เรื่องแม่สอนลูก (ผมนั่งฟัง)

แม่ (พี่ผม) กระโกนด่าลูก (หลานผม) ว่า..

แม่ - ไหนบอกปวดตา ไม่ทำโอ แล้วเผือกมานั่งเล่นเกม
ลูก - เงียบ...
ถามเอาคำตอบหรือด่าเอามันอันนี้ไม่ทราบ ซักพักก็เข้าออกไป
ซัก 3 นาที ออกมาใหม่
แม่ - พรุ่งนี้ทำโอมั้ย ไม่ทำก็เอากุญแจรถมา (คือขี่มอไซค์ไป, 3 แม่ลูก ทำงานทีเดียวกันเลย มสธ เข้าง่ายยังงั้นเชียว - -)
แม่ - ฉันจะกลับกันน้อง แกก็กลัรถสวัสดิการไป
ลูก - เงียบ...
แม่ - และทำไม ไม่ทำโอ
ลูก - ก็อยู่ไปก็ไม่มีอะไรทำ
แม่ - ไม่มีอะไรทำ ก็ไปนั่งเฉยๆก็ได้ เขามีโอให้ทำก็ทำซิ
แม่ - เงินร้อยกว่าบาท ทำ 2 ชั่วโมง ไม่เอาหรือไง
แม่ - ก็ดักดารอยู่อย่างงี้แหละ
แล้วก็กลับเข้าห้องไป

ผมฟังแล้วก็ขึ้นนิดนึง
ผมก็คุยหลานว่า
ผม - มันไม่มีงานจริงๆเหรอ แล้วทำไมเขาให้โอ
หลาน - งานไม่ค่อยมีจริงๆ และคนที่ทำอยู่มันก็ยังทำทันอยู่ (ทำส่วนขายหนังสือ ประมาณว่าเคยทำแล้วคนมาซื้อก็ไม่ค่อยมีถ้าไม่มีมัน ก็คงทำทัน จริงๆ เท่าที่ผมฟังแล่วรู้ถึงสันดารของหลานคือมันขี้เกลียดมากกว่า)
ผม - เออ ก็ถูกแล้วแหละ งานไม่มีจะไปทำโอทำไม เข้าใจคำว่า โอทีมั้ย และแม่เข้าใจมั้ยคำว่า โอที หรือเห็นเข้าพูดและก็พูดตาม
ผม - คนคิดแม่นี้ดีจริงๆ เนอะ ที่นี้ก็ไม่ได้ลำบากอะไรนะ
หลาน - จริงๆ คนอื่นเขาก็ทำกัน
ผม - อ้าว แล้วคนอื่นทำ ต้องทำตามเขาเหรอ ใจเขาใจเราอะ เอาไว้เป็นคนจ่ายเงินให้คนงานก่อนและเดินไปเห็นลูกน้องนั่งเฉยๆ แต่ต้องจ่ายตังให้มันอะ

ผมก็โมโหนิดนึงนะคิดอะไรแบบนี้ทุเรศมาก พูดได้เต็มปาดีมากเลย "ไม่มีอะไรทำ ก็ไปนั่งเฉยๆก็ได้ แค่ 2 ชั่วโมง เขามีให้ทำก็ทำซิ" แหม่

ผมต้องขอโทษนะครับไม่ได้มีเจตนาจะว่าใคร ผมบอกแค่ที่ผมคิดว่ามันไม่ถูกอะ ไม่ค่อยเห็นด้วยอย่างแรง

ผมก็ไม่เข้าใจคนที่ทำงานราชการ รัฐวิสาหกิจ ออกแนวนี้มากน้อยแค่ไหน