...............เกรงใจกันบ้าง............

เด็กดนตรีมหิดล โดนเด็กหอข้างๆห้องพักเขียน ถึงเรื่องการซ้อมดนตรียามค่ำคืน
เห็นด้วยนะ บางทีคนอื่นก็ต้องพักผ่อน. คนเขียนคงเก็บกดมานานมาก จัดมาเต็ม!!!


พระจันทร์พระจันทร์พระจันทร์พระจันทร์พระจันทร์พระจันทร์พระจันทร์







[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้



ที่มา Surasi Ohn Chanoksakul
แก้ไขข้อความเมื่อ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 42
ลายมือน่ารัก ใช้คำได้ดี มีการเปรียบเปรยให้เห็นภาพ

ใช้กระดาษเก่า แลดูเป็นคนรักษ์โลก รักสิ่งแวดล้อม

ภาษาสมัยพ่อขุนรามบวกกับนิยามคำใหม่ ๆ ทำให้แลดูเป็นผู้หญิงยุคใหม่ร่วมสมัยได้อย่างน่าชื่นชม

จิกกัดพองาม แล้วตามด้วยกระแทก เหน็บแหนมอย่างมีชั้นเชิง

เหมาะอย่างยิ่งที่จะไปจีบมาเป็นแม่ของลูก เธอคงสอนลูกได้ดี มีวาจาเหนือมนุษย์

อะ อ้าว.... ผัวมี หรอกเหรอ งั้นอด -*-
ความคิดเห็นที่ 30
เจ้าของจดหมายมาแสดงความเห็นแล้วนะ


เพิ่มเติมความฮา



แก้ไขเพิ่มรูป
ความคิดเห็นที่ 31
อ่อยพ่อง ผัวมี ...
ความคิดเห็นที่ 21
การซ้อมดนตรีของพวกเรา มันก็ฟีลเดียวกับการอ่านหนังสือสอบแหละค่ะ
มันก็อาจจะผิดที่ผิดเวลาไปนิดนึง แต่ทำไงได้ กว่าจะเลิกเรียน กว่าจะเลิกงาน ห้องซ้อมก็ปิดหมด
บางทีน่าจะมีคนริเริ่มคิดหอพักดนตรีแถวๆมหาลัยขึ้นมาได้แล้วล่ะนะ
จะได้ไม่เป็นภาระแก่ลูกหลาน 5555
ทีนี้ล่ะ ใครจะหมอลำซิ่ง ใครจะร็อคจะเมทัลกันจนกระเดื่องหลุด ใครจะแปลงร่างเป็นขุนอิน ใครจะสีไวโอลินคอนแชร์โตจนวิวาลดีมากราบ หรือใครจะร้องโอเปร่าจนกระจกร้าวขี้หูสะเทือน ก็ตามสะดวก และหลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ตีกันเองภายในเป็นการส่วนตัว 55555
ความคิดเห็นที่ 45
อุ๊ย มีคนคิดแบบเราด้วย เราอยู่หอพักแถวมหิดล เจอบ่อยเลยค่ะ

วิธีของเราคือ เดินไปเคาะห้องเจรจาขอให้ลดเสียง ได้ผลชั่วคราวนะ
ทนไม่ไหวก็ย้ายห้องหนี ก็ย้ายหนีนักดนตรีมา 2 รอบแล้ว ขนของเหนื่อยมากๆๆๆๆๆ
ล่าสุดขนมาเมื่อเดือนก่อนเอง ซ้อมเพลงซะแบบเสียงทะลุห้อง จนจะฮัมเพลงตามได้ล่ะ

เคยคิดอยากจะ อีเมล์เข้าไปที่ดุริยางค์ฯ เลยนะว่า นักเรียนของท่าน ทำผู้อื่นรำคาญขนาดไหน
นอกจากสอนดนตรีแล้ว น่าจะสอนมารยาทการอยู่ร่วมกับผู้อื่นด้วย
คิดได้ไง เอาห้องพักมาเป็นห้องซ้อมดนตรีเนี่ย

และอยากขอจับมือ เจ้าของกระดาษแผ่นนี้จัง คุณเขียนบรรยายได้ตรงใจเรามากเลย
คุณคือฮีโร่ของเราเลยอะ เลี้ยวข้าวซักมื้อได้ป่ะเนี่ย

ส่วนตัวอยู่หอนอกค่ะ อยู่มาสองหอ เจอทั้งสองหอ เคาะห้องคุยดีได้เป็นพักๆ
แจ้งหอพักก็เงียบเป็นช่วงๆ จนขอย้ายห้องเองก็ได้ เพราะขี้เกียจหงุดหงิดแจ๊กพอตลุ้นวันไหนจะดังอีก
เราอยู่หอมา 2 ปีล่ะ  ก่อนพวกนักดนตรีย้ายเข้ามาสงบมาก แต่พอนักดนตรีมาอยู่ปุ๊บ เสียงดังเลย
ก็เซงนะ เลือกห้องที่ชอบก่อนใคร แต่ต้องย้ายออกเพราะหงุดหงิดเสียง มันใช่เรื่องของเราไหมนิ

อ้อ เห็นบางห้องเอาเชลโล่ป่ะ เรียกไม่ถูก หน้าคล้ายไวโอลิน แต่ใหญ่เท่าคนอะ
เอามาเล่นบนตึก เปิดระเบียงเล่น อยู่ใกล้ๆมันคงเพราะนะ แต่เราอยู่ไกลได้ยินแต่เสียงตึบๆแบบเบส
เวลาได้ยินเสียงตึบๆ มองหาต้นเสียง เจ้าเดิมเจอประจำ อยากตะโกนไปทักทายว่า ดีออกฝุดๆ
ถึงส่วนตัวจะชอบดูโนดาเมะ แต่ทุกวันนี้เกลียดห้องพักที่ต้องติดกะดุริยางค์เลยอะ จากประสบการณ์เด็กหอ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่