UK หมี และ story แบบแบบไม่เม้ม 1

สวัสดีค่ะ ของแทนตัวเองว่าหมีนะคะ อันที่จริงชื่อเล่นชื่อจริงไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับหมีเลย แต่เป็นผู้หญิงร่างหมีเฉยๆ  ตอนนี้อาการโฮมซิกกำลังกำเริบ เลยขอมาเพ้นในพันทิปเล่นๆ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ




วันแรกของประเทศอังกฤษ



จากตุ้บเครื่องจากอิสตันบูล เปลี่ยนจากไซส์ใหญ่นั่งสบายกลายเป็นที่นั่งฉบับกระเป๋าที่ยัดหมีแทบไม่เข้า เครื่องสายการบินสัญชาติตุรกีก็แล่นลงสนามบินเบอร์มิงแฮม ประเทศอิ๊งค์แหล่น(กรุณาใส่สำเนียงดัช –ย่อมาจากดัดจริต เล็กน้อย) โดยสวัสดิภาพ กระเป๋าที่แรดแบกขึ้นเครื่องทั้งสองใบก็หนักแสนหนักลากมาเข้าคิวรอผ่านด่านตม.สนามบิน



แน่นอนจ้ะ สำหรับคนในประเทศก็แยกไปอีกแถว ไม่ก็แสกนกับเครื่อง e-passport เข้าประเทศไปสบายใจเฉิบ ปล่อยพวกต่างชาติผมดำผมแดงผมบลอนด์หลากหลายเชื้อชาติเข้าคิวเป็นงูกินหางกันต่อไป หมีก็รอ...ร้อ.....รอ จนแทนหลับ ขยับกายทีละกระดึ๊บ ก็แอบดูพฤติกรรมตม. สังเกตได้ว่าถ้าเป็นคนขาวมักจะแสตมป์ให้เร็วมาก ถ้าเป็นแขกก็จะนานเป็นพิเศษแถมบางครั้งก็นานเกิ๊นเหมือนจะดูวีซ่าผ่าไปถึงเจ็ดชั่วโคตรตระกูล


ก็รอ รอไป จนแถวกระดึ๊บมาถึงหนึ่งคนก่อนหน้าหมี เป็นผู้หญิงผิวขาวผมบลอนด์แต่งตัวดีมาก เดินสวยๆไปที่เค้าน์เตอร์วางแปะอย่างมั่นใจ ตม.คนอื่นก็ดูวีซ่าคนอื่นๆอยู่ หมีว่างไง เลยยืนมองนางสวยๆ



เจ๊คนสวยยื่นพาสปอร์ตให้ตม.อย่างมั่นใจ แล้วก็ยิ้ม นางสวยนะ สวยมาก ท่าทางแบบผู้ดีอะ ใส่โค้ตสีครีมอ่อนกับบูตยาวสีเดียวกัน ทำเอาหมีนำเข้าจากไทยกลายเป็นซิ่มกะเร้อกะรังไป มองอยู่สักพักก็แบบ เอ...ไมนานจังวะ ตม.ก็ก้มหน้าคุยกับนาง ขอเอกสารนู่นนี่ หน้านางเริ่มสวยไม่ออกแล้วไง นางกับตม.เริ่มพูดกันยาว แต่ด้วยความที่แถวห่างเลยไม่ได้ยิน เห็นแต่สีหน้านางที่ซีด ซีด และซีดลง จากสวยเริ่มหมองไง สักพักจ้ะ เหตุการณ์ที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น



ตม.เปิดประตูคอกกั้นจ้ะ แล้วลงมาจับมือนาง ดึงมือไปนั่งที่เก้าอี้สนามบินใกล้ๆคอกตม. ทุกอย่างเป็นไปอย่างสุภาพเรียบร้อย แต่ยามนั้นทุกคนเงียบและมองนางเป็นจุดเดียว เหมือนกดปุ่มพอสเอาไว้ สายตาฝรั่งแขกไทยเจ๊ก ตม.คนอื่นไม่เป็นทำอะไรมองนางคนสวยประหนึ่งนางเป็นดาราฮอลลีวู้ดมาเดินอตก.



คือแบบ..หมีก็อยากรู้ไง แต่คีบคูล ทำนิ่งๆมองปรายๆตามประสาหมีไทยวางท่าแบบอะไร้--- ฉันไม่ได้สนใจจ้า ยูทำอะไรกันก็ทำไป คีบคูล นิ่งๆ  สักพักตม.ผู้หญิงนางเริ่มวอเรียกจ้ะ ไม่รู้ว่าเรียกใครเพราะไม่ได้ยิน ทีนี้เรดาร์หูกระดิกจ้ะ อยากรู้ไง เพราะดูมันใหญ่โต จังหะที่จะหันไปเปิดปุ่ม ‘อยากรู้อยากเห็น’ เต็มพิกัด ก็ถูกขัดด้วยเสียงหวานๆ





Next please….



หมี : ฮะ? ดะ-เดี๋ยวสิจ๊ะ เค้ากำลังดูเจ๊คนสวยอยู่



หันไปสบตาตม.ที่ว่าง เป็นผู้หญิงฝรังท่าทางใจดี๊ดี ก็ชั่งใจ ระหว่างอยู่เจือกต่อให้โดนหางแถวด่า กับเข้าไปหาคนสวยใจดีเพื่อเข้าประเทศอังกฤษจริงๆซะที

เลือกเข้าประเทศสิจ๊ะ....มัวแต่เจือกเดี๋ยวเขาไม่ให้เข้าก็ซวยกัน

ก็เลยหยุดดู เลื่อนตัวไปยืนหน้าตม. ฉีกยิ้มหวานหนึ่งทีแบบไทยสมายล์รักคุณเท่าช้าง






ขอยาดแปลซับฮ่ะ




ตม. : หวัดดีจ้ะตัวเธอ ขอพาสปอร์ตดูหน่อยซิ
หมี : ยิ้ม /มอนิ่งจ้ะ อ่ะ เอาไปดูนะ (แล้วให้ตรูผ่านไปเร็วๆ....)
ตม. : มาอังกฤษครั้งแรกเหรอ
หมี : เยส (ยังสติลยิ้มหวาน เอาวะสู้มันด้วยยิ้ม)
ตม. : มาทำไรอ่ะ อ่อ วีซ่านักเรียน มาเรียนอะไรเหรอ



ด้วยความที่เตรียมตัวมาดี ตอบนางไปด้วยน้ำเสียงมั่นใจราวกับเป็นทูตสัมพันธไมตรีไทยอังกฤษ



หมี : มาเรียนเซอร์บิสิเนสจ้ะ กับยูxxxx



จริงๆที่มาเรียนมันเป็นหลักสูตรเตรียมสำหรับคนไม่เคยเรียนบิสิเนสแล้วก็ตียาวไปจนถึงป.โท แต่วีซ่ามันแสดงแค่หลักสูตรเตรียมสามสี่เดือนไง (ซึ่งหลังจบสามสี่เดือนที่ว่าทางมหาลัยก็จะทำเรื่องวีซ่าป.โทให้ต่อ) ก็เลยตอบไปเหมือนมาเรียนช่วงสั้นๆ  นางก็ยิ้มหวานก้มดูวีซ่า



ตม. : ........... /เงยหน้า สบตา ยิ้ม
หมี : .........../ยิ้มหวาน คิดในใจว่ากูจะซวยเหมือนเจ๊คนสวยมั้ย



ระหว่างที่นางก้มหน้าคีย์อะไรไป หางตาก็เหลือบไปเห็นเจ๊คนสวยที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ มีตม.อีกคนเดินเข้ามาคุย ดูเอกสารวุ่นวาย เจ๊คนสวยเริ่มกลายร่างเป็นก็อตซิล่าบุกเมืองคุ้ยกระเป๋าอย่างบ้าคลั่ง



ตม. : อาฮะ วางนิ้วตรงนี้เลยจ้ะ



นางยกนิ้วชี้ส่ายดุ๊กดิ๊กประกอบ หมืทำหน้าเอ๋อ ชูนิ้วชี้ นางก็พยักหน้า



ตม. : นั่นแหละ วางจ้ะ



ก็วางไปป๊าบบบบ สแกน นางก็ยกนิ้วโป้ง โอเคโป้งก็โป้ง ป้าบเข้าให้



ตม. : โอเค แต๊งกิ้วจ้ะ



หยิบตาประทับเข้าเมืองมาปัง!! แปะไปบนวีซ่า วินาทีนั้นก็แบบ โอเครอดแล้วใช่มั้ยกู  นางยื่นวีซ่าคืนพร้อมยิ้มหวาน
ตม. : แต๊งกิ้วจ้า เวลคัมทูเบอร์มิงแฮมนะ โชคดี




หมี : แต๊งกิ้วจ้ะ แฮฟอะไนซ์เดย์นะ



พูดจบจากที่ยิ้มแล้ว นางยิ้มแบบเบิกบานมาก ประหนึ่งหมีเป็นญาตินางที่พลัดพรากไปสิบปี เข้าใจว่านางคงเครียดกับการทำงานที่อยู่หน้าด่าน เจอคนพูดภาษาอังกฤษสำเนียงต่างๆ (.....สำเนียงกระเหรี่ยงแบบหมีๆด้วย ขอโทษนะนางจ๋า) ก็เครียดเนอะ



โอค นางยิ้มหวานหนูน้อยแฟนต้ายุวทูตสามปีซ้อน



ตม. : ขอบใจนะ เธอก็ด้วยจ้ะ



หมีลากกระเป๋าเดินผ่านด่านไปแล้วหันไปมองเจ๊คนสวยที่เริ่มอยู่ไกลลิบๆ










เจ๊จ๋า....ขอให้โชคดีนะ









ป.ล. จะมาอัพเดทเรื่อยๆนะคะ แอบมีเพจเอาไว้อัพรูปด้วย  https://www.facebook.com/TheMeeStory
ป.ล. ลมหนาวอังกฤษตีหน้าตาพังมาก