เรื่องบ่น...สิ่งที่หลายๆคน ไม่เข้าใจคนเป็นสิว

กระทู้สนทนา

หลายคนคงจะคิดว่า ก็แค่ปัญหาสิว มันจะซักเท่าไหร่กัน ถึงกับเป็นปัญหาชีวิตเลยเหรอ...แสดงว่ายังไม่เคยสินะ ฟ้าน่าจะประทานประสบการณ์ให้ดูสักครั้ง จะชัดแจ้งแก่ใจว่าสิวไม่ใช่เรื่องขี้ๆเลย...
อ้า ยังจะเถียงอีก มันก็แค่รูปลักษณ์ภายนอก คนเรามันสำคัญที่ใจ...หยุดพูดถะ คุณมานไม่เข้าจาย ก็ไอ้รูปลักษณ์ภายนอกนี่ละ ด่านหลักก่อนจะฝ่าไปถึงหัวใจอันงดงาม บอกเลย
...ความเข้าใจลึกซึ้งในหัวอกคนเป็นสิวก็มีแต่คนเป็นสิวด้วยกันเท่านั้นที่รู้ซึ้ง เกณฑ์วัดระดับความลึกซึ้งตามอายุการใช้งานของสิวที่ประทับอยู่บนหนังหน้า ซึ่งมีหลายระดับ ตั้งแต่เป็นสัปดาห์ เป็นเดือน เป็นปี เป็นสิบปี ยี่สิบปี หรือมากกว่านั้นก็มี แล้วคิดดูเถอะ...พวกเขาต้องทนอยู่กับสิวที่บดบังความสดใสของใบหน้านานขนาดนั้น มันเจ็บปวดทรมานมากแค่ไหน...แล้วมันมากพอหรือยังที่คุณๆคนปกติจะไม่ไปกระหน่ำซ้ำเติมพวกเขาอีก ด้วยการกระทำเหล่านี้ เช่น

1.จ้องสิวประหนึ่งจะเอาหน้ามุดเข้าไปในรูขุมขนของเขา คนเป็นสิวไม่ค่อยชอบให้ใครมองหน้า รึสำรวจสถาปัตยกรรมฝีมือสิวบนหน้าเขาหรอก บางคนสร้างความเจ็บปวดด้วยการนับจำนวนเม็ดสิวให้เสียด้วยแน่ะ..."โอ้โห เธอ ตั้งยี่สิบกว่าเม็ดแน่ะ"

เมิงนับเพื่ออัลไลของเมิง กุล่ะอยากรู้นัก โว๊ะ!!!

2.อีกประเภท พวกหวังดีแต่กลับกลายเป็นประสงค์ร้าย..."หน้าไปทำอัลไลมา" "ยังไม่หายอีกเหรอ" "อุ๊ย น่าสงสารเธอจัง" เก็บความห่วงใยไปใช้กับคนที่เธอรัก ไม่ต้องมายุ่งกับกุเลย เมิงช่วยทักหยั่งอื่นได้ม่าวว้า อื้ม...แล้วอีกประเภทคือพวกที่ชอบแนะนำทั้งที่ตัวเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์ตรง "เพื่อนพี่ไปรักษาที่นั่น ที่นี่ ที่โน่น ลองไปดูเส่ะ เผื่อช่วยอะไรได้บ้าง" ในใจคิดเลย กุไปมาทุกที่ละ เหลืออยู่ที่สุดท้ายละ วัดอ่ะ ไปบวชให้มันปลงกับชีวิต ว่าแต่เมิงจะไปด้วยกันมั้ยอ่ะ (ก็รับรู้ได้ถึงความหวังดีของบุคคลกลุ่มนี้นะ แต่ว่าจิตใจของคนเป็นสิวเปรอะบางมาก ต่อให้สุขภาพจิตดีสักเท่าไหร่ เขาก็ยังไม่ชอบให้ใครทักเกี่ยวกับสิวบนหน้า...ลองเปลี่ยนเป็นให้ความสนใจเรื่องอื่นๆของเขา ชวนเขาทำกิจกรรมให้ลืมเรื่องสิวจะดีฟ่านะ)

3.สายตาเหยียดหยามประหนึ่งว่าคนเป็นสิวเพราะความซกมกของมันแท้ๆ ถึงได้สภาพเละเทะ ไม่เป็นผู้เป็นคนแบบนั้น...เพราะบางทีมันไม่ใช่ (แต่บางกรณีมันก็ใช่บ้าง - -') สิวมันเกิดได้จาากหลายสาเหตุทั้งสมดุลฮอร์โมน ความผิดปกติของต่อมไขมัน อาการแพ้ บลาๆๆๆๆ อยากตะโกนดังๆใส่หน้าเจ้าของสายตาประณามนั้น "กุไม่ได้สกโป๊กกกก ตะมันเป็นของมันงี้อ่ะ กุก็แก้ไม่ตกถะล่ะ"

4.คะนี้มาพูดถึงเรื่องพวกขายผลิตภัณฑ์เพื่อหนังหน้า เวชสำอางค์ ยาโน่นนั่นนี่ อ้างสรรพคุณใช้แล้วหน้าใสเยี่ยงตูดทารกแรกอุแว้ กรุณาอย่ามาหลอกให้ความหวังกันมากถึงเพียงน้านนน เวลาที่คาดหวังแล้วไม่ได้ดังหวังมันเจ็บปวดนะ (เหมือนเวลาอกหักอ่ะ ถ้ามาหลอกกันก็ขอให้อกหักไปเลย สาธุๆ) ถ้าอยากขายของขอให้เป็นของที่ดีจริงๆ และไม่กล่าวอ้างสรรพคุณเกินจริง อย่าเอาพวกสารอันตรายที่จะทำให้อาการของพวกเขาแย่ลงไปอีกเลย เท่านี้พวกเขาก็รู้สึกแย่กันมากพออยู่แล้ว (รู้ว่าห้ามไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องของธุรกิจ เงินๆทองๆ แต่ถ้าจะตั้งอยู่บนความซื่อสัตย์เห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันได้ มันก็จะดีมากเลยนะ...ก๊ะได้แค่วิงวอนเท่านั้นเอง)

5.การชวนหรือบังคับขู่เข็ญให้คนเป็นสิวออกจากบ้านหรือรังในยามสิวเต็มหน้า บอก ณ จุดๆนี้ว่ามันหาใช่เวลาไม่...เวลาหยั่งงี้ พวกเขาต้องการเวลาอยู่กับตัวเอง อยู่กับสิวสองต่อสอง (แต่ไม่มีซีนกุ๊กกิ๊กแน่นอน จะเป็นฉากบู้หรือดราม่าซะมากกว่า) รอให้สิวสงบซะก่อน หรือถ้าอยากให้เขาออกไปไหนด้วยจริงๆก็ต้องถามเขาก่อนว่าเขาอยากไปไหม แต่ถ้าได้คำตอบว่า ไม่ก็คือไม่เลยนะ อย่าบังคับ...เพราะเอาเขาไปด้วยเขาก็ไม่สนุกด้วยหรอก จะพาลเครียดด้วยนะ

6."มันจะอะไรกันนักหนา กะอีแค่สิว" ก๊ะเมิงไม่เป็นนี่ "เป็นได้มันก็หายได้" แล้วมะไหร่อ่ะ กุอยากหายตอนนี้ กุอยากใสกิ๊ง "แค่สิว เมิงก็ยังใช้ชีวิตปกติได้อย่างคนอื่น ดูอย่างคนพิการเค้าเซะ" เมิงมะเข้าใจกุหรอก ก๊ะเมิงไม่เป็นนี่

...สรุปก็คือคนไม่เป็นไม่มีทางเข้าใจ หรือคนที่เป็นไม่ยอมเปิดใจมองสิวให้เป็นเรื่องปกติก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าสองฝ่ายไม่เข้าใจกันชัวร์ๆ อ้าวแล้วจะเอายังไง ในเมื่อห่วงก็ไม่ได้ ไม่เข้าใจมันก็ทำมันนอยด์อีก...ก็อาจจะไม่ต้องไปสนใจกับสิวของมัน สนใจเรื่องอื่นไปซะ ไม่งั้นสิวจะกลายเป็นกำแพงกั้นระหว่างกันไป

คาดว่ามีอีกหลายอย่างที่คนเป็นสิวไม่ชอบ แต่ไม่ใช่ว่าคนปกติจะต้องไปพยายามทำความเข้าใจเสียหมด แน่ล่ะ เพราะบางคนไม่ใช่ญาติ เพื่อน พี่น้องสักหน่อย เพียงแค่ลองจินตนาการดูว่าถ้าคุณเป็นเขา คุณจะมีความรู้สึกยังไง แล้วน่าจะไม่อยากให้ใครมาทำแบบไหนกับตัวเอง เอาใจเขามาใส่ใจเรา...คนเป็นสิวมันทั้งเศร้าทั้งหดหู่ ท้อแท้กับชีวิต โลกมืด เงียบ (แต่ก็ไม่เลวร้ายถึงขนาดนี้ไปทุกคน ขึ้นกับหลายปัจจัย) พวกเขาต้องการกำลังใจและความเข้าใจมากกว่าปกติสักหน่อย