เมื่อคุณแม่กลับมาถึงบ้านก็รู้ว่าแม่ของมาชิโระแวะมาเยี่ยม เบนิโอะถามคุณแม่ถึงได้รู้ว่าคุณแม่รู้ความจริงที่ตระกูลมิทสึมิเนะไม่ใช่มนุษย์มาตลอด
โคเบนิก็ถามคำถามเดียวกัน คุณแม่ตอนแรกก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน แต่ถ้าหากพวกเขาเป็นมนุษย์ละก็ โคเบนิคงไม่ได้มานั่งด้วยกันอยู่ตรงนี้แน่นอน
เมื่อโคเบนิยังไม่หายป่วยดี คุณแม่ก็เลยทำข้าวเช้าให้กิน ปรากฏว่าเป็นซาลาเปาไส้เนื้อกับไส้ถั่วแดง มาชิโระเลยรู้ว่าคนที่ทำกับข้าวเป็นมีเพียงโคเบนิคนเดียว
พอโคเบนิมาเห็นเข้าก็ตกใจว่าทำไมข้าวเช้าถึงเป็นแบบนี้ อย่างน้อยๆก็เปลี่ยนเป็นดื่มนมหรือน้ำส้มคั้นแทนน้ำเปล่าก็ยังดี
แล้วก็เข้าประเด็นถามฮาคุยะกับมาชิโระว่าถ้าไม่ใช่มนุษย์แล้วเป็นสัตว์จำพวกสุนัขรึเปล่า มาชิโระเลยถามว่าจำได้แล้วสินะ โคเบนิบอกจริงๆแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็พอจำได้ลางๆว่าเป็นแบบนั้น มาชิโระเลยย้อนว่าคิดว่าพวกเราพูดโกหกรึไง โคเบนิตอบว่าพอเห็นคุณชิรายูกิกระโดดได้สูงๆแบบนั้นแล้วก็พอจะเชื่อขึ้นมาบ้างแล้ว มาชิโระเลยบอกว่าเห็นแบบนั้นแล้วยังไม่เชื่ออีกเหรอ โคเบนิเลยถามไปอีกว่าพวกมาชิโระสามารถแปลงร่างได้ตามใจนึกเลยใช่มั้ย
มาชิโระเลยบอกว่าตอนแรกเกิดก็ควบคุมได้ยากอยู่ สุดท้ายเลยตัดปัญหาโดยการแปลงร่างเป็นมนุษย์ตลอดเวลาโดยไม่เปลี่ยนร่างกลับ
แต่มาชิโระอวดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่แล้วสามารถควบคุมการแปลงร่างได้อย่างตามใจนึก

ภาพคุณพี่จิ้น...แต่ความจริงแล้วมาชิโระบอกว่าตอนแปลงร่างน่ะ ไม่ใช่ร่างครึ่งๆกลางๆแบบภาพข้างบนหรอก เป็นหมาทั้งตัว
ตัดมาตอนเดินไปโรงเรียน โคเบนิบอกอยากเห็นตอนแปลงร่างจังน้า~ ไม่ได้เหรอ ฮาคุยะบอกไม่ได้
พอถึงโรงเรียนอ.บอกว่าฮาคุยะได้คะแนนสอบสูงสุดที่ 98 คะแนน ทุกคนทึ่ง ฮาคุยะบอกไม่แปลกอะไรหรอกเพราะตนไม่มีงานอดิเรกอะไรเลยเอาแต่เรียนอย่างเดียวคะแนนเลยออกมาดี มาชิโระบอกว่ามีไม่ใช่เหรอไง ที่ต่อโมเดลแท่งไม้นั่นน่ะ ฮาคุยะปฏิเสธว่าไม่ใช่หรอก ไม่ได้นั่งต่อทุกวัน(เพราะเวลานั่งต่อทีไร คนถามมาถล่มซะเละทุกที) ส่วนโคเบนิได้ 80 คะแนน มายูระได้ 78 คะแนน ส่วนมาชิโระได้...
โคเบนิตื๊ออยากเห็นตอนแปลงร่างอีกรอบ ฮาคุยะก็บอกว่าไม่ได้ มาชิโระบอกว่าฮาคุยะคงไม่อยากที่จะแปลงร่างต่อหน้าโคเบนิหรอก มายูระที่กำลังเดินเข้ามาเลยสงสัยว่าทั้งคู่คุยอะไรกันเกี่ยวกับฮาคุยะเหรอ จึงเดาไปว่าเกี่ยวกับช็อกโกแลตวาเลนไทน์ที่จะเอาไปให้ฮาคุยะใช่มั้ย มาชิโระเลยนึกได้เลยบอกว่าโคเบนิลืม Event สำคัญๆแบบนี้ได้ไง ขาดความเป็นผู้หญิงไปนะ โคเบนิเลยสวนว่าตัวมาชิโระเองก็พึ่งนึกได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอไง
โคเบนินึกขึ้นได้ว่าฮาคุยะไม่ชอบกินของหวานไม่ใช่เหรอ มาชิโระบอกไม่เป็นไรหรอกก็ไปถามเจ้าตัวเอาสิว่าอยากได้ช็อกโกแลตแบบไหน
ตัดมาอีกช่วง โคเบนิเดินเข้ามาบอกฮาคุยะว่าได้เวลาทำความสะอาดห้องแล้ว แต่ฮาคุยะหลับอยู่ เลยเดินไปมองใกล้ๆ /me ดูไปดูมา มันหล่อจริงเว้ย
มองไปมองมาก็นึกว่าฮาคุยะนิสัยคล้ายหมาเหมือนกัน เลยเผลอไปลูบหัว จนฮาคุยะสะดุ้งตื่นจนหงายหลังล้มลงกับพื้น โคเบนิเลยพึ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปเลยเขินจนหน้าแดง แล้วก็วิ่งหนีไป
คุณพี่จับสัมผัสถึงความหวานเลี่ยนของทั้งสองได้อีกครั้ง...

ก็เลย...

ไปดมหัวมาชิโระแก้เลี่ยน
ภาพคั่น~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[Mikakunin de Shinkoukei] ตอนที่ 6 : ช็อกโกแลตวาเลนไทน์ (spoil)
โคเบนิก็ถามคำถามเดียวกัน คุณแม่ตอนแรกก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน แต่ถ้าหากพวกเขาเป็นมนุษย์ละก็ โคเบนิคงไม่ได้มานั่งด้วยกันอยู่ตรงนี้แน่นอน
เมื่อโคเบนิยังไม่หายป่วยดี คุณแม่ก็เลยทำข้าวเช้าให้กิน ปรากฏว่าเป็นซาลาเปาไส้เนื้อกับไส้ถั่วแดง มาชิโระเลยรู้ว่าคนที่ทำกับข้าวเป็นมีเพียงโคเบนิคนเดียว
พอโคเบนิมาเห็นเข้าก็ตกใจว่าทำไมข้าวเช้าถึงเป็นแบบนี้ อย่างน้อยๆก็เปลี่ยนเป็นดื่มนมหรือน้ำส้มคั้นแทนน้ำเปล่าก็ยังดี
แล้วก็เข้าประเด็นถามฮาคุยะกับมาชิโระว่าถ้าไม่ใช่มนุษย์แล้วเป็นสัตว์จำพวกสุนัขรึเปล่า มาชิโระเลยถามว่าจำได้แล้วสินะ โคเบนิบอกจริงๆแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็พอจำได้ลางๆว่าเป็นแบบนั้น มาชิโระเลยย้อนว่าคิดว่าพวกเราพูดโกหกรึไง โคเบนิตอบว่าพอเห็นคุณชิรายูกิกระโดดได้สูงๆแบบนั้นแล้วก็พอจะเชื่อขึ้นมาบ้างแล้ว มาชิโระเลยบอกว่าเห็นแบบนั้นแล้วยังไม่เชื่ออีกเหรอ โคเบนิเลยถามไปอีกว่าพวกมาชิโระสามารถแปลงร่างได้ตามใจนึกเลยใช่มั้ย
มาชิโระเลยบอกว่าตอนแรกเกิดก็ควบคุมได้ยากอยู่ สุดท้ายเลยตัดปัญหาโดยการแปลงร่างเป็นมนุษย์ตลอดเวลาโดยไม่เปลี่ยนร่างกลับ
แต่มาชิโระอวดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่แล้วสามารถควบคุมการแปลงร่างได้อย่างตามใจนึก
ภาพคุณพี่จิ้น...แต่ความจริงแล้วมาชิโระบอกว่าตอนแปลงร่างน่ะ ไม่ใช่ร่างครึ่งๆกลางๆแบบภาพข้างบนหรอก เป็นหมาทั้งตัว
ตัดมาตอนเดินไปโรงเรียน โคเบนิบอกอยากเห็นตอนแปลงร่างจังน้า~ ไม่ได้เหรอ ฮาคุยะบอกไม่ได้
พอถึงโรงเรียนอ.บอกว่าฮาคุยะได้คะแนนสอบสูงสุดที่ 98 คะแนน ทุกคนทึ่ง ฮาคุยะบอกไม่แปลกอะไรหรอกเพราะตนไม่มีงานอดิเรกอะไรเลยเอาแต่เรียนอย่างเดียวคะแนนเลยออกมาดี มาชิโระบอกว่ามีไม่ใช่เหรอไง ที่ต่อโมเดลแท่งไม้นั่นน่ะ ฮาคุยะปฏิเสธว่าไม่ใช่หรอก ไม่ได้นั่งต่อทุกวัน(เพราะเวลานั่งต่อทีไร คนถามมาถล่มซะเละทุกที) ส่วนโคเบนิได้ 80 คะแนน มายูระได้ 78 คะแนน ส่วนมาชิโระได้...
โคเบนิตื๊ออยากเห็นตอนแปลงร่างอีกรอบ ฮาคุยะก็บอกว่าไม่ได้ มาชิโระบอกว่าฮาคุยะคงไม่อยากที่จะแปลงร่างต่อหน้าโคเบนิหรอก มายูระที่กำลังเดินเข้ามาเลยสงสัยว่าทั้งคู่คุยอะไรกันเกี่ยวกับฮาคุยะเหรอ จึงเดาไปว่าเกี่ยวกับช็อกโกแลตวาเลนไทน์ที่จะเอาไปให้ฮาคุยะใช่มั้ย มาชิโระเลยนึกได้เลยบอกว่าโคเบนิลืม Event สำคัญๆแบบนี้ได้ไง ขาดความเป็นผู้หญิงไปนะ โคเบนิเลยสวนว่าตัวมาชิโระเองก็พึ่งนึกได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอไง
โคเบนินึกขึ้นได้ว่าฮาคุยะไม่ชอบกินของหวานไม่ใช่เหรอ มาชิโระบอกไม่เป็นไรหรอกก็ไปถามเจ้าตัวเอาสิว่าอยากได้ช็อกโกแลตแบบไหน
ตัดมาอีกช่วง โคเบนิเดินเข้ามาบอกฮาคุยะว่าได้เวลาทำความสะอาดห้องแล้ว แต่ฮาคุยะหลับอยู่ เลยเดินไปมองใกล้ๆ /me ดูไปดูมา มันหล่อจริงเว้ย
มองไปมองมาก็นึกว่าฮาคุยะนิสัยคล้ายหมาเหมือนกัน เลยเผลอไปลูบหัว จนฮาคุยะสะดุ้งตื่นจนหงายหลังล้มลงกับพื้น โคเบนิเลยพึ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปเลยเขินจนหน้าแดง แล้วก็วิ่งหนีไป
คุณพี่จับสัมผัสถึงความหวานเลี่ยนของทั้งสองได้อีกครั้ง...
ก็เลย...
ไปดมหัวมาชิโระแก้เลี่ยน