ทำไมเราสวดโพชังคปริตรแล้วยิ่งป่วยเราไม่ได้คิดมากไปน่ะคะเราลองสังเกตมา3เดือนแล้ว

เราเริ่มสวดมาตั้งแต่พย.ค่ะ ก็สวดทุกคืนไม่ขาดเลย แต่สังเกตว่ายิ่งสวด เราจะเหมือนมีโรคเพิ่มขึ้นวันละโรคสองโรค เช่นปวดหัว ปวดตามั่ง ไมเกรนมั่ง บางทีปวดฟัน ต้องไปหาหมอฟัน ปวดตามเนื้อตัว ปวดขาซ้ายตึงมากมาถึงบั้นเอว คือโรคจะสลับๆกันไป ที่หน้าก็มีเหมือนพวกสิว ผด สิวอักเสบปะทุหนัก จากที่ไม่ค่อยไเ้มี หรือมีไม่เยอะ ทุกๆวันเราจะเพลียมาก เราแอบสงสัยเพราะว่าสวดบทนี้แล้วเร่งกรรมให้ป่วยหรือเปลา ให้รีบชดใช้อะไรทำนองนั้น  ทีนี้หลังจากสวดครบทุกคืนมา3เดือน เราสังเกตอาการป่วย เจ็บออดๆแอดๆ มาตลอดเวลา มีปัญหาหมอมีโรคอะไรที่เคยเป็นเมื่อหลายปีก่อน  ก็กลับมาใหม่ บางทีเจ็บปวดหน้าอกขึ้นมา  หลังจากนั้นเราก็ลองหยุดสวด โดยสวดแค่บทอื่นๆ พาหุงมหากา บทอื่นๆแทน เรากลับรู้สึกว่า อาการต่างๆทุเลา หน้าเราค่อยๆกลับมาดี พวกสิวอะไรที่อักเสบก็ค่อยๆหาย จากที่เคยเห่อเต็มหน้าหลังจากสวด อาการทางกาย อาการปวดต่างๆเริ่มดีขึ้น

เราคิดมากไปเองหรือเปล่าว่ามันเป็นการเร่งกรรม ให้เราชดใช้ให้หมดๆไวๆ หรือเราคิดไปเองคะ รบกวนขอความเห็นหน่อยค่ะ  คือบางคนอาจถูกจริตกับบทนี้ บางคนไม่ถูกกับอีกบทนึงหรือเปล่าคะ
******
อัพเดท 17/4/57

ขอบคุณทุกความเห็นมากๆเลยน่ะคะ สรุปว่า เราป่วยเพราะอย่างอื่นค่ะ อาจจะจากความเครียด และจากบริวารลูกน้องคนใช้ในบ้านทำให้เราป่วย ซึ่งพอให้ออกไปเราก็หายสบายดี มันหลายๆองค์ประกอบ  แต่ในส่วนของเรื่องสวดมนต์มีคนแนะนำเรา บางบทก็ควรสวดเฉพาะวันพระ หรือให้ไปสวดที่วัด อาราธณาศีลให้ครบก่อน บางบทมันก็แรง เหมือนเป็นบทพิสูจน์ เรากลับมาสวดบทบางบทเฉพาะวันพระ หรือที่วัดค่ะ เพราะพอเรารู้สึกถอยมาสวดเฉพาะบางวันมันดีขึ้นค่ะ ขอบคุณทุกๆความเห็นน่ะคะ