ถ้าไม่ได้สนใจ ก็บอกมา อย่ามาให้โอกาศผม

วันนี้ครับ เป็นอีกวันที่ผมไปร.ร.//ผมยังไม่ได้สอบเลย คนอื่นเขาสอบหมดแล้ว แต่ผมสอบเดือนหน้า พระเจ้า//เพราะส.ม.ศ.จะมาตรวจร.ร.ผม ผมเลยโดนลากไปร้องเพลงต้อนรับส.ม.ศ. ฝึกเช้า-กลางวัน-เย็น ทำให้ผมไม่ได้มีเวลากับเพื่อนๆเลย เพราะเวลาเรียนผมก็เรียน แทบไม่ได้คุยเลย - -
      และวันนี้ครับ ผมเจอเขา(เกม) ในตอนพักกลางวันตอนกินข้าว ปกติเขาจะแกล้ง ไม่ก็ล่อผมต่างๆนาๆ แต่วันนี้เขาไม่พูดอะไรเลย// อันที่จริงตั้งแต่เมื่อวานละครับ
      เขาแค่มาคุยเรื่องงาน ละก็ไป ไม่คุยกับเรื่อนอื่นๆเลย พูดล่อผมก็แค่ให้ผมโมโห ครับละก็เมินผมไปเลย
      เขาชอบทำให้ผมลืมเขาไม่ลง พอผมจดจำเขาจรคิดถึงเขาตลอดเวลา เขาก็เมินผม เหมือนไม่รู้ตักผม จนผมร้องไห้ที่ร.ร.เลย ปกติผมจะไม่เคยร้องไห้ที่ร.ร.หรือที่อื่นนอกจากบ้าน ไม่ว่ายังก็จะอั้นไว้ แต่นี้มันไม่ไหวแล้วครับ
       และพอผมเศร้าและเงาจนถึงขีดสูงสุด เขาก็กลับมาหาผม ทำให้ผมไม่อาจลืมเขาได้


      .....เขาแค่สนุก กับที่เห็นผมต้องทรมาณหรอครับ
      .....หรือเขาเห็นผมเป็นแค่ของเล่นกันแน่ครับ........