ระบายค่ะ *ความเจ็บปวดกับคนในครอบครัว*

คนใกล้ชิดมักจะห่วงใยใส่ใจ คนที่อ่อนแอมากกว่าเสมอ... จนลืมไปว่าคนที่เข้มแข็ง... เขาก็มีหัวใจเหมือนกัน...😥

จุดเริ่มต้นของครอบครัวฉัน สามีและฉันมีหน้าที่การงานที่มั่นคงเราทำธุรกิจเล็กร่วมกันเริ่มตั้งแต่0ล้มลุกคลุกคลานเงินซื้อม่าม่ามา1ห่อกินกับข้าวเราก็อิ่นะมีความสุขมาก จากไม่มีอะไรเลย ช่วยกัน ไม่มีเงินก็กู้

ตั้งแต่เด็กพ่อแม่เคยเล่นกับเราไม่ค่อยได้ไปเจอสังคมจนไม่รู้เรื่องการใช้ชีวิตเป็นเด็กขี้อายเก็บกดตอนนี้อายุ13 ยังไม่เคยได้ปรึกษาชีวิตวัยรุ่นกับแม่ไม่เคยได้คุยกันพอเราเศร้าอยากจะคุยร้องไห้ต่อหน้าแม่บอก&q

ฉันชอบทะเลาะกับเพื่อนเป้นประจำเเต่สุดท้ายไม่รู้ทำไมฉันจะต้องเป้นคนที่ต้องไปขอโทดเสมอทั้งๆที่บางครั้งฉันก้ยอมรับว่าฉันก้ผิดจริงๆเเต่บางบางครั้งฉันก้ไม่ผิดหริอกน่ะทำไมเราจะต้องขอโทดเสมอไม่เข้าใจ

ทำไมฉันต้องมาเจอและรู้จักกับคนเหล่านี้ ชีวิตที่สิ้นหวังของฉัน ฉันถามตัวเองบ่อยๆว่า เกิดมาทำไม? ฉันเป็นใครกันแน่? ทำไมฉันต้องเกิดมาด้วยนะ? หลายๆครั้งที่ฉันรู้สึกแปลกแยกกับ

การที่เราไม่ชอบให้คนอื่นเห็นว่าเราเจ็บปวดอยู่หรือเสียใจอะไรสักอย่างบางครั้งคือการกลั้นน้ำตาของความอ่อนแอไม่ให้ไหลออกมา แต่มักจะมีคนบอกเราว่า ถ้าไม่ไหวก็ระบายออกมาได้นะ อย่าเก็บไว้คนเดียว ร้องไห้ออกมาเ

สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เราพยายามหาทางออกมาเนิ่นนานหลายปีแล้วค่ะ ครอบครัวเรา เราสนิทกับแม่ที่สุดในบ้าน เราถูกเลี้ยงมาแบบไข่ในหินและค่อนข้างเผด็จการค่ะ ที่บ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไรเลย หาเช้ากินค่ำ เรานี่ได้ไปเรี

ไม่ต้องสนใจกระทู้นี้หรอกค่ะ แค่ไม่มีที่ระบาย ชีวิตเราโดดเดี่ยวมาตั้งแต่อายุ15 คนรอบข้างทยอยตายตั้งแต่เราอายุ8ขวบ จนมาถึงอายุ15ปี เราพยายามฆ่าตัวตาย แต่ไม่ตายสักที รอดมาได้เหมือนมีปาฏิหาร เคยแขวนคอ เคย

เรามีน้องชายอยู่คนหนึ่ง ตอนเด็กๆเราสนิทกันมากๆ แต่พอโตมาไม่รู้ทำไม น้องเราจะชอบมาจ้องจับผิดเรา แบบไม่ว่าเราจะทำอะไรผิดน้องจะเอาเราไปบอกให้พ่อกับแม่รู้เสมอ ไม่ว่าจะมีแฟน ไม่ว่าจะตกงาน ถ้าเราบอกอะไรกับน

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณอาของเราในวัย40+ค่ะ คุณอามีครอบครัวลูก 2 คนแต่ตัวเขาเองดันดูดพแต่/เสพกัญชาต่างๆนาๆ และมักจะมีเรื่องกับภรรยาอยู่บ่อยครั้งจนบางครั้งถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันโดยไม่สนใจลูกๆทั้งสองค