@@@@บางมุมมอง@@@@มองบางมุม@@@@

เรื่องเล่าจากวันวาน...เมื่อหลายปีก่อนผมมีโอกาสพบเจอผู้ใหญ่ที่เคยร่วมงานด้วยบางท่าน จึงรีบเดินเข้าไปไหว้และทักทาย แต่ท่านกลับจำไม่ได้ พูดคุยกันสักพักหนึ่งจึงถึงบางอ้อ หลังจากถามสารทุกข์สุขดิบกันเรียบร้อยแล้ว กำลังจะร่ำลาและแยกย้ายทางใครทางมัน อยู่ๆก็มีคำพูดบางประโยคหลุดจากฝั่งตรงข้าม "ดีใจนะที่ได้เจอกันอีก วงการนี้มันแคบ อะไรดีไม่ดีมันถึงกันหมดน่ะล่ะ ทำอะไรก็ระวังตัวหน่อย รู้จักเจียมตนไม่ข่มใคร อย่าลืมบุญคุณคน รับรองไม่อดตาย" ทุกวันนี้ก็ยังมีการติดต่อกันอยู่เป็นครั้งคราว ประโยคที่เคยรับรู้และรับฟัง ถูกลืมเลือนหายไปตามกาลเวลา จนกลับมาเด่นชัดเมื่อพบว่าหลายคนที่ผมรู้จักได้กลับมาพบเจอกันอีกในงานปัจจุบัน