แฟนผมมีคนอื่นครับ ขอกำลังใจหน่อย
ผมกับแฟนคบกันมาได้ 2 ปี ครึ่งครับ ตอนผมจีบเธอ ผมอายุ 23 เธออายุ 28 ตอนที่ผมจีบเธอผมยังเป็น นักศึกษา แต่เธอทำงานแล้ว
ผมไม่เคยคิดว่าเธออายุมากกว่า เธอผมทำเหมือนที่ผมคบกับผู้หญิงที่ผ่านมา ไม่ได้เอาอายุมาเป็นปัจัจย ตอนที่เราคบกัน ตอนนั้นผมเรียนอยู่เราจะหารค่ากินค่าเที่ยว บางทีผมก้เลี้ยงเธอบ้าง ถ้าเธอเงินเดือนออกเธอก็จะเลี้ยงข้าวผม พอผมเรียนจบมีงานทำ ผมก็เลี้ยงเธอมากขึ้น บางทีก็หารกัน จนตอนนี้ ผมอายุ 26 เธออายุ 31 ครับ
เราผ่านอะไรกันมาเยอะครับ เธอเป็นแฟนคนแรกที่พาผมไปเที่ยวทะเล เทียวต่างจังหวัด (เธอมีรถ ผมไม่มีรถ) เธอเป็นแฟนคนแรกที่คบกับผมเกิน 7 เดือน (ผมไม่เคยคบใครเกิน 7 เดือน) นิสัยเธอจะเป็นคนขี้หึง ขี้ระแวงมาก เช็คโทรศัพท์ผมตลอด ผมบริสุทธิ์ใจ ก็ให้เธอเช็ค ผมไม่เคยเช็คโทรศัพท์เธอเลย ผมตัดเพื่อนออกจากวงโคจรทั้งหมด เพื่อนชวนไปเที่ยวก็ไม่ไป ผมไม่อยากให้แฟนไม่สบายใจ ไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากมีปัญหา จนเพื่อนตัดชื่ผมออกจากการไปเที่ยวแล้วเพราะรู้ว่ายังไงผมก็ไม่ไป
คบกันมาได้ประมาณปีครึ่ง เธอเบื่องานที่กรุงเทพฯเธอเลยไปเปิดร้านกาแฟและไปช่วยพี่เขียนบิลร้านอาหารที่อยุธยา ผมก็ไปหาเธอทุกอาทิตย์ (นั่งรถตู้ไป) ผมทำงาน 6 วันหยุดวันอาทิตย์วันเดียว วันอาทิตย์ผมก็ไปหาเธอผมไม่มีเวลาส่วนตัวไม่มีเวลาไปไหนกับเพื่อนนานๆเธอจะมาหาผมที่กรุงเทพฯ บ้าง
เธออยู่อยุธยาได้ประมาณ 6 เดือน เธอเริ่มเปลี่ยนไปแบบผมสัมผัสได้ ผมก็เริ่มเช็คโทรศัพท์เธอ ระแวงเธอ ก็ทำให้มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยๆ สุดท้ายเธอจะบอกว่า ผมไม่มีเวลา และเธออยากแต่งงานซักที ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเป็นแบบนี้เสมอ ผมกลายเป็นคนผิดทุกๆครั้ง ผมยอมรับที่ไม่มีเวลา และเรื่องแต่งงานผมขอเก็บเงินก่อน
จนก่อนหน้านี้ 2 เดือนผมโทรหาเธอบอกว่ากำลังไปซื้อของ ความรู้สึกผมบอกว่าไม่เชื่อ เลยขอให้เธอถ่ายรูป เธอไม่ถ่ายมาให้ดู และไม่รับโทรศัพท์ผมอีกเลย 4 ชม แล้วเธอก็โทรกลับมาบอกว่าไม่อยากทะเลาะ เลยไม่รับ ผมอึดอัดใจมากผมเลยบอกว่าขอห่างดีกว่า
คืนนั้น เธอทัก whatsapp มาว่า ขอถามอะไรหน่อย เธออยากแต่งงาน ถ้าไม่แต่งก็เป็นเพื่อนกันดีกว่า (ทุกๆครั้งที่เธอพูดเรื่องแต่งงาน ผมจะบอกว่ายังไม่พร้อมทุกครั้งไป) ผมเลยคิดว่าเธอน่าจะหาเรื่องผมด้วยคำว่าแต่งงานแน่ๆ เพราะเธอคิดว่าผมต้องยังไม่พร้อม และปฎิเสธเธอ ผมบอกเธอไปว่า เดี๋ยวผมเอาพ่อผมเข้าไปคุยกับแม่เธอ (ผมตั้งใจจะใช้เงินผมแต่งงาน แต่ในเมื่อเธอยื่นคำขาดผมก้ต้องใช้เงินพ่อ) เธอเงียบไป มาตอนเช้าเธอบอกว่า ไม่อยากแต่งแล้วเธออยากอิสระ ผมช๊อคนิดๆ แล้วก็เสียใจ ว่าทำไมต้องเอาคำแต่งงานมาอ้าง หลังจากนั้นเธอก็ขอคืนดี ผมก็คืนดีเพราะรักเธอ ไม่อยากเสียเธอไป สิ่งหนึ่งที่ผมคิดก็คือ เธอคบผมจากวันที่ผมไม่มีอะไรเลย ผมไม่อยากเสียผู้หญิงแบบนี้ไปครับ
หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมพยายามทำดีกับเธอตลอด ผมประหยัดเก็บเงิน กินน้อยลง เที่ยวน้อยลง ซื้อของน้อยลง เพื่อผมจะได้แต่งงานกับเธอไวๆ
จนเมื่อเช้าวันที่ 25 ก.พ. ที่ผ่านมา ผมตื่นมาเห็นข้อความไลน์ id เธอ (id ผม กับ id เธอ จะเป็นรูปคู่ครับ) ส่งรูปภาพมา เป็นรูปผู้หญิงนอนคว่ำหน้า (มีเสื้อผ้า บรรยากาศไม่ใช่ห้องเธอ แต่เครื่องใช้ กระเป๋าเป็นของแฟนผมแน่ๆ) มีขาผู้ชาย และข้อความ “นี่แฟนหรอนี่เมียผมนะผมรักเขามาก” ผมโทรกลับหาเธอทันที เธอปิดเครื่อง จนเธอโทรกลับมา ผมถามเธอว่าไปนอนที่ไหนมา เธอบอกว่าก็นอนที่ห้องซิ ผมเลยบอกไปว่า ผมคุยกับผู้ชายของเธอหมดแล้วนะ เธอเงียบและบอกว่าไม่ว่างเดี๋ยวค่อยคุย
ครึ่ง ช.ม. ต่อมา เธอทักไลน์มาสารภาพว่าเธอผิดเอง เธอไม่ขอแก้ตัว เธอมีคนอื่นจริงๆ อยู่กับคนอื่นจริง ผมก็พยายามถามว่านานหรือยัง แต่เธอไม่ตอบ เธอบอกว่าเธอขอโทษ ที่เธอไม่ยับยั้งชั่งใจ เธอเหงา แล้วผมก็บอกเลิกเธอ
ผมบอกเธอว่า ผมขอโทษ ผมผิดที่ไม่มีเวลา เธอก็ผิดที่ไม่ยับยั้งชั่งใจ เราผิดด้วยกันทั้งคู่ แต่ผมเสียใจที่ผมคุยกับเธอทุกวัน แต่กลางคืนเธอไปอยู่กับผู้ชายอีกคน
ผมมีเวลาอาทิตย์ละ 1 วัน ผมให้เธอหมด ผมไม่มีเวลาให้ตัวเองแม้แต่วันเดียว ผมตั้งใจเก็บเงิน ผมประหยัดมากขึ้น เพื่ออะไร เหมือนชีวิตผม fail ไปหมดเลย ไม่รู้จะทำยังไงให้ลืมเธอ ผมเสียใจมากๆ ผมหลับตาผมยังเห็นภาพที่ผู้ชายคนนั้นส่งมา ผมจำรูปนั้นได้ๆทุกๆรายละเอียด
เหมือนชีวิตผมพังคลื่นลงมา ผมมาขอกำลังใจหน่อยครับ
เมื่อแฟนผมมีคนอื่น...
ผมกับแฟนคบกันมาได้ 2 ปี ครึ่งครับ ตอนผมจีบเธอ ผมอายุ 23 เธออายุ 28 ตอนที่ผมจีบเธอผมยังเป็น นักศึกษา แต่เธอทำงานแล้ว
ผมไม่เคยคิดว่าเธออายุมากกว่า เธอผมทำเหมือนที่ผมคบกับผู้หญิงที่ผ่านมา ไม่ได้เอาอายุมาเป็นปัจัจย ตอนที่เราคบกัน ตอนนั้นผมเรียนอยู่เราจะหารค่ากินค่าเที่ยว บางทีผมก้เลี้ยงเธอบ้าง ถ้าเธอเงินเดือนออกเธอก็จะเลี้ยงข้าวผม พอผมเรียนจบมีงานทำ ผมก็เลี้ยงเธอมากขึ้น บางทีก็หารกัน จนตอนนี้ ผมอายุ 26 เธออายุ 31 ครับ
เราผ่านอะไรกันมาเยอะครับ เธอเป็นแฟนคนแรกที่พาผมไปเที่ยวทะเล เทียวต่างจังหวัด (เธอมีรถ ผมไม่มีรถ) เธอเป็นแฟนคนแรกที่คบกับผมเกิน 7 เดือน (ผมไม่เคยคบใครเกิน 7 เดือน) นิสัยเธอจะเป็นคนขี้หึง ขี้ระแวงมาก เช็คโทรศัพท์ผมตลอด ผมบริสุทธิ์ใจ ก็ให้เธอเช็ค ผมไม่เคยเช็คโทรศัพท์เธอเลย ผมตัดเพื่อนออกจากวงโคจรทั้งหมด เพื่อนชวนไปเที่ยวก็ไม่ไป ผมไม่อยากให้แฟนไม่สบายใจ ไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากมีปัญหา จนเพื่อนตัดชื่ผมออกจากการไปเที่ยวแล้วเพราะรู้ว่ายังไงผมก็ไม่ไป
คบกันมาได้ประมาณปีครึ่ง เธอเบื่องานที่กรุงเทพฯเธอเลยไปเปิดร้านกาแฟและไปช่วยพี่เขียนบิลร้านอาหารที่อยุธยา ผมก็ไปหาเธอทุกอาทิตย์ (นั่งรถตู้ไป) ผมทำงาน 6 วันหยุดวันอาทิตย์วันเดียว วันอาทิตย์ผมก็ไปหาเธอผมไม่มีเวลาส่วนตัวไม่มีเวลาไปไหนกับเพื่อนนานๆเธอจะมาหาผมที่กรุงเทพฯ บ้าง
เธออยู่อยุธยาได้ประมาณ 6 เดือน เธอเริ่มเปลี่ยนไปแบบผมสัมผัสได้ ผมก็เริ่มเช็คโทรศัพท์เธอ ระแวงเธอ ก็ทำให้มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยๆ สุดท้ายเธอจะบอกว่า ผมไม่มีเวลา และเธออยากแต่งงานซักที ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเป็นแบบนี้เสมอ ผมกลายเป็นคนผิดทุกๆครั้ง ผมยอมรับที่ไม่มีเวลา และเรื่องแต่งงานผมขอเก็บเงินก่อน
จนก่อนหน้านี้ 2 เดือนผมโทรหาเธอบอกว่ากำลังไปซื้อของ ความรู้สึกผมบอกว่าไม่เชื่อ เลยขอให้เธอถ่ายรูป เธอไม่ถ่ายมาให้ดู และไม่รับโทรศัพท์ผมอีกเลย 4 ชม แล้วเธอก็โทรกลับมาบอกว่าไม่อยากทะเลาะ เลยไม่รับ ผมอึดอัดใจมากผมเลยบอกว่าขอห่างดีกว่า
คืนนั้น เธอทัก whatsapp มาว่า ขอถามอะไรหน่อย เธออยากแต่งงาน ถ้าไม่แต่งก็เป็นเพื่อนกันดีกว่า (ทุกๆครั้งที่เธอพูดเรื่องแต่งงาน ผมจะบอกว่ายังไม่พร้อมทุกครั้งไป) ผมเลยคิดว่าเธอน่าจะหาเรื่องผมด้วยคำว่าแต่งงานแน่ๆ เพราะเธอคิดว่าผมต้องยังไม่พร้อม และปฎิเสธเธอ ผมบอกเธอไปว่า เดี๋ยวผมเอาพ่อผมเข้าไปคุยกับแม่เธอ (ผมตั้งใจจะใช้เงินผมแต่งงาน แต่ในเมื่อเธอยื่นคำขาดผมก้ต้องใช้เงินพ่อ) เธอเงียบไป มาตอนเช้าเธอบอกว่า ไม่อยากแต่งแล้วเธออยากอิสระ ผมช๊อคนิดๆ แล้วก็เสียใจ ว่าทำไมต้องเอาคำแต่งงานมาอ้าง หลังจากนั้นเธอก็ขอคืนดี ผมก็คืนดีเพราะรักเธอ ไม่อยากเสียเธอไป สิ่งหนึ่งที่ผมคิดก็คือ เธอคบผมจากวันที่ผมไม่มีอะไรเลย ผมไม่อยากเสียผู้หญิงแบบนี้ไปครับ
หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมพยายามทำดีกับเธอตลอด ผมประหยัดเก็บเงิน กินน้อยลง เที่ยวน้อยลง ซื้อของน้อยลง เพื่อผมจะได้แต่งงานกับเธอไวๆ
จนเมื่อเช้าวันที่ 25 ก.พ. ที่ผ่านมา ผมตื่นมาเห็นข้อความไลน์ id เธอ (id ผม กับ id เธอ จะเป็นรูปคู่ครับ) ส่งรูปภาพมา เป็นรูปผู้หญิงนอนคว่ำหน้า (มีเสื้อผ้า บรรยากาศไม่ใช่ห้องเธอ แต่เครื่องใช้ กระเป๋าเป็นของแฟนผมแน่ๆ) มีขาผู้ชาย และข้อความ “นี่แฟนหรอนี่เมียผมนะผมรักเขามาก” ผมโทรกลับหาเธอทันที เธอปิดเครื่อง จนเธอโทรกลับมา ผมถามเธอว่าไปนอนที่ไหนมา เธอบอกว่าก็นอนที่ห้องซิ ผมเลยบอกไปว่า ผมคุยกับผู้ชายของเธอหมดแล้วนะ เธอเงียบและบอกว่าไม่ว่างเดี๋ยวค่อยคุย
ครึ่ง ช.ม. ต่อมา เธอทักไลน์มาสารภาพว่าเธอผิดเอง เธอไม่ขอแก้ตัว เธอมีคนอื่นจริงๆ อยู่กับคนอื่นจริง ผมก็พยายามถามว่านานหรือยัง แต่เธอไม่ตอบ เธอบอกว่าเธอขอโทษ ที่เธอไม่ยับยั้งชั่งใจ เธอเหงา แล้วผมก็บอกเลิกเธอ
ผมบอกเธอว่า ผมขอโทษ ผมผิดที่ไม่มีเวลา เธอก็ผิดที่ไม่ยับยั้งชั่งใจ เราผิดด้วยกันทั้งคู่ แต่ผมเสียใจที่ผมคุยกับเธอทุกวัน แต่กลางคืนเธอไปอยู่กับผู้ชายอีกคน
ผมมีเวลาอาทิตย์ละ 1 วัน ผมให้เธอหมด ผมไม่มีเวลาให้ตัวเองแม้แต่วันเดียว ผมตั้งใจเก็บเงิน ผมประหยัดมากขึ้น เพื่ออะไร เหมือนชีวิตผม fail ไปหมดเลย ไม่รู้จะทำยังไงให้ลืมเธอ ผมเสียใจมากๆ ผมหลับตาผมยังเห็นภาพที่ผู้ชายคนนั้นส่งมา ผมจำรูปนั้นได้ๆทุกๆรายละเอียด
เหมือนชีวิตผมพังคลื่นลงมา ผมมาขอกำลังใจหน่อยครับ