หน้าเปิด
เปิดตอน ณ ที่แห่งหนึ่งริมทะเล ชายคนหนึ่งกำลังขอผู้หญิงคนหนึ่งแต่งงาน เธอตกลงแต่ก็บอกว่ามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง
ด้านนางิที่มาถึงทะเลแล้ว แต่เพราะเป็นหน้าร้อนก็เลยร้อนสุดๆ นางิเลยทั้งบ่นว่าร้อน ลมทะเลก็ทำให้ตัวเหนียวไปหมด และทะเลที่นี่ก็ดันไม่สวยอีกถึงฮายาเตะจะดูไม่คิดแบบนั้นก็ตาม สรุปคือนางิบอกเลยว่าเพราะแบบนี้เธอถึงได้เกลียดทะเลของญี่ปุ่นที่ไม่มีอะไรเลยถ้าเทียบกับทาฮิติหรือฟิจิ คางุระเลยบอกว่าถ้านางิพูดแบบนี้เดี๋ยวเทพแห่งท้องทะเลก็สาปเอาหรอก นางิที่ไม่เชื่อก็เลยท้าให้สาปเลย คางุระเลยจัดให้บอกให้นางิขึ้นไปยืนบนกำแพงกั้นคลื่นน้ำดู นางิก็ไปยืนตามที่บอกคางุระบอกคราวนี้ให้นางิมองลงไปดู พอนางิมองลงไปดูตามที่บอกเท่านั้นแหละ นางิถึงกับช็อคกับภาพที่ได้เห็นนั้นคือฝูง "Wharf roaches" (ไม่รู้ว่ามีชื่อไทยรึเปล่า หาไม่เจอ)เป็นร้อยที่เกาะกำแพงอยู่ กลายเป็นภาพน่าสยดสยองจนไม่อาจวาดเป็นภาพให้ดูได้เลย นางิถึงกับตกใจสุดขีดเสร็จคางุระไปขนาดที่อาเธเน่ยังบอกเลยว่าคางุระโหด พอรู้กันแบบนี้มาเรียยังพูดเลยว่าที่นี่คงว่ายน้ำไม่สนุกแน่
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ วันที่ 16 สิงหาคม หลังจบงานโดจิน ทุกคนตัดสินใจจะไปชายหาดเพื่อตามหามณีราชาที่จำเป็นในการรับมรดกตระกูลซังเซนอิง จากที่ฮายาเตะจำได้นั้นว่าพี่เขาน่าจะมีอยู่อันหนึ่งแต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ฮายาเตะแค่รู้จากคุโรสุว่าอาจเป็นพี่ของเขาที่หายตัวไปเมื่อ 10 ปีก่อนเท่านั้น นางิที่ฟังอยู่ก็บอกเลยว่าไม่ต้องสืบว่าใช่ไม่ใช่ก็ได้ ยังไงก็ไม่มีอะไรให้เสียอยู่แล้ว ยังไงซะก็เป็นการเดินพันต่อความเป็นไปได้ที่เลือนลาง ต่อให้ไปแล้วไม่ได้อะไรก็ถือซะว่าไปสนุกที่ชายหาดก็ได้ ฮายาเตะกับมาเรียได้ยินแบบนี้ก็เลยตกลงว่าจะไปที่ชายหาดกันเลย
กลับมาปัจจุบัน สุดท้ายนางิก็เลยมานอนเซ็งที่โรงแรม พวกฮินะดูแล้วก็เดาได้ไม่ยากเลยว่านางิคงจะไม่ออกไปไหนสักพักแน่ทำให้ฮายาเตะกับมาเรียเลยต้องอยู่กับนางิในห้องไปด้วย คางุระก็บ่นว่าเป็นคนที่มาเพราะมีเรื่องเองแท้ๆแต่จิฮารุบอกไม่ใช่เพราะคางุระไปทำให้กลัวเองไม่ใช่เหรอไง ฮินะบอกแบบนี้ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจะไปหาพี่ฮายาเตะกันเอง ไหนๆก็รู้มาแล้วว่าอยู่ที่ร้านอาหารริมชายหาดที่ชื่อไลฟ์(จริงๆน่าจะเป็นชื่อญี่ปุ่นเพียวๆแต่แปล Eng ดันแปลชื่อมาด้วย) จิฮารุถามต่อว่าแล้วจะไม่ให้ฮายาเตะมาด้วยงั้นเหรอ คางุระบอกไม่ต้องเพราะยังไงซะก็ตั้ง 10 ปีแล้ว ถ้าไปหาเองก็มีแต่จะเกิดความรู้สึกคิดถึงเอง อายุมุเลยเล่นมุขที่พี่ฮายาเตะน่าจะดูคล้ายใครสักคนแต่พอรู้อีกทีอายุมุเห็นว่าทุกคนไปหมดแล้วไม่ได้ตบมุขเธอเลย อายุมุเลยถึงกับรีบวิ่งตามทุกคนไปเลย
ด้านฮายาเตะถามนางิว่าไหวรึเปล่า นางิบอกเลยว่าไม่ไหวเจอของน่าขยะแหยงแบบนั้นมันอะไรกัน ฮายาเตะเลยได้แต่หัวเราะเบาๆและบอกแต่ที่มาก็เพื่อมาตามหาพี่ของเขาเพื่อให้นางิกลับคฤหาสน์ได้เพราะงั้นจะพยายามให้ถึงที่สุด นางิได้ยินแบบนี้ก็บอกไม่ใช่สักหน่อย บอกเธอไม่ได้มาที่นี่เพราะเรื่องของเธอ ฮายาเตะเลยถามว่างั้นเพราะอะไร นางิบอกเลยว่าก็เพื่อให้พี่น้องได้กลับมาเจอกันอีกต่างหาก ฮายาเตะถึงกับแปลกใจ
นางิบอกฮายาเตะกับพี่ไม่ได้เจอกันมานานแล้วใช่มั้ยล่ะ แล้วจะไม่อยากเจอกันบ้างเหรอไง บอกเพื่อตอบสนองความคิดถึงของฮายาเตะเจ้านายที่ดีอย่างเธอก็ต้องช่วยยังไงล่ะ บอกเลยว่าไม่ได้มาด้วยเหตุผลนอกจากนี้เลยสักนิด ฮายาเตะเลยเข้าใจแล้วว่าที่นางิยอมมาง่ายๆแบบนี้ก็เพื่อเขาเอง เพราะแบบนี้นางิเลยบอกฮายาเตะไม่ต้องห่วงเธอก็ได้ไปหาพี่ซะ พูดจบนางิก็ขอนอนต่อพร้อมกับบ่นๆว่าเธอจะไม่ไปเจอแมลงพวกนั้นแน่ ฮายาเตะไปเจอพี่เอาเองก็แล้วกัน กลายเป็นฮายาเตะเข้าใจว่านางิอ้างไม่อยากออกจากห้องว่างั้น ฮายาเตะเลยบอกไม่เป็นไรเขาจะอยู่รอจนกว่านางิจะดีขึ้นเอง แต่นางิไม่ยอมบอกให้ฮายาเตะไปหาพี่ซะ
ด้านพวกฮินะก็มาที่ชายหาด และด้วยบรรยากาศชายหาดหน้าร้อนแบบนี้ยิ่งทำให้อยากกินน้ำแข็งใสที่ร้านริมทะเลเลย ฮินะเองก็อยากรู้ว่าพี่ของฮายาเตะจะเป็นคนแบบไหนแถมเห็นว่าแก่กว่าตั้ง 10 ปีด้วย แต่อาเธเน่บอกพวกเราคงจำเป็นต้องมีการป้องกันไว้ด้วย พออายุมุถามว่าทำไมอาเธเน่บอกถ้าเป็นพี่ของฮายาเตะล่ะก็.... จะต้องเป็นคนประเภทสุดยอดจิโกโระโดยธรรมชาติแน่ ทุกคนงงที่อาเธเน่บอก อาเธเน่อธิบายว่าก็เป็นถึงพี่ของฮายาเตะเชียวนะ ถ้าเกิดลดแนวป้องกันลงเมื่อไรจนเผลอรับความใจดีของพี่ฮายาเตะมา มีหวังได้ตกหลุมรักพี่ฮายาเตะแน่ๆ พออาเธเน่พูดแบบนี้จิฮารุกับคางุระไม่ค่อยจะคิดมากเรื่องนี้เท่าไรผิดกับฮินะกับอายุมุที่ถึงกับพูดไม่ออกหน้าแดงเลยทีเดียวและตกลงจะระวังตัวไว้หน่อยดีกว่า
พอเดินไปคุยไปสักพักฮินะดูจากแผนที่ก็คิดว่ามาถึงที่แล้ว แต่พอมาดูถึงกับตกใจเมื่อร้านที่ว่านั้นพังไปแล้ว อาคารพังยับเยินแม้ป้ายร้านจะยังอยู่ก็ตาม ตอนนั้นเองที่มีคนเข้ามาบอกพวกฮินะว่าที่นี่ไม่มีใครอยู่อีกแล้ว
จบตอน
อาทิตย์หน้างดนะครับ
[Spoil] Hayate no Gotoku! - 439
เปิดตอน ณ ที่แห่งหนึ่งริมทะเล ชายคนหนึ่งกำลังขอผู้หญิงคนหนึ่งแต่งงาน เธอตกลงแต่ก็บอกว่ามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง
ด้านนางิที่มาถึงทะเลแล้ว แต่เพราะเป็นหน้าร้อนก็เลยร้อนสุดๆ นางิเลยทั้งบ่นว่าร้อน ลมทะเลก็ทำให้ตัวเหนียวไปหมด และทะเลที่นี่ก็ดันไม่สวยอีกถึงฮายาเตะจะดูไม่คิดแบบนั้นก็ตาม สรุปคือนางิบอกเลยว่าเพราะแบบนี้เธอถึงได้เกลียดทะเลของญี่ปุ่นที่ไม่มีอะไรเลยถ้าเทียบกับทาฮิติหรือฟิจิ คางุระเลยบอกว่าถ้านางิพูดแบบนี้เดี๋ยวเทพแห่งท้องทะเลก็สาปเอาหรอก นางิที่ไม่เชื่อก็เลยท้าให้สาปเลย คางุระเลยจัดให้บอกให้นางิขึ้นไปยืนบนกำแพงกั้นคลื่นน้ำดู นางิก็ไปยืนตามที่บอกคางุระบอกคราวนี้ให้นางิมองลงไปดู พอนางิมองลงไปดูตามที่บอกเท่านั้นแหละ นางิถึงกับช็อคกับภาพที่ได้เห็นนั้นคือฝูง "Wharf roaches" (ไม่รู้ว่ามีชื่อไทยรึเปล่า หาไม่เจอ)เป็นร้อยที่เกาะกำแพงอยู่ กลายเป็นภาพน่าสยดสยองจนไม่อาจวาดเป็นภาพให้ดูได้เลย นางิถึงกับตกใจสุดขีดเสร็จคางุระไปขนาดที่อาเธเน่ยังบอกเลยว่าคางุระโหด พอรู้กันแบบนี้มาเรียยังพูดเลยว่าที่นี่คงว่ายน้ำไม่สนุกแน่
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ วันที่ 16 สิงหาคม หลังจบงานโดจิน ทุกคนตัดสินใจจะไปชายหาดเพื่อตามหามณีราชาที่จำเป็นในการรับมรดกตระกูลซังเซนอิง จากที่ฮายาเตะจำได้นั้นว่าพี่เขาน่าจะมีอยู่อันหนึ่งแต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ฮายาเตะแค่รู้จากคุโรสุว่าอาจเป็นพี่ของเขาที่หายตัวไปเมื่อ 10 ปีก่อนเท่านั้น นางิที่ฟังอยู่ก็บอกเลยว่าไม่ต้องสืบว่าใช่ไม่ใช่ก็ได้ ยังไงก็ไม่มีอะไรให้เสียอยู่แล้ว ยังไงซะก็เป็นการเดินพันต่อความเป็นไปได้ที่เลือนลาง ต่อให้ไปแล้วไม่ได้อะไรก็ถือซะว่าไปสนุกที่ชายหาดก็ได้ ฮายาเตะกับมาเรียได้ยินแบบนี้ก็เลยตกลงว่าจะไปที่ชายหาดกันเลย
กลับมาปัจจุบัน สุดท้ายนางิก็เลยมานอนเซ็งที่โรงแรม พวกฮินะดูแล้วก็เดาได้ไม่ยากเลยว่านางิคงจะไม่ออกไปไหนสักพักแน่ทำให้ฮายาเตะกับมาเรียเลยต้องอยู่กับนางิในห้องไปด้วย คางุระก็บ่นว่าเป็นคนที่มาเพราะมีเรื่องเองแท้ๆแต่จิฮารุบอกไม่ใช่เพราะคางุระไปทำให้กลัวเองไม่ใช่เหรอไง ฮินะบอกแบบนี้ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจะไปหาพี่ฮายาเตะกันเอง ไหนๆก็รู้มาแล้วว่าอยู่ที่ร้านอาหารริมชายหาดที่ชื่อไลฟ์(จริงๆน่าจะเป็นชื่อญี่ปุ่นเพียวๆแต่แปล Eng ดันแปลชื่อมาด้วย) จิฮารุถามต่อว่าแล้วจะไม่ให้ฮายาเตะมาด้วยงั้นเหรอ คางุระบอกไม่ต้องเพราะยังไงซะก็ตั้ง 10 ปีแล้ว ถ้าไปหาเองก็มีแต่จะเกิดความรู้สึกคิดถึงเอง อายุมุเลยเล่นมุขที่พี่ฮายาเตะน่าจะดูคล้ายใครสักคนแต่พอรู้อีกทีอายุมุเห็นว่าทุกคนไปหมดแล้วไม่ได้ตบมุขเธอเลย อายุมุเลยถึงกับรีบวิ่งตามทุกคนไปเลย
ด้านฮายาเตะถามนางิว่าไหวรึเปล่า นางิบอกเลยว่าไม่ไหวเจอของน่าขยะแหยงแบบนั้นมันอะไรกัน ฮายาเตะเลยได้แต่หัวเราะเบาๆและบอกแต่ที่มาก็เพื่อมาตามหาพี่ของเขาเพื่อให้นางิกลับคฤหาสน์ได้เพราะงั้นจะพยายามให้ถึงที่สุด นางิได้ยินแบบนี้ก็บอกไม่ใช่สักหน่อย บอกเธอไม่ได้มาที่นี่เพราะเรื่องของเธอ ฮายาเตะเลยถามว่างั้นเพราะอะไร นางิบอกเลยว่าก็เพื่อให้พี่น้องได้กลับมาเจอกันอีกต่างหาก ฮายาเตะถึงกับแปลกใจ
นางิบอกฮายาเตะกับพี่ไม่ได้เจอกันมานานแล้วใช่มั้ยล่ะ แล้วจะไม่อยากเจอกันบ้างเหรอไง บอกเพื่อตอบสนองความคิดถึงของฮายาเตะเจ้านายที่ดีอย่างเธอก็ต้องช่วยยังไงล่ะ บอกเลยว่าไม่ได้มาด้วยเหตุผลนอกจากนี้เลยสักนิด ฮายาเตะเลยเข้าใจแล้วว่าที่นางิยอมมาง่ายๆแบบนี้ก็เพื่อเขาเอง เพราะแบบนี้นางิเลยบอกฮายาเตะไม่ต้องห่วงเธอก็ได้ไปหาพี่ซะ พูดจบนางิก็ขอนอนต่อพร้อมกับบ่นๆว่าเธอจะไม่ไปเจอแมลงพวกนั้นแน่ ฮายาเตะไปเจอพี่เอาเองก็แล้วกัน กลายเป็นฮายาเตะเข้าใจว่านางิอ้างไม่อยากออกจากห้องว่างั้น ฮายาเตะเลยบอกไม่เป็นไรเขาจะอยู่รอจนกว่านางิจะดีขึ้นเอง แต่นางิไม่ยอมบอกให้ฮายาเตะไปหาพี่ซะ
ด้านพวกฮินะก็มาที่ชายหาด และด้วยบรรยากาศชายหาดหน้าร้อนแบบนี้ยิ่งทำให้อยากกินน้ำแข็งใสที่ร้านริมทะเลเลย ฮินะเองก็อยากรู้ว่าพี่ของฮายาเตะจะเป็นคนแบบไหนแถมเห็นว่าแก่กว่าตั้ง 10 ปีด้วย แต่อาเธเน่บอกพวกเราคงจำเป็นต้องมีการป้องกันไว้ด้วย พออายุมุถามว่าทำไมอาเธเน่บอกถ้าเป็นพี่ของฮายาเตะล่ะก็.... จะต้องเป็นคนประเภทสุดยอดจิโกโระโดยธรรมชาติแน่ ทุกคนงงที่อาเธเน่บอก อาเธเน่อธิบายว่าก็เป็นถึงพี่ของฮายาเตะเชียวนะ ถ้าเกิดลดแนวป้องกันลงเมื่อไรจนเผลอรับความใจดีของพี่ฮายาเตะมา มีหวังได้ตกหลุมรักพี่ฮายาเตะแน่ๆ พออาเธเน่พูดแบบนี้จิฮารุกับคางุระไม่ค่อยจะคิดมากเรื่องนี้เท่าไรผิดกับฮินะกับอายุมุที่ถึงกับพูดไม่ออกหน้าแดงเลยทีเดียวและตกลงจะระวังตัวไว้หน่อยดีกว่า
พอเดินไปคุยไปสักพักฮินะดูจากแผนที่ก็คิดว่ามาถึงที่แล้ว แต่พอมาดูถึงกับตกใจเมื่อร้านที่ว่านั้นพังไปแล้ว อาคารพังยับเยินแม้ป้ายร้านจะยังอยู่ก็ตาม ตอนนั้นเองที่มีคนเข้ามาบอกพวกฮินะว่าที่นี่ไม่มีใครอยู่อีกแล้ว
จบตอน
อาทิตย์หน้างดนะครับ