จขกท.ได้มีโอกาสรู้จัก ผช.คนนึง โดยไปเจอกันในร้านเหล้าเราไปกับเพื่อนและแฟนเพื่อน ส่วนเค้าเป็นเพื่อนแฟนของเพื่อนติดสอยห้อยตามมาด้วยเลยนั่งกันเป็นกลุ่มใหญ่ แฟนเพื่อนเค้าก็ขอเบอร์เราให้เพื่อนเค้าเป็นพ่อสื่อให้ เพราะเห็นว่ายังไม่มีแฟน(พี่เค้าเลิกกับแฟนมาได้นานแล้ว) อยากเห็นเพื่อนมีความสุข ไม่ใช่บ้าแต่งานจนไม่มีเวลาคุย หรือมองใครเลย วันนั้นพี่เค้าก็ไม่ได้พูดอะไรกับเราเลยนิ่งๆด้วยซ้ำไป จนเราคิดว่า ผช.คนนี้พูดแล้วดอกพิกุลจะล่วงออกจากปากหรือไงฟ่ะ!? ไม่เห็นพูดไรเลย ก่อนกลับเราก็เอาว่ะเดินเข้าไปแซวก่อนกลับ ว่า " พี่ถ้าพี่ไม่โทรหาหนู หนูโทรหาพี่ก่อนนะ" อายุห่างกันเกือบ 10 ปี เราเลยต้องใช้แทนตัวเองว่าหนู วันต่อมา พี่แกไม่โทรมาหาเรา เราก็เลยจัดการโทรไปหาพี่เค้าก่อนพี่เค้าก็ตัดสายทิ้งแล้วโทรกลับ แล้วเริ่มก็เริ่มโทรคุยกันทุกวันๆ โดยที่พี่เค้าเป็นคนโทรมา เล่นไลน์มันเพิ่มเพื่อนขึ้นเองเราก็ส่งสติ๊กเกอร์ไปทักทายเค้าก่อน แล้วพี่เค้าก็ส่งกลับแล้วเราก็ได้คุยไลน์กัน ไปกินข้าวด้วยกันครั้งแรกเราก็เป็นคนชวน ไปกินหมูกระทะกันเพื่อนไปเป็นฝูงซะขนาดนั้น(เดทตรงไหนฟ่ะ) เวลาออกไปกินข้าวหรืออกไปข้างนอก พี่เค้าจะขับมอไซค์คันใหญ่ๆ เราก็ไม่รู้หรอกว่ารุ่นไร เสียงดังตั้งแต่ต้นซอย ยันท้ายซอย ซ้อนทีหน้าชา ผมเหนียว มารับ เราก็อืม...รถยนต์ก็มีไม่เข้าใจ แต่ก็ไปกะพี่เค้า จนน้องแซวว่าเป็นสก๊อยตอนแก่ ฮาดี ช่วงแรกเกร็งมากไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว นั่งกอดอกตลอดทาง จนมีวันหนึ่งพี่เค้าพูดว่า กอดได้นะ เราก็กอดสิ หุ่นยิ่งน่ากอดอยู่แล้วเราเลยบอกไปว่า เดี๋ยวจะกอดให้ผอมเลย พี่เค้าเลยบอกว่าจะให้กอดทุกวันเลย เราเลยกอดแล้วแกล้งหลับซบหลังพี่เค้าซะเลย เนียนๆ สถานะตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเป็นแฟนกันหรือยังแต่คนรอบข้างเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกันล่ะ
วันที่ขอเป็นแฟนกันคือแบบ อยู่ๆก็บอกว่าคิดถึง เราเลยบอกว่าเราคิดถึงมากกว่าเราเลยถามว่าเราเป็นอะไรกันแฟนก็ไม่ใช้ซะหน่อยพูดไปหัวเราะไป อยู่ๆพี่เค้าก็เลยพูดว่า งั้นเราก็มาเป็นแฟนกันสิ เราเป็นแฟนกันแล้วนะ คุยกันมาตั้งขนาดนี้แล้วเป็นแฟนกันได้แล้วเนอะ เราก็อือๆตกลงแบบงงๆไม่เห็นตื่นเต้นเลยว่ะ เราก็เป็นแฟนกันโดยปริยาย พี่เค้ามาพูดให้ฟังวันหลังที่เอามอไชค์มารับเพราะอยากให้เรากอด อยากอยู่ใกล้ๆกัน ถ้านั่งรถยนต์ไม่มีโอกาสได้นั่งแนบชิดกันขนาดนี้ไง แล้วที่ไม่โทรหาเราก่อนคือจำเบอร์ จำชื่อเราไม่ได้ คืนนั้นเมาเพื่อนเป็นคนจัดการเรื่องเบอร์ให้ตัวเองเลยจำไม่ได้ไม่ชอบรับเบอร์แปลก ไลน์ก็ไม่ค่อยเล่นสมัครไว้เฉยๆ ไม่รู้จะคุยกะใครทุกวันนี้ติดแล้วขนาดแม่ยังแซว ทุกวันนี้ยังนั่งขำกันตกลงเราจีบพี่เค้าก่อนหรือพี่เค้าจีบเราก่อนว่ะเนี้ย แต่ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ และรักกันดี เราคบกันโดยยังไม่มีอะไรกันนะพี่เค้าเป็นคนที่ดีมากมีความเป็นผู้ใหญ่ เราชอบคนแบบนี้
คนอื่นอาจจะมองว่าเป็นแฟนกันเร็วไปหรือป่าว เพราะเราเคยคบคนนึงมาหกปีเต็ม แต่ก็เหมือนคบกันไปวันๆ มันว่างเปล่า นานเกินจนถึงจุดที่อิ่มตัว จนรู้สึกมันไม่ใช่ จนต้องเลิกกันเสียดายเวลาที่คบกัน หกปีเราไปทำอะไรได้ตั้งเยอะแยะ จนตอนนี้เราคิดว่าระยะเวลามันไม่ได้สำคัญเลยถ้าเราเจอคนที่ใช่ และอยากที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน คุยกันรู้เรื่องเพราะโตๆกันแล้ว อายุเราทั้งคู่ก็เริ่มเยอะแล้ว ตอนนี้คุยกันถึงเรื่องลูก เรื่องแต่งงาน พี่เค้าอยากได้รถรุ่นไรเราก็จำไม่ได้แต่แพงมากสำหรับเรา แต่พี่เค้าพูดว่าเก็บเงินไว้แต่งเมียดีกว่าแล้วก็หันมามองเรา เราก็อายสิเพื่อนอยู่กันอย่างเยอะโดนแซวกันถ้วนหน้า พอมาเจอพี่เค้ารู้สึกว่าเค้าใช่ ดูแลเราได้ อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วย ไม่อยากจะเสียพี่เค้าไปไม่อยากให้ใครมาปาดหน้าเค้ก เราเลยต้องรีบปฎิบัติการลงมือก่อนเอาว่ะจีบเค้าก่อนซักตั้งก็ไม่ได้เสียหายไรนิหว่า ในที่สุดก็สำเร็จฮ่าๆๆๆๆ[ทุกวันนี้ ก็ไม่รู้สินะ]
ใครเคยลงมือจีบผู้ชายก่อนมั้ยคะ...เค้าจะคิดว่าเราออกตัวแรงไปหรือป่าว
วันที่ขอเป็นแฟนกันคือแบบ อยู่ๆก็บอกว่าคิดถึง เราเลยบอกว่าเราคิดถึงมากกว่าเราเลยถามว่าเราเป็นอะไรกันแฟนก็ไม่ใช้ซะหน่อยพูดไปหัวเราะไป อยู่ๆพี่เค้าก็เลยพูดว่า งั้นเราก็มาเป็นแฟนกันสิ เราเป็นแฟนกันแล้วนะ คุยกันมาตั้งขนาดนี้แล้วเป็นแฟนกันได้แล้วเนอะ เราก็อือๆตกลงแบบงงๆไม่เห็นตื่นเต้นเลยว่ะ เราก็เป็นแฟนกันโดยปริยาย พี่เค้ามาพูดให้ฟังวันหลังที่เอามอไชค์มารับเพราะอยากให้เรากอด อยากอยู่ใกล้ๆกัน ถ้านั่งรถยนต์ไม่มีโอกาสได้นั่งแนบชิดกันขนาดนี้ไง แล้วที่ไม่โทรหาเราก่อนคือจำเบอร์ จำชื่อเราไม่ได้ คืนนั้นเมาเพื่อนเป็นคนจัดการเรื่องเบอร์ให้ตัวเองเลยจำไม่ได้ไม่ชอบรับเบอร์แปลก ไลน์ก็ไม่ค่อยเล่นสมัครไว้เฉยๆ ไม่รู้จะคุยกะใครทุกวันนี้ติดแล้วขนาดแม่ยังแซว ทุกวันนี้ยังนั่งขำกันตกลงเราจีบพี่เค้าก่อนหรือพี่เค้าจีบเราก่อนว่ะเนี้ย แต่ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ และรักกันดี เราคบกันโดยยังไม่มีอะไรกันนะพี่เค้าเป็นคนที่ดีมากมีความเป็นผู้ใหญ่ เราชอบคนแบบนี้
คนอื่นอาจจะมองว่าเป็นแฟนกันเร็วไปหรือป่าว เพราะเราเคยคบคนนึงมาหกปีเต็ม แต่ก็เหมือนคบกันไปวันๆ มันว่างเปล่า นานเกินจนถึงจุดที่อิ่มตัว จนรู้สึกมันไม่ใช่ จนต้องเลิกกันเสียดายเวลาที่คบกัน หกปีเราไปทำอะไรได้ตั้งเยอะแยะ จนตอนนี้เราคิดว่าระยะเวลามันไม่ได้สำคัญเลยถ้าเราเจอคนที่ใช่ และอยากที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน คุยกันรู้เรื่องเพราะโตๆกันแล้ว อายุเราทั้งคู่ก็เริ่มเยอะแล้ว ตอนนี้คุยกันถึงเรื่องลูก เรื่องแต่งงาน พี่เค้าอยากได้รถรุ่นไรเราก็จำไม่ได้แต่แพงมากสำหรับเรา แต่พี่เค้าพูดว่าเก็บเงินไว้แต่งเมียดีกว่าแล้วก็หันมามองเรา เราก็อายสิเพื่อนอยู่กันอย่างเยอะโดนแซวกันถ้วนหน้า พอมาเจอพี่เค้ารู้สึกว่าเค้าใช่ ดูแลเราได้ อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วย ไม่อยากจะเสียพี่เค้าไปไม่อยากให้ใครมาปาดหน้าเค้ก เราเลยต้องรีบปฎิบัติการลงมือก่อนเอาว่ะจีบเค้าก่อนซักตั้งก็ไม่ได้เสียหายไรนิหว่า ในที่สุดก็สำเร็จฮ่าๆๆๆๆ[ทุกวันนี้ ก็ไม่รู้สินะ]