ยายแดง กับ สาวฟ้า
สาวฟ้า: ยาย ทำไมยายสนับสนุนเขาล่ะ
ยาย: ก็เขาเห็นหัวคนจน ทำให้คนจนมีศักดิ์ศรี ไปหาหมอก็ไม่ต้องไปง้องอน เป็นคนไข้อนาถา
สาวฟ้า: มีศักดิ์ศรียังไงยาย รักษาไปห้าร้อยจ่ายแค่สามสิบ แล้วเขาก็เอาเงินมาให้โดยที่ไม่ต้องทำงานให้ดีมีคุณภาพ ขอให้ขนข้าวไปจำนำได้เยอะๆ ไม่ต้องสนใจว่าข้าวจะดีแค่ไหน เงินก็เอามาจากภาษีคนอื่น แถมบางคนบอกว่า เอาภาษีมาช่วยชาวนาจะเป็นไรไป นั่นมันน้ำพักน้ำแรงคนอื่นนะ อยากได้ความเท่าเทียม ทำไมไม่ทำงานให้เท่าเทียม
ยาย: เออน่า อย่างน้อยเขาก็ทำอะไรเสร็จ เอ็งดูสิ สนามบินเขาก็สร้างเสร็จ ใครทำอย่างเขาได้บ้าง
สาวฟ้า: แล้วมันดีไงยาย ใช้เงินร้อย สร้างได้แบบใช้เงินห้า ใช้เงินไปขนาดนั้น ไม่ใช่ว่าต้องได้ของดีกว่านั้นเหรอ
ยาย: แล้วอีกฝ่ายทำอะไรสำเร็จมั่งล่ะ เห็นแต่เสาโด่เด่
สาวฟ้า: อย่างน้อยเขาก็ฉลาด พูดภาษาอังกฤษก็ดี เป็นผู้นำประเทศได้ไม่อายใคร เราไม่ต้องคอยลุ้นว่าต้องเอาปี๊บคลุมหัวไหมเวลาเขาพูดเสร็จ
ยาย: พูดเก่งอย่างเดียวก็ดีแล้วเหรอ แล้วพูดกลับไปกลับมา บางทีก็ด่าผู้หญิง มันเป็นผู้นำตรงไหน พวกเห็นคนไม่เป็นคนเท่ากัน การศึกษาสูงเสียเปล่า ข้าไม่นิยม
สาวฟ้า: ก็คนมันไม่เท่ากันจริงนี่ยาย ถ้ามันคิดได้เท่ากัน ทำไมมันเลือกพวกขี้โกงเข้ามาบริหารประเทศเพราะเห็นแก่อามิสล่ะ
ยาย: เอ็งเอาอะไร มาวัดว่าพวกที่เอ็งสนับสนุนเป็นคนดีกว่า เอาแค่กฎหมายง่ายๆ ยังทำตามไม่ได้ แล้วตัวเองไม่ไปเลือกตั้งไม่พอ ยังไม่ให้คนอื่นไปอีก มันเคารพคนอื่นตรงไหน
สาวฟ้า: ไปเลือกตั้งแล้วหย่อนบัตรผิดกล่องน่ะเหรอ ไปแสดงความไม่ฉลาดไปทำไม แล้วเลือกตั้งไปมันก็เลือกพวกขี้โกงเข้ามาอีก
ยาย: ก็เขาบอกแล้วว่าเจ้าหน้าที่บอกให้หย่อนกล่องนั้น เอ็งไม่หัดฟังมั่ง ยังไงเขาดีกว่าคนที่ประกาศว่าไม่ไป เพราะรู้ว่าหน่วยเลือกตั้งจะปิดล่ะวะ แน่จริง เก่งมาก ทำไมไม่ลงเลือกตั้งล่ะ ถ้ามั่นใจว่าตัวเองถูก หลบไปอยู่หลังม็อบทำไม
สาวฟ้า: แหม ภาวะผู้นำสูงจริง โทษคนชั้นผู้น้อย ก็อีกฝ่ายมันเล่นออกนโยบายประชานิยมเอาเงินฟาดหัวคน เล่นกับความโลภของคน
ยาย: ถ้ามั่นใจว่าตัวเองมีพวกมหาศาล จะกลัวอะไรล่ะ ก็ลงเลือกตั้งสิ เห็นนับทีไรก็เยอะ คนดีมีเยอะก็ต้องชนะเลือกตั้งสิ
สาวฟ้า: ลงแน่ ถ้าปฏิรูปก่อน
ยาย: แล้วไอ้ปฏิรูปที่ว่ามันจะออกมาหน้าตายังไง เอ็งอธิบายมาสิ
สาวฟ้า: ก็ปฏิรูปไง ไม่ปล่อยให้นักโทษที่ไม่จงรักภักดีควบคุมประเทศ
ยาย: พวกเอ็งก็ชอบเอาของสูงมาอ้าง มันเกี่ยวอะไรกัน
สาวฟ้า: ยายไม่เห็นเหรอมันปล่อยให้คนขึ้นเวทีด่า พวกข้างล่างมันก็ตบมือกันเฮๆ
ยาย: นั่นมันพวกปลอมตัวมา เวทีเล็กๆ ไม่ใช่เวทีใหญ่
สาวฟ้า: ไปได้น้ำขุ่นๆ นะยาย แล้วข้าวล่ะ ทำไมไม่เอาไปขาย เอามาเก็บไว้ทำไม
ยาย: ก็เขาจะขายแล้ว ไอ้พวกม็อบสิมันขัดขวาง
สาวฟ้า: ยายหัดฟังข่าวหลายๆ แหล่งบางสิ อย่าฟังแต่วิทยุชุมชน เอาง่ายๆ ยายไม่คิดบ้างเหรอว่าทำไมพวกมีการศึกษา หมอ อาจารย์เขาออกมาสนับสนุนม็อบ
ยาย: ก็ไอ้พวกชนชั้นสูงมันกลัวคนลืมตาอ้าปากได้ มันจะเอาเปรียบไม่ได้
สาวฟ้า: ใครเอาเปรียบใครกันแน่ ภาษีก็ไม่เสีย มีแต่จะเอา
ยาย: ใครว่าเขาไม่เสีย เอ็งนี่เรียนสูงเสียเปล่า ภาษีมันมีแบบเดียวที่ไหน ซื้อของก็เสียภาษีแล้ว ข้ายังรู้เลย
สาวฟ้า: อ้าว แล้วคนที่เขาซื้อของเยอะด้วย เสียภาษีด้วยเขาไม่เสียเปรียบเหรอ
ยาย: รวยแล้ว ช่วยคนอื่นบ้างจะเป็นไรล่ะ
สาวฟ้า: อ้าว ทำไมอยากให้เขาช่วยล่ะ ไหนว่ามีศักดิ์ศรีเท่ากัน
ยาย: เอ็งนี่พูดไง ย้อนกลับมาที่เดิม ข้าอธิบายจนเหนื่อยแล้ว รู้งี้ข้าไม่ให้แม่เอ็งเลี้ยง ไม่ให้เรียนหนังสือดีกว่า หมดเงินไปตั้งเยอะไม่เห็นฉลาดขึ้นเลย
สาวฟ้า: ยายไม่ฟังเหตุผลแบบนี้ ฉันไม่พูดกับยายดีกว่า ยายไม่ทันตายมันก็ขายประเทศหมดก่อนหรอก กินข้าวไปตั้งเยอะ ทำไมเหมือนไม่ได้กิน
ยาย: ปากดีนักนะเอ็ง เข้ามาเลย วันนี้ถ้าข้าเอาเลือดหัวเอ็งออกไม่ได้ อย่ามาเรียกข้าว่ายาย
สาวฟ้า: เอะอะก็ใช้กำลังแบบคนชั้นล่าง ทำไมไม่รู้จักใช้อหิงสาบ้างนะยาย ฉันไปปิกนิกแล้วอัพเฟซกับเพื่อนต่อดีกว่า ปรี๊ดๆ
บทสนทนาประจำวันของคนไทยวันนี้ เมื่อไรเราจะหลุดจากวังวนนี้ซะที
สาวฟ้า: ยาย ทำไมยายสนับสนุนเขาล่ะ
ยาย: ก็เขาเห็นหัวคนจน ทำให้คนจนมีศักดิ์ศรี ไปหาหมอก็ไม่ต้องไปง้องอน เป็นคนไข้อนาถา
สาวฟ้า: มีศักดิ์ศรียังไงยาย รักษาไปห้าร้อยจ่ายแค่สามสิบ แล้วเขาก็เอาเงินมาให้โดยที่ไม่ต้องทำงานให้ดีมีคุณภาพ ขอให้ขนข้าวไปจำนำได้เยอะๆ ไม่ต้องสนใจว่าข้าวจะดีแค่ไหน เงินก็เอามาจากภาษีคนอื่น แถมบางคนบอกว่า เอาภาษีมาช่วยชาวนาจะเป็นไรไป นั่นมันน้ำพักน้ำแรงคนอื่นนะ อยากได้ความเท่าเทียม ทำไมไม่ทำงานให้เท่าเทียม
ยาย: เออน่า อย่างน้อยเขาก็ทำอะไรเสร็จ เอ็งดูสิ สนามบินเขาก็สร้างเสร็จ ใครทำอย่างเขาได้บ้าง
สาวฟ้า: แล้วมันดีไงยาย ใช้เงินร้อย สร้างได้แบบใช้เงินห้า ใช้เงินไปขนาดนั้น ไม่ใช่ว่าต้องได้ของดีกว่านั้นเหรอ
ยาย: แล้วอีกฝ่ายทำอะไรสำเร็จมั่งล่ะ เห็นแต่เสาโด่เด่
สาวฟ้า: อย่างน้อยเขาก็ฉลาด พูดภาษาอังกฤษก็ดี เป็นผู้นำประเทศได้ไม่อายใคร เราไม่ต้องคอยลุ้นว่าต้องเอาปี๊บคลุมหัวไหมเวลาเขาพูดเสร็จ
ยาย: พูดเก่งอย่างเดียวก็ดีแล้วเหรอ แล้วพูดกลับไปกลับมา บางทีก็ด่าผู้หญิง มันเป็นผู้นำตรงไหน พวกเห็นคนไม่เป็นคนเท่ากัน การศึกษาสูงเสียเปล่า ข้าไม่นิยม
สาวฟ้า: ก็คนมันไม่เท่ากันจริงนี่ยาย ถ้ามันคิดได้เท่ากัน ทำไมมันเลือกพวกขี้โกงเข้ามาบริหารประเทศเพราะเห็นแก่อามิสล่ะ
ยาย: เอ็งเอาอะไร มาวัดว่าพวกที่เอ็งสนับสนุนเป็นคนดีกว่า เอาแค่กฎหมายง่ายๆ ยังทำตามไม่ได้ แล้วตัวเองไม่ไปเลือกตั้งไม่พอ ยังไม่ให้คนอื่นไปอีก มันเคารพคนอื่นตรงไหน
สาวฟ้า: ไปเลือกตั้งแล้วหย่อนบัตรผิดกล่องน่ะเหรอ ไปแสดงความไม่ฉลาดไปทำไม แล้วเลือกตั้งไปมันก็เลือกพวกขี้โกงเข้ามาอีก
ยาย: ก็เขาบอกแล้วว่าเจ้าหน้าที่บอกให้หย่อนกล่องนั้น เอ็งไม่หัดฟังมั่ง ยังไงเขาดีกว่าคนที่ประกาศว่าไม่ไป เพราะรู้ว่าหน่วยเลือกตั้งจะปิดล่ะวะ แน่จริง เก่งมาก ทำไมไม่ลงเลือกตั้งล่ะ ถ้ามั่นใจว่าตัวเองถูก หลบไปอยู่หลังม็อบทำไม
สาวฟ้า: แหม ภาวะผู้นำสูงจริง โทษคนชั้นผู้น้อย ก็อีกฝ่ายมันเล่นออกนโยบายประชานิยมเอาเงินฟาดหัวคน เล่นกับความโลภของคน
ยาย: ถ้ามั่นใจว่าตัวเองมีพวกมหาศาล จะกลัวอะไรล่ะ ก็ลงเลือกตั้งสิ เห็นนับทีไรก็เยอะ คนดีมีเยอะก็ต้องชนะเลือกตั้งสิ
สาวฟ้า: ลงแน่ ถ้าปฏิรูปก่อน
ยาย: แล้วไอ้ปฏิรูปที่ว่ามันจะออกมาหน้าตายังไง เอ็งอธิบายมาสิ
สาวฟ้า: ก็ปฏิรูปไง ไม่ปล่อยให้นักโทษที่ไม่จงรักภักดีควบคุมประเทศ
ยาย: พวกเอ็งก็ชอบเอาของสูงมาอ้าง มันเกี่ยวอะไรกัน
สาวฟ้า: ยายไม่เห็นเหรอมันปล่อยให้คนขึ้นเวทีด่า พวกข้างล่างมันก็ตบมือกันเฮๆ
ยาย: นั่นมันพวกปลอมตัวมา เวทีเล็กๆ ไม่ใช่เวทีใหญ่
สาวฟ้า: ไปได้น้ำขุ่นๆ นะยาย แล้วข้าวล่ะ ทำไมไม่เอาไปขาย เอามาเก็บไว้ทำไม
ยาย: ก็เขาจะขายแล้ว ไอ้พวกม็อบสิมันขัดขวาง
สาวฟ้า: ยายหัดฟังข่าวหลายๆ แหล่งบางสิ อย่าฟังแต่วิทยุชุมชน เอาง่ายๆ ยายไม่คิดบ้างเหรอว่าทำไมพวกมีการศึกษา หมอ อาจารย์เขาออกมาสนับสนุนม็อบ
ยาย: ก็ไอ้พวกชนชั้นสูงมันกลัวคนลืมตาอ้าปากได้ มันจะเอาเปรียบไม่ได้
สาวฟ้า: ใครเอาเปรียบใครกันแน่ ภาษีก็ไม่เสีย มีแต่จะเอา
ยาย: ใครว่าเขาไม่เสีย เอ็งนี่เรียนสูงเสียเปล่า ภาษีมันมีแบบเดียวที่ไหน ซื้อของก็เสียภาษีแล้ว ข้ายังรู้เลย
สาวฟ้า: อ้าว แล้วคนที่เขาซื้อของเยอะด้วย เสียภาษีด้วยเขาไม่เสียเปรียบเหรอ
ยาย: รวยแล้ว ช่วยคนอื่นบ้างจะเป็นไรล่ะ
สาวฟ้า: อ้าว ทำไมอยากให้เขาช่วยล่ะ ไหนว่ามีศักดิ์ศรีเท่ากัน
ยาย: เอ็งนี่พูดไง ย้อนกลับมาที่เดิม ข้าอธิบายจนเหนื่อยแล้ว รู้งี้ข้าไม่ให้แม่เอ็งเลี้ยง ไม่ให้เรียนหนังสือดีกว่า หมดเงินไปตั้งเยอะไม่เห็นฉลาดขึ้นเลย
สาวฟ้า: ยายไม่ฟังเหตุผลแบบนี้ ฉันไม่พูดกับยายดีกว่า ยายไม่ทันตายมันก็ขายประเทศหมดก่อนหรอก กินข้าวไปตั้งเยอะ ทำไมเหมือนไม่ได้กิน
ยาย: ปากดีนักนะเอ็ง เข้ามาเลย วันนี้ถ้าข้าเอาเลือดหัวเอ็งออกไม่ได้ อย่ามาเรียกข้าว่ายาย
สาวฟ้า: เอะอะก็ใช้กำลังแบบคนชั้นล่าง ทำไมไม่รู้จักใช้อหิงสาบ้างนะยาย ฉันไปปิกนิกแล้วอัพเฟซกับเพื่อนต่อดีกว่า ปรี๊ดๆ