บทนำ


    ฉันมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิในตอนบ่ายแก่ๆของ วันอังคารที่ 7 เมษายน เพื่อรอเหิรฟ้าสู่มหานคร อันตระการตาที่สุดในโลก แสงสี เซ็ก ปาร์ตี้ แฟชั่น เงินทอง คาสิโน คอร์สเรียนภาษาแบบเร่งรัด เอเลี่ยน ทั้งหมดนี้รวมอยู่ในอเมริกา “ท่านผู้โดยสารที่จะเดินทางจาก กรุงเทพ สู่ปลายทาง ซานฟรานซิสโก เที่ยวบินที่ CI 709 ขอให้ท่านผู้.......”  เอ้ะ เดี๋ยวก่อน ฉันขอเวลานอก อะไรกันเรื่องราวชีวิตเด็ก work ที่โด่งดังที่สุดของฉันจะเริ่มต้นด้วยประโยคที่แสนน่าเบื่อ จำเจ ฉันมาถึงสนามมินเวลา บลาบลาบลา เราสามารถเอากระเป๋าเดินทางไปได้  2 ใบใบเเรกหนักได้ บลาบลา OMG(เอามือทาบบอก เบะปากเหมือนนางร้ายในละคร ตอนกำลังพูดในใจ ขอให้ทุกคนทำตาม) ฉันรู้สึกว่าถ้าฉันเริ่มต้นด้วยประโยคแบบนี้มันคงน่าเบื่อตายเลย คงเหมือนกระทู้เด็ก work คนอื่นๆ ฉันอยากเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ ฉันขอเป็นอีกาดำในฝูงหงษ์ เหมือนเป็นสาวปริศนาที่ใส่ Little black drees ของ ZARA ในงานปาร์ตี้ แทนที่ะใส่เดรสสีขาว Valentino  เหมือนกะสาวๆทุกคนในงาน ฉันขอเป็นอะไรที่ถูก แต่ให้ผู้ชายทุกคนในงานเหลียวมอง แต่เอ้ะ! ฉันจะเริ่มยังไงดี งั้นขอเริ่มแบบนี้ละกัน
    “อีโช เมิงเอาไงจะไปปะเนี่ย ตัดสินใจตอนนี้ยังทันนะแก แกคิดดูดิครั้งนึงในชีวิตนะแก แสนนึงคุ้มมาก แล้วไหนจะเงินได้กลับมา ที่สำคัญโอกาสสุดท้ายนะคะปี ๔ แล้วด้วย บลาบลา”
    สาวน้อยตัวเล็กที่สุดของกลุ่มพูดขึ้น
    “กูอยากไปนะเหยิน แต่มันจะทันหรอวะ นี่ก็มีนาแล้วนะ”
    ฉันตอบ
    “ทันดิแก เดี๋ยวกูจัดการเอง”
    เหยินพูดด้วยท่าทีมุ่งมั่น ตามแบบฉบับของเธอที่มักจะเป็นตัวตั้งตัวตีของกลุ่มเสมอ
    
    เรื่องรางทั้งหมดเริ่มต้นขึ้นที่นี่ มันเป็นคืนที่แสนหนาวเหน็บของภาคอีสาน ฉันและเพื่อนรักทั้ง ๕ คนกำลังถกเถียง หัวร่อต่อกระซิกกันเรื่อง Work&Travel อยู่ใต้ตึกของคณะที่ประจำของพวกเรา ฉันช่างไม่รู้เลยว่าค่ำคืนนี้สำคัญเพียงไร แต่ใครเล่าจะรู้ว่ามันเป็นราตรีที่จะเปลี่ยนชีวิตฉันไปตลอดกาล