืองเป็นเรื่องที่ต้องคิด มันเรื่องใกล้ตัว มีผลกระทบกับชีวิต เเต่มันต้องมีหลักในการเสพ ฟังได้เเต่ตัองคิด ไม่ใช่ฟังเเล้วเชื่อเลย
ก็ขอกันตรงนี้ ประเทศไทยจะหาความสุขไม่ได้ เราๆท่านๆก็เห็นกันเต็มสองตา สี่เดือนที่ผ่านมานรกชัดๆ ไม่ว่าฝ่ายไหน รบกันให้ตายสุดท้ายยังไงก็ต้องเจรจา ทำไมเราไม่เจรจากันก่อนที่จะมีใครตาย ทำไมต้องรอให้ตายกันเยอะถึงมาเจรจา มันจะกลายเป็นเเผลที่ติดอยู่ในใจ คนไทยหันหน้าเข้าหากัน หาทางตกลงกัน เเบ่งกันบริหาร ชี้กันตรงนี้ ที่เเพ้ก็บริหารท้องถิ่นให้เจริญงอกงาม ตอนนี้ก็คุมอำนาจ คนกรุงเค้าเลือกมาให้ทำงาน อีกฝ่ายบริหารระดับประเทศ วัดฝีมือกัน
ประชาชนอย่างเราก็นั่งมองกัน ฝ่ายไหนเข้าตาก็ว่ากันไปสลับมาสลับไป ต้องยอมรับความจริง ตรงนี้ไม่ค่อยหนักใจ เชื่อนักการเมืองปรับตัวได้ ที่หนักใจก็พวกมือข้างหลัง เเอบอ้างโน่นนี่นั่น มือพวกนี้ต้องหยุดเสียบ้าง เลิกได้เลิกเลย จะไปหยิบจะไปฉวย จะไปช่วยใคร เอาเเค่เอาใจช่วย พองามๆ ที่ไปเที่ยวจุ้นจ้าน เเอบสั่ง เเอบเล่นการเมือง ............พอได้เเล้ว
ส่งท้ายกันส่วนตัวเศรษฐีนีเเถวเอกมัย..คนที่นับถือกันเข้ามาอ่าน ร้อยวันพันปีไม่เคยชมวันนี้ได้ยินกับหู.....ดีใจ..บ่องตง