ถ้าทำการทดลอง ให้มนุษย์อยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว โดยไม่ให้เห็นมนุษย์เลย

ส่วนมาก(เกิน90%)เราว่าอยู่ได้แน่นอนเพราะบางวันเราเองก็มิได้อยากสนทนากับใครเท่าไหร่ออกแนวรำคาญผู้คน
อีกอย่างอายุ 25-30 นี่นับว่าทั้งร่างกายและความคิดความอ่านเป็นผู้ใหญ่มากแล้ว และอย่าลืมว่ามนุษย์มีสัญชาติญาณในการเอาตัวรอดเสมอทั้งทางร่างกายและจิตใจ เราเชื่อว่าไม่บ้าหรอกเพราะพอเหงาจนถึงที่สุดใจของเราจะหาทางออกได้เองยิ่งฝึกคิดบวกไว้มากๆ เผลอๆ ไม่รู้สึกทุกข์ร้อนอะไรด้วยซ้ำ
ส่วนพวกที่บอกว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคมก็มนุษย์เองนี่แหละเป็นคนทำให้เป็นอย่างนั้น ระหว่างความอยากเข้าสังคมอยากเจอผู้คน กับ ความอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป ลองคิดดูว่าอันไหนมันติดอยู่ในกมลสันดานของมนุษย์มากกว่ากัน

พวกที่บอกอยู่ไม่ได้ๆ นี่พอเอาเข้าจริงก็ไม่ได้ขาดใจตายหรอกเชื่อเหอะมันก็ต้องดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด เหมือนพวกอกหักนั่นแหละแค่คิดยังไม่อกหักจริงก็จะเป็นจะตายละ พออกหักจริงๆ ขึ้นมาก็ทุรนทุรายอยู่พักนึง แต่สุดท้ายส่วนมากก็ไม่ตายหรอกจริงมั้ย

อันนี้ก็ทำนองเดียวกันแค่คิดมันโหดร้ายแต่เจอจริงก็ต้องรอด นี่แหละสันดานมนุษย์!!!