พวกขัดขวางการเลือกตั้งแล้วบอกว่าคนเลือกตั้งไม่ได้ไม่เรียบร้อยเลือกตั้งต้องโมฆะเพราะไม่ได้เลือกวันเดียวกัน

จับพวกที่ขัดขวางการเลือกตั้ง แล้วบอกว่าคนไปเลือกไม่ได้ ต้องโมฆะ ไปร้องศาลรัฐธรรมนูญให้เลือกตั้งเป็นโมฆะ

โดยเฉพาะเจ้าแหลหน้าด้านและกบฏเทือก เอาเป็นตัวนำ  จับมามัดโซ่ล่ามไว้เป็นแถวๆ ความยาวของโซ่ที่ล่ามทั้งหมด

มาเอื้อมมือถึงแค่เส้นที่ขีดไว้  ปล่อยให้อดน้ำอดอาหารหลายๆวันจนหิวเต็มที่   เอาน้ำเอาอาหารมาวางนอกเส้นสักนิด

แล้วพูดกับพวกหนักแผ่นดินพวกนี้ดีดี  ว่า  เชิญพวกท่านมาทานอาหารทานน้ำครับ  พวกนี้ก็จะพยายามยื่นมือมาจับน้ำและอาหาร

แต่ก็ไม่ได้เพราะเกือบจับต้องน้ำและอาหารได้แต่ไม่ถึง ก็จะบอกด้วยความหิวกระหายว่า เอื้อมไม่ถึง อยากกินจัง หิวจัง

คนเอาอาหารและน้ำมาให้ก็จะบอกอีกว่า  ทำไมไม่กินเข้าไปละ   พวกหนักแผ่นดินก็จะร้องว่า เอื้อมไม่ถึง  

คนเอาน้ำมาให้ไม่ต้องทำอะไรแต่ก็บอกอีกว่า เอามาให้แล้วทำไมไม่กิน  ตอนนี้พวกขัดขวางการเลือกตั้งที่ถูกโซ่ล่าม จะรู้แล้วว่า

ทำไมพวกมันจึงกินน้ำไม่ได้   คนเอาน้ำมาให้ ก็เข้าไปตบกระบานพวกนี้แล้วตะคอกดังๆว่า กรูเอาน้ำมาให้แดรกแล้ว

ทำไมไม่แดรกละ   ตบกระบานมันไปด่ามันไปว่าทำไมไม่แดรกน้ำที่วางไว้  จนกว่ามันจะสำนึกว่า ที่มันทำการขัดขวางการเลือกตั้ง

แล้วยังมีหน้ามาเสนอหน้าในสังคมว่าสิ่งที่มันทำถูกต้อง การเลือกตั้งต้องเป็นโมฆะ  ยังมีหน้าไปร้องศาลอีก  ทั้งที่คนที่เขาอยากเลือกตั้งแต่เลือกไม่ได้

ลองคิดดูซิว่าการที่พวกมันทำ  แตกต่างกับที่มันถูกล่ามโซ่ และพวกมันเอื้อมมือไม่ถึงน้ำถึงอาหาร ไม๊ย   คนทั้งประเทศเขาอยากเลือกตั้ง

แต่ทำตัวเป็นพวกหนักแผ่นดิน ขัดขวาง ไม่พอ ยังจะไปร้องให้เลือกตั้งเป็นโมฆะอีก  คำว่าหนักแผ่นดิน อาจจะยังน้อยไปที่จะเรียกพวกนี้


นิทานเรื่องนี้     แสดงให้เห็นว่า พวกกบฏขัดขวางการเลือกตั้งแล้วยังไม่รู้ตัวอีกว่าทำเลว  จะได้เห็นว่าสิ่งที่ทำเลวร้ายแค่ไหน
หากตนเองถูกระทำบ้าง จะเป็นอย่างไร    โดยเฉพาะเจ้าแหล หน้าด้านแล้วยังทำมึนอีก  เลวบริสุทธิ์จริงๆ