*เนื้อเพลงภาคภาษาไทยนี้เรียบเรียงเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ
"บทเพลงจากท่วงทำนอง ไม่ใช่แค่การแปล แต่เราให้คุณร้องตามได้เลย" ของบอร์ด All-Final ครับ
( http://all-final.com/threads/630/ )
ใครสนใจ Cover ก็ปรึกษาผมได้นะครับเพื่อช่วยอำนวยความสะดวกในส่วนของเนื้อเพลงให้

*ในส่วนของเพลง ผมอาจจะแปลไม่เป๊ะ หรือถอดความมาไม่ครบ
เนื่องจากปรับให้เหมาะกับการร้องจริง ก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

ปล.แนะนำติชมได้นะครับ
_____________________________________

Song::Kimi no Na wa Kibo -- ชื่อของเธอคือความหวัง
Artis::Nogizaka46 (ติดแท็ก akb48 เพราะเข้าใจว่าเป็นวงลูกน่ะครับ)

_____________________________________

ครั้งแรกที่ฉันได้รู้ ว่ามีเธออยู่ คือย่างเข้าเดือนมิถุนา
เหล่าเด็กสาวทุกโรงเรียนได้เปลี่ยน เครื่องแบบนักเรียน ให้เป็น ชุดใน ภาคฤดูร้อน
พลาดเผลอไม่ระวังตอนนั้น ฉันทำลูกบอล ที่ถือไว้กลิ้งไปอีกคราว
เธอส่งสายตาสบมาที่เรา จนเก็บลูกบอลที่ตก กลับขึ้นมาอีกครั้ง

ผู้มากมายมองว่าฉัน เป็นเพียง "เงาที่แสนเลือนลาง"
เธอและสายตาคู่นั้น กลับมองเห็นฉันเป็นคนขึ้นมา

แสงได้ส่องลงจากฟ้า ได้ข้ามฟันฝ่า กลุ่มเมฆหมองสีเทาสู่ฉัน
คนอย่างฉันได้มีเงาทอดยาว และทำให้เชื่อตนเอง ขึ้นมาอีกครั้ง
ไม่รู้ว่าชินชาความเหงา แสนนานเท่าไหร่ จุดเริ่มอยู่หนใดกันนะ
พอมองโลกที่เคยทอดทิ้งมา กลับดูงดงามเหลือเกิน มันช่างมีความหมาย

และในตอนนี้ ฉันนั้นแสนคิดถึง เพียงใครคนหนึ่ง
มันคือเรื่องราวที่ไม่เคยเป็น ไม่แม้คิดฝันว่าจะมีวันเป็นจริง
หากอนาคต พาเราให้พบเรื่องราวนานา ในทุกครั้งพาให้ใจฉันยังระรัว
และได้รู้ ว่าชื่อของเธอนั้น คือ"ความหวัง" ที่เคียงข้างเรื่อยมา

ฉันยังคงเฝ้าจับตา และมองเธออยู่ ในที่ซึ่งแสนไกลออกไป
บางครั้งเผลอปล่อยเธอลับตา ไม่อาจเฝ้าดูเธออีก อย่างเช่นเดิม อีกครั้ง
ตัวฉันไม่อยากใช้ชีวิต ด้วยความเดียวดาย ทุกๆวันเวลา
ไม่อาจรับความเปลี่ยวเหงาได้อีก ไม่อยากต้องทนและอยู่ ไปแค่เพียงลำพัง

ความอบอุ่นสบาย ย่อมดีกว่าเหน็บหนาวแน่นอน
มีคนรักข้างกาย ก็ยิ่งรับรู้ได้ถึงความเป็นสุข
แม้ต้องทนฝืนเท่าไรเพื่อเป็นส่วนหนึ่ง ไปพร้อมผู้คนมากมาย
แต่ว่าหนทางชีวิตของเรา ไม่มีผู้ใดช่วยบอก แก่เราได้เท่าตัวเอง

หยาดฝนของความเศร้าตกลง ร่องรอยเนินดิน มองเห็นหลายผู้คนผ่านมา
แต่ก่อนฉันคงจะเคยข้ามมา และวันนี้เพียงแค่ ฝ่าข้ามมันอีกครั้ง

หากแต่ใจนี้ ฉันรับรู้ ถึงความหมายของความเจ็บปวด
ที่เป็นเช่นนี้ เพราะรักนั่นเอง
เป็นประกายแสงระยับ ข้างในดวงใจดวงนี้

ต่อไปจากนี้ ฉันค้นหา ทุกครั้งที่ฟันฝ่า
คิดคำนึง ทุกๆคราวที่ยังเดินทาง
และได้รู้ ว่าชื่อของเธอนั้น คือ"ความหวัง" ที่เคียงข้างเรื่อยมา

เธอไม่กลับหลังมา และคงไม่ย้อนคืนมาอีกแล้ว
แต่ภาพรอยยิ้มในคราวนั้น ยังคงจดจำอย่างไม่ลบเลือน
หากต้องเจอเรื่องใด อยากจะขอเชื่อว่ามีเธออยู่
เคียงข้างกันไป ออกไปเผชิญ ก้าวเดินด้วยความมั่นคง

อาจไม่เคยรู้ ถึงแม้เรื่องของตัวเองก็ตาม
จึงลองรับฟังเสียงใจตัวเอง
แล้วเสียงที่ สะท้อนข้างในใจ ที่บอกชัด
นั้น...

และในตอนนี้ ฉันนั้นแสนคิดถึง เพียงใครคนหนึ่ง
มันคือเรื่องราวที่ไม่เคยเป็น ไม่แม้คิดฝันว่าจะมีวันเป็นจริง
หากอนาคต พาเราให้พบเรื่องราวนานา ในทุกครั้งพาให้ใจฉันยังระรัว
และได้รู้ ว่าชื่อของเธอนั้น คือ"ความหวัง" ที่เคียงข้างเรื่อยมา

"ความหวัง"นั้นก็คือ ฟ้าเมื่อรุ่งเช้ามา