{กระทู้ชวนคุย} ขอหนึ่งประโยคในค่ำคืนนี้

กระทู้สนทนา

"ความสำคัญของการมีเพื่อน" ไม่ได้อยู่ที่เรามีเพื่อนกี่คน
แต่สำคัญที่ "เราเหลือเพื่อนอยู่กี่คน" ในยามที่เราต้องเจอกับ "วิกฤตของชีวิต"

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วันนี้รู้สึกเบื่อๆ เซ็งๆ อะไรหลายๆ อย่าง

แถมยังมาโดนเพื่อนรักกัดจิก ที่ผมไม่ยอมจีบน้องที่ทำงาน ที่เขามาให้ผมสอนขับรถมอไซค์ให้ แต่ผมไม่ได้คิดอะไร ก็เห็นเป็นน้องคนนึงเท่านั้นเอง
ก็เลยพูดลอยๆ ไปว่า "เค้าไม่เอากูหรอก" เท่านั้นแหละ เพื่อนๆ ต่างรุมด่าผมเพราะเหตุผลควายๆ แบบนี้เนี่ยนะ

คือจริงๆ แล้ว ก็ไม่ใช่เหตุผลนั้นเหตุผลเดียวหรอก แค่ยังไม่พร้อมที่จะรักใครแค่นั้นเอง
ผมยอมรับว่าเป็นคนที่กลัวความรักมาก เพราะอดีตที่ผ่านมา ผมเจ็บกับมันมาเยอะ เลยไม่ค่อยกล้าเริ่มต้นใหม่

มันอาจจะดูเหมือนผมจมปรักกับความคิดที่บ้าๆ บอๆ ไม่มีเหตุผลแบบนั้น แต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังงัย ใครมีข้อเสนอแนะดีๆ ก็บอกมาได้นะครับ

ป.ล.ขอบคุณเพื่อนรักนะ ที่อยากเห็นตูมีแฟนกับเขาบ้าง เพราะในกลุ่มเหลือตูแค่คนเดียว
ก็เลยพยายามยุให้จีบผู้หญิงคนนั้นคนนี้ แต่ไม่เคยถามสุขภาพผู้หญิงเลยสักคำว่าเขาต้องการตูมั้ย? 5555

อีกอย่างขอบคุณที่อยู่ข้างๆ กันเสมอไม่ว่าจะเจอกับอะไร แต่เพื่อนก็ไม่เคยทิ้งเราไปไหน
ถึงมันจะด่าเรา แต่มันก็ด่าด้วยความหวังดีมาโดยตลอด แค่มองตาก็รู้ว่าผมกำลังรู้สึกอะไรอยู่ในใจ
เหมือนในวันนี้ที่เพื่อน เห็นตูไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยพูด แต่ได้ยินคำพูดประโยคนึงจากเพื่อน น้ำตาแทบไหล
"กูไม่รู้หรอกว่า